zbrodnia-bez-kary-leszek-wichrowski.pdf

(1021 KB) Pobierz
5. Taktyka odzyskiwania parlamentu i rządu przez
elity PZPR- SdRP -SLD z udziałem
Lecha Wałęsy
6. Nadzieje i złudzenia w uzdrawianiu państwa
polskiego
7. Zmagania AWS ze spuścizną PRL w latach
1997-2001.
8. Zagrażające Polsce utrudnianie lustracji
9. Negatywne następstwa wyboru A.
Kwaśniewskiego na Urząd Prezydenta RP
10. Uniemożliwianie odnowy Polski
zapoczątkowanej przez AWS
11. Wątpliwości do zwycięstwa SdRP- SLD- UP
w wyborach parlamentarnych w 2001 roku
12. Uwagi do nominacji w Sejmie RP
13. Odzyskiwanie pełni władzy nad Polską przez
spadkobierców PZPR
14. Obezwładnianie prób uniezależniania się
organów sprawiedliwości
15. Niepokojące następstwa władzy A.
Kwaśniewskiego i L. Millera
16. Rodowód głównych postaci władz Polski i ich
najbliższego protektora ideowo-politycznego
17. Przyczyny sukcesu wyborczego SdRP- SLD-
UP w 2001 r.
18. Zaniechanie odrodzenia Polski
Leszek Wichrowski
ZBRODNIA BEZ
KARY
Pol- Press Publishing, Inc.
Nowy Jork, 2003
Wydawnictwo:
Pol- Press Publishing,
Brooklyn, New York, USA.
Redakcja, adiustacja i korekta: Krystyna Godowska
Copyright by „Tygodnik Nowojorski”. All rights
reserved.
Druk: Panorama Publishing
3104 N. Cicero Ave.
Chicago, Il. 60641
Tel.(773)685-o4o6.
Polsko!
UWAGI WSTĘPNE
Najpierw komuniści Ciebie okaleczyli,
okradli, zniewolili i zdradzili.
Teraz postkomuniści Ciebie oszukali,
rozkradli, wykorzystali i unicestwili.
Zbrodnie te czyniąc przeciw narodowi,
najpierw w interesie sowieckim, teraz
zachodnio-europejskim.
Autor, Nowy Jork, 2003 r.
Wydarzenia w kraju w następstwie Okrągłego
Stołu i “grubej kreski”wywołują uzasadniony
niepokój o przyszłość narodu i państwa polskiego.
Na temat tych niepokojących następstw ukazują
się w Polsce coraz częściej opracowania, dzięki
niezależnym wydawnictwom, których służenie
prawdzie nie zpowiada spokoju edytorskiego.
Niektóre z tych prac oraz ich wydawnictwa
wymieniam, wskazując na źródło i uwagi autorów
tych cennych książek. Często jednak zbyt duża
objętość nie zawsze zachęca czytelników do
zapoznania się z ich zawartością, a więc i do
refleksji nad rzeczywistością, z którą Polacy po
1989 r. nie mogą sobie poradzić, tracąc zarazem
nadzieję na przywrócenie państwa prawa i na
szanse poprawy bytu oraz godnego i bezpiecznego
życia w wolnej Ojczyźnie.
Spis treści “Spadkobiercy komunizmu w
Polsce”
Część pierwsza
1. Wprowadzenie, s. ...
2. Zbrodnie komunizmu i .../nie/sprawiedliwość
3. Zachodnia strategia władzy komunistów
4. Udaremnianie prób odzyskania niezależności
Polski
Niewątpliwą przyczyną załamania wiary
społeczeństwa polskiego w przywrócenie
1
985539558.001.png
prawdziwej wolności, chronionej przez państwo
prawa i sprawiedliwości, jest bezkarność
sprawców popełnionych zbrodni na narodzie i
państwie polskim oraz przejęcie władzy nad
Polską przez ich spadkobierców. Zatem tytuł
“Zbrodnia bez kary”uzasadniony faktami oraz
historycznym i obecnym doświadczeniem
Polaków, tę rzeczywistość ujmuje.
Zwraca więc uwagę na zaniechanie odbudowy
Polski po 45-ciu latach rządów pezetpeerowskich i
nieograniczonej władzy nad Polską służb
specjalnych PRL. Uzasadnia uzależnienie Polski
od Unii Europejskiej, zapoczątkowane przed
włączeniem w jej struktury. Wskazuje na
pozbawianie kraju resztek niezależności
finansowej i gospodarczej oraz na winnych
rosnącego bezrobocia i szerzącej się biedy w
społeczeństwie polskim.
Wskazuje także na następstwa zdrady narodowej,
popełnianej obecnie pod osłoną obiecywanych
Polakom korzyści w Unii Europejskiej na zasadzie
“gruszek na wierzbie”.
W pracy tej zwrócono również uwagę na
możliwości odrzucenia przez społeczeństwo
niebezpiecznej rzeczywistości oraz wskazano
szanse na przywrócenie pełnej wolności narodowi
i suwerenności państwu polskiemu. Części (jedna
i druga) poprzedzone są wprowadzeniem.
Autor “Zbrodni bez kary”objaśnia w możliwym
skrócie ważkie dla Polaków problemy w
przekonaniu zachęcenia Czytelnika do
zainteresowania się tą książką i zwrócenie uwagi
na niebezpieczne dla Ojczyzny następstwa rządów
spadkobierców zbrodni komunizmu w Polsce i na
ich działanie burzące niezależność Polski w
interesie korzyści wąskiej grupy ze szkodą dla
narodu polskiego.
SPADKOBIERCY ZBRODNI KOMUNIZMU W
POLSCE (cz. 1)
Wprowadzenie
Po czerwcu 1989 r. Polacy oczekiwali jako
jednego z najbardziej widocznych objawów
przemian w powiedzeniu całej prawdy o historii
Polski i w zaprzestaniu jej zakłamywania.
Niestety, rozczarowali się w nadziejach. Winę za
to ponoszą dziedzice zbrodniczego PRL-u, z
rodowodem stalinowsko-moskiewskim. Wiedzą
oni doskonale, czerpiąc korzyści z upływu czasu,
że oddalający się peerelowski okres zniewolenia
komunistycznego narodu znieczula bolące rany i
stępia urazy ofiar. Podobnie dzieje się z
męczennikami, którym Bóg pozwolił przeżyć
peerelowskie katorgi i wyniszczające więzienia, a
także z tymi, którym cudem udało się powrócić do
kraju z zesłania na Syberię i wytrwać katorżniczą
pracę. Oni już nie wierzą, doświadczając
ignorancji i upokorzenia, w odbudowę państwa
prawa oraz w rozliczenie komunistycznych
zdrajców i zbrodniarzy narodowości żydowskiej i
polskiej przez organa sprawiedliwości. Pozbywają
się złudzenia rozliczenia i ukarania ubecko -
esbeckich morderców i dręczycieli. Na tę
rzeczywistość pozwoliła zmowa żydowskich
doradców z “Solidarności”ze zbrodniarzami stanu
wojennego przy Okrągłym Stole, zwana “grubą
kreską”. Umożliwiło to sprawowanie władzy nad
Polską młodszej generacji elit aparatczyków
Przyczyny i skutki tworzące groźną dla Rodaków
w kraju rzeczywistość ujęto w dwóch częściach,
dających obraz zagrożeń oraz zniewalania narodu
i państwa polskiego.
W części pierwszej pt.”Spadkobiercy zbrodni
komunizmu w Polsce”autor zwraca uwagę na
skalę przestępstw i działalności utrudniających
przywrócenie państwa prawa oraz odbudowy
niezawisłości Polski. Podana m.in.
charakterystyka głównych postaci sprawujących
obecnie władzę nad Polską, wyjaśnia powód
udaremniania ścigania zbrodni komunizmu i
gangów zorganizowanych przez byłych
funkcjonariuszy SB. Utrudniania działalności
Instytutu Pamięci Narodowej i prowadzenia
lustracji oraz niweczenia prób przywrócenia
niezawisłości wymiaru sprawiedliwości. Wskazuje
na usiłowania uwiarygodniania komunistów w
Zachodniej Europie, którego uwieńczeniem ma
być włączenie Polski do Unii Europejskiej.
Część druga, zatytułowana “Burzenie
Polski”objaśnia groźne następstwa strategii
komunistów dla narodu polskiego, przyjętej przez
Okrągły Stół w wykonaniu ich spadkobierców.
2
PZPR w III RP, ale zarazem i przejęcie
odpowiedzialności za spadek zbrodni komunizmu
w Polsce.
Nie upamiętnia się też miejsc, w których
popełniane były zbrodnie. Natomiast rocznicowe
obchody kaźni niemieckiej w obozach
koncentracyjnych sprowadzono wyłącznie do
upamiętniania ofiar żydowskich, przemilczając
pamięć o męczennikach polskich i innych
narodowości.
Za spadkobierców zbrodni komunizmu uważani są
politycy i liderzy partii postkomunistycznych (UP,
UW, SdRP- SLD, PO, Samoobrona RP), którzy
nie rozliczyli i nie potępili oraz nie dokonali
publicznego przyznania się do antypolskiej
działalności, podczas zajmowania stanowisk w
KC i KW PZPR, w ich strukturach terenowych,
służbach specjalnych i organach państwowych.
Lub też sprawowali z nominacji władz PZPR albo
MSW kierownictwo w organizacjach i instytutach
naukowych, w uczelniach wyższych oraz w
socjalistycznych związkach młodzieżowych, a
także w organizacjach pracowniczych i
zawodowych.
Z szacunkowych obliczeń wynika, że sowieci i
komunistyczne władze PRL łącznie wymordowali
ponad 3 mln. Polaków w latach 1918 -1920, 1939
- 1941 i 1944 - 1989. Skrytobójcze morderstwa
przeciwników politycznych popełniano jeszcze do
1944 r.
Zbrodnią popełnioną na narodzie polskim przez
elity władz PZPR i służb specjalnych na jej
usługach w latach 1988 - 1997 jest też
obrabowanie państwa z finansów i zawłaszczenie
gospodarki oraz doprowadzenie do pozbawienia
Polski niezależności i bezpieczeństwa w
następstwie uzależnień od międzynarodowego
kapitału, zdominowanego przez mafie wschodu i
zachodu.
Pokolenie Polaków wkraczające po 1989 r. w
dojrzałe życie i podejmujące działalność publiczną
niewiele wie o zbrodniach władzy w Polsce
Ludowej. Ale zadbano o zohydzanie II RP,
Podziemnego Państwa Polskiego oraz
niepodległościowego ruchu oporu, walczącego z
okupacją sowiecką i niemiecką. Temu pokoleniu
Polaków nie jest więc znana skala ofiar wśród
obrońców narodu i niezależności Polski. Skala
wyrażająca tragiczny los polskich patriotów.
Niewielu również wie, że przyczyną
przemilczania i ukrywania faktów sowieckiego
ludobójstwa z udziałem komunistów żydowskich i
polskich, popełnionego na narodzie polskim, były
represje UB, SB i MO, których sprawcami byli
agenci i donosiciele.
Do świadomości niewielu Polaków dociera sens
wyborczego hasła A. Kwaśniewskiego
“Wybierzmy przyszłość”. Jest ono bez wątpienia
wezwaniem do zaniechania procedury ujawniania
zdrajców Polski i nawet ograniczonego rozliczenia
zbrodni PRL. Celowi temu służy podjęcie przez
rząd Leszka Millera działań udaremniających
lustrację i dochodznia Instytutu Pamięci
Narodowej w sprawie zbrodni komunizmu.
Zmierzających także do likwidacji rzecznika
interesu publicznego, sądu lustracyjnego i IPN.
Likwidacja Urzędu Ochrony Państwa i powołanie
na jego miejsce agencji wywiadu i bezpieczeństwa
jest związane z ograniczeniem dostępu do
dokumentów nie przekazanych IPN i
zablokowaniem ujawniania zbrodniczych
związków obecnych elit władzy ze służbami
specjalnymi PRL. Byli oficerowie SB powrócili
do służby w agencjach służb specjalnych po
rzekomych czystkach w ich szeregach.
Skazywaniem na zapomnienie i wymazywanie z
pamięci Polaków najnowszych dziejów narodu
polskiego jest również marginalne traktowanie lub
unikanie obchodów tragicznych rocznic aktów
ludobójstwa komunistycznego. Wskazuje na to nie
ujęcie przez sprawujących władzę nad Polską
spadkobierców zbrodni PRL w kalendarzu
państwowych uroczystości patriotycznych t.j.
kaźni katyńskiej, masowych sowieckich wywózek
ludności polskiej na Syberię, skazywanie i
mordowanie przez Sowietów i władze PRL
przywódców Podziemnego Państwa Polskiego,
opozycyjnych wobec komunistów - liderów, a
także członków partii i organizacji politycznych.
2. ZBRODNIE KOMUNIZMU I
(NIE)SPRAWIEDLIWOŚĆ
3
Polacy pod okupacją niemiecką i sowiecką podjęli
nierówną walkę o przetrwanie państwa polskiego.
Skutki były okrutne. Niemcy wymordowali ponad
sześć milionów obywateli, z czego w przybliżeniu
trzy miliony stanowili Żydzi i inne narodowości.
Rosja sowiecka zesłała na śmierć do obozów i
bestialsko zamordowała na Dalekim Wschodzie
około dwa miliony mieszkańców Kresów
Wschodnich RP. W więzieniach miast i
miasteczek województw wschodnich
wymordowano setki tysięcy obrońców Polski.
Katyń stał się symbolem męczeństwa i zagłady
polskiej inteligencji.
zbrodniarzy narodowości żydowskiej. A oto
liczby.
Około 145 tys. osób ze zbrodniczej formacji
NKWD w 1946 r. stanowiło trzon kierownictwa i
funkcjonariuszy organów partii komunistycznej
oraz innego rodzaju kadry urzędniczej PRL- u.
Kluczowe stanowiska zajęli Żydzi.
Łącznie w latach 1944 - 1956 ofiarami represji
bezpieki padło: około 8.600 poległych, ok. 25
straconych i zmarłych tragicznie w więzieniach,
ok. 25 tys. zamordowanych, ok. 50 tys.
wywiezionych do ZSRR, ok. 240 tys.
aresztowanych.
Szansę na odzyskanie przez Polskę po 1944 r.
suwerennego bytu siłą udaremnił Józef Stalin, za
zdradziecką zgodą mocarstw zachodnich na
pozostawienie państwa polskiego w sferze
wpływów imprerium sowieckiego. Wymuszoną
prowokacją NKWD oraz rodzimych zdrajców z
KPP i PPR, pogromów Żydów m.in. w Kielcach.
W obezwładnianiu narodu polskiego decydujące
znaczenie miała dywersja komunistyczna w
wykonaniu specjalnych jednostek NKWD. One
sprawowały nadzór i udzielały pomocy
komunistom żydowskim w tworzeniu struktur
terroru władzy ludowej (MBP, Informacji
Wojskowej i KBW). NKWD było też główną siłą
niszczącą Armię Krajową i Podziemne Państwo
Polskie. To enkawudziści wywozili na Syberię, do
obozów zagłady, dotąd nie ujawnioną liczbę
Polaków. Na przekór tej zdrady ze strony
komunistów żydowskich i polskich obrońcy
Polski nie tracili wiary w odzyskanie przez naród
wolności i niezawisłości. Kontynuowali aż do lat
pięćdziesiątych opór wobec obcej przemocy i
rodzimych morderców opozycji
niepodległościowej.
-”Liczby te - powiedział W. Bartoszewski-
prowadzą do jednoznacznej konstatacji, iż
komunizm instalowano w Polsce przy pomocy
(żydowskiego- przyp. LW) terroru i represji,
których prawdziwej skali w miarę upływu czasu
już trudno będzie dociec”.
Gdyby te zbrodnie IPN badał równolegle ze
zbrodnią w Jedwabnem, biorąc pod uwagę i
ujawniając uzasadnione urazy Polaków do Żydów,
wykorzystywane przez Niemców oraz gdyby tę i
inne zbrodnie odniesiono do żydowskiego
ludobójstwa w Polsce Ludowej, to inny byłby
obraz prawdy historycznej od przedstawianego w
wynikach dochodzenia prok. Radosława Ignatiewa
w sprawach popełnionych przez Polaków zbrodni
na Żydach w latach okupacji niemieckiej.
Pominięcie tych faktów nie pozwala uznać
wyników tego dochodzenia za obiektywne i
sprawiedliwe.
Na spotkaniu w Londynie prof. Władysław
Bartoszewski podał liczby ofiar zbrodni
stalinowskich, które wymienił Grzegorz Łukomski
w londyńskim “Dzienniku Polskim”, w
opublikowanym 2 lutego 2002 r. artykule pt.
“Bijące serce partii”. Zanim prof. Bartoszewski
wymienił liczby ofiar, zwrócił uwagę na NKWD-
owski rodowód kadr PPR, PZPR i aparatu
bezpieczeństwa. Niestety, przemilczał w tym
rodowodzie zajmowane kluczowe miejsce przez
Wbrew wymogom sprawiedliwości i interesom
państwa, chronione są klauzulą tajności,
zwłaszcza nazwiska żydowskich sprawców
zbrodni. Z wielotysięcznej rzeszy żydowskich i
polskich zbrodniarzy z UB, SB, Informacji
Wojskowej, Wojskowej Służby Wewnętrznej,
PPR i PZPR najczęściej wymienia się ( z
pominięciem podania narodowości, a jeśli jest
podawana, to w bardzo nielicznych
opracowaniach historycznych) - Jakuba Bermana,
Stanisława Radkiewicza, Józefa Goldberga-
4
Różańskiego, Mieczysława Mietkowskiego,
Anatola Fejgina. Rzadko publicznie wskazuje się
na zbrodnie dokonane przez Bolesława Bieruta,
Józefa Cyrankiewicza, Edwarda Osóbki-
Morawskiego, Aleksandra Zawadzkiego,
Zygmunta Berlinga, Karola Świerczewskiego,
Stanisława Popławskiego i wielu innych. W ich
życiorysach pomija się służbę w NKWD i
wspólne zbrodnicze akcje przeciwko polskiej
opozycji niepodległościowej.
okupacyjny charakter narzuconych warunków, z
natychmiastowym strzelaniem do opornych załóg
(np. kopalnie “Wujek”i “Manifest Lipcowy”) i
dławienia w zarodku wszelkiego czynnego oporu.
Statystyka tej zbrodniczej wojny ciągle pozostaje
tajna. Trudno zatem uznać informacje o
internowaniu ok. 10 tys. osób za wiarygodną w
sytuacji przemilczania faktów, czy wręcz
fałszowania statystyki zbrodni popełnionych na
narodzie polskim. Przewodnictwo tej
nadzwyczajnej komisji, kolejnego przykładu
bezprawia komunistów, powierzono Jerzemu
Wiatrowi, ideologicznie związanemu ze ścisłym
kierownictwem KC PZPR i SdRP. Z powierzonej
mu roli wywiązuje się celująco. Doprowadza do
zdjęcia przez Sejm odpowiedzialności z gen.
Wojciecha Jaruzelskiego i członków władz za
wprowadzenie i następstwa stanu wojennego
usprawiedliwione “wyższą koniecznością”.
Decyzja Sejmu w rzeczywistości zalegalizowała
udział w życiu publicznym zdrajcom narodu i
uniemożliwiła rozpoczęcie procedur ścigania
zbrodni stanu wojennego.
Specjalną ochroną i zmową milczenia objęto
sprawców zbrodni popełnianych w latach 1956 -
1989. Przed sądem za zbrodnie odpowiadają
nieliczni na zasadach urągających sprawieliwości.
Przyczyną tego zjawiska jest od czasów Polski
Ludowej skorumpowanie wśród prokuratorów i
sędziów oraz ich przestępcze powiązania z byłą i
obecną nomenklaturą władz komunistycznych, a
także z funkcjonariuszami służb specjalnych PRL,
z którymi większość pozostała na służbie III RP.
Ignorancją sprawiedliwości i drwiną z ofiar stanu
wojennego po 1989 r. było ze strony Sejmu,
zdominowanego przez komunistów, zwolnienie od
odpowiedzialności karnej zbrodniarzy winnych
wypowiedzenia Polakom wojny i popełnienia
wielu zbrodni dotąd nie wyjaśnionych. Jedną z
przyczyn tej rzeczywistości jest zaniechanie
ścigania zbrodni PRL w III RP.Natomiast
nieliczne dochodzenia oraz procesy sądowe
sprawców zbrodni są ośmieszaniem organów
wymiaru sprawiedliwości i szyderstwem z ofiar.
Uniknięcie najwyższej kary - dożywotniego
więzienia przez gen. Jaruzelskiego, członków
Biura Politycznego KC PZPR, członków
Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego, Rady
Państwa i rządu PRL za zbrodnie stanu
wojennego, stało się możliwe po zmowie władz
komunistycznych ze zdrajcami ze strony
Solidarności. Zmowa, przypieczętowana przez
Okrągły Stół “grubą kreską”Tadeusza
Mazowieckiego i Sejm pokontraktowy,
umożliwiła umacnianie władzy elit nonemklatury
PZPR - SdRP, podejmowanie kolejnych zadań
udaremniających próby ujawniania powiązań
interesów liderów KC PZPR i SdRP, SLD z
sowiecko- rosyjskimi służbami specjalnymi oraz
blokowanie rozliczeń zbrodni stanu wojennego i
popełnianych w latach dziewięćdziesiątych na
osobach zagrażających bezpieczeństwu
komunistów.
Zwycięstwo nomenklatury byłych władz KC i KW
PZPR w wyborach do Sejmu w 1993 r. okazało się
wyjątkowo szkodliwe dla wiary w przywrócenie w
Polsce praworządności i sprawiedliwości.
Zdobycie większości miejsc w Sejmie pozwoliło
komunistom na zdjęcie z siebie odpowiedzialności
za wprowadzenie i tragiczne następstwa stanu
wojennego. Na ten zabieg urągający wszelkim
zasadom państwa prawa umożliwiło powołanie
Nadzwyczajnej Komisji Sejmowej do zbadania
legalności wypowiedzenia 13 grudnia 1981 r.
wojny Polakom przez rząd komunistyczny pod
wodzą gen. Jaruzelskiego. Generał pod pozorem
ocalenia Polski (czyt. władzy PRL), osobiście
podjął się obezwładnienia narodu, wprowadzając
terror stanu wojennego, jego bezwzględność,
Wbrew zasadom prawa i sprawiedliwości
utrzymuje się nadal w tajemnicy zbrodnie
popełnione przez szwadrony śmierci generałów
Kiszczaka i Pożogi. Nie dopuszcza się do
ujawniania nazwisk osób, z rozkazu których
mordowano rzeczywistych przeciwników władz
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin