Piąta Umowa - Don Miguel Ruiz M.D.pdf - HunterSThompson

DON MIGUEL RUIZ

DON JOSE RUIZ

Janet Mills

Dla każdego człowieka żyjącego na tej pięknej planecie oraz dla przyszłych pokoleń

PIĄTA UMOWA

Toltecka księga mądrości

Droga do świata prawdy, harmonii i miłości

Autorzy pragną serdecznie podziękować następującym osobom: Janet Mills, matce tej

książki; Judy Segal za jej miłość i wsparcie; Rayowi Chambersowi za ukazanie drogi;

Oprah Winfrey i Ellen DeGeneres za podzielenie się przesłaniem Czterech Umów z tak

wieloma ludźmi; Edowi Rosenbergowi i generałowi Riemerowi za przedstawienie Czterech

Umów na monecie pamiątkowej Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych; Gail Mills,

Karen Kreiger i Nancy Carleton za hojne dzielenie się wolnym czasem i talentem przy

tworzeniu tej książki.

Nasze podziękowania niech zechcą też przyjąć Joyce Mills, Maiya Champa, Dave

McCullough, Theresa Nelson oraz Shkiba Samimi-Amri - za ich poświęcenie i za

nieustanne wspieranie nauk Tolteków.

TOLTEKOWIE

Tysiące lat temu Toltekowie słynęli w całym południowym Meksyku jako „kobiety i

mężczyźni wiedzy". Antropologowie uznawali ich za lud lub grupę etniczną. W

rzeczywistości byli to ludzie wiedzy i sztuki, którzy stworzyli własne społeczeństwo, aby

kultywować i zachować duchową wiedzę i praktyki wywodzące się od pradawnych

przodków. Jako mistrzowie (nagualowie) i uczniowie przybyli razem do Teotihuacan -

starożytnego miasta piramid w pobliżu współczesnego miasta Meksyk - określanego jako

miejsce, gdzie „człowiek staje się Bogiem". Przez wieki nagualowie musieli ukrywać

wiedzę przodków i przekazywali ją sobie w tajemnicy.

Podbicie tych ziem przez Europejczyków oraz poważne nadużycie wewnętrznej mocy

przez kilku uczniów stworzyły konieczność ochrony wiedzy przed tymi, którzy nie byli

gotowi używać jej z rozwagą lub mogliby z premedytacją wykorzystywać ją do własnych

celów.

Na szczęście tajemna wiedza Tolteków przetrwała, przekazywana przez kolejne pokolenia

nagualów. Nauki te skrywano przez setki lat, jednak pradawne przepowiednie głosiły

nadejście czasu, kiedy zajdzie potrzeba przywrócenia tej mądrości ludziom. Don Miguel

Ruiz i Don Jose Ruiz (naguaIowie ze starożytnego rodu Wojowników Orła) otrzymali w

naszych czasach przekaz, by podzielić się z nami potężnymi naukami Tolteków.

Mądrość Tolteków wywodzi się z tej samej podstawowej jedności prawdy, do której

odwołują się wszystkie święte tradycje ezoteryczne świata. Nie jest to religia, ale szanuje

wszystkich duchowych mistrzów nauczających na Ziemi. Uznaje istnienie duchowości,

jednak najlepiej opisać ją jako drogę życiową, której wyjątkowość polega na

natychmiastowym dostępie do szczęścia i miłości.

WSTĘP

Cztery Umowy zostały opublikowane wiele lat temu. Jeśli przeczytałeś tę książkę, wiesz

zapewne, co te umowy mogą zdziałać. Dzięki nim możesz przemienić swe życie, zrywając

z tysiącem ograniczających umów, jakie zawarłeś sam ze sobą, z innymi ludźmi i z samym

ŻYCIEM.

Gdy po raz pierwszy przeczytasz Cztery Umowy, od razu zaczynasz odczuwać magiczne

działanie tej książki, głębsze niż tylko na poziomie słów, które czytasz. Masz wrażenie,

jakbyś już znał każde jej słowo. Czujesz to, lecz być może nigdy nie znalazłeś

odpowiednich słów, żeby wyrazić owo uczucie. Kiedy po raz pierwszy ją czytasz, książka

ta poddaje cię próbie wiary i prowadzi ku krańcom pojmowania. Zrywasz z wieloma

ograniczającymi umowami i pokonujesz liczne wyzwania, lecz za nimi pojawiają się

następne. Za drugim razem wydaje ci się, jakbyś miał do czynienia z całkiem inną lekturą -

dzieje się tak, gdyż granice twojego rozumienia znacznie się poszerzyły. Ponownie

doświadczasz głębszej świadomości siebie samego i dochodzisz do granicy pojmowania,

którą jesteś zdolny w danej chwili osiągnąć. A gdy powracasz do lektury Czterech Umów

po raz trzeci, znów odnosisz wrażenie, że czytasz zupełnie inną książkę.

Niczym magiczne zasady - gdyż w istocie SĄ one magiczne - Cztery Umowy stopniowo

pomagają ci odzyskać prawdziwą tożsamość. Dzięki praktyce te cztery proste umowy

prowadzą cię ku twojemu prawdziwemu JA, a nie ku osobie, która udaje, że jest tobą. Tym

przecież pragniesz być: sobą.

Zasady zawarte w Czterech Umowach przemawiają do serc wszystkich ludzi, zarówno

młodych, jak i starych. Potrafią dotrzeć do osób wywodzących się z różnych kultur całego

świata, mówiących odmiennymi językami, o zupełnie różnych przekonaniach religijnych i

filozoficznych. Do ludzi, którzy chodzili do różnych szkół, od szkoły podstawowej, przez

średnią, aż po wyższą uczelnie. Zasady ukazane w Czterech Umowach przemawiają do

wszystkich, gdyż po prostu opierają się zdrowym rozsądku.

Teraz nadszedł czas, by ofiarować kolejny dar: Piątą umowę. Piąta umowa nie została

uwzględniona w mojej pierwszej książce, ponieważ w tamtym okresie już pierwsze cztery

umowy były dla mnie wystarczająco wielkim wyzwaniem. Oczywiście piąta umowa jest

wyrażona słowami, jednak jej znaczenie i intencja wykraczają poza poziom słów. Piąta

umowa w najwyższym stopniu istoty uczy postrzegania całości twego świata oczami

prawdy, BEZ słów. Dzięki praktykowaniu piątej umowy zaczynasz w pełni akceptować

siebie takim, jaki jesteś, i odczuwasz tę pełnię akceptacji również wobec wszystkich innych

ludzi. Nagrodą jest wieczne szczęście.

Wiele lat temu zacząłem przekazywać swoim uczniom niektóre idee zawarte w tej książce,

jednak wkrótce przestałem, gdyż zdawali się nie rozumieć tego, co chciałem powiedzieć.

Podzieliłem się piątą umową z uczniami, lecz pojąłem, że nikt nie jest gotowy, by przyjąć

nauki leżące u jej podstaw. Wiele lat później mój syn, don Jose, zaczął nauczać dokładnie

tego samego i osiągnął upragniony rezultat tam, gdzie mnie się to nie udało. Być może

powód, dla którego don Jose odniósł sukces, kryje się w niewzruszonej wierze, z jaką

dzielił się owym przekazem. Całym sobą wyrażał prawdę i podważył przekonania ludzi

uczęszczających na jego zajęcia. Zdołał dokonać wielkich zmian w ich życiu.

Don Jose Ruiz był moim uczniem od dziecka, od chwili gdy nauczył się mówić. Mam

zaszczyt przedstawić w tej książce mojego syna i zaprezentować istotę mądrości, której

wspólnie nauczaliśmy przez ponad siedem lat.

Aby wyrazić przesłanie Piątej umowy w jak najbardziej osobisty sposób, postanowiliśmy

zachować tu formę wypowiedzi w pierwszej osobie liczby pojedynczej, którą znamy z

poprzednich książek poświęconych mądrości Tolteków. W tej książce przemawiamy do

Czytelnika jednym głosem i jednym sercem.

CZĘŚĆ I MOC SYMBOLI

NA POCZĄTKU

Wszystko jest w programie...

Co jest tym posłaniem? Właśnie TY, i iwo niemowlę. Jest to obecność ANIOŁA, posłańca,

który przybył z nieskończoności do ludzkiego ciała. Nieskończoność, najwyższa moc,

stwarza program przeznaczony wyłącznie dla ciebie wszystko, czego potrzebujesz, by być

sobą, zawiera się w tym programie. Rodzisz się, dorastasz, płodzisz dzieci, starzejesz się,

aby na koniec powrócić do nieskończoności. Każda komórka

twojego ciała jest oddzielnym wszechświatem. Jest inteligentna, kompletna i

zaprogramowana tak, żeby być tym, czym jest.

Jesteś zaprogramowany, aby być SOBĄ, kimkolwiek jesteś - dla programu nie ma

znaczenia, co twój umysł MYŚLI o tym, kim jesteś. Program nie jest myślącym umysłem.

Zawiera się w ciele, w tym, co zwykliśmy nazywać DNA, i na początku instynktownie

podążasz za jego mądrością. Gdy jesteś małym dzieckiem, wiesz, co lubisz, a czego nie

lubisz; kiedy to lubisz, a kiedy nie. Podążasz za tym, co lubisz, i starasz się unikać tego,

czego nie lubisz. Podążasz za instynktem, a on prowadzi cię ku szczęściu, radości życia,

zabawie, miłości i zaspokajaniu własnych potrzeb. Co się dzieje później?

Wraz z upływem czasu, w miarę jak ciało się rozwija i umysł dojrzewa, zaczynasz używać

symboli, by przekazać swoje posłanie. Ptaki rozumieją ptaki, koty rozumieją koty, a ludzie

rozumieją innych ludzi za pomocą symboliki. Gdybyś urodził się na jakiejś wyspie i potem

żył tam samotnie, może zajęłoby ci to dziesięć lat, ale i tak ostatecznie nazwałbyś

wszystko w zasięgu swego wzroku i używałbyś języka, aby wyrażać pewien przekaz,

nawet jeśli byłbyś jedynym jego odbiorcą. Dlaczego miałbyś to robić? Cóż, łatwo to

zrozumieć, a przyczyna wcale nie tkwi w tym, że ludzie są tacy inteligentni. Dzieje się tak,

gdyż jesteśmy zaprogramowani do tworzenia języka, wynajdowania dla siebie samych

nieskończonego systemu symboli.

Jak wiesz, ludzie na całym świecie mówią i piszą w tysiącach odmiennych języków.

Wymyślili różnorodne symbole w celu komunikowania się nie tylko z innymi ludźmi, lecz co

ważniejsze z własnymi umysłami. Symbole mogą być dźwiękami, które wymawiamy,

ruchami, które wykonujemy, lub też pismem i znakami - symbolami graficznymi. Istnieją

symbole, które odnoszą się do przedmiotów, idei, muzyki czy matematyki, jednak

pierwszym krokiem jest wprowadzenie dźwięków, co znaczy, że uczymy się używać

symboli, by mówić.

Ludzie urodzeni przed nami już mają nazwy dla wszystkiego, co istnieje, i uczą nas

znaczenia dźwięków. Nazywają ten przedmiot stołem, a tamten krzesłem. Nadali też

nazwy rzeczom, które istnieją jedynie w sferze wyobraźni, na przykład „syreny" czy

„jednorożce". Każde poznane słowo jest symbolem czegoś prawdziwego lub

wyobrażonego, a nauczyć się możemy tysięcy słów. Obserwując dzieci w wieku od roku

do czterech lat, możemy zauważyć, jak bardzo starają się nauczyć całej symboliki

rzeczywistości. Stanowi to nie lada wysiłek, którego później zazwyczaj nie pamiętamy,

gdyż nasz umysł nie jest jeszcze wtedy wystarczająco dojrzały. Poprzez powtórzenia i

praktykę w końcu udaje nam się nauczyć mowy.

Kiedy już umiemy mówić, nasi opiekunowie przekazują nam swoją wiedzę, czyli innymi

słowy, programują nas zgodnie z tym, co sami poznali. Ludzie, z którymi żyjemy,

dysponują olbrzymią wiedzą, która zawiera społeczne, religijne i moralne zasady ich

kultury. Przykuwają naszą uwagę, przekazują nam informacje i uczą nas, jak być

podobnymi do nich. Dowiadujemy się, jak być mężczyzną lub kobietą w ramach

społeczeństwa, w którym się rodzimy. Poznajemy, w jaki sposób „właściwie" się

zachowywać, czyli jak być „dobrym" człowiekiem.

Tak naprawdę jesteśmy oswajani tak samo, jak oswaja się psa, kota lub każde inne

zwierzę: przez system kar i nagród. Mówi się do nas, że jesteśmy „dobrym chłopcem" czy

„dobrą dziewczynką", gdy robimy to, co dorośli chcą, byśmy robili; jesteśmy „niedobrym

chłopcem" lub „niedobrą dziewczynką", gdy nie wykonujemy tego, czego oni od nas chcą.

Niekiedy spotyka nas kara, mimo że nie zrobiliśmy nic złego, a innym razem otrzymujemy

pochwałę, choć nie zachowaliśmy się szczególnie dobrze.

Z powodu lęku przed karą i strachu, iż może nas ominąć nagroda, staramy się zadowolić

innych ludzi. Próbujemy czynić dobro, gdyż źli ludzie nie otrzymują nagród, tylko są karani.

W trakcie oswajania - czy udomawiania - narzucane są nam wszelkie zasady i wartości

naszej rodziny i naszego społeczeństwa. Nie mamy możliwości wyboru przekonań;

nakazuje się nam, w co powinniśmy wierzyć, a w co nie wierzyć. Ludzie, z którymi żyjemy,

mówią nam, co jest dobre, a co złe, co jest właściwe, a co niestosowne, co jest piękne, a

co brzydkie. Tak jak do komputera, wszystkie informacje wprowadzane są do naszych

głów. Jesteśmy niewinni; WIERZYMY w to, co nasi rodzice i inni dorośli nam mówią;

ZGADZAMY SIĘ z tym i dane zachowują się w naszej pamięci. Wszystko, co poznajemy,

dostaje się do naszego umysłu i pozostaje tam za naszym przyzwoleniem, lecz najpierw

przechodzi przez pryzmat uwagi.

Uwaga jest niezwykle istotnym elementem ludzkiego umysłu, ponieważ pozwala nam

skupić się na pojedynczym obiekcie lub na myśli, wyselekcjonowanych spośród wielu

innych możliwości. Za pośrednictwem uwagi informacja ze świata zewnętrznego

przechodzi do wewnątrz i odwrotnie. Uwaga jest kanałem, przez który wysyłamy i

odbieramy przekazy. Jest niczym most łączący jeden umysł z drugim; wkraczamy na ten

most za pomocą dźwięków, sygnałów, symboli, dotyku - każdego wydarzenia, które

przykuwa naszą uwagę. W ten sposób nauczamy innych i uczymy się sami. Nie możemy

niczego nauczyć innej osoby, jeśli nie zdołamy przyciągnąć jej uwagi; nie możemy sami

niczego się nauczyć, jeśli nie jesteśmy skupieni.

Wykorzystując naszą uwagę, dorośli uczą nas, jak za pomocą symboli stworzyć w umyśle

całą rzeczywistość. Na początku uczą nas symboliki poprzez dźwięki, by następnie wpoić

nam abecadło - wówczas poznajemy ten sam język na poziomie graficznym. Nasza

wyobraźnia stopniowo się rozwija, nasila się ciekawość i zaczynamy zadawać pytania.

Pytamy i pytamy, bez końca; zewsząd zbieramy informacje. I poznajemy, że ostatecznie

opanowaliśmy język, gdy jesteśmy zdolni używać symboli w rozmowie z samymi sobą we

własnym umyśle. Wtedy właśnie uczymy się MYŚLEĆ. Przedtem nie myślimy, tylko

naśladujemy dźwięki i używamy symboli do porozumiewania się. Życie jest proste, zanim

przypiszemy do symbolu jakieś znaczenie czy emocję.

Kiedy tylko przypiszemy symbolom znaczenie, zaczynamy ich używać, by nadać sens

wszystkiemu, co przydarza nam się w życiu. Stosujemy symbole, myśląc zarówno o

rzeczach prawdziwych, jak i nieprawdziwych, ale te drugie zaczynamy wyobrażać sobie

jako coś realnego, na przykład kiedy myślimy o kimś, że jest piękny czy brzydki, chudy czy

gruby, mądry czy głupi. Zauważ, że potrafimy myśleć jedynie w języku, który doskonale

opanowaliśmy. Przez wiele lat mówiłem tylko po hiszpańsku i sporo czasu zajęło mi

poznanie symboli języka angielskiego na tyle dobrze, bym w końcu zaczął myśleć w tym

języku. Niełatwo opanować obcy język, lecz w pewnym momencie nauki odkrywamy, że

myślimy poprzez symbole danego języka.

W wieku pięciu, sześciu lat, zanim pójdziemy do szkoły, rozumiemy już takie abstrakcyjne

pojęcia jak „dobrze" i „źle", „wygrany" i „przegrany" czy „ładny" i „brzydki". W szkole

uczymy się, jak zapisywać i czytać te znane nam symbole. Pismo pozwala nam zdobywać

coraz szerszą wiedzę. Stopniowo nadajemy znaczenie kolejnym symbolom, aż w końcu

myślenie przychodzi nam bez żadnego wysiłku, stając się wręcz automatyczne.

Wówczas poznane symbole same przyciągają naszą uwagę. To, co wiemy, przemawia do

Piąta Umowa - Don Miguel Ruiz M.D.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: