Wieloletni program promocji biopaliw lub innych paliw.pdf

MINISTER GOSPODARKI

WIELOLETNI PROGRAM PROMOCJI BIOPALIW

LUB INNYCH PALIW ODNAWIALNYCH

NA LATA 2008 - 2014

Dokument przyjęty

przez Radę Ministrów

w dniu 24 lipca 2007 r.

Wieloletni program promocji biopaliw lub innych paliw odnawialnych na lata 2008-2014

Wieloletni program promocji biopaliw lub innych paliw odnawialnych na lata

2008-2014 stanowi wykonanie art. 37 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r.

o biokomponentach i biopaliwach ciekłych . Jest on również niezbędny

do wypełnienia przez Polskę, wynikającego z dyrektywy 2003/30/WE z dnia

8 maja 2003 r. w sprawie wspierania użycia w transporcie biopaliw lub innych

paliw odnawialnych, 5,75 % udziału biokomponentów w rynku paliw

transportowych w 2010 r. oraz 10 % udziału w 2020 r., zgodnie z ustaleniami

posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 8 - 9 marca 2007 r.

WPROWADZENIE

Wzrost udziału biokomponentów w rynku paliw ciekłych i biopaliw ciekłych

zużywanych w transporcie jest istotnym elementem zrównoważonego rozwoju,

prowadzącym do poprawy bezpieczeństwa energetycznego poprzez dywersyfikację

źródeł zaopatrzenia w paliwa i zmniejszenia zależności od importu ropy naftowej,

przy jednoczesnym pozytywnym wpływie na stan środowiska, a w szczególności na

jakość powietrza atmosferycznego przez redukcję emisji dwutlenku węgla i innych

zanieczyszczeń. Jednocześnie, rozwój rynku biokomponentów i biopaliw ciekłych

przyczynia się do aktywizacji terenów wiejskich poprzez zwiększenie produkcji

rolniczej na cele energetyczne (nieżywnościowe) oraz związane z tym tworzenie

nowych miejsc pracy.

Z uwagi na liczne korzyści płynące ze stosowania biokomponentów jako

substytutu paliw ropopochodnych, zaczynają one odgrywać coraz większą rolę w

polityce energetycznej zarówno całej Unii Europejskiej, jak i poszczególnych państw

członkowskich. Rosnące zapotrzebowanie gospodarki na paliwa i energię wynikające

z rozwoju gospodarczego, wobec zmniejszających się zasobów paliw kopalnych,

wymusza kierunek poszukiwania i wspierania rozwoju wykorzystania

biokomponentów, biopaliw ciekłych i innych paliw odnawialnych.

Wieloletni program promocji biopaliw lub innych paliw odnawialnych na lata 2008-2014

W związku z powyższym, inicjatywy mające na celu zwiększenie produkcji i

wykorzystania biokomponentów i biopaliw ciekłych w Polsce należy uznać ze wszech

miar pożądane oraz zgodne z trendami obserwowanymi w gospodarce światowej.

W skali całego świata obserwuje się obecnie działania mające na celu promowanie

wykorzystania biopaliw ciekłych jako substytutu paliw ropopochodnych.

Dostrzegając zalety stosowania biokomponentów i biopaliw ciekłych Unia

Europejska podjęła działania legislacyjne mające na celu zwiększenie udziału

biokomponentów w rynku paliw wykorzystywanych w transporcie. Wynikiem tych

działań było przyjęcie dyrektywy 2003/30/WE z dnia 8 maja 2003 r. w sprawie

wspierania użycia w transporcie biopaliw lub innych paliw odnawialnych . Przepisy

dyrektywy zobowiązały państwa członkowskie do podejmowania działań

prowadzących do osiągnięcia z końcem 2010 r. minimalnego udziału

biokomponentów (zarówno w postaci dodatku do paliw ciekłych, jak i biopaliw

ciekłych) w wysokości co najmniej 5,75% - liczonego według wartości opałowej.

Na forum Unii Europejskiej wykazywana jest konieczność dalszego wzrostu tego

udziału. Jak podaje przygotowany przez Komisję Europejską komunikat „Polityka

energetyczna dla Europy” potwierdzony konkluzjami z wiosennego posiedzenia Rady

Europejskiej w dniach 8-9 marca 2007 r., udział biokomponentów w rynku paliw

transportowych każdego z państw członkowskich ma osiągnąć poziom co najmniej

10% w 2020 r.

Biorąc pod uwagę powyższe wartości brzegowe minimalnego udziału

biokomponentów w rynku paliw transportowych, przewiduje się, że ścieżka

dochodzenia do tych wielkości w Polsce w latach 2007-2014, przekładająca się na

wysokość tzw. Narodowego Celu Wskaźnikowego, będzie kształtowała się w sposób

następujący:

2007 r.

2,30 %

2008 r.

3,45 %

2009 r.

4,60 %

2010 r.

5,75 %

2011 r.

6,20 %

2012 r.

6,65 %

2013 r.

7,10 %

2014 r.

7,55 %

Wieloletni program promocji biopaliw lub innych paliw odnawialnych na lata 2008-2014

Dla porównania, w latach ubiegłych, udział biokomponentów w ogólnej ilości paliw

zużywanych w transporcie, kształtował się następująco:

2004 r.

0,30 %

2005 r.

0,48 %

2006 r.

0,92 %

W rezultacie dotychczasowych działań mających na celu rozwój rynku

biokomponentów i biopaliw ciekłych w Polsce istnieje formalna możliwość dodawania

do 5% bioetanolu do benzyn silnikowych oraz do 5% estrów metylowych kwasów

tłuszczowych do oleju napędowego. Możliwe jest również wprowadzanie do obrotu

dwóch rodzajów biopaliw ciekłych: estrów metylowych kwasów tłuszczowych

stanowiących samoistne paliwo oraz oleju napędowego zawierającego 20% ww.

estrów.

Pełną transpozycję dyrektywy 2003/30/WE do polskiego prawa zapewniły

ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r.: o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz

o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw . Wyżej wymienione ustawy

wprowadziły do polskiego prawa szereg zmian, ukierunkowanych na tworzenie

korzystnych i stabilnych warunków rozwoju rynku biokomponentów i biopaliw

ciekłych, w tym trzy niezwykle istotne:

• Stworzenie możliwości wytwarzania przez rolników biopaliw ciekłych na

własny użytek. Rolnicy mogą wytwarzać na własny użytek wszystkie rodzaje

biopaliw ciekłych stanowiących samoistne paliwo, a w przypadku czystego

oleju roślinnego i estrów nie jest konieczne składanie zabezpieczenia

akcyzowego. Zgodnie z przepisami ustawy o systemie monitorowania i

kontrolowania jakości paliw biopaliwa ciekłe wytwarzane przez rolników na

własny użytek powinny spełniać jedynie minimalne wymagania jakościowe

istotne ze względu na ochronę środowiska. Roczny limit dozwolonej produkcji

na własny użytek wynosi 100 litrów na hektar powierzchni użytków rolnych

będących w posiadaniu rolnika.

• Wprowadzenie, z dniem 1 stycznia 2008 r., obowiązku zapewnienia

określonego udziału biokomponentów w rynku paliw transportowych. Nałożony

on został na przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w

Wieloletni program promocji biopaliw lub innych paliw odnawialnych na lata 2008-2014

zakresie wytwarzania i importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw

ciekłych lub biopaliw ciekłych, którzy sprzedają je lub zużywają na własne

potrzeby. Podmioty realizujące ten obowiązek określane są jako podmioty

realizujące Narodowy Cel Wskaźnikowy (Narodowy Cel Wskaźnikowy to

minimalny udział biokomponentów i innych paliw odnawialnych w ogólnej ilości

paliw ciekłych i biopaliw ciekłych zużywanych w ciągu roku kalendarzowego w

transporcie, liczony według wartości opałowej).

• Wprowadzenie do polskiego prawa pojęcia „wybranej floty” definiowanego

jako grupa co najmniej 10 pojazdów, ciągników rolniczych lub maszyn

nieporuszających się po drogach albo grupa lokomotyw lub statków,

wyposażonych w silniki przystosowane do spalania biopaliwa ciekłego,

będących własnością lub użytkowanych przez osobę fizyczną wykonującą

działalność gospodarczą, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną

nieposiadającą osobowości prawnej. Wprowadzenie tego pojęcia umożliwiło

zastosowanie w pojazdach i maszynach należących do „wybranych flot”,

biopaliw o zwiększonym udziale biokomponentów.

Dla właściwego funkcjonowania rozwiązań zawartych w obu ustawach

niezbędny jest jednak skuteczny mechanizm wsparcia obejmujący m.in. stabilny

system ulg i zwolnień akcyzowych oraz inne formy pomocy publicznej i promocji

użycia biopaliw. Wejście w życie, z dniem 1 stycznia 2007 r., rozporządzenia Ministra

Finansów z dnia 22 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie

zwolnień od podatku akcyzowego było podyktowane koniecznością dostosowania

krajowych przepisów do wymogów prawa Unii Europejskiej i spowodowało obniżenie

poziomu wsparcia. Zmniejszeniu uległy kwoty zwolnienia od podatku akcyzowego dla

paliw ciekłych z dodatkiem biokomponentów oraz dla biopaliw ciekłych, przez co

zmniejszone zostały rekompensaty dla producentów tych paliw, związane ze

zwiększeniem kosztów dodawania biokomponentów.

Aby rozwiązania prowadzące do osiągnięcia opłacalności produkcji

biokomponentów były zgodne z zasadami dotyczącymi pomocy publicznej,

niezbędne jest określenie wielkości dozwolonego wsparcia, jakiego może udzielić

państwo. W przedstawionej poniżej Tabeli 1, przygotowanej według metodologii

stosowanej przez Komisję Europejską, zawarte zostały szacunkowe wyliczenia

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: