Wykład 9
Psychologia egzystencjalna
· „Psychologię egzystencjalną określić można jako empiryczną naukę o egzystencji człowieka, posługującą się metodą analizy fenomenologicznej.”
· Boss: „Wina egzystencjalna człowieka polega na tym, że nie udaje mu się w pełni wywiązać z nakazu urzeczywistnienia wszystkich swych możliwości.”(1963, 270)
PSYCHOLOGIA EGZYSTENCJALNA według V. FranklaCzłowiek jest twórcą samego siebie.
· Rozwijając się duchowo w coraz większym stopniu stajemy się ludźmi.
· Duchowy wymiar psychiki nie jest sprowadzalny do religijności.
· Co to jest duchowość?
o Nie można podać definicji duchowości ponieważ ze swej natury jest ona bezpośrednio nieuchwytna.
o Duchowość to differentia specifica człowieka.
o Duchowość jest tylko –i aż przejawem typowej psychicznej działalności, zdobyczą jednostki ludzkiej postawionej przed egzystencjalnym dylematem.
CZTERY DYLEMATY EGZYSTENCJALNE (wg. Tillicha)
· DYLEMAT ŚMIERCI - Człowiek jest świadomy faktu swojej nieuniknionej śmiertelności. Wyzwala to lęk i próby jego przezwyciężenia. Wola życia jest bowiem fundamentalną motywacją organizmu.
· DYLEMAT SAMOTNOŚCI - Jeżeli odkrywam siebie jako twórcę znaczenia i własnego losu, to odkrywam też innych:
o Inni mają własne światy i mój świat jest dla nich odrębny. Nigdy nie będę w pełni dzielił z nikim świata przeżyć.
· DYLEMAT WOLNOŚCI - W potocznej wiedzy wolność jest czymś pożądanym. Ale w filozofii egzystencjalnej wolność ma inne znaczenie i jest źródłem konfliktu i lęku egzystencjalnego.
· DYLEMAT BEZSENSU - Jeżeli to ja tworzę znaczenie świata i wartości, jeżeli jestem, podobnie jak inni, samotni w swoim rozumieniu świata, to co nadaje sens życiu?
VIKTOR FRANKL
· Jeżeli człowieka uważamy za takiego jakim jest, to czynimy go gorszym;
· Jeżeli uważamy go za takiego, jakim powinien być, to czynimy go takim, jakim może być.
· LOGOTERAPIA –od (logos)rozum, pojecie, siła twórcza. Wg Franklato –sens, znaczenie, duch w perspektywie egzystencjalnej. Celem terapii jest zrozumienie wolności woli, znalezienie woli sensu i pojecie sensu życia.
Na czym polega rozwój?
· Byt ludzki wyznaczany jest przez:
o Rozwój poznawczy – (gnoza) –świadomość,
o Rozwój etyczny –odpowiedzialność Uświadomienie bytu powinnościowego – sens i wartość.
o Uświadomienie bytu możnościowego – wolność, odpowiedzialność.
· Człowiek duchowy – to człowiek wolny!
· Człowiek „ma” CIAŁO ale „jest” DUCHEM.
· Człowiek zaczyna być człowiekiem dopiero tam, gdzie potrafi przeciwstawić się własnemu organizmowi psychofizycznemu.
MOTYWACJA LUDZKA –WOLA SENSU –PODSTAWOWY SPOSÓB ODNIESIENIA SIĘ CZŁOWIEKA DO RZECZYWISTOŚCI
· CZŁOWIEK JAKO ISTOTA ROZUMIEJĄCA –TZN. DĄŻACA DO ZROZUMIENIA SENSU:
o TEGO CO ZEWNĘTRZNE
o WŁASNEGO ŻYCIA
· ODCZYTYWANIE SENSU MA ZAWSZE CHARAKTER SUBIEKTYWNY (SENS PODMIOTU W RELACJI DO KONKRETNEJ SYTUACJI)
· DĄŻENIE DO SENSU JEST PROCESEM ODNAJDYWANIA ZNACZEŃ BARDZIEJ OBIEKTYWNYCH.
· JEST TO PROCES POZNANIA WARTOŚCI I „CZUCIU WARTOŚCI”
· STRUKTURA WARTOŚCI TWORZY STRUKTURĘ WYNIKANIA KONKRETNYCH SENSÓW ORAZ NADSENSU
· POZNANIE A WIARA
· NADSENS –TOTALNY BEZSENS
· PYTANIA:
o CZY TO MA SENS?;
o JAKI TO MA SENS?
INTENCJONALNOŚĆ –SAMOTRANSCENDENCJA
· INTENCJA CZŁOWIEKA NIE MA NA WZGLĘDZIE NADSENSU, SENSU OGÓLNEGO ALE ZAWSZE SENS SZCZEGÓŁOWY –KONKRETNEJ SYTUACJI
· MOTYWACJA WYZNACZONA PRZEZ SENS I WARTOŚCI NIE JEST DETERMINISTYCZNA
· POPĘDY POPYCHAJĄ –WARTOŚCI PRZYCIĄGAJĄ
PATOLOGIA WOLI SENSU:
· ABSOLUTYZACJA WARTOŚCI –PRZYPISANIE WARTOŚCIOM RELATYWNYM STATUSU ABSOLUTNEGO (CIERPIENIE JAKO SENS ŻYCIA; CIERPIENIE JAKO DROGA ROZWOJU OSOBISTEGO)
· ZJAWISKO PUSTKI EGZYSTENCJALNEJ-WYNIK PROCESU ZABLOKOWANIA POZNANIA OBIEKTYWNYCH WARTOŚCI –NERWICA NOOGENNA –ZABLKOWANIE WOLI SENSU (WARSTWA DUCHOWA) PROWADZI DO ZABURZEO W WARSTWIE PSYCHICZNEJ
BŁĘDNE POSTAWY WOBEC RZECZYWISTOŚCI1.
· POSTAWA PROWIZORYCZNA –POCZUCIE ZAGROŻENIA –SYTUACJA OBECNA JAKO WYJĄTKOWA
· POSTAWA FATALISTYCZNA –BRAK MOŻLIWOŚCI DZIAŁANIA
· POSTAWA KOLEKTYWISTYCZNA –NIEMOC + ZAGROŻENIE
· FANATYZM -ABSOLUTYZACJA WARTOŚCI I NEGOWANIE INNYCH
Wykład 10 & 11
PODSTAWOWE FUNKCJE OSOBOWOŚCI W UJĘCIU POZNAWCZYM
· Konstruowanie poznawcze, czyli nadawanie znaczenia (sensu) naszym doświadczeniom
· Dostarczanie podstaw dla ewaluacji (oceny) zdarzeń, innych ludzi, i samego siebie(m.in. oceny celów, kierunków i wyników działania, własnej przeszłości i przyszłości)
· Programowanie działań, a więc ustanawianie celów i dobór strategii działania adekwatnych do wymogów sytuacji;
· Sterowanie przebiegiem działania: procesy podmiotowej kontroli i samoregulacji(aktywacja i realizacja celów; monitorowanie i „dostrajanie” własnych emocji, stanów motywacyjnych, i zachowań)
Nadrzędne zadania osobowości jako systemu:
adaptacja psychologiczna & Integracja osoby
Interakcyjne podejście do rozwoju
Przystosowanie jako aktywny proces, którego celem jest:
· OBRONA ISTNIENIA
· INTEGRALNOŚCI
· TOŻSAMOŚCI
· ADAPTACJA(Heinz Hartmann): autoplastyczna, alloplastyczna, przez wybór środowiska
· INTEGRACJA OSOBY. Najważniejsze przejawy: spójność zachowania z centralnymi standardami (wartościami, celami osobistymi, przekonaniami)
poczucie własnej jedności (unity): przeświadczenie, że jesteśmy tą samą osobą w różnym czasie i okolicznościach
poczucie autonomii i podmiotowej kontroli (odczucie wolności, możliwości wywoływania zmian w sobie i w otoczeniu)
MECHANIZMY PSYCHOLOGICZNE ZAPEWNIAJĄCE INTEGRACJĘ:
· pojęcie własnej osoby (względnie stały wizerunek siebie)
· samoświadomość (zdolność do koncentracji uwagi na sobie jako obiekcie)
· procesy samoregulacji(dostrajanie zachowania do standardów wewnętrznych bądź postrzeganych oczekiwań innych ludzi)
RÓŻNICE INDYWIDUALNE
Wyznaczane są przez:
1. Strategie przetwarzania informacji, które warunkują sposób konstruowania siebie i świata:
· ZŁOŻONOŚĆ POZNAWCZĄ
· POTRZEBA AKTYWNOŚCI POZNAWCZEJ
· POTRZEBA ZAMKNIECIA VS OTWARCIA POZNAWCZEGO
2. Podmiotowość kontroli:
· UMIEJSCOWIENIE KONTROLI
· POTRZEBA KONTROLI
· STYL ATRYBUCJI ZDARZEŃ
STYLE ATRYBUCJI ZDARZEŃ
· Samoutrudniania
· Defensywnego pesymizmu
· Nierealistycznego optymizmu
· wytwarzanie autonarracji
· modyfikowania zapisu pamięciowego (totalitarne ego)
· atrybucji przyczynowych
· porównania społeczne (w dół lub w górę)
· myślenie kontrfaktyczne (gdybanie....)
TEORIA KONSTRUKTÓW OSOBISTYCH G. KELLY'EGO
Modele człowieka w psychoanalizie, psychologii S-R, i w podejściu poznawczym.
Podstawowy postulat: osobowość "urządzeniem" do przewidywania zdarzeń.
Główne tezy teorii konstruktów osobistych:
· Indywidualny system konstruktów -odpowiedzialny za niepowtarzalny, osobisty charakter doświadczenia (m. in. złożoność systemu a złożoność percepcji świata).
· Konstrukty centralne konstrukty peryferyjne (np. podobny do mnie-różny ode mnie; dowcipny-niedowcipny).
· System konstruktówa przewidywanie zachowania innych. Rozwój systemu konstruktów: znaczenie konstruowania nowych zdarzeń.
· REP test jako metoda pomiaru systemu konstruktów.
TEORIA OSOBOWOŚCI AUTORYTARNEJ (Adorno, Frenkel-Brunswick, Levinson, Sanford).
· Społeczne źródła teorii -zainteresowanie genezą faszyzmu.
· System wychowawczy w rodzinie autorytarnej.
· Psychodynamika autorytaryzmu.
· Główne przejawy osobowości autorytarnej:
o uległość wobec autorytetów
o etnocentryzm i uprzedzenia
o antyintracepcja
o pesymistyczna wizja ludzkiej natury
· Krytyka teorii osobowości autorytarnej jako objaśnienia faszyzmu.
OSOBOWOŚĆ DOGMATYCZNA, czyli UMYSŁ ZAMKNIĘTY (Rokeach).
· Cechy dogmatycznego systemu przekonań.
· ...
farbe.schwarz