psychopatologia_ogolna.pdf

(89 KB) Pobierz
136702166 UNPDF
Psychopatologia ogólna
1. Świadomość
w rozumieniu biologicznym – zdolność organizmów żywych do odbierania, rejestrowania i
zintegrowanego przetwarzania informacji, celowe reagowanie na bodźce
świadomość człowieka = samoświadomość = poczucie przeżywania zjawisk psychicznych
w rozumieniu humanistycznym – całe życie psychicznego
Prawidłowa świadomość określana jest też terminem „jasna”.
Zaburzenia ilościowe:
senność patologiczna - wzmożona potrzeba snu, duży wysiłek woli, aby nie zasnąć
półśpiączka (sen głęboki) – wygaszenie przytomności przy zachowanej reaktywności na
bodźce
śpiączka – zniesienie wszelkiej reaktywności
Zaburzenia jakościowe
przymglenie proste – zaburzenie spostrzegawczości, pojmowania świata zewnętrznego i
własnych przeżyć, dezorientacja co do własnej sytuacji, zubożenie motoryki, zobojętnienie
lub dysforia
splątanie – niespójność wątków myślowych (inkoherencja), porozrywanie myśli, często
urojenia „dziania się”, zachowanie bezładne, podniecenie ruchowe aż do jaktacji
(bezładnego miotania się) ograniczonego do niewielkiej przestrzeni, np. łóżka, utrata
kontaktu intelektualnego i emocjonalnego z otoczeniem, zniesienie lub paradoksalne
wzmożenie reaktywności na bodźce zewnętrzne
majaczenie – niepokój ruchowy, złudzenia i omamy ze wszystkich zmysłów, jednak głównie
wzrokowe
2. Orientacja – wiedza osoby, kim jest, gdzie się znajduje, co się z nią dzieje
autopsychiczna – dotycząca własnej osoby
allopsychiczna – dotycząca świata zewnętrznego (czasu, miejsca, otoczenia)
Zaburzenia orientacji – osłabienie zdolności do prawidłowej aktualizacji danych z otoczenia i
własnej osoby:
spłycenie
zniesienie
3. Nastrój – stan emocjonalny utrzymujący się dłuższy czas
dostosowany do sytuacji
dystymiczny – długo i w miarę jednostajnie utrzymujące się obniżenie nastroju miernego
stopnia
obniżony (nieznacznie, umiarkowanie, znacznie)
podwyższony (nieznacznie, umiarkowanie, znacznie)
dysforyczny (gniewliwy)
4. Napęd – chęć podejmowania celowej aktywności
prawidłowy
osłabiony, osłupienie (stupor)
wzmożony (pobudzenie)
ruchy mimowolne (pląsawicze, dyskinezy, dystonie, tiki), stereotypie, perseweracje,
kompulsje, negartywizmy (czynny i bierny), deficyt lub nadmiar ruchów dowolnych
5. Afekt – stan napięcia emocjonalnego
modulacja prawidłowa, słabo modulowany
napięty, sztywny, zalegający, nietrzymanie
blady, stępiały
6. Emocje (lęk, złość,radość) – stan dominujący w danym momencie
prawidłowo wyrażone
nadmiernie wyrażone
słabo wyrażone
labilność (chwiejność)
paratymia, paramimia, parafonia, katatymia
7. Popędy – najbardziej podstawowa forma zachowań człowieka i zwierząt –
samozachowawczy, seksualny, macierzyński, łaknienie
Popęd -> regulacja społeczna -> regulacja poprzez uczuciowość wyższą
Np. popęd seksualny regulowany poprzez normy społeczne (nie współżyjemy publicznie),
regulowany przez uczucie miłości (współżyjemy z osobą kochaną), do innych form zaspokajania
popędu niechętnie się przyznajemy, więc nie w pełni są one akceptowane społecznie
prawidłowy
osłabiony
zniesiony
wzmożony
8. Sfera wolicjonalna – umiejętność zdobycia się na aktywność lub powstrzymania się od
konkretnej aktywności, na przykład od używek
prawidłowa
osłabiona – u osób uzależnionych
9. Uwaga – zdolność do wykonywania konkretnej czynności poznawczej, na przykład
odbierania treści przekazywanej przez wykładowcę
skupienie (prawidłowe, uwaga rozproszona, wielowątkowość) – zdolność do
skoncentrowania uwagi na konkretnym przekazie i do odfiltrowania niepotrzebnych
informacji, jak hałas za oknem
przerzutowość (prawidłowa, lepkość) – zdolność do płynnej zmiany obszaru, na którym
skupiamy uwagę
10. Pamięć – zdolność do gromadzenia, przechowywania i odtwarzania informacji
dawna
świeża
operacyjna
albo
prawidłowa
osłabiona
luki pamięciowe
wzmożona
11. Intelekt (norma II=85 do 115) – zdolność uczenia się (czytania, pisania, mówienia), analizy i
syntezy informacji, myślenia abstrakcyjnego, umiejętności społeczne
prawidłowy dla wieku
powyżej przeciętnej
obniżony
Kategoria ICD-10 - upośledzenie – II - Wiek umysłowy
pogranicze (ociężałość) 84-70
F70 lekkie 69-50 11 - 9
F71 umiarkowane 49-35 8-6
F72 znaczne 34-20 5-3
F73 głębokie poniżej 20 poniżej 3
12. Osobowość – trwałe cechy charakteru i postaw człowieka
Normą jest, że pewne cechy charakteru u różnych osób są bardziej widoczne.
Znaczenie psychopatologiczne ma to wtedy, gdy cechy osobowości powodują cierpienie osoby lub
otoczenia albo trudności w kontaktach i funkcjonowaniu społecznym.
Zaburzenia osobowości uwidaczniają się jako problemy w procesach:
poznawczych i myślenia o sobie i innych
uczuciach – zakres, intensywność reagowanie emocjonalne
zachowaniu - funkcjonowanie społeczne, w tym zawodowe i rodzinne
Osobowość może być:
prawidłowa, nieprawidłowa (dyssocjalna, bierno - zależna, bierno – agresywna,
neurotyczna, charakteropatyczna)
struktura zwarta, rozpad struktury (ambiwalencja, ambisentencja, ambitendencja)
Niektóre typy osobowości nieprawidłowej:
paranoidalna – nadwrażliwość, podejżliwość, zaaferowanie wyjaśnianiem spisków,
nastawienie ksobne, brak zaufania do innych, skłonność do dochodzenia swoich racji w
sposób akceptowany społecznie na przykład wytaczając sprawy sądowe
schizoidalna – zimny typ – oziębłość emocjonalna, obojętność na los innych, nadmierna
samoobserwacja
dyssocjalna – dawniej psychopata, osobowość antyspołeczna – brak czułości, brak troski o
innych, nieodpowiedzialność, skłonność do agresji, niezdolność do utrzymania trwałych
związków, pogarda, łamanie praw innych, egocentryzm, nieumiejętność odraczania
gratyfikacji, nieuczenie się na błędach, mniejsze odczuwanie bólu, małe odczuwanie lęku
niestabilna emocjonalnie typ impulsywny – niezdolność do kontrolowania złości,
nieprzewidywalność i labilność uczuć i zachowań
niestabilna emocjonalnie typ z pogranicza – borderline – skłonność d wchodzenia w
intensywne i niestabilne związki, nieprzewidywalność, skłonność do samookaleczeń,
impulsywność
histrioniczna – skłonność do dramatyzacji własnych zachowań, spłycenie uczuciowe,
egocentryzm, pragnienie ogniskowania na sobie uwagi otoczenia, skłonność do
manipulowania otoczeniem, skłonność do zachowań impulsywnych
narcystyczna – brak empatii, potrzeba bycia podziwianym, pretensjonalność
lękliwa – przeżywanie napięcia, nieśmiałość, strach przed negatywną oceną, bojaźliwość,
niepewność
anankastyczna – obsesyjno kompulsywna – wątpliwości, niezdecydowanie, ostrożność,
drobiazgowość, sztywność poglądów , nadmierna troska o porządek i kontrolę nad
otoczeniem
zależna – uległość, nadmierna potrzeba podporządkowania się, bycia pod stałą opieką,
przymus pozostawania z kimś w związku
13. Spostrzeganie – zdolność do rejestrowania zmysłami bodźców z otoczenia
niezaburzone
złudzenia – zafałszowanie spostrzeżeń do których osoba podchodzi krytycznie
omamy (halucynacje) – doznawanie spostrzeżeń bez odpowiadających im objektów
zewnętrznych: słuchowe, w tym imperatywne, wzrokowe, czuciowe, węchowe
Omamy:
prawdziwe – postrzegane w przestrzeni zewnętrznej, różne od wyobrażonych obrazów,
pozostają poza kontrolą świadomości, utrzymują się relatwnie długo
rzekome – pseudohalucynacje – brak jednej lub wszystkich powyższych cech
czynnościowe – doznawane tylko podczas doświadczania percepcji danych wrażeń, na
przykład głosy, gdy jest hałas
ekstrakampalne – postrzeganie wydaje się poza obszarem zazwyczaj dostępnym zmysłom
człowieka, na przykład pacjent słyszy co dzieje się w innym mieście
elementarne – proste – błyski, trzaski, pstryknięcia
hipnagogiczne – przed zaśnieciem
hipnopompiczne – podczas budzenia się
imperatywne – o charakterze nakazów
słuchowe w trzeciej osobie – charakterystyczne dla schizofrenii omamy słuchowe
komentujące
z odbicie – percepcja prawdziwego bodźca wywołuje omamy z innego zmysłu
14. Myślenie
prawidłowe
zaburzenia toku przepływania myśli:
- ilościowe : przyspieszenie, zwolnione, otamowania, zahamowanie
- jakościowe: splątanie
zaburzenia treści (urojenia, fałszywe sądy i przekonania nie mające odzwierciedlenia w
rzeczywistości, nie poddające się krytycznej ocenie nawet przy oczywistych dowodach
błędności)
Podstawowe rodzaje urojeń:
pierwotne – wynikające bezpośrednio z psychopatologii
wtórne – w wyniku innych zaburzeń psychicznych (na przykład winy w depresji,
wielkościowe w manii)
urojeniowe interpretowanie otoczenia,
prześladowcze,
wielkościowe,
posłannictwa,
grzeszności,
winy
autochtoniczne – przekonanie, że określone osoby to ktoś inny, niż wskazywał by na to ich
wygląd (zespół Capgrasa – osoby wyglądające znajomo tak na prawdę są obce; zespół
Fregoliego – przekonanie, że osoby obce, na prawdę są znajomymi)
choroby pasożytniczej (zespół Ekomba)
hipochondryczne
oddziaływania
ksobne
nihilistyczne
zakochania – przekonanie pacjenta, że inna osoba jest w nim zakochana
niewierności małżeńskiej, na przykład u przewlekłych alkoholików – zespół Otella
15. Krytycyzm – zdolność do prawidłowej oceny siebie lub otoczenia
prawidłowy
osłabiony
zniesiony
16. Uczuciowość wyższa (miłość, patriotyzm, przyjaźń)
zachowana
osłabiona, zubożona
zniesiona
Niektóre zespoły psychopatologiczne:
Cotarda – szczególnie ciężka depresja z urojeniami nihilistycznymi i hipochondrycznymi,
pacjent może na przykład uważać, że nie żyje, że jego organy nie pracują, że się rozpada
Couvarda – występuje u partnerów kobiet w ciąży i polega na występowaniu objawów
ciąży: nudności, wymioty, bóle brzucha, wzmożone łaknienie. zaburzenia nie mają
charakteru urojeń
Diogenesa – gromadzenie bezużytecznych przedmiotów, śmieci, zaniedbywanie porządku
Gansera – zespól reaktywny na przykład u więźniów – dawanie przybliżonych ale błędnych
odpowiedzi, długie i „skupione” zastanawianie się nad odpowiedzią
Zgłoś jeśli naruszono regulamin