[forum] Aura, Energia - Techniki.pdf

(226 KB) Pobierz
forum ładowanie 3 oka
Forum - ładowanie 3 oka
Ładować czakrę 3oka ile wlezie ,najlepiej we dwie osoby stosowałem technikę podwójnego jądra ,w
wysokofalowej częstotliwości energii ,oczywiście istnieją efekty uboczne.
Częste ćwiczenia mogą wywołać bóle głowy ,i drobne "przeciążenie" na kilka godzin.
Poparzyłem się tylko 2 razy ,uczucie otwarcia czakry 3oka to prawdziwy orgazm po długotrwałej stymulacji
,tworzą się nowe kanały energii.
Można spróbować ,wpakować sobie kilka tysiaków KI.
Są 2 scenariusze.
Śmierć i ślepota nawet jako duch lub ,widzenie sferyczne ,infrawizja ,postrzeganie fal radiowych itd. itp.
Gratuluje wszystkim którzy potrafią robić astralnego Zoom'a tak jeszcze nie mam
Dwie osoby wysyłają silny strumień białej energii ,można robić wizualizacje z kimkolwiek jeśli to ma
pomóc przy ćwiczeniu w pojedynkę lub po prostu na wyczucie grzać ,(dodać szmery ,bajery ,pustynia
,rozwiane włosy ,wszystko wokół się trzęsie etc.)ale Exp jest znacznie mniejszy , karma jest jak bumerang
,dopakujesz kogoś a ,wróci do Ciebie 2 razy silniejsze( nie licząc jeszcze że ta druga osoba będzie Ciebie
dopakowywać).
Przyznaje na początku byłem zawiedziony tym faktem.
Ja o każdej porze dnia i nocy miałem silnie pobudzoną ,dzięki więzom karmy z moim Masta ,dzięki temu
czasem można nie robić nic a mieć ten luksus.
A i jeszcze jeden szczegół ,jeśli druga osoba jest słabsza to efekty przez (czasem naprawdę
długi) czas będą wpływać tylko na nią.
Czakry (centra psychoenergetyczne)
Każdy z nas ma 7 czakramów głównych, a oprócz tego cały szereg pobocznych. Czakramy rozprowadzają i
modyfikują energię w ciałach niewidzialnych człowieka. Z ich harmonijnego rozwoju wyciągamy różne
korzyści, gdyż wiążą się z nimi niezwykłe możliwości i moce wewnętrzne (które mogą być używane również
na zewnątrz).
A oto skrócony opis umiejscowienia czakr i ich funkcji:
1. u podstawy kręgosłupa, między odbytem a genitaliami.
a. funkcje: byt i przetrwanie. Przezwyciężenie lęku o przetrwanie umożliwia zmiany, daje możliwość rozwoju,
pewność siebie (ugruntowanie), zdrowie.
b. afirmacje:"...zasługuję, by zawsze rozkoszować się zdrowiem i życiem"."...jestem w pełni bezpieczny".
2. Dwa palce poniżej pępka.
a. funkcje: seksualne i prokreacja. Blokada centrum powoduje niepewność w roli seksualnej, bywa przyczyną
nerwic i dysfunkcji seksualnych (np. pochwica) oraz agresywności. Rozwój jej już w wczesnym okresie
dziecięcym umożliwia harmonijny rozwój uczuciowy i samo leczenie.
3. splot słoneczny.
a. funkcje: emocjonalność, miłość warunkowa, zdrowie. Brak równowagi energetycznej prowadzi do zaburzeń
osobowości typu neurotycznego (wewnętrzna walka, szamotanina, niezdecydowanie, chaos uczuciowy).
4. Serce (duchowe - środek klatki piersiowej).
a. funkcje: miłość bezwarunkowa, harmonia organizmu i uczuciowa. Gdzie nie ma przywiązania, nie ma też
bólu rozstania czy utraty. Zanika poczucie przyjemności, zaspokojenia potrzeb, a za to pojawiają się uczucia
wyższe i kontakt z Wyższą Inteligencją, które to - w imię rozwoju tej czakry - stabilizują się, stają
doświadczeniem codziennym lub stanem trwałym. Warunkiem przejścia do poziomu świadomości serca jest
uwolnienie się od uczuć przywiązania „do", od chęci zawłaszczenia.
b. afirmacje:"...wczuwam się i wsłuchuje w głos (spokój) mego serca"."...wszystkie moje myśli, słowa i uczucia
wychodzą z serca".
5. gardło (tarczyca).
a. funkcję wyrażania się, komunikacja, intelekt, rozumienie, wyobraźnia. Jej rozwój prowadzi do akceptacji
świata takim, jakim on jest, wykorzystywania wszelkich doświadczeń w celu rozwoju jednostki. Dzięki niej
możemy skorygować rozwój niższych czakr (ich blokady) wynikający z błędów wychowania europejskiego.
Przy dysharmonii odczuwa się wrażenie przygniatania, ciężaru, duszenia oraz bałagan myślowy.
6. Trzecie oko (w środku czoła, między brwiami).
a. funkcje: mądrość jako zrozumienie wszystkich procesów na ich najbardziej subtelnym poziomie. Zawiera
nieoceniający ogląd rzeczywistości. Dysharmonia powoduje napięcie mentalne. Rozwój jej daje zdolność
czynienia „cudów", wpływania na rzeczywistość świata materialnego (kreacja) w niepojęty naukowo sposób.
7. czubek głowy (korona).
a. funkcje: stan nirwany, zjednoczenie ze świadomością kosmiczną.
Ważny jest też czakram śledziony (należy do pobocznych) zawiadujący dostarczaniem i rozdzielaniem prany
(energii
życiowej) w organizmie. Z czakrą tą może być związane uczucie niedostatku, czy lęk przed utratą lub
pragnienie głębokich uczuć z jednoczesnym odczuwaniem ich niedostatku. Jasnowidzenie wiąże się z czakrą
serca i trzeciego oka. Z gardłem powiązane są zdolności jasnosłyszenia. Z kolei splot słoneczny odgrywa ważną
rolę w uruchamianiu telepatii i zdolności radiestezyjnych.
Człowiek nie może być zharmonizowany, a zatem nie może skutecznie funkcjonować w świecie, gdy jego
czakry nie są zharmonizowane.
Tymczasem niektórzy uważają dolne centra za mało duchowe, ignorują je więc, a nawet świadomie blokują,
zajmując się tylko górnymi. Czują się oni oderwani od rzeczywistości, nie uziemionymi i popełniają duże
pomyłki w swoim wartościowaniu płaszczyzn świadomości. Wyższe nie jest lepsze, a niższe nie gorsze. Niższe
czakry pomagają poruszać się w praktycznym życiu i dojść do ładu z codziennością. To, co poznałeś na
wyższych płaszczyznach, powinieneś być w stanie zamanifestować w świcie przejawionym, a to wymaga
urzeczywistnienia duchowych inspiracji w powiązaniu c codziennym życiem.
Praca z czakramami, to element zaawansowanych praktyk. Na początek polecam ćwiczenia relaksacyjne
z wyrównywaniem energii czakramów: gdzie po kolej relaksuje się i energetyzuje czakramy od najniższego do
najwyższego i części ciała zawiadywane przez nie. Dobrze też afirmować cechy urzeczywistnienia właściwe dla
każdej z czakr.
Poszczególnym czakramom: odpowiadają tematy do medytacji:
7. Czubek głowy: prostota, rzeczywistość, piękno, szczęśliwość
6. Trzecie oko: pewność, spokój, radość, sprawiedliwość, łagodność, mądrość, cierpliwość
5. Gardło: łatwość, lekkość, radość, delikatność, wolność, swoboda, spontaniczność
4. Serce duchowe: miłość, ufność, hojność, szczerość, ciepło, radość
3. Splot słoneczny: dostatek, pełnia, szacunek, przebaczenie, ciepło, radość
2. Poniżej pępka: bezpieczeństwo, zgoda, ugruntowanie, życzliwość, akceptacja, niezależność,
przyjemność, zadowolenie
1. Podstawa: niewinność, zdrowie, moc, spełnienie, błogość
Cechy światłość i czystość nadają się do afirmowania na wszystkich czakramach.
Ćwiczenia wyrównujące energię w ciele :
Usiądź z zamkniętymi oczami i wyprostowanym kręgosłupem. Złóż dłonie jak do modlitwy i unieś je
naprzeciw czakry serca. To ułożenie twoich dłoni rozpocznie wyrównywanie wewnętrznej energii. Zamknij
oczy i skoncentruj się na czakrze serca. (w medytacji): Śpiewaj mantrę „hum" lub „om' Ćwicz najmniej 3
minuty. By doświadczyć w pełni skutków tego ćwiczenia, które stymuluje centrum serca i gardła, należy je
wykonywać 30 dni. Wzmocnić działanie ćwiczenia, możesz powiesić swój kryształowy talizman na piersi.
Ćwiczenie odblokowujące czakrę podstawy i brzucha:
Usiądź, lub połóż się wygodnie. Wejdź w medytację. Zacznij od afirmowania, że zawsze i wszędzie jesteś
niewinny i bezpieczny. Wyobraź sobie, że twoja czakra podstawy świeci intensywnym czerwonym, czystym
światłem. Poczuj jak wypełnia cię dając poczucie mocy i ugruntowania. Wyobraź sobie, że oddychasz przez tę
czakrę rozprowadzając najpierw po całym brzuchu, a potem po całym ciele tę wzmacniającą i uzdrawiającą
energię (ta część ćwiczenia nadaje się do samouzdrawiania w przypadku chorób z gorączką). Następnie
wyobraź sobie, że w twoim brzuchu świeci intensywne pomarańczowe światło. Pozwól mu promieniować na
wszystkie organy wewnętrzne i rozejść się po całym ciele. Poczuj moc tego światła. Zdaj sobie sprawę z faktu,
że ta moc jest w tobie. Ćwiczenie nadaje się szczególnie do usuwania zmęczenia, a przede wszystkim stanów
lękowych.
Ćwiczenie stymulujące czakrę serca:
(w medytacji): Wdycham i wydycham głęboko ze swego serca. Śpiewam mantrę Aroha (co znaczy miłość) lub
wymawiam słowa: „RA-MA:. Ten dźwięk płynie z centrum mego serca, (przed którym trzymam dłonie złożone
jak do modlitwy). Teraz widzę i doświadczam, jak dźwięk krąży ponad moją głowa i powraca do piersi. Swoją
wolą kieruje dźwiękiem w różne strony. Kiedy to robię, mam świadomość, jak moja czakra wibruje tą mantrą.
(co najmniej 3 minuty). Możesz wspomóc ćwiczenie przez użycie twojego talizmanu lub kryształu, otoczyć się
kryształami, włożyć kryształ w swoje dłonie, czy tez powiesić naszyjnik (talizman) z kryształem na piersi. Użyj
kamienia zielonego albo różowego koloru.
Ćwiczenie stymulujące czakrę gardła
(w medytacji): koncentruje się na centrum gardła, oddycham wolnym, głębokim oddechem, aby ten oddech
wpływał i wypływał z czakry gardła. (ok. 11 minut).
I jeszcze drugie ćwiczenie, które możesz połączyć w pierwszym lub wykonywać je oddzielnie.
(w medytacji): Koncentruje się na „trzecim oku" i zaczynam wdychać i wydychać przez to centrum. Możesz
również śpiewań mantrę OM lub wymawiać dźwięk „EEE".
Możesz otworzyć kanał przepływu energii i informacji między „trzecim okiem", a centrum serca:
(w medytacji): Wdycham przez czakrę serca, a wydycham przez „trzecie oko". Ćwicz tak przez trzy minuty .
Następnie wdychaj przez „trzecie oko", a wydychaj przez centrum serca (3 minuty).
By wzmocnić działanie ćwiczenia, możesz użyć oczyszczonych kryształów kwarcu, lapis lazuli czy turkusu
kładzionych na trzecie oko.
Ćwiczenie stymulujące czakrę korony:
Zamknij oczy i zacznij oddychać przez nos głębokim i długim oddechem.
(w medytacji): koncentruje się na czubku głowy. Pozwalam wibrować tej czakrze poprzez mój oddech.
Wizualizuje świecące, złote światło. Otulam się tym światłem na zewnątrz i wypełniam się nim wewnątrz.
Widzę, że to złote światło rozciąga się ponad głową i wokół niej w nieskończoność. (3 minuty). W trakcie
wizualizacji możesz śpiewać mantrę „OM".
Po skończeniu każdego ćwiczenia stymulującego czakry posiedź jeszcze chwile i wykonaj uziemienie.
Powinieneś pozostawać w stanie wewnętrznej harmonii. Kiedy zbyt wiele energii kieruje się do jakiejś czakry,
może to spowodować wybicie z równowagi. Nie powinno się utrzymywać stanu wysokiej energii bez
odprężenia. Można przez to nawet wywołać chorobę. Wykonując opisane tu ćwiczenia dokonujesz
systematycznej poprawy stanu zdrowia, samopoczucia, a we wszystkich czakrach uwalniasz energię. Te
ćwiczenia pomogą ci przełamać blokady znajdujące się w twojej psychice, a co za tym idzie, uwalniać się od
stresów. Jeśli chcesz wzmocnić efektywność ćwiczeń, możesz używać kolorowych szlachetnych kamieni., które
umieszcza się pod opaską na właściwych im czakramach. Muszę one odpowiadać barwom czakr, na które mają
wpływać.
Ćwiczenia oddechowe
Oddychanie jest niezbędnym warunkiem życia. Bez oddychania nie ma życia. Im czystsze powietrze, im
mocniej i głębiej je wdychamy, tym pomyślniejsze będą warunki naszego życia cielesnego. Nie tylko przez
żołądek dostarczamy ciału potrzebnych składników, lecz odżywiamy się także przez oddychanie. To wie już
każde dziecko. Nasza dusza również oddycha. Z każdym wdechem wprowadzamy do naszego wnętrza
pewną ilość najdelikatniejszych składników, którymi przepełnione jest powietrze. Te delikatne składniki
materialne przekazują nam zdolności i siły należące do sfery (dziedziny) duchowej, które jednak przez ich
przemianę w naszym ciele oddziaływają na nasz świat materialny, skoro tylko wytworzymy do tego warunki.
Jeżeli oddychamy pełna piersią i głęboko, to wprowadzamy do krwi wielki zasób tlenu, który jest tak bardzo
potrzebny do funkcjonowania naszego ciała. Jednak jeszcze większy zapas delikatnych, nieuchwytnych
cząsteczek eterycznych, które wdychamy razem z powietrzem, przenika przy tym nasze ciało, przemieniając się
w nim i oddając siły i właściwości naszemu delikatnemu, nieuchwytnemu ciału, tej powłoce, niby szacie, naszej
duszy. To delikatne, nieuchwytne ciało odyczne zwane ciałem astralnym, którego działanie u przeważnej
części ludzi jest powstrzymane w powodu ich zupełnego oddania się swojej cielesności, zyskuje przez takie
głębokie i pełne oddychanie tyle sił, że może po pewnym czasie przezwyciężyć opór zwykłego ciała fizycznego
i zdobyć prawo obywatelstwa, rozumie się, bez szkody, dla naszej ziemskiej cielesności. Najpierw
musimy stosowanymi ćwiczeniami tak wzmocnić w nas człowieka astralnego, żeby zapanował nad nami.
On bowiem jest piastunem naszych tajemniczych sił duchowych, a im mocniej wpływa on na nas, tym lepiej
będziemy się mogli tymi siłami posługiwać. Ludzie ogóle oddychają za mało. Nie znajdują czasu na
oddychanie. Nowo narodzone dziecko oddycha czterdzieści cztery razy na minutę, pięcioletnie dziecko tylko
dwadzieścia sześć razy, a dorosły człowiek zadowala się szesnastoma-siedemnastoma oddechami na minutę,
chociaż potrzebuje trzy razy tyle. Tych kilkanaście oddechów wykonuje wciągając zepsute, zanieczyszczone
powietrze i robi to w dodatku całkowicie niewłaściwie. Powietrze przy tym jest nie tylko bardzo ważnym
środkiem odżywczym, lecz także jedynym bezpłatnym pokarmem i zapewne dlatego też tak bardzo nie
docenianym. Chociaż w większości zmuszeni jesteśmy przebywać przeważającą część dnia w ciasnych,
dusznych lub cuchnących pomieszczeniach fabrycznych, to jednak możemy przynajmniej raz na dzień zażyć
obficie powietrza, sprawić sobie prawdziwą ucztę. Lecz któż myśli o czymś podobnym! Po trudach dnia
szuka się wytchnienia i odpoczynku przy dymiącej fajce lub w zakurzonych, cuchnących lokalach, w gospodzie
i kawiarni. Czyżby tak wiele te nasz płuca wymagały?! Żądając jedynie ćwierć godziny z dwudziestu czterech
dla siebie, a w zamian za to, gotowe są po królewsku nam odpłacić naszą wspaniałomyślność, przynosząc nam
w darze siłę, zdrowie radość i odporność życiową! Nasz człowiek wewnętrzny napomina nas ciągle i stale, bo i
on potrzebuje pokarmu i sił, aby mógł być ciału pomocny i uwolnić je z cierpienia i dolegliwości - lecz my go
nie usłyszymy i nie chcemy go słyszeć, a nikotyna i alkohol wespół z marną naszą wiedzą i zmysłowością
odetnie resztę delikatnych ścieżek świadomości błąkającego się i potykającego człowieka cielesnego.
Ci jednak, którzy wyrwali się z tego szkodliwego i powszechnego trybu życia, którzy chcą iść własnymi
celowymi i świadomymi drogami prawdy, wsłuchają się z wielką uwagą w mowę tego człowieka
wewnętrznego, tego naszego wiernego stróża; oni ochoczo usuwają wszelkie zapory i przeszkody, które nas od
niego oddzielają, i są gotowi zbudować most i ułatwić połączenie z naszym człowiekiem duchowym. Chcemy
się więc wzmocnić i oczyścić przez rozumne oddychanie, aby nasze ciało astralne, a przez nie i nasze ciało
materialne stały się odpowiednimi narzędziami dla przejawów nieśmiertelnego ducha! Zaledwie
pierwszym ćwiczeniem będzie nauczyć się należycie oddychać całymi płucami. Szczyty naszych płuc są przy
niewłaściwym oddychaniu zawsze pokrzywdzone. Powinniśmy się także przyzwyczaić do oddychania nosem.
Co do ćwiczeń oddechowych, trzeba zaznaczyć na wstępie, należy je latem odbywać na świeżym powietrzu lub
w pokoju w pobliżu otwartego okna. W porze zimowej pokój trzeba dobrze przewietrzyć i następnie ogrzać.
Jeżeli pomieszczenie jest dobrze ogrzane, można uchylić okno, lecz nie należy stawać przed nim tak, żeby
przeszywał nas zimny prąd powietrza. Tutaj nie można ustanowić jakiejś niezmiennej zasady; należy się tego
przestrzegać bezpośredniego wdychania zimnego prądu powietrza, aby sobie nie zaszkodzić. Ćwiczenia można
wykonywać o każdej porze; początkujący powinien się tylko wystrzegać wdychania ostrego, surowego
powietrza wieczornego. Odradzam ćwiczyć wieczorem gdy jest zimno lub wilgotno. Poniższe ćwiczenie
wykonuje się na stojąco. Ręce wyciągamy poziomo w prawo i lewo. Napinając wszelkie mięśnie,
podnosimy je bez zginania łukiem, następnie, zginając je, zaciskamy pięści i przykładamy do karku tak, żeby
pięści się stykał. Potem podnosimy ramiona, odwracamy nieco głowę , wyprężamy pierś i zamykamy usta. W
tej postawie wydychamy powietrze powoli, głęboko nosem i wydychamy bardzo powoli ustami. W ten sposób
oddychamy siedem do dziesięciu razy, jak najszybciej, codziennie przez cały tydzień. Przy tym starajmy się
także wdychać powietrze jedną dziurką nosa, zatykając drugą watą. Skoro przyzwyczailiśmy się już do
pełnego i głębokiego oddychania, przejdźmy do zatrzymywania powietrza przez dłuższy czas w płucach; ręce
powinny pozostać ciągle za głową w przepisanej pozycji. Początkowo można zastosować następujący rytm:
wdech przez dziesięć sekund, zatrzymanie powietrza na dziesięć sekund i wydech znowu przez dziesięć sekund.
Potem dodajemy przy każdej czynności po dwie sekundy tak długo, jak to tylko możliwe, wystrzegając się
jednak wszelkiej przesady. Po dziesięciu-czternastu dniach zmieniamy ćwiczenie w ten sposób, że
kładziemy się na kanapie z rękami założonymi jak poprzednio na karku lub swobodnie położonymi przy sobie.
Podczas zatrzymywania oddechu wydymamy na zmianę najpierw wklęsłość brzuszną - to jest okolice od żeber
aż po pępek - i piersi. Dzieje się to w ten sposób, że najpierw wciągamy do oporu jamę brzuszną i równocześnie
mocno wydymamy pierś, a zaraz potem ściągamy, kurczymy pierś i napinamy jamę brzuszną. W tym miejscu
znajduje się bowiem tak zwany splot słoneczny, czyli ośrodek sympatycznego splotu nerwowego, którzy bardzo
korzystnie pobudzony przez to ćwiczenie i w ten sposób wywieramy ogromny wpływ na nasze zdolności
umysłowe i duchowe. Wszyscy starożytni mistycy zgadzali się w przekonaniu, że splot słoneczny jest związany
ściśle z człowiekiem astralnym i jego zdolnościami. Zwraca się przeto uwagę na wartość i znaczenie tego
ćwiczenia. Podczas zmian i naprężenia i kurczenia jamy brzusznej i piersi należy oddech bezwarunkowo
wstrzymać, a dopiero po pięciu, sześciu, później dziesięciu aż do piętnastu uniesieniach i opuszczeniach klatki
piersiowej i brzucha powoli wypuścić powietrze. Po siedmiu - dziesięciu takich oddechach - ćwiczenie jest
skończone. Po oswojeniu się z tym ćwiczeniem można je codziennie wykonywać w łóżku; rano przed
wstaniem, a wieczorem przed zaśnięciem. Oprócz tego próbujemy je wykonywać na stojąco w czasie naszych
regularnych ćwiczeń. Nie rezygnujemy jednak z ćwiczeń w łóżku, ponieważ będą nam one potrzebne w
połączeniu z koncentracją myśli przy dalszych ćwiczeniach. Po kilku dniach wykonujemy w ciągu dnia
następujące ćwiczenie. Podczas wdechu odginamy głowę mocno w tył, zatrzymując ją w tym położeniu aż do
wydechu, a potem wracamy powili do pozycji pierwotnej. Wdech, zatrzymanie i wydech powietrza można
wykonać w takich samych odstępach co przy poprzednich ćwiczeniach, powtarzając je siedem do dziesięciu
razy. Wykonujemy je w pozycji stojącej przez kilka tygodni na przemian ze zwyczajnymi ćwiczeniami
oddechowymi i ćwiczeniami splotu słonecznego. Zaleca się wykonywanie po każdym jedzeniu kilka
głębokich oddechów, a wkrótce przekonamy się o ich korzystnym oddziaływaniu na trawienie żołądka. Także
przebudziwszy się w nocy powinniśmy zasilić i odświeżyć nasze płuca kilkoma głębokimi oddechami. Ci,
którzy dotychczas byli przyzwyczajeni spać przy zamkniętym oknie, powinni być przy tym bardzo ostrożni,
szczególnie w porze zimowej i zadbać o to, żeby nie wdychać bezpośrednio ostrego prądu powietrza nocnego.
Najpierw uchylić w drogim pokoju okno i przez drzwi sypialni umożliwić wymianę powietrza.
Później wprowadzamy, zamiast porannego ćwiczenia splotu słonecznego, następujące ćwiczenie:
Jeżeli spaliśmy w pomieszczeniu zamkniętym, to otwórzmy okno w pokoju sąsiednim i postarajmy się, żeby -
szczególnie zimą - był trochę ogrzany. Potem zaczynamy na leżąco zwyczajne ćwiczenia oddechowe,
kładąc przy tym ręce równolegle wzdłuż ciała. Teraz, podczas zatrzymania oddechu napinamy z całą mocą
wszystkie mięśnie - jednak nie gwałtownie, lecz powoli stopniowo. Zaczynamy od napięcia mięśni rąk i tak
postępujemy, aż całe ciało znajdzie się w stanie nieruchomego napięcia. Tylko mięśnie głowy i szyi pozostają
rozluźnione. Z chwilą zaś, gdy już nie możemy zatrzymać oddechu, rozluźniamy nieznacznie wszystkie
mięśnie, a dopiero potem powoli wypuszczamy powietrze. To ćwiczenie również jest bardzo ważne i nie
powinno być pomijane; wykonywać je można także w ciągu dnia. Przy wszystkich ćwiczeniach
oddechowych można się posługiwać małym fortelem, szczególnie te osoby ,które nie potrafią się przyzwyczaić
do powolnego oddechu, a mianowicie bezpośrednio przed wydechem można jeszcze wciągnąć trochę
powietrza, a dopiero potem z wolna je wypuścić.
Ostrzega się jednak przed wszelką przesadą. Nadmierna gorliwość może być bardzo niebezpieczna.
Stopniujmy zatem wszystkie ćwiczenia, tak byśmy w żadnym razie nie doznali odczucia bólu.
Doświadczenie to potwierdza pewien związek przyczynowy między oddychaniem, a siłą woli.
Kapłani Egiptu i Persji włączali sztukę oddychania od tajemnych nauk świątynnych i doprowadzili ją do
doskonałości. Także indyjscy wtajemniczeni cenią wysoko „cud" gimnastyki oddechowej, która oddaje im
wielkie usługi.
Jasnowidzenie aury
Człowiek jest istotą nie tylko fizyczną, a jego istnienie i aktywność również nie ograniczają się do świata
fizycznego. Istnieje ogromny świat nie przejawiony, wobec którego nasze umysły zewnętrzne są nic nie warte.
A przecież większość naszej aktywności ma miejsce właśnie na planach informacyjnych świata
nieprzejawionego. Abyś mógł zacząć poznawać świat takim jaki on jest, musisz posłużyć się odpowiednimi
narzędziami, które umożliwiają ci badanie. Wszystkimi z owych narzędzi dysponuje twój umysł już w tej
chwili. I zawsze nimi dysponował. Rzecz w tym, że wychowałeś się w kulturze, która nie docenia możliwości
umysłu, a przecenia intelekt /tak, jakby był on poza umysłowy/. To wydaje się nielogiczne, gdy ktoś mówi, że
możesz poznać cały świat nie ruszając się z miejsca. Ale to zaczyna się wydawać możliwe ludziom przed
telewizorem, komputerem lub czytającym książki!. Z nieświadomości siebie i swoich możliwości wynika
zawsze tylko pomieszanie. A jak możesz podjąć właściwie decyzje i skuteczne działania bez właściwej
diagnozy? Żyjemy w doskonałym świecie. Ale nie potrafimy w nim doskonale funkcjonować, dopóki nie
zaczniemy go doskonale postrzegać. Założę się, że teraz nawet jesteś w stanie sprężyć własne siły, żeby mi
udowodnić, że ten świat wcale nie jest taki dobry, jak mi się wydaje. No właśnie, teraz masz dowód na to, na
czym tak naprawdę ci zależy. Zapewne chodzi ci o to, żeby mieć rację. A twoje racja wynika tylko z twojej
diagnozy. Czy zużyłeś sam wszystkich dostępnych ci środków do poznania rzeczywistości? A jeśli nie, to skąd
wiesz, że ona właśnie taką jest? Jak rozpoznać różnice między rzeczywistością, a wyobrażeniami? Przede
wszystkim przez rozwijanie intuicji. Pierwsze próby poznawanie rzeczywistości mogą się wydawać przykre, ale
są trzeźwiące. Wywołują płacz, łkanie, radość, ogólnie: przepływ energii. Podczas trzeźwienia, czyli
przechodzenia do rzeczywistości, wyzwalają się czasami wielkie zasoby zgromadzonej energii, zablokowane
we wzorcach przeżywania. W czasie trzeźwości umysłu mięśnie rozluźniają się, kręgosłup staje się bardziej
prosty, a cała postać widocznie „atrakcyjniejsza”, posiada większą grację. Do takich stanów można dochodzić
w medytacji przez proste, spokojne wypowiadanie pozytywnych sugestii. W praktyce parapsychicznej masz do
czynienia nie tylko z podświadomym umysłem, ale i z niewidzialnymi ciałami energetycznymi: fizycznym,
eterycznym, astralnym i mentalnym. Im bardziej będziesz świadomy istnienia tych niewidzialnych obszarów
rzeczywistości, tym efektywniejsza będzie twoja praktyka. Dopiero po pewnym czasie zaawansowanych
ćwiczeń możesz świadomie korzystać z ciała przyczynowego i buddycznego. Te ciała energetyczne człowieka
układają się wokół fizycznego ciała w formie owalu. Można zauważyć, że w rzeczywistości każde ciało zawarte
jest w następnym, wyższym energetycznie ciele. Każde z nich posiada własny poziom wibracji. Chociaż
wszystkie one posiadają różną gęstość, są ze sobą połączone i reagują wzajemnie na siebie. W związku z tym
zmiana w którymkolwiek energetycznym ciele wpływa na wszystkie pozostałe. Zmieniając coś na subtelnej
płaszczyźnie, w rzeczywistości wpływasz bezpośrednio na wibracje ciała eterycznego, astralnego i czasami
mentalnego. Po jakimś czasie zauważysz, że twoja koncentracja w wizualizacji zaczyna przynosić konkretne,
fizyczne efekty.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin