186K nadajnik UKF FM - Stereo.pdf
(
177 KB
)
Pobierz
186K.p65
Nadajnik UKF FM - Stereo
Nowy Elektronik 186-K
Uk³ad jest prostym i ³atwym do wykonania nadajnikiem UKF FM - Stereo. Mimo prostej budowy nadajnik charak-
teryzuje siê dobrymi parametrami, a przy tym niedu¿ym poborem mocy, co czyni go doskona³ym rozwi¹zaniem
do zastosowania na przyk³ad w s³uchawkach bezprzewodowych lub do nadawania w³asnej audycji radiowej.
Uk³ad BA1404 ma³o znanej amerykañskiej f-my ROHM nie nale¿y do nowoci na rynku
komponentów elektronicznych. Pierwsze wzmianki na temat tego interesuj¹cego uk³adu, jakie
mo¿na znaleæ w internecie sygnowane s¹ dat¹ wrzesieñ 1989. Tak ma³a popularnoæ tego
uk³adu mo¿e wynikaæ ze specyfiki obszaru jego zastosowania, która ograniczona jest do apara-
tury kontrolno-pomiarowej i mikrofonów bezprzewodowych. Wraz z pojawieniem siê stereofo-
nicznych odbiorników telewizyjnych powsta³o zapotrzebowanie na odpowiednie s³uchawki, w
tym tak¿e bezprzewodowe. W prasie elektronicznej, czy w postaci gotowych kitów mo¿na
znaleæ opisy konstrukcji tego typu urz¹dzeñ, s¹ to jednak s³uchawki monofoniczne. W rozwi¹-
zaniach tych do ³¹cznoci wykorzystuje siê zmodulowan¹ falê non¹ ok. 36kHz, a medium
transmisyjne stanowi promieniowanie podczerwone. Rozwi¹zanie to posiada tak¿e jeszcze
jedn¹ bardzo istotn¹ wadê. Wymaga od osoby korzystaj¹cej z tego typu s³uchawek sta³ego
przebywania w polu widzenia nadajnika IR. Przegl¹daj¹c oferty wielu firm mo¿na znaleæ opisy
doskona³ych s³uchawek bezprzewodowych, których cena mo¿e doprowadziæ do zawrotu g³o-
wy. S¹ to bardzo skomplikowane uk³ady, w konstrukcjach których wykorzystywane jest pasmo
radiowe 433MHz, a w najnowszych tak¿e 863-864MHz. Wróæmy jednak do naszego bohatera,
czyli do uk³adu BA1404. Uk³ad ten pozwala przy minimalnych nak³adach zbudowaæ stereofo-
niczny nadajnik FM dzia³aj¹cy w zakresie 88-108MHz. Mimo ¿e jest to konstrukcja w.cz. jej
zbudowanie i uruchomienie nie wymaga specjalnego oprzyrz¹dowania, czy znajomoci zagad-
nieñ obwodów w.cz. Stopieñ trudnoci jest porównywalny z prostymi mininadajnikami FM,
których konstrukcje czêsto goszcz¹ na ³amach prasy dla elektroników. Dodatkowym atutem
prezentowanego rozwi¹zania jest fakt, ¿e do budowy systemu bezprzewodowych s³uchawek
stereofonicznych wystarczy zbudowaæ nadajnik FM, a jako uk³ad odbiorczy mo¿na wykorzystaæ
kieszonkowy odbiornik z zakresem FM stereo. W najbli¿szym czasie uka¿e siê tak¿e konstruk-
cja miniodbiornika FM stereo oparta na uk³adach TDA7021/7040/7050 która bêdzie pe³niæ rolê
czêci odbiorczej prezentowanego nadajnika FM.
stawia rys.3. Dalsza droga tak przetwo-
rzonych sygna³ów m.cz. kana³ów L/P
do "anteny nadawczej" jest ju¿ bardzo
krótka. Zmiksowany w odpowiednich
proporcjach sygna³ MPX podany jest
na wejcie oscylatora w.cz., który pe³-
ni jednoczenie rolê modulatora FM.
Punkt pracy oscylatora w.cz. wyznacza-
j¹ kondensatory C13,C14, a czêstotli-
woæ oscylacji obwód rezonansowy
L1,C12. Ostatnim stopniem nadajnika
FM jest prosty wzmacniacz separuj¹-
cy w.cz. i wspó³pracuj¹ca z nim ante-
na nadawcza pod³¹czona do zacisku J4/A. Jak ju¿ wspomniano uk³ad IC1 jest zasilany doæ
nietypowym napiêciem 1,2-3V, a jako optymalne producent f-ma ROHM preferuje napiêcie
1,25V (w modelu 2,0V), przy którym poziom sygna³u w.cz. na wyjciu antenowym gwarantuje
moc kilku miliwat i zasiêg kilka do kilkadziesi¹t metrów. Jak mo¿na siê ³atwo zorientowaæ z
przytoczonych danych nie s¹ to imponuj¹ce parametry. W zamyle prezentowany uk³ad ma
pe³niæ rolê nadajnika FM i byæ ród³em sygna³u radiowego dla wspó³pracuj¹cych z nim s³ucha-
wek bezprzewodowych. W takim konkretnym zastosowaniu ta minimalna moc nadajnika jest
zupe³nie wystarczaj¹ca, a uzyskany zasiêg pozwala na swobodne poruszanie siê w obrêbie
nawet doæ du¿ego mieszkania. Moc wyjciow¹, a wiec tak¿e i zasiêg mo¿na ³atwo zwiêkszyæ
poprzez prosty wzmacniacz w.cz. zbudowany w oparciu o tranzystory T1,T2. Wzmacniacz ten
to prosta konstrukcja pracuj¹ca w tzw uk³adzie RC, a wiec nie zawieraj¹ca elementów induk-
cyjnych. Konstrukcja taka stawia du¿e wymagania, co do zastosowanych tranzystorów, a za-
stosowanie tanich i ³atwodostêpnych tranzystorów BF240,BF199, których czêstotliwoæ gra-
niczna jest stosunkowo niska, to ostatecznoæ. Przy odpowiednio szybkich tranzystorach i do-
braniu ich punktów pracy (zmniejszenie wartoci rezystorów R10,R13 do ok. 10k) oraz w³¹cze-
niu anteny nadawczej do punktu J4/B, mo¿na uzyskaæ zasiêg powy¿ej 1 km. Skutkiem ubocz-
nym tej prostej konstrukcji jest du¿y poziom harmonicznych na wyjciu antenowym i koniecz-
noæ stosowania filtru antenowego tzw. filtru P. Tu nale¿y siê wszystkim pewna przestroga.
Mimo ¿e prezentowane rozwi¹zanie przy zastosowaniu odpowiednich elementów w "dopala-
czu" umo¿liwia pokrycie swoim zasiêgiem nawet sporego miasteczka, czy wsi, w intencji auto-
ra nie by³o stworzenie pirackiej radiostacji, lecz umo¿liwienie ods³uchu w zasiêgu kilkudziesiê-
ciu metrów np. w ogrodzie czy podwórku budynku wolnostoj¹cego, gdzie nie zachodzi ewen-
tualnoæ zak³ócania pracy innym u¿ytkownikom pasma UKF. Prezentowany nadajnik FM powi-
nien byæ zasilany napiêciem 9 - 12V np. z toru radiowego TV, gdzie znajdziemy równie¿ sygna³y
m.cz. kana³ów L/P. Rozwi¹zanie to wymaga jednak ingerencji w uk³ad elektroniczny TV, a w
niektórych przypadkach tak¿e koniecznoæ ekranowania nadajnika. Prostszym rozwi¹zaniem
bêdzie umieszczenie nadajnika w ma³ym pude³ku poza TV i zasilanie go z baterii lub zasilacza
sieciowego. W przypadku, gdy bêdziemy wykorzystywaæ tylko minimaln¹ moc, nadajnik mo¿-
na zasilaæ z ogniwa 1,5V z pominiêciem stabilizatora IC2. Rozwi¹zanie takie uproci konstruk-
cjê, a niski pobór pr¹du ok. 3-5mA gwarantuje d³ugi okres pracy nawet przy redniej jakoci
zastosowanej baterii.
Budowa i dzia³anie
Sercem uk³adu jest specjalizowany uk³ad BA1404, którego podstawowe dane zosta³y
przedstawione w tabeli 1, a schemat struktury wewnêtrznej z zaznaczeniem topografii wypro-
wadzeñ na rys.1. W dostêpnych materia³ach firmowych brak informacji o zakresie czêstotliwo-
ci pracy, jak i o technologii w której uk³ad ten zosta³ wytworzony. Na podstawie wyj¹tkowo
niskiego napiêcia pracy, mo¿na jedynie domniemywaæ, i¿ wykonano go w mieszanej technolo-
gii, w której zastosowano zarówno struktury MOS jak i bipolarne. O obecnoci struktur MOS
mo¿e wiadczyæ fakt wyj¹tkowej wra¿liwoci uk³adu na napiêcia statyczne, o czym mia³em siê
mo¿liwoæ przekonaæ przy budowie prototypu, gdzie uszkodzeniu uleg³ jeden z posiadanych
przeze mnie egzemplarzy. Warto wiêc zainwestowaæ kilka groszy w podstawkê, aby nie uszko-
dziæ nie najtañszego uk³adu BA1404.
Schemat ideowy nadajnika FM stereo przedstwia rys.2. Uk³ad jest bardzo prosty, a prezento-
wane rozwi¹zanie to najprostsze z mo¿liwych jest to tzw. aplikacja firmowa, która zosta³a
wzbogacona o zasilacz stabilizowany oraz prosty wzmacniacz w.cz. pracuj¹cy w uk³adzie RC.
Sygna³y kana³ów L/P np. z wyjcia EURO odbiornika TV podane s¹ na zaciski wejciowe J1,J2,
a za pomoc¹ elementów sprzêgaj¹cych na koñcówki 18,1 IC1. Zaciski te to wejcia dwóch
wzmacniaczy o wzmocnieniu 37dB ka¿dy. Elementy sprzêgaj¹ce R3/C1 i R4/C4 tworz¹ jedno-
biegunowy filtr górnoprzepustowy, obwód premfazy o sta³ej czasowej 50mS. Potencjometr P1
umo¿liwia zrównowa¿enie poziomu sygna³ów kana³ów L/P - balans. Odpowiednio wzmocnione
sygna³y kana³ów L/P podane s¹ na modulator MPX, którego pracê synchronizuje podnona
pilota stereo o czêstotliwoæ 38kH. ród³em sygna³u czêstotliwoci 38 kHz jest wewnêtrzny
oscylator synchronizowany rezonatorem kwarcowym Q1. Uk³ad nie zosta³ wyposa¿ony w prze-
³¹cznik MONO/STEREO przejcie do trybu MONO nastêpu-
je po zwarciu koñcówki 6 IC1 do masy. W wyniku pracy
modulatora MPX na jego buforowanym wyjciu - koñców-
ka 14 IC1 otrzymujemy sygna³ podstawowy. Jest to sy-
gna³ monofoniczny, który powstaje w wyniku zsumowania
kana³ów L/P, a jego obecnoæ jest niezbêdna dla zachowa-
nia kompatibilnoci nadajnika stereo z radioodbiornikami
monofonicznymi. Równolegle z pojawieniem siê na wyj-
ciu modulatora MPX sygna³u podstawowego pojawiaj¹
siê tak¿e dwa sygna³y dodatkowe. Sygna³y te powstaj¹ w
wyniku amplitudowej modulacji sygna³u ró¿nicowego L-R
czêstotliwoci¹ podnonej 38kHz. S¹ to tzw. wstêgi boczne, które nios¹ informacje o dwiêku
przestrzennym, a rozdzielone s¹ wyt³umion¹ podnon¹ pilota stereo 38kHz. Ostatnim etapem
powstawania zespolonego sygna³u stereofonicznego MPX to: odpowiednie zmiksowanie sy-
gna³u podstawowego oraz wstêg bocznych z czêstotliwoci¹ pilota stereo za pomoc¹ elemen-
tów R7,C8 i R8,C9 przy zachowaniu odpowiednich proporcji amplitud. Sygna³ pilota 19kHz
dostêpny jest na koñcówce 13 IC1, a powstaje w wyniku podzia³u przez 2 czêstotliwoci
wewnêtrznego oscylatora 38kHz. Widmo zespolonego sygna³u stereofonicznego MPX przed-
Tabela 1
Parametr
Wartoæ
Monta¿ i uruchomienie
Uk³ad elektroniczny nadajnika FM zmontowano na jednostronnym obwodzie drukowa-
nym, którego mozaikê cie¿ek i rozmieszczenie elementów przedstawia rys.4. Uk³ad nale-
¿y zmontowaæ w tradycyjny sposób. Jak zwykle najpierw montujemy elementy najmniej-
sze, montowane na p³asko, a koñczymy na najwiêkszych, montowanych pionowo oraz
Napiêcie zasilania
1,2-3 V
Pr¹d zasilania 3mA
Separacja kana³ów 45dB
Zniekszta³cenia THD <3%
MPX OUT
200mV Vpp
Pilot OUT
400mV Vpp
RF OUT
600mV
Rys. 4 Rozmieszczenie elementów na p³ytce drukowanej (skala 1:1)
Rys. 1 Schemat wewnêtrznej struktury
BA1404
J4/A
J4/B
Rys. 2 Schemat nadajnika
UKF FM - Stereo
C7
C8
R9
1
1
R7
C11
P1
R8
C9
IC1
C12
L1
50µS PREMFAZA
J1
R1
R3
C3
R11
C17
R14
R15
18
10
1
INP L
OSC
IC2
Wejcie L
CX
10nF
C1
C13
15pF
3
C4
ADJ
R4
1
INP P
OSC
9
J2
R2
1
R10
100k
R12
2,2k
R13
51k
C2
Wejcie P
BA1404
J6
C19
1
R5
R6
C10
Q1
C21
C16
C18
C5
C6
C14
C15
1nF
R16
C20
T1
T2
9-12V
J3
J7
1
1
GND
elementach indukcyjnych. Kondensator CX to element SMD montowany na obwodzie
drukowanym od strony cie¿ek. Pod uk³ad IC1 nale¿y zamontowaæ podstawkê, w któr¹
nie nale¿y wk³adaæ uk³adu. W pierwszym etapie nie montujemy elementów wchodz¹cych
w sk³ad dodatkowego wzmacniacza w.cz., tranzystory T1,T2 wraz z elementami dyskret-
nymi. Jednym z mankamentów prezentowanego rozwi¹zania na pewno bêdzie problem
ze dobyciem rezonatora kwarcowego 38,00kHz. Fabryczna aplikacja zawiera taki element
f-my Kyocera typ KF-38F, jednak próby zdobycia takiego elementu na polskim rynku za-
koñczy³y siê niepowodzeniem. W prezentowanym modelu zastosowano w miejsce kwar-
cu uk³ad zastêpczy tego elementu w postaci szeregowo po³¹czonego kondensatora C10 i
indukcyjnoci L. Jest to tak zwany uk³ad Butterwortha-Van Dyke'a, w którym dla uprosz-
czenia pominiêto opornoæ szeregow¹, jak¹ reprezentuje rezonator kwarcowy oraz po-
jemnoæ w³asn¹ obudowy. W przypadku zastosowania uk³adu zastêpczego rezonatora
kwarcowego, wartoæ kondensatora C10 to 100pF, typ MKSE lub MKP-poliweglanowe o
tolerancji mniejszej ni¿ 5% ( literowy kod okrelaj¹cy tolerancjê D-0,5%, F-1%, G-2%, J-
5%). Cewka L to typowy filtr 7x7 nr 316 stosowany w radioodbiornikach w obwodach
wejciowych fal d³ugich. Filtr ten posiada dwa uzwojenia, z których wykorzystywane jest
tylko uzwojenie pierwotne o indukcyjnoci 3,7mH. W razie problemu z nabyciem filtru 316
mo¿emy wykonaæ go we w³asnym zakresie, co nie jest trudne, lecz ze wzglêdu na du¿¹
liczbê zwoi oraz ma³e wymiary rdzenia wymaga precyzji i cierpliwoci. Do wykonania
cewki L potrzebny nam bêdzie dowolny filtr 7x7 na karkasie którego, po usuniêciu rdzenia
wannowego i istniej¹cych uzwojeñ nale¿y nawin¹æ 525 zwoi DNE F0,04-0,06. Pocz¹tek i
koniec wykonanego uzwojenia ³¹czymy z koñcówek 1 i 3. Nastêpnie na karkas nak³adamy
rdzeñ wannowy i unieruchamiamy go odrobin¹ kleju. Ostatni etap to umieszczenie wyko-
nanej cewki w metalowej obudowie 7x7 i korekcja indukcyjnoci za pomoc¹ rdzenia obro-
towego. Tak wykonana cewka powinna posiadaæ indukcyjnoæ ok. 3,7mH i dobroæ Q>55.
Cewkê L1 nale¿y wykonaæ we w³asnym zakresie na polietylenowym karkasie o rednicy
5mm z rdzeniem proszkowym przystosowanym do pracy w zakresie UKF. Karkas taki bez
trudu znajdziemy w ka¿dej g³owicy UKF, a uzwojenie to 2-3 zwoje, w zale¿noci od czêsto-
tliwoci rezonansowej. W proponowanym rozwi¹zaniu modelowym cewka L1 posiada
2,25 zwoja srebrzanki O0,8mm, co przy wartoci C12 jak na schemacie daje pokrycie w
pamie w zakresie 90-100MHz. Taka liczba zwoi posiada tak¿e plus w postaci rozstawu
wyprowadzeñ 5mm tak, ¿e cewka pasuje do otworów w obwodzie drukowanym. Wygl¹d
gotowej cewki L1, gdzie wyranie widaæ sposób nawiniêcia (zwoje powinny byæ oddalone
od siebie o ok., 0,4-0,5mm), przedstawia rys.5. Zmontowany uk³ad wymaga uruchomie-
nia i zestrojenia, co nie jest zbyt trudne i nie wymaga posiadania specjalistycznego sprzê-
tu. Nim przyst¹pimy do uruchamiana nale¿y do punktu J4/A przylutowaæ ok. 70 cm prze-
wodu, który bêdzie pe³niæ rolê anteny nadawczej. Pierwszym etapem to sprawdzenie
poprawnoci pracy zasilacza stabilizowanego. W³¹czamy zasilanie i za pomoc¹ woltomie-
rza sprawdzamy poprawnoæ napiêcia na wyjciu IC2, które mierzone np. na kondensato-
rze C19 powinno wynosiæ 2V. Nastêpny etap to w³o¿enie IC1 do podstawki przy wy³¹czo-
nym zasilaniu i pierwsza próba dostrojenia. W³¹czamy radioodbiornik w pamie UKF na
zakres ok. 100MHz w tzw. cichym miejscy (brak odbioru), najlepiej przy wy³aczonym uk³a-
dzie ARcz. Teraz za pomoc¹ plastikowego wkrêtaka krêcimy rdzeniem cewki L1 dostraj¹c
nadajnik tak, aby znik³ dobiegaj¹cy z g³oników radioodbiornika szum superreakcyjny. W
razie, gdy próba dostrojenia siê nie powiedzie, nale¿y spróbowaæ przy dostrojeniu radio-
odbiornika na inn¹ czêstotliwoæ w pobli¿u wspomnianych 100MHz. Po uzyskaniu po-
prawnego dostrojenia nale¿y dostroiæ cewkê L tak, aby nast¹pi³o zapalenie diody LED w
radioodbiorniku sygnalizuj¹cej odbiór emisji stereo. Tu ze wzglêdu na fakt, ¿e wiêkszoæ
wspó³czesnych dekoderów stereo wykorzystuje pêtlê synchronizacji fazowej PLL mamy
u³atwione zadanie. Cewkê L2 mo¿na tak¿e dostroiæ wykorzystuj¹c miernik czêstotliwoci.
Pomiaru dokonujemy na wyjciu "pilota" koñcówka 13 IC1, a rdzeñ cewki L nale¿y tak
ustawiæ, aby miernik wskaza³ dok³adnie 19,0kHz, co wiadczy o dostrojeniu oscylatora do
czêstotliwoci 38,0kHz. Tak uruchomiony uk³ad jest gotowy do pracy, a pozostaje tylko
odpowiednie zabezpieczenie-unieruchomienie rdzeni cewek L1 i L i dylemat, czy wyposa-
¿yæ uk³ad w dodatkowy wzmacniacz w.cz. czy te¿ te kilka mW jakie oferuje uk³ad BA1404
jest wystarczaj¹ce.
Spis elementów
C8 - 220pF
C10 -10pF/100pF*
C11 - 10pF/47pF*
C12 - 47pF
C13 - 15pF
C14 - 15pF
C15 - 10nF
C16 - 100pF
C17 - 1nF
C18 - 10nF
C19 - 47µF/16V
C20 - 220µF/16V
CX - 10nF SMD
Rezystory:
R1 - 33k
R2 - 33k
R3 - 47k
R4 - 47k
R5 - 1k
R6 - 1k
R7 - 150k
R8 - 5,6k
R9 - 330
R10 - 100k
R11 - 470
R12 - 2,2k
R13 - 51k
R14 - 270
R15 - 470
R16 - 330
Pó³przewodniki:
IC1 - BA1404 f-my ROHM
IC2 - LM317D
T1 - BF240
T2 - BF240
Kondensatory:
C1 - 1nF
C2 - 1nF
C3 - 4,7µF/16V
C4 - 4,7µF/16V
C5 - 10µF/16V
C6 - 1nF
C7 - 1nF
C9 - 10µF/16V
Inne:
L1 - patrz tekst
Drut - 0,8mm 10cm
Karkas 7x7
P1 - 47k monta¿owy H
Q1 - kwarc 38kHz lub
Cewka 7x7 typ 316
P³ytka - 186-K
100%
100%
L+R
L-R
L-R
10%
Sygna³
podstawowy
Wstêga
dolna
Wstêga
górna
F kHz
Rys. 3 Widmo zespolonego sygna³u
stereofonicznego
Rys. 5 Widok cewki L1
Plik z chomika:
laskarzewski1978
Inne pliki z tego folderu:
sch201.jpg
(172 KB)
Praktyczny Elektronik CD-PE1.zip
(565486 KB)
Układy audio Elektronika_Plus.zip
(162452 KB)
wzmacniaczmicstereo.gif
(31 KB)
sch045.jpg
(99 KB)
Inne foldery tego chomika:
DACHY RÓŻNOŚCI DOK. ZDJ. ITD
Instrukcje Bosch
Instrukcje MAKITA
Majsterkowicz
Poradniki(1)
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin