66) List Jakuba.pdf

(61 KB) Pobierz
List Jakuba
Rozdział 1
1 Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, śle pozdrowienie dwunastu pokoleniom w
rozproszeniu. 2 Za pełną radość poczytujcie to sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was
różne doświadczenia. 3 Wiedzcie, że to, co wystawia waszą wiarę na próbę, rodzi
wytrwałość. 4 Wytrwałość zaś winna być dziełem doskonałym, abyście byli doskonali,
nienaganni, w niczym nie wykazując braków. 5 Jeśli zaś komuś z was brakuje mądrości,
niech prosi o nią Boga, który daje wszystkim chętnie i nie wymawiając; a na pewno ją
otrzyma. 6 Niech zaś prosi z wiarą, a nie wątpi o niczym. Kto bowiem żywi wątpliwości,
podobny jest do fali morskiej wzbudzonej wiatrem i miotanej to tu, to tam. 7 Człowiek ten
niech nie myśli, że otrzyma cokolwiek od Pana, 8 bo jest mężem chwiejnym, niestałym we
wszystkich swych drogach 9 Niech się zaś ubogi brat chlubi z wyniesienia swego, 10 bogaty
natomiast ze swego poniżenia, bo przeminie niby kwiat polny. 11 Wzeszło bowiem palące
słońce i wysuszyło łąkę, kwiat jej opadł, a piękny jej wygląd zginął. Tak też bogaty
przeminie w swoich poczynaniach. 12 Błogosławiony mąż, który wytrwa w pokusie, gdy
bowiem zostanie poddany próbie, otrzyma wieniec życia, obiecany przez Pana tym, którzy
Go miłują. 13 Kto doznaje pokusy, niech nie mówi, że Bóg go kusi. Bóg bowiem ani nie
podlega pokusie ku złemu, ani też nikogo nie kusi. 14 To własna pożądliwość wystawia
każdego na pokusę i nęci.. 15 Następnie pożądliwość, gdy pocznie, rodzi grzech, a skoro
grzech dojrzeje, przynosi śmierć. 16 Nie dajcie się zwodzić, bracia moi umiłowani! 17 Każde
dobro, jakie otrzymujemy, i wszelki dar doskonały zstępują z góry, od Ojca świateł, u
którego nie ma przemiany ani cienia zmienności. 18 Ze swej woli zrodził nas przez słowo
prawdy, byśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń. 19 Wiedzcie, bracia moi umiłowani:
każdy człowiek winien być chętny do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do
gniewu. 20 Gniew bowiem męża nie wykonuje sprawiedliwości Bożej. 21 Odrzućcie przeto
wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności
zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. 22 Wprowadzajcie zaś
słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie. 23 Jeżeli
bowiem ktoś przysłuchuje się tylko słowu, a nie wypełnia go, podobny jest do człowieka
oglądającego w lustrze swe naturalne odbicie. 24 Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz
zapomniał, jakim był. 25 Kto zaś pilnie rozważa doskonałe Prawo, Prawo wolności, i wytrwa
w nim, ten nie jest słuchaczem skłonnym do zapominania, ale wykonawcą dzieła;
wypełniając je, otrzyma błogosławieństwo 26 Jeżeli ktoś uważa się za człowieka religijnego,
lecz łudząc serce swoje nie powściąga swego języka, to pobożność jego pozbawiona jest
podstaw. 27 Religijność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad
sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od
wpływów świata.
Rozdział 2
1 Bracia moi, niech wiara wasza w Pana naszego Jezusa Chrystusa uwielbionego nie ma
względu na osoby. 2 Bo gdyby przyszedł na wasze zgromadzenie człowiek przystrojony w
złote pierścienie i bogatą szatę i przybył także człowiek ubogi w zabrudzonej szacie, 3 a wy
spojrzycie na bogato odzianego i powiecie: Usiądź na zaszczytnym miejscu, do ubogiego
zaś powiecie: Stań sobie tam albo usiądź u podnóżka mojego, 4 to czy nie czynicie różnic
między sobą i nie stajecie się sędziami przewrotnymi? 5 Posłuchajcie, bracia moi
umiłowani! Czy Bóg nie wybrał ubogich tego świata na bogatych w wierze oraz na
dziedziców królestwa przyobiecanego tym, którzy Go miłują? 6 Wy zaś odmówiliście
ubogiemu poszanowania. Czy to nie bogaci uciskają was bezwzględnie i nie oni ciągną
was do sądów? 7 Czy nie oni bluźnią zaszczytnemu Imieniu, które wypowiedziano nad
wami? 8 Jeśli przeto zgodnie z Pismem wypełniacie królewskie Prawo: Będziesz miłował
bliźniego swego jak siebie samego, dobrze czynicie. 9 Jeżeli zaś kierujecie się względem
na osobę, popełniacie grzech, i Prawo potępi was jako przestępców. 10 Choćby ktoś
przestrzegał całego Prawa, a przestąpiłby jedno tylko przykazanie, ponosi winę za
wszystkie. 11 Ten bowiem, który powiedział: Nie cudzołóż, powiedział także: Nie zabijaj.
Jeżeli więc nie popełniasz cudzołóstwa, jednak dopuszczasz się zabójstwa, jesteś
przestępcą wobec Prawa. 12 Mówcie i czyńcie tak, jak ludzie, którzy będą sądzeni na
podstawie Prawa wolności. 13 Będzie to bowiem sąd nieubłagany dla tego, który nie czynił
miłosierdzia: miłosierdzie odnosi triumf nad sądem. 14 Jaki z tego pożytek, bracia moi,
skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy /sama/
wiara zdoła go zbawić? 15 Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im
codziennego chleba, 16 a ktoś z was powie im: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do
syta! - a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała - to na co się to przyda?
17 Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie. 18 Ale
może ktoś powiedzieć: Ty masz wiarę, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi wiarę swoją bez
uczynków, to ja ci pokażę wiarę ze swoich uczynków. 19 Wierzysz, że jest jeden Bóg?
Słusznie czynisz - lecz także i złe duchy wierzą i drżą. 20 Chcesz zaś zrozumieć,
nierozumny człowieku, że wiara bez uczynków jest bezowocna? 21 Czy Abraham, ojciec
nasz, nie z powodu uczynków został usprawiedliwiony, kiedy złożył syna Izaaka na ołtarzu
ofiarnym? 22 Widzisz, że wiara współdziała z jego uczynkami i przez uczynki stała się
doskonała. 23 I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył przeto Abraham Bogu i
poczytano mu to za sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga. 24 Widzicie, że
człowiek dostępuje usprawiedliwienia na podstawie uczynków, a nie samej tylko wiary. 25
Podobnie też nierządnica Rachab, która przyjęła wysłanników i inną drogą odprawiła ich,
czy nie dostąpiła usprawiedliwienia za swoje uczynki? 26 Tak jak ciało bez ducha jest
martwe, tak też jest martwa wiara bez uczynków.
Rozdział 3
1 Niech zbyt wielu z was nie uchodzi za nauczycieli, moi bracia, bo wiecie, iż tym bardziej
surowy czeka nas sąd. 2 Wszyscy bowiem często upadamy. Jeśli kto nie grzeszy mową,
jest mężem doskonałym, zdolnym utrzymać w ryzach także całe ciało. 3 Jeżeli przeto
zakładamy koniom wędzidła do pysków, by nam były posłuszne, to kierujemy całym ich
ciałem. 4 Oto nawet okrętom, choć tak są potężne i tak silnymi wichrami miotane,
niepozorny ster nadaje taki kierunek, jak odpowiada woli sternika. 5 Tak samo język, mimo
że jest małym organem, ma powód do wielkich przechwałek. Oto mały ogień, a jak wielki
las podpala. 6 Tak i język jest ogniem, sferą nieprawości. Język jest wśród wszystkich
naszych członków tym, co bezcześci całe ciało i sam trawiony ogniem piekielnym rozpala
krąg życia. 7 Wszystkie bowiem gatunki zwierząt i ptaków, gadów i stworzeń morskich
można ujarzmić i rzeczywiście ujarzmiła je natura ludzka. 8 Języka natomiast nikt z ludzi
nie potrafi okiełznać, to zło niestateczne, pełne zabójczego jadu. 9 Przy jego pomocy
wielbimy Boga i Ojca i nim przeklinamy ludzi, stworzonych na podobieństwo Boże. 10 Z
tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Tak być nie może, bracia
moi. 11 Czyż z tej samej szczeliny źródła wytryska woda słodka i gorzka? 12 Czy może,
bracia moi, drzewo figowe rodzić oliwki albo winna latorośl figi? Także słone źródło nie
może wydać słodkiej wody. 13 Kto spośród was jest mądry i rozsądny? Niech wykaże się w
swoim nienagannym postępowaniu uczynkami dokonanymi z łagodnością właściwą
mądrości. 14 Natomiast jeżeli żywicie w sercach waszych gorzką zazdrość i skłonność do
kłótni, to nie przechwalajcie się i nie sprzeciwiajcie się kłamstwem prawdzie. 15 Nie na tym
polega zstępująca z góry mądrość, ale mądrość ziemska, zmysłowa i szatańska. 16 Gdzie
bowiem zazdrość i żądza sporu, tam też bezład i wszelki występek. 17 Mądrość zaś
/zstępująca/ z góry jest przede wszystkim czysta, dalej, skłonna do zgody, ustępliwa,
posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i obłudy. 18
Owoc zaś sprawiedliwości sieją w pokoju ci, którzy zaprowadzają pokój.
Rozdział 4
1 Skąd się biorą wojny i skąd kłótnie między wami? Nie skądinąd, tylko z waszych żądz,
które walczą w członkach waszych. 2 Pożądacie, a nie macie, żywicie morderczą
zazdrość, a nie możecie osiągnąć. Prowadzicie walki i kłótnie, a nic nie posiadacie, gdyż
się nie modlicie. 3 Modlicie się, a nie otrzymujecie, bo się źle modlicie, starając się jedynie
o zaspokojenie swych żądz. 4 Cudzołożnicy, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem jest
nieprzyjaźnią z Bogiem? Jeżeli więc ktoś zamierzałby być przyjacielem świata, staje się
nieprzyjacielem Boga. 5 A może utrzymujecie, że na próżno Pismo mówi: Zazdrośnie
pożąda On ducha, którego w nas utwierdził? 6 Daje zaś tym większą łaskę: Dlatego mówi:
Bóg sprzeciwia się pysznym, pokornym zaś daje łaskę. 7 Bądźcie więc poddani Bogu,
przeciwstawiajcie się natomiast diabłu, a ucieknie od was. 8 Przystąpcie bliżej do Boga, to i
On zbliży się do was. Oczyśćcie ręce, grzesznicy, uświęćcie serca, ludzie chwiejni! 9
Uznajcie waszą nędzę, smućcie się i płaczcie. Śmiech wasz niech się obróci w smutek, a
radość w przygnębienie. 10 Uniżcie się przed Panem, a wywyższy was. 11 Bracia, nie
oczerniajcie jeden drugiego. Kto oczernia brata swego lub sądzi go, uwłacza Prawu i
osądza Prawo. Skoro zaś sądzisz Prawo, jesteś nie wykonawcą Prawa, lecz sędzią. 12
Jeden jest Prawodawca i Sędzia, w którego mocy jest zbawić lub potępić. A ty kimże
jesteś, byś sądził bliźniego? 13 Teraz wy, którzy mówicie: Dziś albo jutro udamy się do tego
oto miasta i spędzimy tam rok, będziemy uprawiać handel i osiągniemy zyski, 14 wy, którzy
nie wiecie nawet, co jutro będzie. Bo czymże jest życie wasze? Parą jesteście, co się
ukazuje na krótko, a potem znika. 15 Zamiast tego powinniście mówić: Jeżeli Pan zechce, i
będziemy żyli, zrobimy to lub owo. 16 Teraz zaś chełpicie się w swej wyniosłości. Każda
taka chełpliwość jest przewrotna. 17 Kto zaś umie dobrze czynić, a nie czyni, grzeszy.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin