Znani Niemcy.doc

Ludwik II, Ludwig Friedrich Wilhelm von Wittelsbach, znany również jako Ludwik Szalony (ur. 25 sierpnia 1845, zm. 13 czerwca 1886) był królem Bawarii od 1864 do swej śmierci.
Ludwik II urodził się w pałacu Nymphenburg, nieopodal Monachium, jako pierwsze dziecko Maksymiliana II i księżniczki pruskiej Marii. Wstąpił na tron po śmierci ojca, w wieku 18 lat. Za jego panowania Bawaria została włączona do Rzeszy Niemieckiej.
Ludwik był ekscentryczną osobą. Jego dziwactwo (przez niektórych uznawane za chorobę psychiczną) postępowało wraz z kolejnymi niepowodzeniami w polityce zagranicznej i wewnętrznej. Pod koniec rządów praktycznie odseparował się od świata, spędzając czas w swoich baśniowych pałacach w Alpach.

Najsłynniejszy z nich, Neuschwanstein, nigdy nie został ukończony, lecz mimo to jest jedną z najpopularniejszych niemieckich atrakcji turystycznych i symbolem Bawarii.Wielu współczesnych badaczy uważa, że "nietypowe" zachowania bawarskiego króla nie wynikały z obłędu, lecz stresu i problemów nieodłącznie związanych ze sprawowaniem władzy przez wrażliwą jednostkę.
Ludwik II był nie tylko wielkim budowniczym niesamowitych pałaców "ze snu". Zasłynął również jako mecenas Ryszarda Wagnera. Jest wielce prawdopodobne, że gdyby nie królewskie wsparcie pieniężne, nigdy nie powstałby Pierścień Nibelunga.
Ludwik nigdy się nie ożenił, choć był zaręczony z księżniczką bawarską Sophie Charlotte, jego kuzynką i siostrą cesarzowej Elżbiety. Zaręczyny ogłoszono 22 stycznia 1867 r., ale po licznych zmianach daty ślubu, Ludwik wycofał się z danego słowa w październiku tego samego roku, Sophie zaś poślubiła Ferdynanda d'Alençon, wnuka Ludwika Filipa. Wydarzenia roku 1867 utwierdziły króla w przekonaniu o własnym homoseksualizmie, co, jako że Ludwik był gorliwym katolikiem, nie pozostało bez wpływu na jego i tak chwiejną psychikę.
10 lipca 1886 r. Ludwik II został oficjalnie uznany za niepoczytalnego i pozbawiony tronu w wyniku spisku zawiązanego przez wrogich mu ministrów z jego wujem, księciem Lutipoldem, na czele. Następnie został uwięziony w zamku Berg nad jeziorem Starnberg, na południe od Monachium.
Mgła tajemnicy spowija jego zagadkową śmierć w wodach jeziora Starnberg. Na jej temat powstało wiele teorii mówiących o samobójstwie czy morderstwie.
Ludwik jest jednym z najbardziej charakterystycznych władców w całej historii Niemiec. Jego postać wciąż budzi żywe emocje i spory.W pamięci swoich poddanych zapisał się jako król-pacyfista (starał się uniknać konfliktu zbrojnego z Prusami, a później z Francją), król-budowniczy, król-marzyciel.

Wilhelm Conrad Röntgen (ur. 27 marca 1845 w Lennep (obecnie część Remscheid), zm. 10 lutego 1923 w Monachium) – fizyk niemiecki, laureat Nagrody Nobla.

Studiował inżynierię w Holandii, w roku 1888 został profesorem w Instytucie Fizyki w Würzburgu w Bawarii (obecnie Niemcy). 8 listopada 1895 odkrył nowy typ promieniowania, które sam nazwał promieniowaniem X (x – ponieważ "X" oznacza niewiadomą). Za to odkrycie w roku 1901 został uhonorowany pierwszą Nagrodą Nobla z dziedziny fizyki. Innymi tematami jego prac były krystalografia i fizyka płynów.

Nazwa promieniowanie X lub promienie X jest używana w większości krajów (w tym anglosaskich – X-rays), jednak m.in. w Polsce i Niemczech nazywane są promieniowaniem rentgenowskim (promieniowaniem Röntgena lub Roentgena).

Na jego cześć jednostkę dawki promieniowania jonizującego nazwano rentgenem. Również przyrządy do prześwietleń wykorzystujące promieniowanie rentgenowskie nazywa się po prostu rentgen.

Od 1 listopada 2004 jego nazwisko znalazło się również w nazwie pierwiastka chemicznego roentgen (l.a. 111), znanego dotychczas jako unununium.

Czerwony Krzyż (Red Cross), międzynarodowa organizacja humanitarna i charytatywna, założona w 1864 z inicjatywy Szwajcara H. Dunanta, w celu niesienia pomocy rannym żołnierzom. Organizacja obejmuje Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża, Ligę Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża, Czerwonego Półksiężyca oraz Czerwonego Lwa i Słońca.
MKCK składa się wyłącznie z obywateli szwajcarskich, jego symbolem od 1980 jest czerwony krzyż na białym tle (zamienione barwy Szwajcarii). Stanowi on centrum informacji o jeńcach, osobach zaginionych, interweniuje w ich sprawach, udziela pomocy ofiarom międzynarodowych konfliktów, współuczestniczy w opracowywaniu nowych konwencji humanitarnych, może być mediatorem. Za swe zasługi otrzymał pokojową Nagrodę Nobla w 1917, 1944 i 1963.
Liga Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża zrzesza krajowe organizacje z całego świata (występujące pod nazwą Czerwony Półksiężyc w krajach islamu, Czerwony Lew w Iranie, Czerwona Gwiazda w Izraelu). Jej dewizą jest per humanitatem ad pacem (przez humanitaryzm do pokoju), hasło przyjęte w 1961 na praskim spotkaniu – Konferencji Rady Pełnomocników. Jej zadaniem jest rozwój krajowych Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża, podnoszenie poziomu sanitarnego, ochrony zdrowia ludności, udzielanie pomocy społecznej. Również otrzymała pokojową Nagrodę Nobla w 1963.

Karl Friedrich Benz (Carl Friedrich Benz) (ur. 25 listopada 1844, zm. 4 kwietnia 1929), niemiecki inżynier, pionier motoryzacji.

Urodził się 25 listopada 1844 w Mühlburgu (obecnie dzielnica Karlsruhe) w Niemczech. Używane są dwie formy imienia Benza: w akcie urodzenia otrzymał wpisane imię Karl, pod takim imieniem otrzymał też patent w 1880 roku. W późniejszym okresie jednak, zgodnie z francuską modą pisowni w języku niemieckim, zaczął używać imienia w formie Carl; pod takim imieniem został mu wydany patent w 1882 roku, a swoją firmę nazwał Carl Benz Söhne KG (Carl Benz i synowie).

W 1878 Benz opracował konstrukcję dwusuwowego silnika spalinowego, a następnie lekkiego silnika czterosuwowego.
Zastosował mechanizm różnicowy, oraz skonstruował inne zespoły pojazdu mechanicznego, jak świeca zapłonowa, sprzęgło, gaźnik, chłodnica wodna oraz skrzynia biegów.

W 1885 zbudował pierwszy "automobil", trzykołowy pojazd z silnikiem spalinowym i elektrycznym zapłonem, który to automobil zaprezentowano po raz pierwszy w roku 1886 w Mannheim. Na ten pojazd Carl Benz uzyskał patent niemiecki nr 37435, a pojazd nazwany został Benz Patent-Motorwagen Nummer 1.

Jednak opinia publiczna wynalazku nie zaakceptowała, spotkały go drwiny i szyderstwo. Gawiedź, przyzwyczajona do furmanek 4-kołowych z obrotowym przodkiem, nie zrozumiała zalet pojazdu 3-kołowego. Benz pomimo tego kontynuował prace nad nowymi modelami swego samochodu.

1883 założył spółkę „Benz & Cie. Rheinische Gasmotorenfabrik Mannheim“ wytwarzającą stacjonarne silniki spalinowe na gaz miejski.
Ta firma po połączeniu w roku 1926 ze spółką Daimler-Motoren-Gesellschaft przekształciła się w spółkę akcyjną Daimler-Benz AG.

Haribo - niemiecka firma spożywcza produkująca słodycze.W 1920 r. cukiernik Hans Riegel zarejestrował firmę. Jej nazwę utworzył od pierwszych liter swojego imienia, nazwiska i rodzinnego miasta: Hans Riegel Bonn. W 1930 roku firma zatrudniała 160 osób, w 1950 r. - ponad 1000 pracowników. Od początku lat 60. firma inwestuje poza granicami Niemiec. "Haribo" posiada pięć fabryk na terenie Niemiec, a także trzynaście hal produkcyjnych w innych krajach Europy. Firma produkuje głównie żelki, z których najbardziej znane to Goldbären (złote misie), które są produkowane od 1922 r. Oryginalne misie mają wysokość 2 cm, wagę 2,3 g i rozciągają się nawet do 7 cm

Marcin Luter Niemiecki reformator religijny, inicjator i teoretyk reformacji. Do nauki Lutra odwołuje się Kościół ewangelicko - augsburski, zwany potocznie Kościołem luterańskim.

Urodził się 10 listopada 1483 r. w Eisleben, gdzie zmarł 18 lutego 1546 r.

w 1505 r. po studiach na uniwersytecie w Erfurcie wstąpił do zakonu augustianów. W 1507  r. przyjął święcenia kapłańskie, w 1512 r. - uzyskał doktorat teologii. Od 1508 r. wykładał na uniwersytecie w Wittenberdze.

Tam właśnie 31 października 1517 r. ogłosił swoje słynne 95 tez krytykujących zainicjowaną przez papieża Leona X akcję sprzedaży odpustów, z której dochód miał być w znacznej części przeznaczony na budowę bazyliki św. Piotra. Ogłoszenie tez, które wg. utrwalonego przekazu Luter przybił na drzwiach kościoła zamkowego w Wittenberdze, uważa się za symboliczny początek reformacji.

Tezy, a także dalsza nauka Lutra, m.in. nawoływanie do gruntownej reformy Kościoła i  podkreślanie, że jedynym autorytetem dla chrześcijanina jest Pismo św., spotkały się z potępieniem papieskim w 1520 r. a następnie z klątwą i uchwałą sejmu wormackiego o banicji Lutra.

W latach 1521-22 przebywał on na dworze elektora saskiego Fryderyka Mądrego, gdzie pracował nad przekładem Nowego Testamentu na język niemiecki. Od 1522 r. rozpoczął pracę nad przekładem Starego Testamentu. W 1524 r. ożenił się z byłą zakonnicą, Katarzyną von Bora.

Jest autorem wielu prac teologicznych, polemicznych, pieśni i kazań. "Mały Katechizm", "Duży Katechizm" oraz "Artykuły Szmalkaldzkie" autorstwa Lutra należą do zbioru Ksiąg Wyznaniowych Kościoła ewangelicko - augskurskiego.

Inne ważne pisma Lutra to m.in. traktaty "O wolności chrześcijańskiej", "O niewolnej woli", czy też zbiór kazań "Postylla domowa"

Arnold Alois Schwarzenegger (ur. 30 lipca 1947 w Thal) – amerykański aktor, kulturysta i polityk austriackiego pochodzenia, były gubernator stanu Kalifornia. Schwarzenegger urodził się w wiosce Thal na przedmieściach Grazu w Austrii jako syn komendanta policji, Gustava Schwarzeneggera. W 1968 r. przyjechał do Stanów Zjednoczonych, a w 1983 r. otrzymał amerykańskie obywatelstwo. W 1986 r. ożenił się z prezenterką telewizyjną Marią Shriver, siostrzenicą prezydenta Johna Kennedy'ego, z którą ma dwóch synów i dwie córki.

Einstein Albert (1879-1955), jeden z najwybitniejszych fizyków w historii nauki. Urodzony w Niemczech (Ulm) w rodzinie żydowskiej, studiował w Zurychu, a pracę zawodową rozpoczął w Bernie jako urzędnik bankowy.
Po opublikowaniu pierwszych doniosłych prac (o ruchach Browna i korpuskularnej teorii światła) został w 1909 profesorem uniwersytetu w Zurychu, następnie w Pradze, później w Pruskiej Akademii Nauk w Berlinie, a od 1933, zmuszony do emigracji po dojściu Hitlera do władzy, w Institute of Advanced Study w Princeton (USA).
Opracował podstawy kwantowej teorii pola elektromagnetycznego (Einsteina prawo, Einsteina współczynniki), szczególną (1905) i ogólną (1916) teorie względności. W 1921 został laureatem Nagrody Nobla za podstawowe prace teoretyczne dotyczące natury światła. Inicjator Manhattan Project.
Później pracował nad unifikacją teorii oddziaływań grawitacyjnych i elektromagnetycznych, ale bez sukcesów. Pomimo wkładu w rozwój korpuskularnej teorii światła (zjawisko fotoelektryczne) był przeciwnikiem mechaniki kwantowej, a szczególnie jej tzw. interpretacji kopenhaskiej (N. Bohr) opartej na pojęciu prawdopodobieństwa.
Zgodnie z teorią względności Einsteina przestała istnieć przestrzeń tr...