Roberts Nora - Pięciolinia uczuć 02 - Echo przyszłości.pdf - Książki - Matylda889

Nora Roberts

Echo przeszłości

Rozdział pierwszy

Co ja tu robię? Co ja tu robię?

Vanessa po raz kolejny zastanowiła się, co skłoniło ją

do powrotu w rodzinne strony. Senne miasteczko Hyat-

town nie zmieniło się ani trochę w ciągu dwunastu lat jej

nieobecności. Wciąż leżało u stóp gór Blue Ridge,

otoczone farmami i lasami. Sady jabłkowe i zielone

pastwiska sięgały pierwszych zabudowań. A samo Hyat-

town? Ani śladu świateł na skrzyżowaniach, drapaczy

chmur, porannych korków. Za to wszędzie wokoło pełno

starych, solidnie zbudowanych domów, nie ogrodzonych

placów, radosnych dzieci biegających po spokojnych

ulicach i kolorowego prania, powiewającego na sznurach.

Jest zupełnie tak, jak przed moim wyjazdem, pomyś-

lała zdziwiona i jednocześnie zadowolona Vanessa.

Chodniki wciąż były pełne wybojów, a asfalt na

ulicach kruszył się pod wpływem rozrastających się

korzeni drzew. Stateczne dęby właśnie wypuściły pierw-

sze liście, krzewy forsycji obsypały się żółtymi kwiatami,

a na wszystkich rabatach pojawiły się krokusy.

Ludzie spacerowali bez pośpiechu i często przy-

stawali, żeby ze sobą pogawędzić. Wiele osób z ciekawo-

ścią spoglądało na obcy samochód. Niektórzy nawet

Nora Roberts

pozdrawiali dziewczynę siedzącą za kierownicą. Nie

dlatego, że ją rozpoznali, tylko dlatego, że takie właśnie

było Hyattown. Potem znów wracali do pielenia grządek,

przerwanego spaceru lub pogawędki.

Vanessa uchyliła okno i wciągnęła głęboko powietrze.

Pachniało świeżo skoszoną trawą, kwiatami i wilgotną

ziemią. Usłyszała szczekanie psa, warkot kosiarki

i śmiech bawiących się dzieci.

Kilku chłopców na rowerach minęło ją w szalonym

pędzie, spiesząc do sklepu Lestera po słodycze lub

lemoniadę. Pamiętała, jak sama pokonywała tę trasę

niezliczoną ilość razy. To było chyba tysiąc lat temu,

pomyślała ze smutkiem, czując dobrze znany, piekący

ból w ściśniętym żołądku.

Co ja tu robię?

Zdumiona pokręciła głową i sięgnęła do torebki po

fiolkę leków na nadkwaśność żołądka.

Ona, w przeciwieństwie do miasteczka, zmieniła się,

i to bardzo. Często z trudem rozpoznawała samą siebie.

Pragnęła wierzyć, że wracając tu, postąpiła słusznie.

Ale nie był to powrót do domu, pomyślała nagle roz-

bawiona. Nie czuła, żeby właśnie tu był jej dom. Chyba

nawet nie zależało jej na tym.

Miała zaledwie szesnaście lat, gdy opuściła rodzinne

strony. A raczej, gdy ojciec ją zmusił, by zamieniła senne

miasteczko na nieustanny korowód wielkich miast, wy-

stępów, podróży i codziennych ćwiczeń. Odwiedziła

Chicago, Nowy Jork, Los Angeles, Londyn, Paryż, Bonn

i Madryt. Jej życie przypominało szybką jazdę górską

kolejką.

Zanim skończyła dwadzieścia lat, dzięki determinacji

ojca i własnemu talentowi, stała się jedną z najmłod-

szych, i zarazem najsławniejszych, pianistek w kraju.

Echo przeszłości

Zdobywała pierwsze miejsca i główne nagrody w pre-

stiżowych konkursach. Grała dla rodzin królewskich

i jadała obiady z prezydentami. Zdobyła sławę błyskot-

liwej, utalentowanej i pełnej temperamentu artystki.

Była chłodną, elegancką, seksowną kobietą. Właśnie tak

teraz wyglądała Vanessa Sexton, która skończywszy

dwadzieścia osiem lat, wracała do rodzinnego miasteczka

i do matki, z którą od dwunastu lat nie miała żadnego

kontaktu.

Gdy wjechała na podjazd, pieczenie w żołądku się

wzmogło. Nieprzyjemne uczucie towarzyszyło jej od tak

dawna, że nauczyła się nie zwracać na nie uwagi.

Dom, który pamiętała z dzieciństwa, stał przed nią nie

zmieniony. Jedynie okiennice były świeżo pomalowane.

Kamienny murek oddzielał od ścieżki ogromne kępy

peonii, a przy samych ścianach usadowiły się rzędy azalii.

Vanessa siedziała bez ruchu i walczyła z przemożną

chęcią ucieczki. Ostatnio coraz częściej działała pod

wpływem impulsu. Chociażby kupno tego samochodu,

rezygnacja z kilku występów i na koniec szalona wy-

cieczka w przeszłość. Do tej pory jej życie było za-

planowane, czyny wyważone, a wszystko przemyślane

i uporządkowane. Jako dziecko była impulsywna, jednak

kariera muzyka wymagała poświęceń, więc szybko zro-

zumiała, jak ważna jest dobra organizacja. Dopiero teraz

jasno zdała sobie sprawę, że w jej poukładanym życiu nie

ma miejsca na budzenie dawnych żalów i wspomnień.

Jeśli jednak teraz odwróci się i odjedzie, nigdy nie pozna

odpowiedzi na pytania, które prześladowały ją od lat.

Szybko wysiadła z samochodu i sięgnęła po walizki.

Nie chciała już dłużej zastanawiać się, co powinna, a czego

nie powinna robić. Jeśli sprawy nie pójdą po jej myśli, po

prostu wyjedzie. Wyjedzie dokądkolwiek zechce. Była

Roberts Nora - Pięciolinia uczuć 02 - Echo przyszłości.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: