Ewangelia Życia Doskonałego lub Świętych 12.pdf

(884 KB) Pobierz
****************************************************
****************************************************
EWANGELIA DOSKONAŁEGO ŻYCIA
Lub
ŚWIĘTYCH DWUNASTU
***************************************************
*************************************************************
EWANGELIA ŻYCIA DOSKONAŁEGO
Pierwotna i całkowita Ewangelia z aramejskiego pratekstu na jęz. angielski przetłumaczona
i wydana przez:
Rev. G.J. QUSELEY
Niemieckie wydanie z przedmową i posłowiem oraz komentarzami przez: Rudolfa Mullera
Przekład na jęz. polski:
Ksiądz Henryk Zalewski
Przełożono z aramejskiego na angielski w 1881r. Przełożono na polski i wydano po raz
pierwszy w Warszawie w 1971r.
Materiały do użytku wewnętrznego
**************************************************************
WPROWADZENIE
Przekład z pierwotnego pratekstu aramejskiego zawiera opisy wydarzeń z życia Jezusa
pominięte w Ewangeliach kanonicznych, a także wypowiedzi Jezusa wyjaśniające i
pogłębiające rzeczywisty sens Jego nauki. Pierwotny tekst "Ewangelii" jest całkowicie
miarodajny, wolny od wszelkich przeróbek i fałszerstw, jakich dopuścili się tzw. "Korektorzy"
po soborze w Nicei w 325r.
Najbardziej istotne nauki chrześcijańskie podane przez autorów tekstu. Świętych Dwunastu
Apostołów, to braterski stosunek Jezusa Chrystusa do zwierząt oraz wynikający stąd zakaz
składania krwawych ofiar, jak i wielokrotnie podkreślana zasada ponownych wcieleń duszy
na ziemi. Elementy te stanowią typową naukę Jezusa Chrystusa, jaką przekazał swoim
uczniom Esseńskim.
"Ewangelia Życia Doskonałego" rozjaśnia misterium chrześcijańskiej nauki i pozwala na
właściwe sformułowanie Nauki Jezusa Chrystusa. Dzięki słowom tej oryginalnej Ewangelii
możemy powrócić do Prawdy, którą zawsze reprezentował Mistrz Jezus Chrystus z Nazaretu.
Możemy też zacząć żyć prawdziwie po chrześcijańsku i zgodnie z zasadami ustanowionymi
jako porządek Królestwa Bożego na ziemi.
Jeśli Kościół przyszłości wszystkie dzisiejsze pisma przeanalizuje, wyznaczy tej Ewangelii jej
należne pierwsze miejsce jako źródłowej i całkowitej "Ewangelii Chrystusa". Inne teksty
zostaną utrzymane jako potwierdzenie czterech innych świadków, ażeby każde słowo mogło
być określone dla tych, którzy nie są zdolni przyjąć dobroci, czystości i prawdy tej jedynej,
oryginalnej Ewangelii.
Prawda jest znakiem, a czyste serce pozna go. Najświeższym źródłem jest to, z którego nikt
jeszcze nie pił. Świeżość taka wypływa właśnie z tekstu "Ewangelii", która ostała się przed
ciosami teologicznych Korektorów i w sposób czysty i niepokalany przypomina Żywą Naukę
Pana naszego Jezusa Chrystusa, tak jak została w swym oryginalnym brzmieniu spisana
przez Jego czcigodnych uczniów zwanych Apostołami.
W roku 382 n.e., za pontyfikatu papieża Damazego, został ustalony tekst kanoniczny
ewangelii używany przez kościoły. Niestety oddaje on jedynie część nauki Jezusa Chrystusa.
Starsze teksty namiętnie wtedy niszczono, gdyż nie były na rękę ówczesnym panującym.
Jest to zrządzeniem Opatrzności, że oryginalny, pierwotny manuskrypt zdołał przetrwać, by
świadczyć przeciw tym wszystkim, którzy pominęli część nauki Pana Jezusa. Bądźcie
Światłością Świata
AMEN
MODLITWA PAŃSKA
(Transliteracja z jęz. aramejskiego, którym mówił sam Pan- Jezus Chrystus)
ABWUN D'BASZMAYA
NYTKADOSZ SZMOKH
TYTEE MALKUTAKH
NEHŁEY CEWYANAH AYKANA D'BASZMAYA AF'BAARHA
HAWLAN LAHMA D'SUNKANAN YAOMANA
ŁASZBŁOKLAN HOWEYN ŁAHTAHEYN
AYKANA DOF HNAN SZŁOHENLO HAYOBEYN
ŁEYLA TAHLAN LE NESYUNA
ELA PATZA MYN BIŚZA
METUL DYLAHE MALKUTA' ŁAHAYLA ŁATESZBUHTA
LO'LAM ALMIN
AMEYN
--------------------------------------------------
KH - głoska będąca mocnym, przydechowym Ch.
BW - -"- brzmiąca pomiędzy B i W. Prawidłowej wymowy można nauczyć się z kasety z
modlitwą "Ojcze Nasz" rozprowadzaną w celach szkoleniowych, do użytku wewnętrznego.
Modlitwa ta jest potężną ceremonią duchowej praktyki. Oryginalne brzmienie dźwięku ma
fundamentalne znaczenie. Słowa tej modlitwy są przede wszystkim śpiewane w sposób
tradycyjny dla wspólnot sufickich typu esseńskiego.
--------------------------------------------------
ALLAHA - w jęz. aramejskim znaczy Bóg, podobnie jak późniejsze arabskie AllaH (gdzie H
jest nieme, czyli nie wymawiane), hebrajskie Elohim, a także Starokananejskie Ellat.
W IMIENIU PRZENAJŚWIĘTSZEGO. AMEN
Tu zaczyna się Ewangelia Doskonałego Życia Jezusa-Marii, Chrystusa, potomka Dawida z
Józefa i Marii według ciała, a według ducha Syna Boga z Boskiej miłości i mądrości.
Przedmowa
Poprzez wszystkie czasy istnieje wieczna myśl, a ta myśl jest Słowem, a Słowo to jest
Czynem i tych troje jest jednym w wiecznym Prawie, a Prawo to jest u Boga i Bogiem jest to
Prawo. Wszystkie rzeczy są tworzone przez Prawo, a bez Niego nic nie jest stworzone, co
istnieje. W Słowie jest życie i materia, ogień i światło.
Miłość i mądrość są jednym ku zbawieniu wszystkich. A światło świeci w ciemności, a
ciemność go nie poznaje. Słowo jest życiodajnym ogniem i przez swoje świecenie staje się
ogniem i światłem w każdej duszy przychodzącej na świat. Ja jestem na świecie, a świat jest
we Mnie i świat o tym nie wie. Przychodzę do swego własnego domu, a moi przyjaciele nie
przyjmują Mnie. Jednak wszystkim, którzy Mnie przyjmują i słuchają dana jest moc, aby stali
się dziećmi Boga a również i tymi, którzy wierzą w Święte Imię, którzy nie są narodzeni z
woli ciała i krwi, lecz z Boga. A Słowo ciałem się stało i mieszka między nami, a my
widzieliśmy Jego Świętość pełną łaski.
Oglądajcie dobroć i prawdę, i piękno Boga!
Rozdział 1
Pochodzenie i poczęcie Jana Chrzciciela
1. Za czasów Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan z rodu Abiasza imieniem Zachariasz
i jego żona z córek Aarona imieniem Elżbieta.
2. Oboje byli nabożni przed Bogiem i postępowali nienagannie z wszystkimi
przykazaniami i regułami Pana. I oni nie posiadali dzieci, gdyż Elżbieta była
niepłodna, a oboje byli w podeszłym wieku.
3. I zdarzyło się, kiedy Zachariasz sprawował swój kapłański obowiązek przed Bogiem,
w okresie według ustalonego zwyczaju kapłaństwa i na niego przypadła kolej złożenia
ofiary z kadzidła, i Zachariasz wszedł do Świątyni Pana. A cała reszta ludu była na
zewnątrz i modliła się w godzinie składania ofiary z kadzidła.
4. I ukazał mu się Anioł Pana, i stanął po prawej stronie przy ołtarzu ofiarnym. A kiedy
Zachariasz go zobaczył, przeląkł się i ogarnęła go trwoga. Anioł zaś przemówił do
niego: " Nie bój się Zachariaszu, bowiem twoja modlitwa została wysłuchana i twoja
żona Elżbieta urodzi ci syna, i nadasz mu imię Jan.
5. I będziesz miał radość i zadowolenie, i wielu ucieszy się z jego narodzin. Gdyż on
będzie wielkim przed Panem i nie będzie jadł mięsa, ani pił mocnych napojów i
jeszcze w łonie matki zostanie wypełniony Duchem Świętym.
6. I on nawróci wiele dzieci Izraela ku Bogu, ich Panu. I on pójdzie przed nimi w duchu
Eliasza, aby nawrócić serca ojców ku dzieciom, a niewierzących ku mądrości
sprawiedliwych w celu przygotowania ludu, aby był gotowy na przyjście Pana".
7. I Zachariasz powiedział Aniołowi: "Jak mam to rozpoznać? Gdyż ja jestem stary, a
moja żona w podeszłym wieku". Anioł odpowiedział i rzekł: "Ja jestem Gabrielem,
który stoi przed Bogiem i jestem posłany po to, aby z tobą rozmawiać i zwiastować ci
wesołą nowinę.
8. I popatrz, ty zaniemówisz i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, kiedy to się stanie;
wtedy ma być twój język rozwiązany, abyś uwierzył moim słowom, jakie w swoim
czasie się wypełnią".
9. A ludzie oczekiwali Zachariasza i dziwili się, że tak długo przebywał w świątyni. A
kiedy wyszedł, nie mógł do nich przemówić i oni zorientowali się, że w świątyni miał
widzenie, gdyż dawał im znaki i pozostał niemym.
10. I stało się, kiedy minął czas jego służby, że poszedł do swego domu. I po owych
dniach jego żona Elżbieta zaszła w ciążę, i ukrywała się przez pięć miesięcy mówiąc:
"Zatem Pan uczynił mi w tych dniach, kiedy uznał mnie za godną, ażeby zdjąć ze
mnie hańbę wśród ludzi".
Rozdział 2
Niepokalane poczęcie Jezusa Chrystusa
1. A w szóstym miesiącu Bóg posłał Anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego
Nazaret, do dziewicy imieniem Maria, powierzonej temu, któremu było na imię Józef z
domu Dawidowego.
2. Józef był sprawiedliwym i rozumnym duchem mężem, zdolnym w różnych pracach w
drzewie i kamieniu. Maria zaś była delikatną duszą i tkała zasłony dla świątyni. A
oboje byli czyści wobec Boga. I z nich obojga narodził się Jezus-Maria, zwany
Chrystusem.
3. I Anioł przyszedł do niej, i powiedział: "Bądź pozdrowiona, Mario, znalazłaś łaskę,
gdyż macierzyństwo Boga jest z tobą, błogosławionaś ty między niewiastami i
błogosławiony owoc twego ciała".
4. A kiedy go ujrzała, przestraszyła się jego słowami i zastanawiała się nad ich sensem,
co mogłoby oznaczać to pozdrowienie. Anioł zaś odpowiedział i rzekł do niej: "Nie
trwóż się Mario, znalazłaś łaskę u Boga. Posłuchaj, ty poczniesz w swoim ciele i
urodzisz syna, który będzie nazywany wspaniałym i Synem Najwyższego.
5. I Pan da Mu tron Jego Ojca Dawida, i będzie wiecznie królem nad domem Jakuba, a
Jego królestwu nie będzie końca".
6. Wtedy Maria powiedziała Aniołowi: "Jak to się stanie, skoro nie znam męża?" A anioł
odpowiedział i rzekł do niej: "Duch Święty zstąpi na Józefa, twego powiernika, a moc
Najwyższego cię osłoni, o Mario; dlatego też to co Święte, co się z ciebie narodzi,
zostanie nazwane synem Boga, a Jego imię na ziemi będzie brzmiało Jezus-Maria; On
bowiem ma uwolnić ludzi od ich grzechów, jeżeli stale będą okazywać skruchę i będą
realizować posłuszeństwo prawu.
7. Dlatego i ty także nie masz jeść mięsa ani pić silnych napojów; gdyż dziecko to
będzie poświęcone Bogu, począwszy od łona swej matki i ani mięsa, ani silnych
napojów nie ma przyjmować, ani nożyce nie mają kiedykolwiek dotknąć Jego głowy.
8. I popatrz, Elżbieta, twoja ciotka jest także mimo swego wieku brzemienna z synem i
jest w szóstym miesiącu, ona, która była zawsze niepłodną. Gdyż u Boga nie ma
rzeczy niemożliwej". A Maria powiedziała: "Popatrz, ja jestem służebnicą Pana, niech
się stanie według słowa twego". I odszedł od niej Anioł.
9. I tego samego dnia Anioł Gabriel ukazał się Józefowi we śnie i przemówił do niego:
"Bądź pozdrowiony, Józefie, ty jesteś wybrany, gdyż ojcostwo Boga jest z tobą.
Błogosławionyś ty między mężczyznami i błogosławiony owoc biódr twoich".
10. A Józef zastanowił się nad tymi słowami, był zakłopotany; ale Anioł Pana przemówił
do niego: " Nie bój się Józefie, synu Dawida, znalazłeś bowiem łaskę u Boga i
popatrz, ty spłodzisz syna, i masz mu nadać imię Jezus-Maria; gdyż On wybawi swój
lud od jego grzechów".
11. To się stało, ażeby się wypełniło to, co Pan zapowiedział przez proroka, który mówi:
"Popatrz, dziewica pocznie i stanie się brzemienna, i urodzi syna, i nada mu imię
Emmanuel, co oznacza: Bóg w nas".
12. Kiedy Józef zbudził się ze snu, uczynił, jak mu Anioł rozkazał i poszedł do Marii,
zaślubionej sobie żony i poczęła ona w swoim łonie Pana.
13. Maria zaś w owych dniach udała się spiesznie na pogórze do miasta Judei i przyszła
do domu Zachariasza, i pozdrowiła Elżbietę.
14. I zdarzyło się, kiedy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, że dziecko poruszyło się w
jej ciele i Elżbieta wypełniona została Duchem Świętym, i rzekł donośnym głosem:
"Błogosławionaś ty między niewiastami i błogosławiony jest owoc twojego ciała.
15. I jak to się dzieje, że matka mego Pana przychodzi do mnie? Popatrz, kiedy
usłyszałam głos twego pozdrowienia, podskoczyło z radości dziecko w moim ciele. I
błogosławionaś ty, która uwierzyłaś. Gdyż wypełni się to, co ci Pan powiedział".
16. A Maria rzekła: "Moja dusza wielbi Wiekuistego, a duch mój raduje się Bogiem, moim
Zbawicielem. Gdyż On uznał uniżoność swojej służebnicy; posłuchaj, odtąd będą
mnie uwielbiać wszystkie pokolenia.
17. Gdyż ten, który jest potężny uczynił mi doniosłe rzeczy, a imię Jego jest święte. Jego
miłosierdzie jest zawsze z tymi, którzy się Go boją.
18. Wykonywał władzę swoim ramieniem, rozproszył tych, którzy są zarozumiali w
skłonnościach swoich serc.
19. Władców strącił z tronu, a poniżonych i słabych wywyższył. Głodnych obdarzył
dobrami, a bogaczy odprawił z niczym.
20. On pomaga swemu słudze Izraelowi w miłosierdziu, jak mawiał do naszych ojców, do
Abrahama i do jego nasienia po wieki".
21. I Maria pozostawał u niej przez trzy miesiące; potem ponownie powróciła do swego
domu.
22. A oto słowa, które Józef powiedział i rzekł: "Błogosławionyś Ty, Boże naszych ojców i
naszych matek w Izraelu; albowiem we właściwym czasie wysłuchałeś mnie, a w dniu
zbawienia pomogłeś mi.
23. Albowiem Ty powiedziałeś: Ja chcę cię zachować i uczynić ciebie zbawcą ludu, aby
odnowić oblicze świata, a opuszczone miejsca uwolnić z rąk oprawców.
24. Abyś mógł powiedzieć do uwięzionych: idźcie stąd i bądźcie wolni, a do tych, którzy
przebywają w ciemności: ukażcie się w świetle. I oni mają paść się na ścieżkach
radości i nigdy więcej nie mają polować ani zabijać stworzeń, które stworzyłem, aby
się przede Mną radowały.
25. Nie mają więcej cierpieć głodu i pragnienia ani upał nie będzie im szkodził, ani zimno
ich nie zniszczy. I na wszystkich Moich górach zbuduję drogę dla wędrowców, a Moje
wyżyny mają być uświetnione.
26. Śpiewajcie wy Niebiosa i raduj się Ziemio, a wy pustynie rozbrzmiewajcie śpiewem!
Gdyż Ty, o Boże jesteś przyjacielem w potrzebie swego ludu i pocieszasz tych, którzy
cierpieli bezprawie".
Rozdział 3
Narodziny i nadanie imienia Jana Chrzciciela
Pieśń Zachariasza
1. Kiedy dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania, urodziła syna. I jej sąsiedzi i krewni
dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie i cieszyli się razem z nią.
2. I stało się, że przyszli ósmego dnia, aby dzieciątko obrzezać i nazwali chłopca według
imienia jego ojca, Zachariaszem. Ale matka jego odpowiedziała i rzekła: "W żadnym
wypadku, lecz on ma się nazywać Jan". A oni rzekli jej: "Przecież nie a nikogo w
twojej rodzinie, kto by się tak nazywał".
Zgłoś jeśli naruszono regulamin