Boswell Barbara - Złamane zasady.pdf - E-BOOK Romans e - lid7op.pl

Barbara Boswell

Złamane zasady

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Powiedziała: nie.

Rand Marshall usłyszał w głosie przyjaciela nutę

zdumienia i niedowierzania. Stłumił śmiech. Przystojny,

dobrze sytuowany i absolutnie wolny Daniel Wilcox nie był

przyzwyczajony do słowa „nie" ze strony jakiejkolwiek osoby.

Zwłaszcza płci żeńskiej.

- Kto powiedział „nie"? - spytał Rand.

Siedzieli w popularnej restauracji, czekając, aż podadzą

kolację. O siódmej, w czwartkowy wieczór, lokal świecił

pustkami, co ułatwiało rozmowę. Podczas weekendu tłoczyła

się tu młodzież.

- Ona. No wiesz, Jamie Saraceni. Ta, o której ci

opowiadam od trzech tygodni. - Daniel zmarszczył brwi.

- A tak, niezrównana Jamie. - Tym razem Rand nawet nie

próbował kryć uśmiechu rozbawienia. - Od trzech tygodni

słucham, jak planujesz kampanię, mającą zwabić ę

nieuchwytną Jamie do łóżka. I teraz, po tych wszystkich

wysiłkach, powiedziała „nie"?

- Do łóżka? Ha! Spędziłem trzy tygodnie, usiłując ją

namówić, by gdzieś ze mną wyszła - poprawił go posępnie

Daniel.

Rand spojrzał ze szczerym zdumieniem.

- Nawet nie umówiłeś się z nią na randkę?

- Ani razu. Posyłałem jej róże, czekoladki, balony,

zabawne pocztówki, pluszowe zwierzaczki. Zjawiałem się u

niej codziennie, czasem dwa razy. Załatwiłem nawet dwa

bilety do teatru na Broadwayu w Nowym Jorku.

Powiedziałem, że możemy pojechać na spektakl, zjeść

kolację i zostać na noc w Hotelu Plaza. Czy znasz kobietę,

która mogłaby się temu oprzeć?

- Ale powiedziała „nie"? - domyślił się Rand. - „Nie" na

wszystko? - Sam był bardziej niż trochę zdumiony.

- Na wszystko - potwierdził smętnie Daniel. - Rand, może

ona naprawdę nie jest zainteresowana spotkaniami ze mną?

Rand uznał, że takie pytanie mógł zadać jedynie

trzydziestoczteroletni kawaler, po mniej więcej dwudziestu

latach sukcesów u kobiet. Taki był Daniel. A uczciwie rzecz

biorąc, on był taki sam.

W zadumie zmarszczył brwi i spojrzał na Daniela, którego

znał od czasów college'u. Nadal był przystojny, dobrze ubrany

i świetnie zbudowany. Miał dużą praktykę dentystyczną, a

pacjentów zjednywał sobie nie tylko dzięki sztuce lekarskiej,

ale przede wszystkim za sprawą osobistego uroku. Nigdy nie

było kobiety, której pragnął, a której nie mógłby zdobyć. Aż

do teraz.

- Może tylko udaje - zasugerował Rand.

- Też tak z początku myślałem - przyznał żałośnie Daniel,

sięgając po następne skrzydełko. Stwierdził, że na talerzu

pozostały jedynie kości, i nastrój wyraźnie mu się pogorszył. -

Ale kiedy odmówiła tej nocy w Hotelu Plaza... zacząłem

myśleć, że może naprawdę nie chce się ze mną spotkać. -

Westchnął ciężko. - Nie jestem przyzwyczajony do odmowy,

Rand. Po prostu nie zorientowałem się, o co jej chodzi.

- Może ma kogoś innego - wtrącił taktownie Rand. Dla

niego także damska odmowa była pojęciem całkowicie

obcym.

Daniel pokręcił głową.

- Nie, nie ma. To wiem na pewno. Przyjaźni się z moją

asystentką, Angelą Kelso. To dzięki niej się spotkaliśmy.

Jamie przyprowadziła do mojego gabinetu swojego

siostrzeńca.

- I było to pożądanie od pierwszego wejrzenia -

dokończył Rand. - Przynajmniej z twojej strony.

- Angela powiedziała, że ostatnio Jamie z nikim się nawet

nie spotyka. Myślałem, że wystarczy tylko poprosić i... -

Daniel dramatycznym gestem chwycił się za głowę. - Może

dotarłem w końcu do etapu, przed którym całe lata ostrzegali

mnie rodzice... Wiesz: jeśli będziesz tak skakał z kwiatka na

kwiatek, wszystkie odpowiednie dziewczyny będą zajęte, a ty

zostaniesz sam. - Zadrżał.

- Czy natura chce mi w ten sposób powiedzieć, że jeśli się

nie ustatkuję i nie ożenię, to skończę jako jakiś żałosny stary

kawaler, nad którym połowa świata się lituje, a druga połowa

uważa, że jest pedałem?

- Zaczniesz przegrywać, jeśli uwierzysz w te głupoty.

- Rand uśmiechnął się. - Zapomnij o tej Saraceni.

Zadzwoń do kogoś innego, teraz. Gwarantuję ci, że w ciągu

dziesięciu minut będziesz umówiony na randkę. I zapomnij o

tych bzdurach na temat starych kawalerów. Ja zapomniałem o

nich już lata temu.

- Rodzina powtarza ci to samo, co?

- Gorzej. Wtedy w to nie wierzyłem i teraz też nie wierzę.

Chcą nas przestraszyć, żebyśmy byli tacy, jakimi chcą nas

widzieć.

Ale Daniel nie znał nawet połowy prawdy, pomyślał Rand

z cynicznym uśmiechem. Rodzina Daniela była zadowolona z

jego osiągnięć, dumna z niego jako z człowieka i jako syna.

Jedynie kawalerski tryb życia budził u państwa Wilcox

dezaprobatę.

Za to jego rodzice, Dixon i Letitia Marshall, okazywali

niezadowolenie ze wszystkiego, co dotyczyło Randa.

Dziwactwa i lubieżne powieścidła, choć przynoszące dochód,

nie pasowały do syna tak dystyngowanych ludzi. A były

zyskowne. Ostatnie dzieło Randa przyniosło mu

sześciocyfrową zaliczkę, a procent od zysku ze sprzedaży

książki znacznie zwiększy tę kwotę.

A jednak na Marshallach z hrabstwa Ablemarle w

Wirginii nie robiło to wrażenia. Dawno dorobili się majątku, a

ich korzenie sięgały do pierwszych rodów Wirginii. Erotyczne

thrillery Randa i jego swobodny tryb życia były zbyt...

czerwonokrwiste jak na ich błękitną krew. Już dawno zaczęli

uważać Randa, ich drugiego syna, za odszczepieńca.

Pierworodny, Dixon Junior, był spełnieniem rodzicielskich

marzeń.

Rand powrócił myślami do Daniela i jego kłopotów. Jak

zawsze pragmatyczny, wolał zająć się problemem, który

można rozwiązać. Zatargi z rodziną nie mieściły się w tej

kategorii.

- Zrób sobie samemu przysługę i umów się z kimś na

dzisiejszy wieczór - poradził Danielowi. - Musisz odzyskać

pewność siebie. Zadzwoń do kobiety, która będzie

zachwycona, że jej proponujesz randkę.

- Może masz rację. - Daniel był pełen wątpliwości, ale już

nie tak ponury.

- Oczywiście, że tak. - Rand klepnął przyjaciela po

ramieniu.

- Mógłbym zadzwonić do Mary Jane Strayer. Dla mnie

zrezygnuje z innych spotkań.

- Wspaniale. Zaraz do niej zadzwoń i umów się jeszcze na

dzisiaj. Przy tylnym wyjściu jest automat.

- Chyba tak zrobię. Jamie Saraceni przegapiła swoją

szansę. Koniec z telefonami do biblioteki w Merlton.

- Biblioteka w Merlton? - powtórzył zaskoczony Rand.

- Tam pracuje. Jest bibliotekarką. To jedyne miejsce,

gdzie mogłem ją zastać. Domowego numeru nie ma w książce,

a nie chciała mi go podać - dodał trochę zawstydzony.

- Ta mała jest bibliotekarką? - parsknął śmiechem Rand.

Boswell Barbara - Złamane zasady.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: