Tomasz Kizwalter Nowatorstwo i rutyny Społeczeństwo Królestwa Polskiego wobec procesów.pdf

(2288 KB) Pobierz
339150818 UNPDF
TOMASZ KIZWALTER
"Nowatorstwo i rutyny"
Społeczeństwo Królestwa Polskiego
wobec procesów modernizacji
(1840-1863)
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Warszawa 1991
Okładkę projektował
Tadeusz Kazubek
Redaktor
Władysław Tomaszewski
Redaktor techniczny
Grzegorz Bączkowski
Korektor
Zofia Bronicka-Wyrwas
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Wydanie I.
Ark. wydawniczych 11.5. Ark. drukarskich 12.
Papier kl. III, 80 g. 61 X 86 cm.
Oddano do składania w czerwcu 1990 r.
Podpisano do druku w grudniu 1990 r.
Druk ukończono w grudniu 1990 r.
Zamówienie nr 255/90
Wrocławska Drukarnia Naukowa
WSTĘP
Na początek kilka uwag o kluczowym dla tej książki pojęciu.
Ponad dwadzieścia lat temu Reinhard Bendix pisał, że pomimo
pewnej niejasności termin „modernizacja" jest użyteczny, gdyż
zazwyczaj wywołuje jednakowe skojarzenia u współczesnych czy-
telników Modernizacja — czyli „unowocześnienie". Niełatwo
jednak powiedzieć, czym jest nowoczesność — zespół związanych
z tym słowem skojarzeń nie wydaje się obecnie jednorodny na-
wet w przybliżeniu. Nad przydatnością pojęcia modernizacji za-
stanawiano się i w latach sześćdziesiątych XX w.; wówczas tak-
że rzucała się w oczy owa niejasność, o której wspominał Bendix.
Mimo dających się tu i ówdzie słyszeć głosów krytycznych, był
to jednak okres optymizmu, intensywnej pracy i — jak to póź-
niej oceniono — złudnych dążeń do stworzenia teorii moderni-
zacji. Rozkwit tych studiów przypadał na czasy wyraźnego po-
głębiania się przeobrażeń społeczeństw tzw. trzeciego świata
i jeśli mielibyśmy szukać przyczyn kariery omawianego tu po-
jęcia, należałoby chyba przede wszystkim zwrócić uwagę na tę
zbieżność.
Bogactwo nowych zjawisk pobudzało do prób ich pojęciowe-
go uporządkowania. Sięgnięto wówczas, zwłaszcza w amerykań-
skim środowisku socjologicznym, do dorobku funkcjonalizmu.
Obecnie dość zgodnie ocenia się, że zwłaszcza w początkowej fa-
1 R. Bendix, Nowe spojrzenie na tradycję i nowoczesność, przekład
U. Niklas, [w:] Tradycja i nowoczesność, wybór J. Kurczewska i J. Szacki,
wstęp J. Szacki, Warszawa 1984, s. 91.
zie owych prób ambicje teoretyczne przeważały nad podstawami
empirycznymi wielu prac, w następstwie czego wstępne hipotezy
zamieniano niejednokrotnie w pochopne uogólnienia 2 . Stopnio-
wo, wraz z postępem inspirowanych koncepcją modernizacji ba-
dań szczegółowych, teoretyczna warstwa rozważań nad nowo-
czesnością stawała się bardziej złożona 3 . Przyczyniło się do tego
w niemałym stopniu poważniejsze niż początkowo bywało po-
traktowanie historycznego wymiaru rozpatrywanych zjawisk.
Studia nad modernizacją zainicjowali ludzie o przeważnie socjo-
logicznym typie przygotowania naukowego; kiedy z czasem za-
interesowali się nimi historycy, uzyskały nową, przełamującą
często ustalone schematy perspektywę 4 .
Editorial Foreword: Varieties of Modernization, „Comparative Studies
in Society and History" 1978, t. XX, nr 2, s. 175 - 176; R. Stemplowski,
Modernizacja — teoria czy doktryna? „Kwartalnik Historyczny" R. LXXXVI,
1979, z. 3, s. 741 - 749.
3 Omawia tę problematykę H.-U. Wehler, Modernisierungstheorie und
Geschichte, Göttingen 1975 (obszerne przypisy bibliograficzne).
4 Tylko tytułem przykładu można wymienić tu kilka prac dotyczących
nowożytnej Europy Zachodniej, które wyraźniej odwołują się do koncepcji
modernizacji: E. A. Wringley, The Process of Modernization and the In-
dustrial Revolution in England, „Journal of International History" 1972,
t. Ill, s. 225 - 259; J. de Vries, On the Modernity of the Dutch Republic,
„Journal of Economic History" 1973, t. XXXIII, s. 191 -202; Failed Tran-
sitions to Modern Industrial Society: Renaissance Italy and Seventeenth
Century Holland, wyd. F. Krantz, P. M. Hohenberg, Montreal 1974;
H. Ch. Schröder, Die neuere englische Geschichte im Lichte einiger Mo-
dernisierungstheoreme, [w:] Studien zum Beginn der modernen Welt, wyd.
R. Koselleck, Stuttgart 1977, s. 30-67; H. Schilling, Die Geschichte der
nördlichen Niederlande und die Modernisierungstheorie. „Geschichte und
Gesellschaft" 1982, t. VIII, s. 474-516; tenże, Innovation through Migra-
tion: The Settlements of Calvinistic Netherlanders in Sixteenth-, and
Seventeenth Century Central and Western Europe, „Histoire social — So-
cial History" 1983, t. XVI, nr 31, s. 7 - 13. Dla Francji XIX w. zob.: A. Cor-
bin, Archaïsme et modernité en Limousin au XIX e siècle, 1845 - 1880, Paris
1975; E. Weber, Peasants into Frenchmen. The Modernization of Rural
France 1870-1914. London 1976. Sondaż w literaturze polskiej przeprowa-
dził R. Stemplowski, Modernizacja, s. 749 - 752; zob. również: Moderni-
sierung und nationale Gesellschaft im ausgehenden 18. und im 19. Jahr-
hundert.
2
Referate
einer
deutsch-polnischen
Historikerkonferenz,
wyd.
W. Conze, G. Schramm, K. Zernack, Berlin 1979.
6
Tematyczny zasięg prac rozszerzał się, lecz trudno było
o zgodność co do ich przedmiotu. Rozróżnić można — jak wska-
zywał Dean C. Tipps — dwa podstawowe sposoby definiowania
modernizacji, choć zdawać sobie trzeba sprawę, że w praktyce
oba te podejścia często łączą się i przenikają 5 . Pierwszy rodzaj
definicji wiąże pojęcie modernizacji z konkretnym typem zmiany
społecznej. Tak więc, idąc za inspiracją Maxa Webera, pojmuje
się modernizację jako proces racjonalizacji. Aby nie wdawać się
w rozważania nad złożonym sensem pojęcia racjonalności, wy-
starczy powiedzieć, że chodzi tu o osiąganie „panowania nad
światem poprzez indywidualne i zbiorowe zastosowanie środków
wymiernie efektywnych", przy czym jest to „dokładnie w takim
samym stopniu idea opanowania świata przyrody, jak idea opa-
nowania społecznego świata człowieka" 6 . W innym ujęciu za
istotę modernizacji przyjmuje się uprzemysłowienie, wskazując,
iż jest ono podstawą wzrostu demograficznego, urbanizacji, po-
wstania rozbudowanej administracji i rozwoju systemów oświa-
towych Konsekwencją przyjęcia takich założeń bywa wymien-
ność pojęć „społeczeństwo nowoczesne" i „społeczeństwo prze-
mysłowe" 8 . Do mniej już popularnych koncepcji należy utożsa-
mianie modernizacji ze wzrostem równości szans społecznych
jednostki 9 .
Drugi typ definiowania modernizacji stanowi uznawanie jej
za proces przejścia od społeczeństwa tradycyjnego do nowoczes-
5 D. C. Tipps, Modernization Theory and the Comparative Study of
Societies: A Critical Perspective, „Comparative Studies in Society and
History" 1973, t. XV, nr 2, s. 203.
6 B. Schwartz, Granice dychotomii „tradycja — nowoczesność" jako
kategorii wyjaśniających. Sytuacja intelektualistów chińskich, przekład
K. Zonn-Pasternak, [w:] Tradycja i nowoczesność, s. 311 - 312; E. Shils,
Tradition, London 1981, s. 287 - 316.
7 D. S. Landes, The Unbound Prometheus. Technological Change and
Indust r ial Development in Western Europe from 1750 (o the Present,
Cambridge 1969, s. 6-7; A. E. Musson, The Growth of British lndustry,
London 1978, s. 7.
8 G. Germani, Politique, société et modernisation, Gembloux 1972,
s. 61-63.
9 J. Lee, The Modernisation of Irish Society 1848 - 1918, Dublin 1973,
wstęp (bez paginacji).
7
Zgłoś jeśli naruszono regulamin