Balkon i taras w płytkach.pdf

Dom i otoczenie

zaciekami, odspojonymi płytkami, wy-

kwitami solnymi nie są z całą pewnością

miejscem, gdzie chętnie spędzamy czas. Wo-

da, penetrując warstwy betonu, uszkadza je,

zwłaszcza w przypadku nieodpowiednio wy-

konanej izolacji. Zmiany te prowadzą do po-

gorszenia estetyki i wartości użytkowej oraz

do uszkodzenia samej konstrukcji, a w rezul-

tacie zmuszają do przeprowadzenia grun-

townego i kosztownego remontu. Ponadto

balkony i tarasy narażone są na wielkie zmia-

ny temperatury – powierzchnie rozgrzewa-

ją się w lecie, kiedy na odkrytej przestrzeni

silnie operuje słońce. Stopień nagrzewa-

nia zależy zarówno od usytuowania wzglę-

dem stron świata, jak i sposobu wykończenia

balkonu lub tarasu. Bez wątpienia, na na-

prężenia termiczne zachodzące w podłożu

będzie miała wpływ i sama okładzina cera-

miczna. Szczególnie ta o ciemnej kolorysty-

ce będzie się nagrzewała zdecydowanie szyb-

ciej i mocniej niż płytki w jasnych kolorach.

W nocy lub podczas silnego deszczu przy-

chodzi nagłe ochłodzenie, a różnica tempe-

ratur może wynosić nawet kilkadziesiąt stop-

ni. Podobnie dzieje się w zimie. Powinniśmy

więc tak dobrać materiały do wykończenia

balkonu, by były wytrzymałe na zmiany tem-

peratury, mrozoodporne, nie stawały się śli-

skie po deszczu, a jednocześnie były łatwe

do czyszczenia oraz odporne na uszkodze-

nia mechaniczne. Balkon i taras to elemen-

ty konstrukcji budynku, do których wyko-

nania nadal przykłada się zbyt mało uwagi.

Zbudowane bez należytego zabezpieczenia

przed wilgocią mogą ulec poważnym uszko-

dzeniom już po pierwszej zimie.

Innego rodzaju uszkodzenia powstają

wskutek wnikania wilgoci pod powierzch-

nię płytek – zazwyczaj powodem jest zasto-

sowanie nieodpowiedniej spoiny. Wilgoć

gromadzi się w warstwach położonych ni-

żej i zamarzając zwiększa swoją objętość,

powodując powstawanie tzw. szkód mrozo-

wych (odspajanie okładziny od podłoża).

Niezbędne jest więc wykonanie spadków po-

wierzchni, zastosowanie odpowiedniej hy-

droizolacji oraz obróbek blacharskich, któ-

re pomogą w optymalny sposób pozbyć się

zalegającej wody z powierzchni. W tym jed-

nak momencie pojawia się kolejny problem.

Tradycyjnie wykonany balkon lub taras ma

zwykle warstwę izolacji z papy na lepiku, któ-

ra jest przykryta dodatkową warstwą betonu.

W przypadku balkonu warstwa ta jest nie-

pożądana, gdyż znacznie obciąża konstruk-

cję. Poza tym izolacja jest umiejscowiona

dość głęboko i nadal powoduje możliwość

zwilżania warstwy dociskowej betonu. Przy-

klejanie płytek bezpośrednio na papę lub na-

wet folię hydroizolacyjną nie ma większego

sensu, gdyż na takim podłożu żaden klej nie

będzie się długo trzymał.

BALKON I TARAS

w płytkach

Skutki działania wilgoci

Nieprawidłowe wykonanie izolacji prze-

ciwwilgociowej lub nawet jej brak w naj-

gorszym przypadku może prowadzić nawet

do znacznego uszkodzenia samej konstruk-

cji. Wilgoć przyspiesza korozję, której skutki

to najczęściej zawilgocenia i wykwity solne,

zarysowania i pęknięcia, zmiany struktu-

ry i własności mechanicznych materiałów.

Dwutlenek węgla zawarty w powietrzu oraz

wilgoć powodują niszczenie struktury beto-

nu, a w efekcie dalsze zmniejszenie ochro-

ny zbrojenia płyty nośnej balkonu. Stalowe

zbrojenie ulega wówczas korozji, stopnio-

wo zmniejszając swoją wytrzymałość. Po-

wstająca na powierzchni stali korozja do-

datkowo zwiększa objętość stali i często

powoduje rozsadzanie betonu. Na szczę-

ście tak duże uszkodzenia zdarzają się dość

rzadko i to głównie w przypadkach, kiedy

powierzchnię balkonu stanowi jedynie sa-

ma betonowa płyta balkonowa bez jakiej-

kolwiek okładziny.

Szybka hydroizolacja

Do niedawna wykonanie na izolacji do-

ciskowej warstwy betonu było konieczne.

Najnowsze osiągnięcia z dziedziny chemii

Tomasz Wojtynek

Balkony i tarasy to szczególne miejsca – są łącznikiem między wnętrzem

a otwartą przestrzenią. Często są traktowane przez gospodarzy jako

dodatkowy, chętnie wykorzystywany latem pokój. Dobry balkon powinien

być lekki, estetycznie wykończony i prawidłowo zaizolowany.

By długo cieszyć się pięknym tarasem należy zastosować właściwe materiały.

Ułożone płytki powinny być wytrzymałe na duże zmiany temperatury,

mrozoodporne, antypoślizgowe, łatwe do czyszczenia. Na zdjęciu szlachetne

płyty Pastella firmy Semmelrock Stein+Design.

C ieknące tarasy i balkony z widocznymi

Dom i otoczenie

1. listwa aluminiowa

2. folia w płynie

z zestawem taśm

uszczelniających

3. warstwa szczepna

4. warstwa wyrównująca

(wykonanie spadku)

5. elastyczna zaprawa

klejowa

6. okładzina ceramiczna

wraz z elastyczną spoiną

7. czoło balkonu

lub tarasu

od ściany, tym warstwa powinna być cień-

sza. W przypadku jasnej okładziny, mogącej

ulegać przebarwieniom w kontakcie z trady-

cyjnym, szarym cementem, warto użyć kleju

na bazie cementu białego. Unikniemy w ten

sposób mało estetycznych ciemniejszych plam

i przebarwień.

Uwaga! Nie wolno zbyt wcześnie kłaść pły-

tek na nowo wykonanym podłożu (np. na świe-

żym betonie). Najlepiej odczekać ok. 3 miesiące

do tzw. wysezonowania podłoża.

Płyty tarasowe Bradstone,

kolor terakota (Semmelrock

Stein+Design)

Elastyczna spoina

Nie każdej zaprawy do spoinowania można

użyć na zewnątrz. Na pewno dobrze sprawdzą

się spoiny trwale elastyczne, np. silikony, oraz

fugi epoksydowe, uważane za jedne z bardziej

odpornych i szczelnych. Warunki zewnętrzne

nie wykluczają jednak stosowania tradycyj-

nych spoin cementowych, ale koniecznie ela-

stycznych. Spoiny na zewnątrz pomieszczeń

powinny być szersze niż stosowane wewnątrz.

Wiąże się to z funkcją spoiny – kompensacją

naprężeń wywołanych rozszerzalnością ter-

miczną zastosowanej okładziny. Ze względu

na szerokość spoiny (nawet do 25 mm), po-

winna ona być odporna na powstawanie spę-

kań o charakterze skurczowym. Wskazane jest

także, by miała zwiększoną odporność na za-

brudzenia, przedłużoną trwałość koloru oraz

była odporna na promieniowanie UV. Powin-

na mieć podwyższone parametry użytkowe:

wysoką odporność na ścieranie i zmniejszo-

ną absorpcję (pochłanianie) wody i być od-

porna na przebarwienia, wykwity oraz pora-

stanie grzybami i glonami.

Planując prace na balkonie albo tarasie,

nie należy skupiać się tylko i wyłącznie na wy-

borze płytek, ich kolorystyce, wyglądzie, cenie,

ale przede wszystkim zadbać o odpowiednie

materiały do układania. Poprawnie wykona-

na okładzina zagwarantuje estetyczny wygląd

balkonu lub tarasu przez wiele lat.

Rys.1. System firmy Atlas. Hydroizolacja balkonu

lub tarasu z użyciem tzw. folii w płynie.

Rys.2. System firmy Murexin.

budowlanej znacznie upraszczają sprawę

i wykonywanie ciężkiej, betonowej płyty pod-

kładowej można pominąć. Dobierając odpo-

wiedni produkt, osiągniemy zamierzony efekt

mniejszym nakładem pracy i w znacznie krót-

szym czasie. Preparaty te to tzw. folie w płynie

(np. Blumas firmy SBS-SIM, Atlas Woder E,

Ceresit CL 51), dzięki którym okładzinę cera-

miczną możemy ułożyć bezpośrednio na izo-

lacji przeciwwilgociowej bez konieczności

wykonania dodatkowej, dociskowej warstwy

betonu ( rys. 1 ). Sformułowanie „w płynie”

może być mylące, ponieważ są to zwykle ma-

sy o konsystencji bardzo gęstej farby bądź pa-

sty. Preparat można układać na izolowanej

powierzchni bezpośrednio pod zaprawą kle-

jową do płytek. Należy jednak pamiętać, że

część produktów hydroizolacyjnych ma silnie

alkaliczny charakter, dlatego niekiedy trze-

ba zabezpieczyć farbami miniowymi meta-

lowe elementy: słupki, barierki lub obróbki

blacharskie. Aby być pewnym, że hydroizo-

lacja będzie skuteczna, folię w płynie nakła-

damy dwukrotnie. Drugą warstwę układamy

prostopadle do kierunku układania pierw-

szej. Połączenie izolacji tarasu lub balkonu

ze ścianą warto dodatkowo uszczelnić, sto-

sując odpowiednie taśmy. W tych miejscach

zwykle powstają największe naprężenia i tam

najczęściej wnika woda.

Na rynku dostępne są także cemento-

we zaprawy uszczelniające, ale trzeba je sa-

modzielnie przygotować przez wymieszanie

z odmierzoną wcześniej ilością wody. Są izo-

lacjami bardziej „sztywnymi”, stąd zalecane

są częściej do izolowania basenów, zbiorni-

ków na wodę, fundamentów niż izolowania

konstrukcji, które mogą ulegać pewnym od-

kształceniom ( rys. 2 ).

Droższym rozwiązaniem, ale najbardziej

profesjonalnym, jest stosowanie tzw. syste-

mów tarasowych lub balkonowych z warstwą

hydroizolacji ( rys. 3 ). W tych systemach hy-

droizolacja to często specjalne maty, mem-

brany, które wraz ze specjalnymi profilami

usprawniają odprowadzenie wody i wilgoci

spod płytek, jednocześnie nie dopuszczając

do wniknięcia jej w głąb podłoża. Takie izo-

lacje często mają zdolność do przepuszczania

pary wodnej znajdującej się w głębi podłoża

(pozostałości po wodzie użytej do wykona-

nia poszczególnych warstw oraz, w przypad-

ku tarasów, para wodna przenikająca z po-

mieszczenia poniżej). Rozwiązania takie są

stosowane głównie w przypadku nowych bal-

konów i tarasów, ponieważ montaż poszcze-

gólnych elementów systemu trzeba uwzględ-

nić już podczas projektowania.

zmian temperatury poszczególne warstwy nie

pękają. Jeśli taras jest niewielki, dylatacje nie

są konieczne. Nie należy jednak rezygnować

z nich w miejscach styku ze ścianami – tam naj-

lepiej zaizolować je taśmą uszczelniającą.

Przeciwpoślizgowość – parametr ten jest

szczególnie ważny w przypadku płytek, które

będą układane w pomieszczeniach wilgotnych

i na zewnątrz. Warto więc zamiast polerowa-

nych płytek ceramicznych ułożyć płytki anty-

poślizgowe (matowe, chropowate).

Nie mniej ważne płytki

Okładzina ceramiczna przeznaczona

do stosowania na zewnątrz powinna spełniać

odpowiednie kryteria. Dlatego nie każda płyt-

ka ceramiczna stosowana w łazience lub kuch-

ni nadaje się do użycia na balkonie lub tym

bardziej na dużym tarasie. Główne parame-

try ważne podczas wybierania rodzaju płytek

to nasiąkliwość, mrozoodporność, przeciw-

poślizgowość. Trzeba też uwzględnić ich wy-

trzymałość na zginanie, a także odporność

na plamienie oraz na środki czyszczące.

Klejenie płytek

Po przygotowaniu podłoża możemy

przystąpić do przyklejania płytek. Do gre-

su, klinkieru lub terakoty najlepiej zasto-

sować specjalistyczne zaprawy, które za-

pewniają optymalną przyczepność zarówno

do podłoża, jak i przyklejanej płytki. Moż-

na również użyć bardziej uniwersalnych

zapraw pod warunkiem, że będą mrozo-

i wodoodporne. Nie należy przy tym my-

lić dwóch pojęć: wodoodporna i wodo-

szczelna. Zaprawy klejowe do stosowania

na zewnątrz muszą być wodoodporne, czy-

li odporne na działanie wilgoci i wody. Nie

są jednak wodoszczelne, dlatego mogą prze-

puszczać trochę wilgoci w głąb podłoża.

Nie bez znaczenia jest także sam spo-

sób układania płytek na tarasie lub balko-

nie. Płytki trzeba kleić ciągłą warstwą tak,

by przestrzeń pod płytką była wypełnio-

na w 100% – w wolne przestrzenie mogła-

by wnikać woda. Pełne przyleganie płytek

do podłoża najlepiej uzyskać, stosując dwu-

stronną metodę klejenia – klej nanosi się

zarówno na podłoże (najlepiej pacą zęba-

tą), jak i cienką warstwą na spodnią stro-

nę płytki, a następnie dobrze dociska. Duże

płytki trudniej dokładnie docisnąć do kle-

ju, dlatego warto stosować zaprawy klejo-

we o właściwościach tiksotropowych (upłyn-

niają się pod naciskiem). Tego typu kleje to

najczęściej tzw. średniowarstwowe, które

można nakładać grubszą warstwą niż zaprawy

tradycyjne. Zaprawy klejowe układane war-

stwą grubości np. 4–20 mm, oprócz samego

przyklejenia okładziny, umożliwiają również

wykonanie spadku niezbędnego do odprowa-

dzenia wody opadowej z powierzchni balko-

nu lub tarasu (ok. 2%, czyli ok. 2 cm na metr

długości). Aby go uzyskać, blisko ściany kła-

dziemy grubszą warstwę kleju, zaś im dalej

Nasiąkliwość – najlepsze parametry

techniczne mają płytki ceramiczne o ni-

skiej nasiąkliwości, czyli nie wchłaniają-

ce lub wchłaniające bardzo małe ilości wo-

dy. W odróżnieniu od płytek porowatych

o wysokiej nasiąkliwości są bardziej spo-

iste i dobrze spieczone. Elementy ceramicz-

ne o niskiej nasiąkliwości można stosować

w miejscach dużego natężenia ruchu, a tak-

że tam, gdzie będą narażone na działanie

niskiej temperatury. Przyjmuje się, iż na ta-

rasy odpowiednie są płytki charakteryzu-

jące się nasiąkliwością wody poniżej 6%.

Ważne dylatacje

Na tarasach i balkonach szerszych niż 3 m

trzeba wykonać dylatacje pośrednie oraz po-

wtórzyć dylatacje już istniejące w podłożu.

Szczeliny dylatacyjne umożliwiają naturalne

rozszerzanie się i kurczenie materiałów, z któ-

rych są zbudowane. Dzięki temu pod wpływem

Układanie płytek na balkonie

1. Pierwsze rzędy płytek i spoinę dylatacyjną

o szerokości 1 cm zaznaczamy pod kątem

prostym przy długiej i krótkiej ścianie. Układamy

płytki luzem, a w razie odchylenia ścian

na bieżąco wprowadzamy poprawki, aby

uniknąć niepotrzebnego docinania ceramiki.

2. Zbieramy płytki, mieszamy elastyczny klej

do płytek i przyklejamy pierwsze rzędy. Równe

spoiny uzyskamy stosując krzyżyki z tworzywa.

3. Pracę należy wykonywać etapami,

przesuwając się w stronę drzwi do mieszkania.

W przypadku ciętych płytek brzegowych, klej

nanosi się na ich grzbiety.

4. Gdy klej wyschnie, szczeliny wypełniamy

masą spoinującą.

5. Tylko szczelina krawędziowa pozostaje nie

wypełniona. Jeśli jest głęboka, umieszczamy

w niej najpierw specjalny sznur, a potem

wypełniającą warstwę odpornego na wpływy

atmosferyczne silikonu.

Rys. 3. System firmy Sopro

AquaDrain – Gutjahr.

Mrozoodporność – określa zdolność

płytki ceramicznej do wytrzymania w da-

nych warunkach określonej liczby cykli za-

mrażania i odmrażania bez powstawania

wad na szkliwie płytki. Do uszkodzenia płyt-

ki o niskiej mrozoodporności najczęściej do-

chodzi, gdy woda po wniknięciu w pory za-

marza i zwiększając swą objętość powoduje

naprężenia mechaniczne, niszczące strukturę

płytki. Najczęstsze wady powstałe pod wpły-

wem mrozu to: odpryskiwanie, łuszczenie,

a także całkowite rozwarstwienie się płytek.

Mrozoodporność płytek jest ściśle związa-

na z nasiąkliwością – im są mniej nasiąkli-

we, tym bardziej mrozoodporne.

1. mata drenażowa

2. kratka odprowadzająca

wodę

3. profil brzegowy

odprowadzający wodę

4. warstwa wyrównująca

(jastrych cementowy)

5. elastyczna zaprawa

klejowa

6. elastyczna spoina

www.karcher.com.pl

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: