Jeżeli u kogoś występuje zbyt małe zaakcentowanie znaków ognistych, brakuje mu energii ognia i prawdopodobnie ma on kłopoty z trawieniem. Brak ognia manifestuje się zwykle brakiem entuzjazmu, tendencją do nie ufania życiu. Często wyraźnie brak jest radości życia, zaś osoba taka pozbawiona jest wiary i optymizmu. Pewność siebie może być również niewielka, częste są zaś okresy zwątpienia i brak zapału do stawiania czoła wymaganiom życia. Wyzwania z reguły przerażają tych ludzi, a każdy większy problem życiowy ciągnie się przez długi czas, zanim można uznać go za przeszły, ponieważ efekty psychiczne nie ustępują jeszcze długo po osiągnięciu szczytowej fazy przez samo wydarzenie. Brak ognia zawsze wskazuje na występowanie istotnego problemu w sposobie podejścia do życia. Ćwiczenia fizyczne wzmagają ognistą energię, są więc zalecane osobom tego typu. Należy również starannie przestrzegać diety, szczególnie jeśli występuje również brak ziemi, ponieważ osoba taka nie ma siły trawienia pozwalającej na spalanie ciężkiego, skoncentrowanego pożywienia. Wszystko, w tym ćwiczenia i dieta, powinno być czynione z umiarem, aby nie wyczerpać zasobu energii, który się posiada. Z drugiej strony osoby takie obdarzone są z reguły wielką cierpliwością, a silne podkreślenie Marsa lub Słońca może stanowić pewną kompensację.
Zbyt wielkie zaakcentowanie ognia rzadko jest odczuwane jako problem przez zainteresowaną osobę, dopóki nie jest już za późno, aby cokolwiek uczynić. Manifestować się ono może „spalaniem siebie” tak, iż w końcu pozostają tylko zgliszcza człowieka, szczególnie przy nadużywaniu alkoholu lub narkotyków. Ludzie tacy są niezmiernie aktywni, nie mogą usiedzieć w miejscu, zawsze musi się coś dziać wokół nich. Nadmiar ognia może prowadzić do problemów w stosunkach z innymi, gdyż impulsywność, egocentryzm i niepohamowane pragnienie bezpośredniego działania, bez liczenia się z kosztami, prowadzą do wykształcenia wyjątkowo nieczułego, szorstkiego podejścia do ludzi (cechy te mogą być zrównoważone odpowiednim akcentem, padającym w kosmogramie na wodę lub powietrze). C.E.O. Carter ocenia tę nierównowagę w następujących słowach:
Gdy jest uszkodzona, siła ta wymyka się spod kontroli. Pozostające pod jej wpływem osoby stają się dzikie, buntownicze, skłonne do ekstrawagancji i przesady, namiętne i lekkomyślne, nadto pewne siebie i pobłażające sobie. Ujawniają się cechy prymitywne oraz wyraźna tendencja do przerostu ego, zarozumiałości, próżności, zamiłowania do pompy i blasku.
W ekspresji pozytywnej są to ludzie silnie motywowani, dla których nic nie stanowi przeszkody, często więc z powodzeniem rozpoczynają lub rozwijają inicjatywy, projekty i idealistyczne przedsięwzięcia, które wymagają olbrzymiego oddania, odwagi oraz energii.
Steven Arroyo „Astrologia i psychologia”
wiktorow5