178
4.3. Zabezpieczenie techniczne
Zabezpieczenie techniczne organizuje się i realizuje w celu utrzymania w gotowości do użycia uzbrojenia, sprzętu wojskowego i technicznych środków bojowych oraz odtwarzania ich stanów zdatności w razie uszkodzenia. Obejmuje ono: obsługiwanie techniczne, rozpoznanie techniczne, ewakuację techniczną i remont uzbrojenia oraz sprzętu wojskowego. Zabezpieczenie techniczne realizują specjalistyczne siły i środki oraz wszyscy użytkownicy uzbrojenia i sprzętu wojskowego w zależności od treści zadania bojowego, warunków i sposobu przejścia do działań taktycznych, sytuacji technicznej w pododdziałach, a także warunków terenowych, atmosferycznych i innych czynników.
4.3.1. Obsługiwanie techniczne
Obsługiwanie techniczne to zespół czynności realizowanych na sprzęcie technicznie sprawnym, mających na celu utrzymanie lub przywrócenie jego pełnych parametrów użytkowych poprzez kontrolę, czyszczenie, konserwację, przeglądy techniczne, regulację, usuwanie usterek technicznych, a także uzupełnianie materiałów eksploatacyjnych i amunicji. Konieczność wykonywania obsługiwań technicznych wynika z:
- zużywania się mechanizmów i zespołów;
- oddziaływania otoczenia;
- zużywania się materiałów eksploatacyjnych.
W zależności od celu i zakresu wykonywanych czynności, obsługiwania techniczne realizowane w działaniach taktycznych dzielą się na: obsługiwania bieżące (OB), okresowe (OO) oraz specjalne (OS).
Obsługiwanie bieżące wykonywane jest: przed użytkowaniem w celu sprawdzenia przygotowania uzbrojenia i sprzętu wojskowego do działań taktycznych (w rejonie wyjściowym), w trakcie użytkowania w celu bieżącego sprawdzenia stanu technicznego (podczas przerw w walce), po użytkowaniu w celu przywrócenia parametrów technicznych, uzupełnienia materiałów eksploatacyjnych i amunicji (w czasie odtwarzania zdolności bojowej).
Obsługiwanie okresowe w zależności od zakresu wykonywanych czynności dzieli się na: obsługiwanie okresowe niższego rzędu (OO-1) wykonywane przez bezpośredniego użytkownika z udziałem specjalistów z pododdziałów remontowych, oraz obsługiwania okresowe wyższych rzędów (OO-2, OO-n) wykonywanych przez specjalistów z pododdziałów remontowych z udziałem załogi.
Obsługiwania specjalne wykonywane są w celu zapewnienia utrzymania sprawności technicznej uzbrojenia i sprzętu wojskowego w czasie użytkowania w odmiennych warunkach od standardowych (nadmierne zapylenie powietrza, warunki górskie, okres nocny, warunki zimowe, przygotowanie do przeprawy przeszkody wodnej, itp.).
Za wykonanie w odpowiednim terminie obsługiwań technicznych, ponoszą odpowiedzialność dowódcy pododdziałów, których obowiązkiem jest ustalenie miejsca, czasu, zakresu i kolejności wykonywania czynności obsługowych. Uwzględniając normę pracochłonności oraz szczebel organizacyjny wojsk, należy przewidzieć czas na wykonanie w pełnym zakresie czynności obsługowych. Dla BWP-1 3,5 ÷ 4,5 godziny na wykonanie obsługiwania bieżącego i 5 ÷ 8 godzin na wykonanie obsługiwania okresowego niższego rzędu.
Podczas przygotowywania uzbrojenia i sprzętu wojskowego do działań taktycznych powinien być zachowany określony priorytet ich realizacji wynikający z zachowania gotowości bojowej pododdziału oraz z aktualnych potrzeb sprzętu.
Załoga bojowego wozu piechoty powinna:
a) w pierwszej kolejności:
- uzupełnić amunicję;
- sprawdzić stan olejów, smarów i płynu chłodzącego;
- uzupełnić materiały eksploatacyjne;
- sprawdzić środki łączności;
- sprawdzić nastawy zerowe uzbrojenia;
- przygotować uzbrojenie do strzelania;
- sprawdzić przyrządy obserwacyjne i celownicze;
- sprawdzić urządzenia noktowizyjne.
b) w drugiej kolejności:
- sprawdzić działanie elektrycznego i ręcznego obrotu wieży;
- sprawdzić działanie elektrycznego i ręcznego mechanizmu podnoszenia armaty;
- sprawdzić działanie urządzeń obrony przeciwatomowej;
- sprawdzić działanie urządzeń ppoż.;
- sprawdzić stopień naładowania akumulatorów;
- sprawdzić ciśnienie w butlach;
- sprawdzić działanie przyrządów kontrolno-sygnalizacyjnych;
- sprawdzić sprawność rentgenometru;
c) w dalszej kolejności:
- sprawdzić układ oczyszczania przyrządów obserwacyjnych;
- sprawdzić mocowanie amunicji wewnątrz wozu bojowego;
- sprawdzić naciąg taśm gąsienic;
- sprawdzić szczelność układów i zespołów;
- sprawdzić zamocowanie indywidualnego wyposażenia wozu bojowego oraz członków załogi;
- sprawdzić prawidłowość wyregulowania sprzęgła i hamulców.
Rys. 4.8. Obsługiwanie techniczne BWP-1 podczas przerwy w walce
Obsługiwanie techniczne należy realizować stosując się do następujących zasad:
- wykonywania ich przed, w trakcie i po użyciu uzbrojenia i sprzętu wojskowego;
- wykonywania ich po ustalonych normami terminach (w razie potrzeby można je przyśpieszyć po zużyciu 50 % okresu międzyobsługowego);
- utrzymania nakazanego poziomu gotowości bojowej;
- wykonywania ich bez wyprowadzania sprzętu z ugrupowania bojowego;
- wykonywania ich w pełnym zakresie (w przypadku niemożliwości, można ich wykonanie rozłożyć na etapy);
- wykonywania ich w pierwszej kolejności na sprzęcie mającym decydujący wpływ na zdolność bojową wojsk.
4.3.2. Rozpoznanie techniczne
Rozpoznanie techniczne prowadzi się w celu ustalenia sytuacji technicznej w pododdziałach oraz określenia sposobu użycia posiadanych sił i środków ewakuacyjno-remontowych.
W zależności od sytuacji taktycznej, celu oraz własnych możliwości, przedmiotami rozpoznania technicznego mogą być:
- uzbrojenie i sprzęt wojskowy wojsk własnych wyłączone z walki w wyniku np. uszkodzenia, unieruchomienia, zniszczenia;
- obiekty infrastruktury logistycznej;
- zasoby miejscowe (paliwa, gazy techniczne, itp.);
- urządzenia przydatne w procesie ewakuacji i remontu;
- stacje załadowcze;
- źródła energii i wody;
- uzbrojenie i sprzęt wojskowy oraz środki materiałowe przeciwnika (porzucone lub zdobyte przez wojska własne).
Rozpoznanie techniczne prowadzi się we wszystkich rodzajach działań taktycznych przez wydzielone elementy zabezpieczenia technicznego: patrol rozpoznania i pomocy technicznej (PRPT), patrol rozpoznania technicznego (PRT), grupa ewakuacyjno-remontowa (GER), posterunek obserwacji technicznej (POT) oraz wszystkich użytkowników uzbrojenia i sprzętu wojskowego. Informacje zebrane z rozpoznania technicznego są przeznaczone w szczególności do podejmowania decyzji w zakresie ewakuacji i remontu. Zdobywanie ich można uzyskać przez:
- bezpośrednią obserwację pola walki (ustalanie miejsc położenia wyłączonego z szyków pododdziałów uzbrojenia i sprzętu wojskowego;
- nasłuch w sieci radiowej dowódcy pododdziału (ustalanie miejsca i charakteru uszkodzenia);
- meldunki załóg unieruchomionego uzbrojenia i sprzętu wojskowego.
W pododdziałach zmechanizowanych rozpoznanie techniczne prowadzi się głównie w celu ustalenia miejsca położenia wyłączonego z walki własnego uzbrojenia. Każde bowiem opóźnienie w tym zakresie może doprowadzić do jego utraty (w przypadku włamania się przeciwnika w głąb ugrupowania obronnego) lub jego zniszczenia (w przypadku utraty zdolności manewrowych i prowadzenia ognia).
4.3.3. Ewakuacja techniczna
Ewakuacja techniczna to wymuszone określoną sytuacją działania mające na celu przemieszczenie sprzętu w inne miejsce lub przywrócenie mu użytkowego położenia. Do podstawowych zadań ewakuacyjnych należy:
- ratownictwo sprzętu unieruchomionego posiadającego załogę (obsługę);
- gromadzenie sprzętu w wyznaczonym miejscu zakwalifikowanego do remontu;
- odzysk zespołów i części zamiennych ze strat bezpowrotnych.
Zadania ewakuacyjne można zrealizować poprzez następujące metody:
- wyciąganie ;
- wydobywanie;
- stawianie;
- holowanie;
- przewóz;
- demontaż i transportowanie.
Zadania ewakuacyjne wykonują:
- patrole rozpoznania i pomocy technicznej (PRPT);
- grupy ewakuacyjno-remontowe (GER);
- grupy ratunkowo-ewakuacyjne (GRE);
- grupy ewakuacyjne (GE);
- użytkownicy uzbrojenia i sprzętu wojskowego.
Potrzeby ewakuacyjne będą wynikały przede wszystkim z rodzaju i intensywności prowadzonych działań bojowych. W porę przeprowadzona ewakuacja uszkodzonego uzbrojenia i sprzętu wojskowego z pola walki sprzyja szybkiemu odtworzeniu jego sprawności technicznej i ponownemu wprowadzeniu sprzętu w szyki walczącego pododdziału a często zabezpiecza go przed całkowitym zniszczeniem lub zdobyciem przez przeciwnika.
Organizowanie ewakuacji jest obowiązkiem wszystkich dowódców. Do wykonania prac ewakuacyjnych można wykorzystać:
- użytkowników uzbrojenia i sprzętu wojskowego (kierowców, załogi, obsługi) do wykonania prac przygotowawczych przyspieszających ewakuacje, do realizacji ewakuacji przez samowyciąganie lub holowanie;
- ciągniki ewakuacyjne wchodzące w skład elementów zabezpieczenia technicznego;
- pododdziały zaopatrzenia wyposażone w transport samochodowy ogólnego przeznaczenia.
Uszkodzone uzbrojenie i sprzęt wojskowy należy ewakuować:
- w pobliskie ukrycia (celem przeprowadzenia remontu lub przygotowania do dalszej ewakuacji);
- na drogi dowozu i ewakuacji technicznej;
- do planowanych rejonów punktów zbiórki uszkodzonego sprzętu (w celu przeprowadzenia remontów);
- do miejsc załadunku (w celu przekazania do remontu szczeblowi nadrzędnemu).
W działaniach taktycznych załoga bojowego wozu piechoty oprócz prowadzenia walki jest zobowiązana do realizacji zamierzeń remontowo-ewakuacyjnych, a w tym:
- brać czynny udział w pracach obsługowych, remontowych i ewakuacyjnych;
- w przypadku uszkodzenia lub uwięźnięcia – złożyć meldunek przełożonemu podając miejsce położenia, przyczynę zatrzymania oraz potrzebne siły i środki remontowo-ewakuacyjne;
- niezwłocznie przystąpić do samowyciągania lub do wykonywania prac przygotowawczych przyspieszających ewakuację lub remont (realizowane przez elementy zabezpieczenia technicznego – PRPT, GER ...);
- zorganizować obserwację, ochronę i obronę wozu bojowego.
Wyposażenie bojowego wozu piechoty często umożliwia dokonanie ewakuacji przez samowyciąganie lub holowanie realizowane przez etatowe załogi. Samowyciągania można dokonać:
- za pomocą belki przymocowanej do gąsienicy;
- za pomocą dwóch lin holowniczych przymocowanych jednym końcem do gąsienic a drugim do przedmiotów terenowych (stanowiących...
hermes50