monarchista-6.pdf

MONARCHISTA

PISMO PRZEŁOMOWE

NR 6 A.D. 2010

Rys. Artur Grottger, Kometa

Si vis pacem, para bellum

(Chcesz pokoju, szykuj się do wojny)

Spis treści:

Karol Jasiński Uwagi w obliczu tragedii........................................ III

Ankieta: My, Nowe Pokolenie!: ......................................................VI

Krzysztof Binkiewicz...................................................................VIII

Adam Tomasz Witczak................................................................XIV

Łukasz Karolak..........................................................................XVIII

Wilhelm Zdöhlitz..........................................................................XIX

Prof. Jacek Bartyzel Ojkofobia ..................................................XXIV

Piotr Marek Stany Zjednoczone Ameryki jako idealne masońskie

państwo .....................................................................................XXXII

Żulieta Kaźmierska "Gilotyna i Krzyż" .................................XXXVII

Re d akcja :

Sobczuk Krzysztof, Kowalik Emil (z-ca red. naczelnego), Kaźmierska Żulieta

(sekretarz redakcji), Jasiński Karol (redaktor naczelny)

Kontakt:

kzmlublin@gmail.com

Uwagi w obliczu tragedii

Polskę dotknął wstrząs jakiego dawno nie widzieliśmy. Skutki tego

zdarzenia są na razie nieodgadnione. I to jeśli idzie o najbliższy czas, jak i o

konsekwencje długofalowe. Nieodparcie nasuwa się myśl, że śp. prezydent

był lżony i gnojony przez część mediów w sposób, który wołał o pomstę do

nieba. Niebo przemówiło, uwalniając go od życia ziemskiego, stwarzając

niepowtarzalną sytuację na oddanie mu sprawiedliwości (najlepszy prezydent

III RP) i godne pożegnanie. Mam nadzieję, że ofiary unikną ognia piekelnego.

Czas śmierci był „dobry”, gdyż teoretycznie każdy katolik w okresie Wielkiej

Nocy powinien przyjąć Ciało Chrystusa. Świadomość katastrofy i obecność

kapłanów dają nadzieję na rozgrzeszenie pasażerów, w tym ateistów i

agnostyków, którzy mogli w ostatniej chwili wyznać wiarę w Niego oraz

okazać skruchę i żal za grzechy. Pewnym jest fakt, że Bóg tak chciał! On

pisze prosto po krzywych liniach – zaufajmy Mu!

Głosowałem na prof. Lecha Kaczyńskiego w 2005 roku oraz

wspierałem rząd Prawa i Sprawiedliwości w latach 2005-2007. Potem moje

sympatie partyjne się rozmyły. Byłem zły na oddanie władzy, sprawę traktatu

z Lizbony, milczenie w kwestii rzezi wołyńskiej. Dziś w obliczu odejścia

prezydenta czas uprzytomnić sobie kilka faktów. Bez względu na nasze

obecne poglądy, perspektywa „rewolucji IV RP” dała możliwość alternatywy

dla ludzi mojego pokolenia wobec istniejącego w pierwszym piętnastoleciu

III RP swoistego status quo .

Była też oczekiwana przez średnie pokolenie oraz ludzi starszych z

miast, wsi, różnych zawodów, pogardzanej „Polski B”, która jest przekrojem

społeczeństwa, a nie wyłącznie jego „arystokracją pieniądza” wykorzystującą

tych, którzy chcąc myśleć jak oni czuli się „lepsi”. Zmiana Polski w państwo

silne, dumne i niezależne była kuszącą wizją dla młodzieży, której

konformizm i konsumpcjonizm nie przesłonił jeszcze oglądu świata. Bez

względu na to jak ten program był realizowany zorganizował wielu ludzi do

myślenia o Polsce i dbaniu o Nią. Sprzeciw wobec skorumpowanego,

oligarchicznego systemu władzy publicznej wytworzył energię do naprawy

naszego państwa u wielu ludzi, którzy dziś stoją na różnych pozycjach. Za

największą zasługę obozu, którego znaczna część odeszła w katastrofie pod

Smoleńskiem, uważam jednak rozerwanie kleszczy obejmujących przekaz

medialny w naszym kraju. Monopol informacyjny należący do kilku

koncernów zarządzający umysłami w ten sam sposób uległ załamaniu. Od

III

2005 roku można mówić, czytać i pisać więcej niż kiedykolwiek wcześniej.

Nie oznacza to w każdym razie, że ludzie marzący na początku lat 90. o

monopartii demokratycznej zniknęli lub osłabli. Przestrzeń publiczna się

rozciągnęła i głosy wcześniej nie słyszalne, miały szanse zaistnieć tworząc

kulawą „równowagę”, której zasługą jednak było rozbicie wspomnianego

monopolu. Pod tym względem to były lata wolności i wielu ludzi, którzy

wtedy wchodzili w dorosłe życie mogło zainteresować się kwestiami

wcześniej przemilczanymi, a w konsekwencji tego dążyć do bycia w

przyszłości sercem autentycznej prawicy.

Wnioskiem płynącym z obserwacji zachowań społeczeństwa jest

stwierdzenie, że Polacy są romantykami. „Realiści” powinni przyjąć ten

namacalny dowód jako element rzeczywistości. Coraz bardziej nasuwa się

konkluzja, że prawdziwi realiści siedzą w parlamencie i wpływają na losy

kraju, a romantycy są poza nim.

Nastał dobry czas na przemyślenie nowej sytuacji w jakiej stoi dziś

Polska. Reakcja polskiego narodu, bez względu na stopień jej spontaniczności

czy faktycznego zaangażowania (autentyzmu) daje także wiele powodów

radości dla monarchistów.

Głęboka, duchowa potrzeba identyfikacji z Głową Państwa, szacunek i

duma są ściśle związane z monarchią. Ustrój monarchiczny identyfikuje

instytucje państwowe z osobą króla i jego rodziny. W przypadku śmierci

monarchy wyłonienie następcy nie nastręcza problemów dzięki klarownym

regułom sukcesji. Nie istnieją walki podjazdowe między partiami, których po

prostu nie ma, gdyż one dzielą społeczeństwo i sprzyjają jego niebezpiecznej

polaryzacji. Wszyscy pracują dla dobra państwa pod autorytetem dynastii,

która trwa wraz z państwem. Demokracja zerwała te piękne idee oddając

państwo na żer polityków żyjących nieustannie w kampanii wyborczej,

czyszczeniu instytucji po poprzednikach, żądzy władzy, którą można w

każdej chwili utracić. Brak pewności, stabilności i przygotowania do

pełnionych funkcji jest cechą ustroju demokratycznego, który generuje chaos

i walki frakcyjne. Monarchia jest najbliżej Boga i ludzi. Oni zaś najłatwiej

potrafią odczuć metafizyczną łączność z kimś danym z góry, którego władza

nigdy nie umiera przechodząc w chwili śmierci na dziedzica. Monarchia daje

więź między władzą a społeczeństwem, wolność działalności propaństwowej

i szczerość życia publicznego.

„W tym czasie przyszli jacyś ludzie i donieśli Mu o Galilejczykach, których

krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: „Czyż myślicie,

że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, iż

to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie,

wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których

zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni

mieszkańcy Jeruzalem? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie

nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie”. (Łk 13. 1 -5)

Lublin, dnia 12 kwietnia A.D. 2010

Karol Jasiński

P.S Państwo, które nie robi wszystkiego, co w jego mocy, aby wyjaśnić

śmierć swojego pierwszego obywatela, jest całkowicie niepoważne i nie

zasługuje na suwerenny byt oraz nie ma szans na prowadzenie niezależnej

polityki.

_______________________________________________________________________________________

"Dzisiaj często spotykamy się ze zjawiskiem opluwania własnego gniazda.

Ludzie, zwłaszcza niezbyt wykształceni, natrząsają się z naszej przeszłości

historycznej, nie doceniają wielkiej ofiary, każdej kropli krwi wylanej za

Naród czy każdej kropli potu z czoła rolnika, która wsiąkła w ziemię ojczystą.

To wszystko wskazuje na wielką potrzebę wołania o szacunek dla dziejów

narodowych, dla trudów pokoleń, które minęły, dla ich ofiarnej krwi wylanej

w powstaniach, w walce o wolność ojczyzny, na wszystkich kontynentach czy

w ostatnim Powstaniu Warszawskim. Chociaż wiele zrywów było nieudanych,

jednakże zawdzięczamy im to, że sumieniu międzynarodowemu przypominały

o naszym Narodzie. Ich praca, trud i ofiarne poświęcenie dało taki rezultat,

że obecnie jesteśmy".

X. Stefan Kardynał Wyszyński, Prymas Polski, 1964.

______________________________________________________________

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: