krazenie_plodu.pdf

Układ krążenia płodu

Prawidłowy rozwój układu krążenia płodu zależy od warunków pracy łożyska matki, w którym

następuje wymiana metabolitów płodu na nowe substancje energetyczne oraz CO 2 na O 2 .

Krew łożyskowa wraca do płodu przez żyłę pępkową, w której dokonuje się jej pierwszy rozdział.

Część krwi (20 – 80%) o wysokiej zawartości O 2 przepływa przez wątrobę, a następnie żyłami

wątrobowymi przedostaje się do żyły głównej dolnej. Pozostała część krwi wpływa bezpośrednio do

żyły głównej dolnej przez przewód żylny omijając wątrobę. Żyła główna dolna zawiera więc krew

spływającą z dolnych części ciała zmieszaną z dobrze utlenowaną krwią płynącą z łożyska. Żyłą

główną górną wraca słabo utlenowana krew z górnej części ciała płodu.

W prawym przedsionku krzyżują się dwa strumienie krwi – dobrze utlenowana krew z żyły

głównej dolnej i słabo utlenowana krew z żyły głównej górnej. U ujścia żyły głównej dolnej do

prawego przedsionka krew ulega ponownemu rozdziałowi. Około 50 – 70% przepływa przez

otwór owalny do lewego przedsionka, a dalej do lewej komory i aorty wstępującej. Reszta krwi z

żyły głownej dolnej zmieszana w prawym przedsionku z krwią żylną doprowadzoną przez żyłę główną

górną przepływa przez zastawkę trójdzielną i prawą komorę do pnia płucnego.

Strumień krwi z żyły głównej górnej uchodzący do prawego przedsionka niemal w całości przepływa

do prawej komory i tętnicy płucnej, w której następuje trzeci rozdział krwi. 85 – 90% krwi przez

przewód tętniczy przedostaje się z pnia płucnego do aorty zstępującej, a reszta – przez

rozgałężienia tętnicy płucnej – do płuc, skąd żyłami płucnymi wraca do lewego przedsionka.

Wymienione prądy krzyżują się, nie mieszając ze sobą.

Krążenie płucne prawie nie istnieje. Przyczyną tego są duże opory naczyń krążenia płucnego w

stosunku do naczyń krążenia łożyskowego i systemowego. Przewód tętniczy ma również większą

średnicę niż tętnica płucna, co ułatwia przepływ krwi przez niego.

W miarę wzrostu płodu wzrasta zapotrzebowanie na tlen, które zostaje wyrównane przez zwiększenie

szybkości przepływu krwi. Objętość minutowa krwi wpływającej przez łożysko i żyłę pępowinową

wynosi 200 ml/kg m.c./min i wzrasta proporcjonalnie do masy ciała.

Przepływ krwi w poszczególnych narządach i układach naczyniowych jest zależny od lokalnych

oporów naczyniowych. W górnej połowie ciała wynosi on 15%, a w dolnej 18% całkowitej

pojemności wyrzutowej serca. W poszcególnych narządach przepływy są znacznie mniejsze:

– w mózgu 5%

– w ukłądzie wieńcowym 6%

– w ukłądzie trzewnym 8%

Objętość minutowa lewej komory płodu jest większa niż prawej i wynosi 58% całkowitej objętości

minutowej żyły pępowinowej. Ciśnienie między obiema komorami i dużymi tętnicami płodu są

wyrównane przez duże objętości krwi przepływającej przez połączenia wewnątrz i zewnątrz sercowe.

Powót tętnicami pępowinowymi jest spowodowany niskim oporem naczyń łożyska.

Układ krążenia noworodka

Od momentu przecięcia pępowiny i odłączenia od łożyska krążenie krwi płodu ulega ogromnym

zmianom. Po pierwszym oddechu następuje zmiana objętości i stanu fizicznego płuc, zmniejsza się

opór naczyń płucnych wskutek wzrostu ciśnienia parcjalnego tlenu we krwi, a objętość

przepływu krwi przez świeżo uruchomione łoże naczyniowe gwałtownie wzrasta.

Przecięcie pępowiny powoduje wyłączenie układu dużych naczyń (pępowina i łożysko), co pociąga za

sobą wzrost ciśnienia w tętnicach krążenia systemowego i lewym przedsionku oraz obniżenie

1/3

ciśnienia w żyle głównej dolnej i prawym przedsionku. Wskutek wzrostu ciśnienia w lewym

przedsionku dochodzi do zamknięcia zastawki otworu owalnego i ustania przepływu krwi z

prawego do lewego przedsionka.

Przewód tętniczy zaczyna zaciskać się pod wpływem zwiększonego utlenowania krwi w kilka do

kilkunastu minut po urodzeniu. Wskutek równoczesnego spadku oporu naczyń płucnych i wzrostu

oporu naczyń systemowych zmienia się kierunek przepływu krwi przez przewód tętniczy na lewo-

prawy. Spływająca żyłami płucnymi do lewego przedsionka zwiększona objętość krwi powoduje

rozdęcie lewego przedsionka i wzrost ciśnienia w lewym przedsionku, co powoduje dociśnięcie blaszki

przegrody

prowadzi

funkcjonalnego

zamknięcia

międzyprzedsionkowego przepływu krwi.

Ustanie przepływu nie jest równoznaczne z anatomicznym zamknięciem otworu owalnego. W

warunkach prawidłowych prawo-lewy przeciek krwi utrzymuje się tylko kilka minut po urodzeniu.

Jednak może się utrzymywać w szczątkowej postaci do 8 dnia zycia, a sporadycznie do 5 roku życia.

Anatomiczne zamknięcie przewodu tętniczego zaczyna się po urodzeniu i trwa kilka tygodni (do 8

tygodnia). Pozostałością po przewodzie jest pasmo tkanki włóknistej – więzadło tętnicze między

aortą zstępującą a tętnicą płucną.

2/3

międzyprzedsionkowej,

ż. główna

górna

ż. główna

dolna

przewód

tętniczy

płuca

wątroba

przewód

żylny

żyła

pępowinowa

łożysko

3/3

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: