porazenie nerwu lokciowego.rtf

             PORAŻENIE NERWU ŁOKCIOWEGO

-          A. Bochenek  „Aantomia człowieka tom V“

-          R. Mazur i wsp. „Podstwy kliniczne neurologii“

EPIDEMIOLOGIA:

·

ETIOLOGIA:

·złamania nadkłykcia, lub kłykcia przyśrodkowego kości ramiennej :

·pęknięcie ścięgna m. dwugłowego :

·ucisk przez arkady Struthersa :

·ucisk w kanale n. łokciowego :

-          przez przerosła tkankę łączną

-          przez przerosłą głowę przyśrodkową m. trójgłowego

-          przez ściegno m. trójgłowego (zespół strzelającego ścięgna)

-          dodatkowy mięsień : nadkłykciowo – łokciowy (występuje u 30% ludzi)

-          zapalenie stawu łokciowego

-          torbiele galaretowate pochewek ścięgnistych

-          przewlekły ucisk zewnętrzny :

®    praca biórowa

®    nawykowe opieranie łokcia o brzeg  otwartego  okna podczas jazdy samochodem

®    ułożenie w czasie znieczulenia ogólnego

·ucisk między głowami m. flexor carpi ulnaris :

-          przez pasmo powięziowe Osborne’a

·ucisk w okolicy nadgarstka (na ramus palmaris) :

-          przez t. łokciową (położoną bocznie do nerwu)

-          przez dodatkowy mięsień (dłoniowy krótki)

-          przez tkankę łączną

-          przez torbiele galaretowate pochewek ścięgnistych

-           

PATOGENEZA:

·przebieg nerwu łokciowego :

powstaje z pęczka przyśrodkowego (C8 – Th1)

w jamie pachowej leży między tętnicą i żyłą pachową

przechodzi na ramię z t. ramienną i biegnie w bruździe przyśrodkowej m. dwugłowego

następnie oddala się od tętnicy ku tyłowi

w połowie długości ramienia przeszywa przegrodę międzymięśniową przyśrodkową

pozostaje w ścisłym związku z pasmem łącznotkankowym rozpiętym między przegrodą międzymięśniową przyśrodkową, a głową przyśrodkową mięśnia trójgłowego (arkady Struthersa)

biegnie w bruzdzie nerwu łokciowego zawijając się wokół nadkłykcia przyśrodkowego (w tej okolicy pokryty jest jedynie skórą i pasmem ścięgnistym powięzi)

między głowami m. flexor carpi ulnaris przechodzi na przedramię

biegnie między m. flexor carpi ulnaris, a m. flexor digitorum profundus

w dolnej częsci przedramienia dzieli się na ramus dorsalis manus i ramus palmaris manus

ramus dorsalis manus przechodzi na grzbiet ręki zawijając się dookoła k. łokciowej

ramus palmaris manus przechodzi pod powierzchowną warstwą troczka zginaczy (więzadłem dłoniowym nadgarstka uworzonym przez dystalną część powięzi przedramienia) na dłoniową powierzchnię ręki i dzieli się na ramus profundus i superficialis

·zakres zaopatrzenia :

m. flexor carpi ulnaris i część łokciowa m. flexor digitorum profundus (dla 3, 4 i 5 palca)

mm. kłębika

mm. międzykostne

mm. glistowate III i IV

niektóre m. kłębu :

1. 1. m. przywodziciel kciuka
   2. głowa głęboka m. zginacza krótkiego kciuka
2. czuciowo :
3. 1. na powierzchni dłoniowej 1,5 palca od strony łokciowej
   2. na powierzchni grzbietowej ręki 2,5 palca po stronie łokciowej

OBRAZ  KLINICZNY:

·utrudnienie przywodzenia i zginania w nadgarstku :

3. niewiekliego stopnia
4. wynika z porażenia zginacza łokciowego nadgarstka

·niemożność przywodzenia i odwodzenia palców :

5. wynika z porażenia mm. międzykostnych i glistowatych III i IV
6. szczególnie osłabione przywodzenie palca małego, który pod wpływem działania prostownika (n. radialis) oddala się od palca IV
7. test :
8. 1. między palce wkładamy kartkę i pociągamy
   2. chory nie może jej utrzymać

·ręka szponiasta :

8. czynność mięśni międzykostnych i glistowatych polega m.in. na zginaniu w stawach śródręcznopaliczkowych i prostowaniu w stawach międzypaliczkowych
9. przy porażeniu tych mięśni wskutek przewagi mm. prostowników i długich zginaczy powstaje charakterystyczne ułożenie palców (zgięte w stawach międzypaliczkowych i wyprostowane w stawach śródręczno – paliczkowych)
10. szponiastość najbardziej wyrażona jest w palcu IV i V

·upośledzone zginanie palców IV i V :

11. szczególnie zginanie palca V jest prawie całkowicie niemożliwe
12. wynika z porażenia cześci przyśrodkowej mieśnia zginacza głębokiego
13. uwidacznia się przy próbie zacisnięcia ręki w pięść

·uposledzone przywodzenie kciuka :

14. na skutek porażenia m. przywodziciela
15. objaw Fromenta :
16. 1. chory nie może utrzymać pociaganej kartki między kciukiem a wskazicielem bez zginania kciuka w stawie międzypaliczkowym (zginacz długi kciuka unerwiony przez n. pośrodkowy)

·zaniki mięśniowe :

16. pojawiają się pewien czas po uszkodzeniu
17. wygładza się kłąb V palca
18. pogłębiają się przesztrzenie między palcami zwł. przestrzeń między kciukiem, a wskazicielem

·zaburzenie czucia :

19. zwykle czucie jest całkowicie zniesione na niewielkiej części palca V
20. w pozostałym obszarze zaopatrywanym przez n. łokciowy stwierdza się przeczulicę, lub niedoczulicę

·zaburzenia wegetatywne :

21. dotyczą skóry palca małego i jego kłębika
22. skóra staje się sucha, sina, nadmiernie rogowaciała
23. mogą wystąpić zmiany troficzne paznokcia

ZESPOŁY UCISKOWE :

·zespół strzelającego ścięgna :

24. ucisk na n. ulnaris w jego kanale przez ścięgno m. trójgłowego
25. zginaniu łokcia towarzyszy głośny trzask ścięgna uderzającego o kość

·zespół cieśni kanału łokciowego :

26. postepujące uszkodzenie nerwu spowodowane przewlekłym uciśnięciem go w okolicy łokcia
27. vide

·zespół kanału Guyona :

28. ucisk na ramus palmaris nerwu łokciowego w okolicy nadgarstka
29. vide

ROZPOZNANIE:

·

RÓŻNICOWANIE:

·

LECZENIE:

·

POWIKŁANIA:

·

ROKOWANIE:

·

PROFILAKTYKA:

·

PATRZ TEŻ:

·

·