DYREKTYWA 2001 45 WE zmianiająca dyrektywę 89 655 EWG.pdf

DYREKTYWA 2001/45/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 27 czerwca 2001 r.

zmieniająca dyrektywę Rady 89/655/EWG dotyczącą

minimalnych wymagań w zakresie bezpieczeństwa i higieny użytkowania sprzętu

roboczego przez pracowników podczas pracy (druga dyrektywa szczegółowa w

rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego

art. 137 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji, przedłożony po konsultacji z Komitetem Doradczym

ds. Bezpieczeństwa, Higieny i Ochrony Zdrowia w Miejscu Pracy1,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego2,

po konsultacji z Komitetem Regionów,

działając zgodnie z procedurą, określoną w art. 251 Traktatu3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 137 ust. 2 Traktatu przewiduje, że Rada może przyjąć, w drodze

dyrektyw, minimalne wymogi zachęcające do wprowadzania ulepszeń, szczególnie w

środowisku pracy, w celu zapewnienia lepszego poziomu bezpieczeństwa i ochrony

zdrowia pracowników.

(2) Na mocy wymienionego artykułu dyrektywy takie muszą unikać nakładania

administracyjnych, finansowych i prawnych ograniczeń w sposób, który mógłby

powstrzymać zakładanie i rozwój małych i średnich przedsiębiorstw.

(3) Poprawa bezpieczeństwa, higieny i ochrony zdrowia w miejscu pracy stanowi cel,

który nie może zostać podporządkowany wyłącznie względom ekonomicznym.

(4) Zgodność z minimalnymi wymaganiami stworzonymi w celu zapewnienia

wyższych norm zdrowia i bezpieczeństwa przy używaniu sprzętu roboczego

przewidzianego do tymczasowej pracy na wysokości jest kluczowa dla zapewnienia

ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników.

(5) Przepisy przyjęte na mocy art. 137 ust. 2 Traktatu nie stanowią przeszkody dla

jakiegokolwiek Państwa Członkowskiego w utrzymaniu lub wprowadzeniu bardziej

surowych środków ochrony warunków pracy zgodnych z Traktatem.

(6) Praca na wysokości może narazić pracowników na szczególnie wysokie ryzyko

dla ich zdrowia i bezpieczeństwa, w szczególności na upadek z wysokości i inne

poważne wypadki przy pracy, które stanowią dużą część wszystkich wypadków,

szczególnie śmiertelnych.

(7) Osoby prowadzące działalność gospodarczą na własny rachunek i pracodawcy, w

przypadku gdy sami prowadzą działalność zawodową i osobiście używają sprzętu

przeznaczonego do wykonania tymczasowej pracy na wysokości, mogą wpływać na

zdrowie i bezpieczeństwo zatrudnionych.

(8) Dyrektywa Rady 92/57/EWG z dnia 24 czerwca 1992 r. w sprawie wprowadzenia

w życie minimalnych wymagań w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w

miejscach tymczasowych lub ruchomych budów (ósma dyrektywa szczegółowa w

rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)4 nakłada na te kategorie osób

obowiązek przestrzegania między innymi art. 4 i załącznika I do dyrektywy

89/655/EWG5.

(9) Każdy pracodawca, który zamierza przeprowadzić tymczasowe prace na

wysokości, powinien wybrać sprzęt zapewniający właściwą ochronę przed ryzykiem

upadku z wysokości.

(10) Zasadniczo środki ochrony zbiorowej zapobiegające upadkowi zapewniają

lepsze zabezpieczenie niż środki ochrony osobistej. Wyborowi i używaniu sprzętu

właściwego dla każdego szczególnego miejsca budowy, zapobiegającego i

eliminującego ryzyko, gdzie stosowne, powinno towarzyszyć specjalistyczne

szkolenie i dodatkowe badanie.

(11) Drabiny, rusztowania i liny stanowią sprzęt najczęściej używany w

wykonywaniu tymczasowych prac na wysokości, a bezpieczeństwo i zdrowie

pracowników zaangażowanych do tego typu prac w znaczącej mierze zależy od ich

właściwego użycia; najbezpieczniejszy sposób, w jaki sprzęt ten może być użyty

przez pracowników musi dlatego zostać określony; odpowiednie specjalistyczne

przeszkolenie pracowników jest zatem wymagane.

(12) Niniejsza dyrektywa jest najbardziej właściwym środkiem dla osiągnięcia

zamierzonych celów i nie wykracza poza to, co jest do osiągnięcia niezbędne.

(13) Niniejsza dyrektywa stanowi praktyczny wkład w kierunku tworzenia

społecznego wymiaru rynku wewnętrznego.

(14) Państwom Członkowskim należy stworzyć możliwość skorzystania z okresu

przejściowego w celu wzięcia pod uwagę szczególnych problemów, na jakie mogą

napotkać małe i średnie przedsiębiorstwa,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Tekst załączony do niniejszej dyrektywy dodaje się do załącznika II do dyrektywy

89/655/EWG.

Artykuł 2

1. Państwa Członkowskie przyjmą i opublikują przepisy ustawowe, wykonawcze i

administracyjne niezbędne do spełnienia warunków niniejszej dyrektywy najpóźniej

do dnia 19 lipca 2004 r. Niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

W zakresie wprowadzenia w życie sekcji 4 Załącznika Państwa Członkowskie mają

prawo skorzystać z okresu przejściowego, nie dłuższego niż dwa lata od daty

wskazanej w pierwszym akapicie, w celu uwzględnienia różnych sytuacji, które mogą

wyniknąć z praktycznego wykonania niniejszej dyrektywy, w szczególności przez

małe i średnie przedsiębiorstwa.

2. Wymienione środki powinny zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub

odniesienie to powinno towarzyszyć ich urzędowej publikacji. Sposoby określenia

takiego odniesienia zostaną ustanowione przez Państwa Członkowskie.

3. Państwa Członkowskie notyfikują Komisji przepisy prawa krajowego, które już

przyjęły lub przyjmą w zakresie objętym niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie w dniu jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym

Wspólnot Europejskich.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 27 czerwca 2001 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

N. FONTAINE A. BOURGEOIS

Przewodniczący Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

"4. Przepisy dotyczące używania sprzętu roboczego wykorzystywanego do

tymczasowej pracy na wysokości

4.1. Przepisy ogólne

4.1.1. Jeżeli, zgodnie z art. 6 dyrektywy 89/391/EWG i art. 3 niniejszej dyrektywy,

tymczasowa praca na wysokości nie może być wykonana bezpiecznie i zgodnie z

odpowiednimi warunkami ergonomicznymi z odpowiedniej powierzchni, należy

dokonać wyboru najbardziej odpowiedniego sprzętu, który zapewni bezpieczne

warunki pracy. Należy zapewnić pierwszeństwo środków zbiorowej ochrony nad

środkami ochrony osobistej. Wymiary sprzętu muszą być właściwe dla rodzaju pracy

do wykonania i przewidywalnego obciążenia oraz umożliwiać bezpieczne przejście.

Wybór najbardziej odpowiednich środków dostępu do miejsc tymczasowej pracy na

wysokości musi być dokonany stosownie do częstotliwości przejść, wysokości, jaka

ma być pokonana, i czasu ich używania. Dokonany wybór musi umożliwiać

ewakuację w przypadku bliskiego niebezpieczeństwa. Przejście w obu kierunkach

między drogami dostępu i platformami, pomostami lub kładkami nie może stwarzać

dodatkowego ryzyka upadku.

4.1.2. Drabiny mogą być wykorzystywane jako stanowiska robocze dla pracy na

wysokości tylko w warunkach, w których, biorąc pod uwagę pkt 4.1.1, wykorzystanie

innego, bardziej bezpiecznego sprzętu roboczego nie jest uzasadnione z powodu

niskiego poziomu ryzyka oraz krótkotrwałego ich wykorzystania albo istniejących na

miejscu właściwości, których pracodawca nie może zmienić.

4.1.3. Wejścia linowe i techniki pozycjonowania mogą być wykorzystane tylko w

warunkach, gdzie ocena ryzyka wskazuje, że praca może być wykonywana

bezpiecznie i gdzie stosowanie innego, bezpieczniejszego sprzętu roboczego nie jest

uzasadnione.

Uwzględniając ocenę ryzyka oraz w szczególności uzależnienie od czasu trwania

pracy oraz ograniczeń ergonomicznych, należy ustanowić przepisy dla stanowiska

roboczego z odpowiednimi urządzeniami.

4.1.4. W zależności od wybranego typu sprzętu roboczego na podstawie powyższego

należy ustalić właściwe środki mające na celu zminimalizowanie zagrożenia dla

pracowników, nieodłącznego dla tego typu sprzętu. Jeśli to konieczne, należy

ustanowić przepisy dla zainstalowania zabezpieczeń zapobiegających upadkom.

Muszą one być odpowiednio skonfigurowane i wystarczająco mocne w celu

zapobieżenia lub zatrzymania upadku z wysokości i, najdalej jak to możliwe,

zapobiegać wyrządzeniu szkody pracownikom. Zbiorowe środki ochronne

zapobiegające upadkom mogą posiadać przerwy jedynie w miejscach dostępu do

drabin lub schodów.

4.1.5. Gdy wykonanie szczególnego zadania wymaga czasowego usunięcia

zbiorowego środka ochronnego zapobiegającego upadkom, skuteczne

kompensacyjne środki ochronne muszą zostać podjęte. Zadanie nie może być

wykonywane, dopóki takie środki nie zostaną podjęte. Natychmiast po zakończeniu

danego zadania, albo tymczasowo, albo ostatecznie, zbiorowe środki ochronne

zapobiegające upadkom muszą zostać ponownie zainstalowane.

4.1.6. Tymczasowa praca na wysokości może być wykonywana jedynie wtedy, gdy

warunki pogodowe nie zagrażają bezpieczeństwu i zdrowiu pracowników.

4.2. Przepisy szczególne dotyczące używania drabin

4.2.1. Drabiny muszą być tak ustawione, aby zapewnić ich stabilność w trakcie

używania. Przenośne drabiny muszą opierać się na stabilnym, mocnym,

posiadającym odpowiednie wymiary, nieruchomym podłożu, tak, aby szczeble

pozostawały w pozycji poziomej. Drabiny zawieszane muszą być zaczepione w

bezpieczny sposób i, z wyjątkiem drabin linowych, tak, aby zapobiec ich

przemieszczaniu lub bujaniu.

4.2.2. Nóżki przenośnych drabin muszą być zabezpieczone przed przesuwaniem się

w trakcie używania poprzez zabezpieczenie ramiaków pionowych na końcu lub blisko

górnego lub dolnego końca, za pomocą urządzenia przeciwpoślizgowego lub poprzez

każde inne ustawienia o równoważnej skuteczności. Drabiny używane jako środki

dostępu muszą być dostatecznie długie, tak aby wystarczająco wystawały ponad

platformę dostępu, chyba że zostały przyjęte inne środki zapewniające mocne

uchwycenie poręczy. Drabiny łączone i drabiny rozkładane muszą być używane w

taki sposób, aby zapobiec przesuwaniu się ich różnych części względem siebie.

Drabiny przenośne muszą być zabezpieczone przed przesuwaniem, zanim zostaną

wykorzystane.

4.2.3. Drabiny muszą być używane w taki sposób, żeby w każdym czasie

zapewniona była możliwość bezpiecznego uchwycenia poręczy lub bezpiecznego

wsparcia dla pracowników. W szczególności, jeśli ładunek ma zostać ręcznie

przeniesiony na drabinie, nie może on przeszkadzać w bezpiecznym trzymaniu się

poręczy.

4.3. Przepisy szczególne dotyczące użytkowania rusztowań

4.3.1. Kiedy notatka obejmująca obliczenia dla wybranego rusztowania nie jest

dostępna lub gdy notatka nie obejmuje rozważanych ustawień strukturalnych,

należy przeprowadzić obliczenia dotyczące wytrzymałości i stabilności, chyba że

rusztowanie jest montowane zgodnie z ogólnie uznawanym standardem montażu.

4.3.2. W zależności od złożoności danego rusztowania instrukcja jego montażu,

użytkowania i demontażu musi zostać opracowana przez kompetentną osobę.

Instrukcja ta może mieć formę standardowej instrukcji, uzupełnionej elementami

odnoszącymi się do specjalistycznych szczegółów danego rusztowania.

4.3.3. Elementy nośne rusztowania muszą być zabezpieczone przed poślizgiem albo

poprzez przytwierdzenie do powierzchni nośnej, zapewnienie urządzenia

przeciwpoślizgowego lub poprzez inne środki o równoważnej skuteczności zaś

powierzchnia nośna musi mieć wystarczającą nośność. Stabilność rusztowania musi

być zapewniona. Rusztowania na kółkach muszą być zabezpieczone odpowiednimi

środkami uniemożliwiającymi przypadkowe przesunięcie się w trakcie pracy na

wysokości.

4.3.4. Wymiary, kształt oraz układ pomostów rusztowania muszą być dostosowane

do charakteru wykonywanej pracy i do przenoszonego ciężaru oraz muszą pozwalać

na bezpieczną pracę i bezpieczne przejście. Pomosty rusztowania muszą być

zmontowane w taki sposób, aby ich elementy nie mogły się poruszać w trakcie

normalnego używania. Nie mogą istnieć niebezpieczne przerwy między elementami

pomostów i pionowymi środkami zbiorowej ochrony zapobiegającymi upadkom.

4.3.5. Gdy elementy rusztowania nie są gotowe do używania, na przykład podczas

składania, demontażu lub zmiany, muszą one być oznaczone ogólnymi znakami

ostrzegawczymi, zgodnie z przepisami krajowymi transponującymi dyrektywę 92/58/

EWG oraz być odpowiednio odgraniczone za pomocą środków fizycznych

uniemożliwiających dostęp do strefy niebezpiecznej.

4.3.6. Rusztowanie mogą być montowane, demontowane lub istotnie zmieniane

tylko pod nadzorem kompetentnej osoby oraz przez pracowników, którzy otrzymali

odpowiednie i specjalistyczne przeszkolenie w zakresie przewidzianych czynności,

uwzględniające szczególne ryzyka, zgodnie z art. 7, w szczególności w zakresie:

a) rozumienia sposobu montażu, demontażu lub zmiany danego rusztowania;

b) bezpieczeństwa w trakcie montażu, demontażu lub zmiany danego rusztowania;

c) środków zapobiegających ryzyku upadku osób lub elementów;

d) środków bezpieczeństwa na wypadek zmieniających się warunków pogodowych,

które mogą niekorzystnie naruszyć bezpieczeństwo danego rusztowania;

e) dopuszczalnych obciążeń;

f) każdego innego ryzyka, które może wpływać na wyżej wymienione czynności

montażu, demontażu lub zmiany.

Osoba nadzorująca i pracownicy, o których mowa, muszą mieć udostępniony

schemat montażu i demontażu, określony w 4.3.2., włącznie ze wszystkimi

wskazówkami, które może on zawierać.

4.4. Przepisy szczególne dotyczące korzystania z wejść linowych i technik

pozycjonowania

Korzystanie z dostępu linowego i technik pozycjonowania musi być zgodne z

następującymi warunkami:

a) system powinien składać się z co najmniej dwóch oddzielnie zakotwiczonych lin,

jednej jako drogi wejścia, zejścia i podtrzymującej (lina robocza) oraz drugiej jako

ubezpieczającej (lina bezpieczeństwa);

b) pracownicy muszą być wyposażeni i używać odpowiednią uprząż oraz być

przyczepieni za jej pomocą do liny bezpieczeństwa;

c) lina robocza musi być wyposażona w bezpieczne środki wejścia i zejścia i mieć

samoblokujący się system zapobiegający upadkowi użytkownika w przypadku utraty

przez niego kontroli nad swoimi ruchami. Lina bezpieczeństwa musi być wyposażona

w ruchomy system zabezpieczenia przed upadkiem, który podąża za ruchami

pracownika;

d) narzędzia i inne akcesoria używane przez pracownika muszą być mocno

przytwierdzone do uprzęży pracownika lub siedzenia albo za pomocą innych

odpowiednich środków;

e) praca musi być odpowiednio zaplanowana i nadzorowana, tak aby pracownik

mógł być niezwłocznie uratowany w przypadku niebezpieczeństwa;

f) zgodnie z art. 7 pracownicy, o których mowa, muszą otrzymać odpowiednie

przeszkolenie, szczególne dla przewidzianych czynności, w szczególności procedur

ratunkowych.

W wyjątkowych okolicznościach, w przypadku gdy z punktu widzenia oceny ryzyka

użycie drugiej liny spowodowałoby, że praca byłaby bardziej niebezpieczna, użycie

pojedynczej liny może być dopuszczalne, z zastrzeżeniem, że zgodnie z

ustawodawstwem krajowym i/lub praktyką, zostały przedsięwzięte właściwe środki

zapewniające bezpieczeństwo."

1 Dz.U. C 247 E z 31.8.1999, str. 23 oraz

Dz.U. C 62 E z 27.2.2001, str. 113.

2 Dz.U. C 138 z 18.5.1999, str. 30.

3 Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 21 września 2000 r. (Dz.U. C 146 z

17.5.2001, str. 78), wspólne stanowisko Rady z dnia 23 marca 2001 r. (Dz.U. C 142

z 15.5.2001, str. 16) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 14 czerwca 2001

4 Dz.U. L 245 z 26.8.1992, str. 6.

5 Dz.U. L 393 z 30.12.1989, str. 1.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: