www.pandm.prv.pl

Ocena chodu

1) Analiza biomechaniczna

-cechy chodu fizjologicznego

-wyznaczniki chodu

2) Analiza dynamiczna

-praca mięśni  ( wewnętrzna)

-siła grawitacji( zewnętrzna)

3) Analiza kinematyczna

-wzajemne położenie kkd względem siebie

Chód- rytmiczne gubienie i odzyskiwanie równowagi w zmieniających się na przemian fazie podporu i wykroku

Faza podporu-oparcie pięty o podłoże , odbicie się z przodostopia , faza ta zajmuje 60% całego cyklu chodu.

Faza wykroku-zajmuje 40% cyklu ,  stopa nie ma kontaktu z podłożem

Chód-posiada moment podwójnego podporu

Bieg-posiada faze lotu brak podwójnego podporu

Analiza biomechaniczna

Cechy chodu fizjologicznego

-dwunożnym

-naprzemienny

-przedsiębieżny

-symetryczny

-harmonijny à      *izometryczny(jednakowa długość kroku )

                             *izochroniczny(czas podporu taki sam po obu stronach)

                             *izotoniczny (stałe napięcie mięśni)

Wyznaczniki chodu

I , II i VI – dotyczą miednicy

III i V – dotyczy stawu kolanowego

IV – dotyczy ruchu stopy i stawu skokowo-goleniowego

Opis ten zaczerpnięty z „Ortopedia i ... „ wg.Degii

I wyznacznik

Skręt miednicy w płaszczyźnie poziomej.

W chwili wysunięcia nogi wykrocznej do przodu miednica podąża za tym ruchem i wysuwa swą wykroczną stronę nieco do przodu.

Wykonuje w płaszczyźnie poziomej – skręt ok. 4° do przodu

- skręt ok. 4° do tyłu

Ruch odbywa się w obu biodrach, w skutek ruchu miednicy udo nogi wykrocznej ustawia się na zewnątrz , a udo nogi podpierającej ustawia się w rotacji do wewnątrz.

Skręcenie się miednicy wydłuża krok.

II wyznacznik

Pochylenie miednicy w płaszczyźnie czołowej.

Równocześnie z uniesieniem nogi w chwili rozpoczęcia wykroku , miednica po stronie wykrocznej nieco się obniża , na skutek czego po stronie podporowej powstaje względne przywiedzenie, a po stronie wykroku względne odwiedzenie uda.

Opadanie miednicy po stronie wykrocznej wymusza zgięcie na kolanie, aby uchronić stopę przed zaczepieniem palcami o podłogę.

Dzięki pochyleniu miednicy , unoszenie środka ciężkości zostaje zredukowane o połowę.

à 50% ß

III wyznacznik

Zgięcie w kolanie w fazie podporu.

W fazie podporu gdy stopa styka się z podłożem , kolano jest wyprostowane.

Zaraz potem zgina się o no do kąta 15° , aż stopa przyłoży się podeszwą do podłoża , zaraz po tym po okresie pełnego obciążenia stopy następuje znów całkowity wyprost. Zgięcie kolana , w chwili gdy masa ciała przenosi się do przodu ponad nagę podpierającą , redukuje wysokość unoszenia środka ciężkości. Wygładza to linię przebiegu środka ciężkości.

IV wyznacznik

Ruchy stopy i stawu skokowo-goleniowego.

Gdy pięta nogi wykrocznej styka się z podłożem, stopa jest uniesiona grzbietowo. Zaraz potem zgina się podeszwowo, przykłada do podłoża i ustala.

Goleń wraz z kostkami zataczają łuk ponad piętą. Następuje moment pełnego obciążenia stopy , pod koniec którego zaczyna unosić się pięta. Ruch odbywa się wokół osi obrotu, mieszczącej się w przodostopiu ( głowa kości śródstopia i stawy śródstopio-paliczkowe).

V wyznacznik

Ruch kolana.

Kolano się zgina w momencie styku pięty z podłożem, kostki unoszą się zakreślając łuk ponad stępem, oraz po raz drugi gdy pięta zaczyna unościś się a stopa przygotowuje się do odbicia.

Kolano zgina się zawsze wtedy gdy długość kończyny zwiększa się wskutek unoszenia kostek. Ruchy kolana i stopy są sprężyste.

Zgięcie kolana amortyzuje wydłużenie.

VI wyznacznik

Ruchy boczne miednicy.

Naprzemienne przekładanie masy ciała z jednej nogi na drugą , powoduje naprzemienne przesuwanie miednicy na boki w płaszczyźnie poziomej. Boczne ruchy miednicy łączy się z wyznacznikiem I i II.

Gdyby kończyny dolne nie zmieniały swego położenia względem miednicy , ruch jej wprowadzałby oś poprzeczną kolana oraz oś stawu skokowo-goleniowego wraz ze stopą z położenia , które sprzyja ich funkcji propulsji ( przesuwania miednicy na boki)

Analiza dynamiczna

Czynność mięśni podczas chodu

-tibialis anterior

-gluteus maximus

-prostownik grzbietu

Analiza ta określa wielkość siły określonego mięśnia , potrzebną w trakcie prawidłowego chodu. Idą po płaskim podłożu człowiek poddany jest działaniu sił :

*zewnętrznych: siła grawitacji , reakcja podłoża

*wewnętrznych: sił pracujących mięśni

Ze względu na rolę jaką określone mięśnie spełniają w cyklu chodu rozróżniamy:

*mięśnie stabilizujące

     *mięśnie przyśpieszające

                                                         *mięśnie hamujące

FAZA PODPORU

1.przyłożenie pięty do podłoża:

-mm.prostownik stopy- prostownik długi palców-prostownik długi palucha, piszczelowy przedni skurcz izometryczny

-m.czworogłowy uda skurcz izometryczny

-mm.kulszowo-goleniowe skurcz koncentryczny przeciw zgięciu stawu biodrowego

2.stopa płasko:

-m.czworogłowy uda rozkurcz ekscentryczny

3.obciążenie właściwe:

-m.trójgłowy łydki koncentrycznie

-m.strzałowy długi koncentrycznie

-m.czworogłowy rozpoczyna pracę koncentryczną

4.oderwanie pięty od podłożą ( propulsja):

-m.trójgłowy łydki – w czasie propulsji koncentryczna

-mm.kulszowo-goleniowe praca izometryczna

FAZA PRZENOSZENIA

Podczas całęj fazy na kończynę dolną działa jedynie siłą ciężkości. Równoważy ją siła izometryczna mm.przedniej ściany goleni zapewniająca czynnościowe skrócenie kd:

-m.prostownik długi palców

-m.prostownik długi palucha

-m.piszczelowy przedni

-m.biodr.-lędźwiowy i prosty uda (utrzymuje zakres zgięcia 25°)

-mm.kulszowo-goleniowe (hamujące podudzie)

Analiza kinematyczna

Faza podporu

-staw skokowy àzgięcie do 20°      wyprost do 15°   ( stopa płąsko)

-staw kolanowyàzgięcie do 40°      wyprost      0°     (oderwanie pięty)

-staw biodrowyàzgięcie do 20°       wyprost do 10-15°   (przyłożenie pięty do podłoża)

Faza przenoszenia

-staw skokowyàzgięcie        0°        wyprost       0°

-staw kolanowyàzgięcie do 60°      wyprost        0°   (przyłożenie pięty do podłoża)

-staw biodrowyàzgięcie do 25°      wyprost        10-15°

1