Opracował: Piotr Wachowiak wykorzystując materiał Adama Wolańskiego
ZASADY EDYCJI TEKSTÓW NAUKOWYCH
Wskazówki pomocne przy pisaniu pracy dyplomowej, magisterskiej i doktorskiej
I. Formatowanie tekstu:
1. tekst rozdziałów należy pisać w formacie WORD 6 – WORD 7,
2. wielkość czcionki 12,
3. krój czcionki: Times New Roman CE,
4. odstęp między wierszami: 1,5 wiersza,
5. numery stron należy umieszczać w prawym dolnym rogu strony,
6. marginesy standardowe:
· górny: 2,5 cm.
· dolny: 2,5 cm.
· lewy: 2,5 cm.
· prawy: 2,5 cm.
7. wyrównywanie: justowanie,
8. dzielenie wyrazów: brak,
9. wcięcie akapitowe: górny suwak na 1,25.
1. należy stosować następujący sposób pisania tytułu rozdziału i podrozdziału:
Rozdział I.
Globalizacja działalności gospodarczej
1. Pojęcie i charakterystyka procesu globalizacji
lub
1. Globalizacja działalności gospodarczej
1.1. Pojęcie i charakterystyka procesu globalizacji
2. rozdział zaczyna się zawsze od nowej strony, natomiast podrozdział jest pisany ciągiem,
3.przed tytułami podrozdziałów oraz za nimi muszą się znajdować co najmniej trzy wiersze tekstu.
III. Tabele i rysunki
1. w pracy tabele i rysunki należy numerować kolejno zaczynając od numeru 1 należy używać słów: tabela i rysunek. W tekście słowa rysunki i tabele należy pisać z małej litery, pełnym słowem, nie używając skrótów, po cyfrze należy postawić dwukropek,
2. źródło pod tabelą lub rysunkiem podajemy w ten sam sposób jak przypis. Gdy tabela lub rysunek jest opracowany przez autora należy napisać: Źródło: opracowanie własne. Gdy tabela lub rysunek jest opracowany przez autora na podstawie innego rysunku lub tabeli należy napisać: Źródło: opracowanie własne na podstawie:.......
Przykład:
Źródło: Opracowanie własne.
Tu rysunek
Źródło: R. A. Webber, Zasady zarządzania organizacjami, PWE, Warszawa 1996, s. 4.
IV. Wyliczenia
1. jeżeli w tekście stosuje się wyliczankę, to należy stosować następujące stopniowanie oznaczeń:
- cyfry arabskie ( z kropką ): 1., 2., 3., itd.
- litery małe ( z nawiasem): a), b), c), itd.
- kropki.
2. elementy wyliczeń można zaczynać dużą a kończyć kropką lub małą literą a kończyć przecinkiem. Sugeruje się zaczynać małą literą elementy wyliczeń w postaci pojedynczych wyrazów i krótszych wyrażeń; dużą natomiast - elementy wyliczeń w postaci całych zdań lub ustępów,
3. należy unikać stosowania wyliczeń więcej niż dwustopniowych.
V. Akapity
1. ilość tekstu w końcowym wierszu akapitu powinna być co najmniej dwa razy większa od wcięcia akapitowego,
2. ostatni akapit na stronie może się składać z jednego wiersza. Pierwszy akapit na stronie lub końcowa część akapitu z poprzedniej strony musi składać się z co najmniej dwóch wierszy,
3. akapity powinny rozpoczynać nową myśl.
VI. Dzielenie i przenoszenie wyrazów
1. liczba przeniesień w następujących po sobie wierszach nie powinna przekraczać trzech,
2. nie należy przenosić słów ze strony nieparzystej na parzystą,
3. nie należy dzielić i przenosić do następnego wiersza:
- wyrazów dwusylabowych,
- liczb,
- sylaby li,
- skrótowców składanych kursywą, np. UNICEF,
- słów połączonych łącznikiem, np. koszałki-opałki,
4. nie należy rozdzielać między kolejne wiersze:
- imion od nazwisk,
- złożonych nazw własnych, np. Nowy Jork,
- tytułów od nazwisk, np. profesor Kowalski,
- cyfr lub liczb od ich określeń, np. 350 metrów,
- elementów daty,
5. nie należy pozostawiać na końcu wiersza wyrazów jednoliterowych, np. o, i, a,
6. nie należy używać w skrótach znaków nieliterowych, np. w\g należy napisać wg, d\s należy napisać ds.
VI. Daty
1. w tekście zasadniczym daty zapisujemy w sposób następujący: dzień – cyframi, miesiąc słownie, rok cyframi, np. 23 maja 2001.
2. w materiałach uzupełniających, np. w tabelach daty można pisać cyframi, po cyfrach oznaczających dzień i miesiąc stawiamy kropki, np. 23.05.2001.,
3. oznaczeń roku nie należy skracać do dwóch ostatnich cyfr,
4. daty stanowiące ramy chronologiczne wydarzenia łączymy dywizem bez spacji, np. 1834-1987, przy czym gdy chodzi o ten sam wiek, w drugiej dacie należy podać tylko dwie ostatnie cyfry, np. 1985-99.,
5. okresy, które obejmują część dwu lat następujących po sobie oznaczać należy stosując kreskę ukośną oraz skracając drugą datę do dwóch ostatnich cyfr, np. 2000/01.,
6. w określeniach dziesięcioleci stosuje się następujący zapis:....w latach 80., na przełomie lat 80. i 90.
1. w zapisie czasu dnia posługujemy się cyframi arabskimi,
2. stosuje się zapis 24- godzinny,
3. w przypadku podawania godziny z minutami stawiamy kropkę pomiędzy cyfrą oznaczającą godzinę a cyframi oznaczającymi minuty.
VIII. Liczebniki
1. w tekście zasadniczym zapisując cyfry od 1 do 9999 stosujemy zapis cyfrowy, natomiast od 10 000 wzwyż – zapis cyfrowo-słowny, np. 10 tysięcy dolarów,
2. w materiałach uzupełniających liczebniki podajemy w zapisie cyfrowym,
3. w liczbach więcej niż 4-cyfrowych oddziela się spacją tysiące, miliony, miliardy itd., np. 24 567, 1 198 976,
4. zasada dzielenia liczb na grupy 3-cyfrowe nie dotyczy liczb określających lata, numery i ułamki dziesiętne,
5. wszelkie symbole matematyczne należy składać we wzorach kursywą,
6. znaki podstawowych działań matematycznych stosowane we wzorach należy oddzielać z obu stron spacjami,
1. jako znaku odejmowania używamy półpauzy, nie należy używać litery x w funkcji znaku mnożenia
1. przypisy należy łączyć z tekstem za pomocą odnośników w postaci cyfr arabskich (bez nawiasu), czcionką mniejszą o 2 punkty od czcionki tekstu zasadniczego ( 10 ),
1. odnośniki powinny mieć numerację ciągłą w obrębie poszczególnych rozdziałów,
2. jeśli odsyłacz dotyczy części zdania ujętej w przecinki lub całego zdania zakończonego kropką, należy go składać bezpośrednio po przecinku lub kropce. Odsyłacz do wyrazu lub wyrazu objętego nawiasami należy składać po wyrazie lub przed nawiasem zamykającym,
3. numery przypisu oddzielamy od treści przypisu odstępem w postaci spacji,
4. podawane w treści przypisu numery stron wyrażające zakres od-do łączymy dywizem bez spacji, np. s. 25-34,
5. przypis oddzielamy od tekstu linią cienką z lewej strony. Linię oddzielającą umieszcza się w taki sposób, aby odstępy nad linią i pod nią były równe,
6. przypisy należy umieszczać na dole strony, na której się mieści w następujący sposób ( tytuł kursywą ).,
7. przypis książki - autor, tytuł, wydawnictwo, miejsce i rok wydania, s.
9. przypis artykułu – autor, tytuł, czasopismo, rok wydania, numer,
Przykład: Cz. Sikorski, Nowy człowiek organizacji, „Organizacja i Kierowanie” 1996, nr 3.
8. przypis pracy zbiorowej - tytuł, praca zbiorowa pod red.( pierwsza litera imienia i
nazwisko ), wydawnictwo, miejsce i rok wydania, s.
Przykład: Podstawy organizacji i zarządzania, praca zbiorowa pod red.
M. Romanowska, Difin, Warszawa 2001, s. 57.
9. jeśli praca na którą się powołujemy jest zamieszczona w innej pracy należy stosować przypis:
Przykład: J. Bieliński, Przemysł okrętowy, [w:] red. H. Bochniarz,
S. Krajewski, Sektorowe programy restrukturyzacji i prywatyzacji majątku państwowego, Przedświt, Warszawa 1997, s. 28.
10. jeżeli autor powołuje się na książkę wymienioną w przypisie bezpośrednio poprzedzającym, stosuje się określenie: Ibidem pisane kursywą z podaniem numeru odpowiedniej strony,
Przykład: Podstawy organizacji i zarządzania, praca zbiorowa pod red. M. Romanowska, Difin, Warszawa 2001, s. 57.
Ibidem, s.58.
11. jeżeli autor powołuję się na książkę wymienioną w jednym z wcześniejszych przypisów, należy w przypisie podać nazwę autora i tytuł, op. cit., s.
Przykład: Cz. Sikorski, Zachowanie ludzi w organizacji, op. cit., s. 76.
X. Bibliografia
1 . bibliografia powinna być umieszczona na końcu książki (artykułu) lub po każdym rozdziale,
2. należy zachować podział na książki, artykuły, i inne źródła, ewentualnie wyodrębnić ważne dla pracy źródła np. internet lub akty prawne,
4. pozycję należy umieszczać alfabetycznie ,
5. w przypadku pracy indywidualnej podaje się nazwiska wszystkich autorów wraz z inicjałami imion ( w takiej kolejności jak autorzy podali w oryginale), rok wydania w nawiasie, tytuł pracy ( kursywą ), nazwę firmy wydawniczej, w przypadku kolejnego wydania należy podać numer wydania, miejsce wydania według. wzoru:
Przykład: Ansoff H.I. (1985), Zarządzanie strategiczne, wyd. II, PWE, Warszawa.
6. ...
bubusiu