[Leki_resuscytacyjne] Barzdo.pdf

Leki RATOWNICY MEDYCZNI*

Zakład Medycyny Ratunkowej i Medycyny Katastrof UM w Łodzi

1. glucagon proszek i rozp. do sporz. roztw. do wstrzykiwań, 1 fiol. z proszkiem + 1

strzykawka z rozp. 1 ml, 1 ml sporządzonego roztworu zawiera 1 mg glukagonu

antidotum, diagnosticum, hormonum

W przypadku ci ęŜ kiej hipoglikemii wywołanej przedawkowaniem insuliny bądź

hipoglikemii, gdy podanie glukozy jest niemoŜliwe: dzieci powyŜej 20 kg mc. i

dorośli, po rozpuszczeniu bezpośrednio przed podaniem (w wodzie lub zwykle

dołączonym do zestawu rozpuszczalniku w stęŜeniu nieprzekraczającym 1 mg/ml) i

uzyskaniu klarownego roztworu, s.c. , i.m. lub i.v. 0,5 mg - 1 mg preparatu.

Dzieci do 20 kg: 10–20 g/kg mc. (zwykle połowę dawki dla dorosłych, tj. 0,5 mg). W

razie opóźniającej się reakcji dawkę moŜna powtórzyć po 20 minutach, jednak zwykle

wobec braku efektu do 15 min zaleca się podanie glukozy i.v.

Po wybudzeniu naleŜy podać węglowodany celem uzupełnienia wątrobowego

glikogenu.

W zatruciu beta-adrenolitykami : dorośli początkowo bolus 5–10 mg, następnie

wlew i.v . 2–10 mg/h; dzieci początkowo bolus 15–150 mikrog/kg mc. a następnie

wlew i.v. 1–5 mg/h.

2. aspiryna, aspirin, polopiryn, tabletki p.o 300 mg

kwas acetylosalicylowy

Ostry zespół wie ń cowy 300 mg rozgnieciona lub rozgryziona

Pc/wsk. NadwraŜliwość na salicylany, astma aspirynozaleŜna, choroba wrzodowa

Ŝołądka, krwawienie z przew. pokarm. Nie wolno podawa ć u dzieci poni Ŝ ej 12 roku

Ŝ ycia!!!!!!! (zespół Rey’a)

Osłabia działanie moczopędne furosemidu.

Objawy zatrucia:

Szum w uszach, utrata słuchu, hiperwentylacja, wzrost temperatury ciała,

pocenie,

Zasadowica oddechowa z kwasicą metaboliczną,

Hipokaliemia, hipoprotrombinemia, obrzęk płuc,

Leczenie: alkalizacja moczu, w cięŜkich przypadkach hemodializa.

Odtrutki brak.

3. Adrenalina,Epinefryna handlowa:Adrenalini,Adrenalinum,Anapen, Fastjekt

Opracowanie: lek. med. El Ŝ bieta Balcerzyk-Barzdo, mgr Tomasz Sikorski

*Uzupełnieniem niniejszego opracowania są informacje zawarte w pełnych opisach poszczególnych leków.

Leki RATOWNICY MEDYCZNI*

Zakład Medycyny Ratunkowej i Medycyny Katastrof UM w Łodzi

mi ę dzynarodowa:Epinephrinum forma leku: amp 1mg/ml.

W NZK 1 mg i.v, co 3-5 min dotchawiczo dawki 2-3 razy większe - do rurki

zazwyczaj 2-3 mg adrenaliny rozcieńczone 10 ml wody do wstrzyknięć.

W anafilaksji 0,5 mg domięśniowo.

W ci ęŜ kiej astmie lub stanie astma tycznym 0,3 mg podskórnie – moŜe być powtarzana

3 krotnie co 20 min.

W bradyarytmiach opornych na atropinę we wlewie 2-10 mikrog/min

We wstrz ą sie kardiogennym jako lek drugiego rzutu.

Dzieci. Dawka w zaleŜności od masy ciała .

Resuscytacja kr ąŜ eniowo-oddechowa i.v. 10 mikrog/kg mc. co 3-5 min. Doszpikowo

10 mikrog/kg mc. lub dotchawiczo 100 mikrog/kg mc. co 3-5 min.

W opiece poresuscytacyjnej wlew ciągły i.v. 0,1-1 mikrog/kg mc./min.

We wstrz ą sie anafilaktycznym i.v. 10 mikrog/kg mc. (10 mikrog = 1 ml w

rozcieńczeniu 1:100 000), nie przekraczać jednorazowej dawki 0,1 mg.

Reakcje anafilaktyczne z wyrównanym kr ąŜ eniem, astma oskrzelow a - 10 mikrog/kg

mc. s.c., maksymalnie 0,5 mg. W razie potrzeby dawkę powtarzać co 20 min-4 h.

Objawy uboczne: tachykardia, zaburzenia rytmu serca, dławica piersiowa

(zwiększenie zuŜycia tlenu przez mięsień sercowy), wzrost ciśnienia tętniczego,

wzrost ciśnienia wypełniania lewej komory, obkurczenie naczyń krezkowych i

nerkowych, niepokój, draŜliwość, bezsenność, bóle i zawroty głowy, bladość powłok,

drŜenia.

3. Amiodaron Cordarone ampułki 0,15 g/3ml

W ZK w VF/VT opornym na defibrylację przed 4 defibrylacją – 300 mg doŜylnie

rozpuszczone w 20 ml 5% glukozy w bolusie.

W tachyarytmiach niestabilnych po 3 nieskutecznej kardiowersji 300 mg doŜylnie

rozpuszczone w 5% glukozie w czasie 10 – 20 min.

W tachyarytmiach stabilnych z szerokimi, miarowymi zespołami QRS i wąskimi

niemiarowymi zespołami QRS (gdy migotanie przedsionków trwa krócej niŜ 48h) 300

mg doŜylnie rozpuszczone w 5% glukozie w czasie 20 – 60 min.

Cz ę stoskurcz nadkomorowy zwi ą zany z zespołem WPW (Wolffa- Parkinsona- White`a)

150-300 mg doŜylnie rozpuszczone w 5% glukozie w czasie 10 – 20 min.

Dzieci:

doŜylnie 5 mg/kg m.c.;

Opracowanie: lek. med. El Ŝ bieta Balcerzyk-Barzdo, mgr Tomasz Sikorski

*Uzupełnieniem niniejszego opracowania są informacje zawarte w pełnych opisach poszczególnych leków.

Leki RATOWNICY MEDYCZNI*

Zakład Medycyny Ratunkowej i Medycyny Katastrof UM w Łodzi

Interakcje: Amiodaron moŜe zwiększać działanie warfaryny oraz zwiększać stęŜenie

digoksyny.

Objawy uboczne: bradykardia, hipotonia

Postępowanie w zatruciu:

Płukanie Ŝołądka, podanie leków pobudzających receptory β– adrenergiczne

(izoprenalina) lub glukagonu – w bradykardii.

NIE podawać w WIELOKSZTAŁTNYM CZĘSTOSKURCZU KOMOROWYM!!!

4. Atropina Atropinum sulfuricum, Atropini sulphas – amp 0,5mg/1ml, 1mg/1ml

Bradykardia : 0,5 mg doŜylnie powtarzane do łącznej dawki 3 mg co 3-5 min.

W ZK asystolia i PEA z częstością zespołów QRS<60/min. w jednorazowej dawce 3

mg i.v., dotchawiczo dawka 2-3 razy większa rozcieńczona 10 ml wody do

wstrzyknięć.

W zatruciu ś rodkami fosfoorganicznymi – do tzw. wysuszenia pacjenta.

Przed indukcją znieczulenia domięśniowo, podskórnie lub doŜylnie: 0,3-0,6 mg,

Jako lek zmniejszający napięcie mięśni gładkich przy kolce jelitowej, Ŝółciowej,

nerkowej.

W okulistyce do rozszerzenia źrenicy i poraŜenia akomodacji.

Dzieci - 20 µg/kg m.c./dobę doŜylnie – jednak dawka nie powinna być mniejsza niŜ

100mikrog – paradoksalna bradykardia. Dotchawiczo 30mikrog/kg.

Pc/wsk: Jaskra. Przerost gruczołu krokowego. ZwęŜenie odźwiernika, tachykardia,

choroba niedokrwienna serca. Leczenie bradykardii u pacjentów po przeszczepie

serca.

Objawy zatrucia ( dzieci 10 mg, dorośli 100 mg – śmiertelne zatrucie; śmierć z

powodu poraŜenia ośrodka oddechowego): szerokie źrenice, sucha skóra i błony

śluzowe, czerwona skóra, tachykardia, pobudzenie psychoruchowe, podwyŜszenie

temperatury ciała, halucynacje, śpiączka. Podawać fizostygmin ę , neostygmin ę – leki

pobudzające układ przywspółczulny.

5. CLEMASTINUM amp 2mg/ml

Leczenie wspomagające we wstrząsie anafilaktycznym , obrzęku naczynioruchowym:

podawać doŜylnie lub domięśniowo.

Opracowanie: lek. med. El Ŝ bieta Balcerzyk-Barzdo, mgr Tomasz Sikorski

*Uzupełnieniem niniejszego opracowania są informacje zawarte w pełnych opisach poszczególnych leków.

Leki RATOWNICY MEDYCZNI*

Zakład Medycyny Ratunkowej i Medycyny Katastrof UM w Łodzi

Przed podaniem doŜylnym naleŜy zawartość ampułki rozcieńczyć pięciokrotnie (1:5)

0,9% NaCl lub 5% roztworem glukozy. Wstrzykiwać powoli w ciągu 2-3 min. 2 ml (1

ampułka)

Zapobiegawczo przed zabiegiem mogącym wywołać uwolnienie histaminy: doŜylnie,

2 ml bezpośrednio przed zabiegiem.

NaleŜy unikać jednoczesnego stosowania leku, z innymi, które działają hamująco na

OUN np. barbituranami, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, lekami

stosowanymi w parkinsonizmie.

Inhibitory monoaminooksydazy (MAO) przedłuŜają i nasilają działanie klemastyny.

6. DIAZEPAM (RELANIUM) Roztwór do wstrzykiwa ń 10 mg/ 2 ml

Domięśniowo podawać w duŜe grupy mięśniowe. DoŜylnie podawać do duŜych Ŝył,

powoli z szybkością 2,5-5 mg/min; Lek rozcieńczyć 0,9% NaCl lub 5% roztworu

glukozy.

Dawkowanie i.v.; i.m.

Dorośli:

Stany lękowe 2-10 mg 2-4 razy na dobę.

Objawy nagłego odstawienia alkoholu:10 mg 3-4 razy przez pierwszą dobę, następną

dawkę moŜna zmniejszyć do 5 mg 3-4 razy na dobę.

Lek przeciwdrgawkowy:(dorośli) 2-10 mg 2-4 razy,(dzieci) 0,5 mg/kg mc.

Sedacja: 5-10mg

Dawka dobowa 60 mg.

NadwraŜliwość na diazepam, inne pochodne benzodiazepiny lub inny składnik

preparatu.

Nie nale Ŝ y prowadzi ć pojazdów przez co najmniej 24h od za Ŝ ycia leku. Nie nale Ŝ y

spo Ŝ ywa ć alkoholu do 36h po przyj ę ciu leku.

Synergizm działania w trakcie równoległego stosowania z lekami o działaniu

depresyjnym na OUN (barbiturany, leki przeciwdepresyjne, inhibitory MAO,

neuroleptyki, leki przeciwdrgawkowe, znieczulające, przeciwhistaminowe o działaniu

uspokajającym, opioidowe leki przeciwbólowe), etanolem i lekami zwiotczającymi

mięśnie.

Przedawkowanie/zatrucie

Objawy: senność, zaburzenia świadomości i koordynacji ruchowej, niewyraźna mowa,

tachykardia, zahamowanie czynności ośrodka oddechowego.

Opracowanie: lek. med. El Ŝ bieta Balcerzyk-Barzdo, mgr Tomasz Sikorski

*Uzupełnieniem niniejszego opracowania są informacje zawarte w pełnych opisach poszczególnych leków.

Leki RATOWNICY MEDYCZNI*

Zakład Medycyny Ratunkowej i Medycyny Katastrof UM w Łodzi

Leczenie: monitorowanie oddechu, tętna i ciśnienia tętniczego, płukanie Ŝołądka do 6

godz, podawanie płynów, zachowanie droŜności dróg oddechowych. Podanie doŜylnie

swoistego antagonisty pochodnych benzodiazepiny – flumazenilu (Anexata) –

wybudzanie pacjenta po kilku, kilkunastu min.

Flumazenil (Anexate) – amp. 1 mg/10 ml, doŜylnie, w dawce 0,3-0,5 mg podaje

się pacjentom nieprzytomnym, którzy wybudzają się juŜ w ciągu 2-5 min.

Podawać do 2 godz. od zatrucia. OstroŜnie u pacjentów stosujących trójcykliczne

antydepresanty – ryzyko drgawek.

6. Midazolamum (dormicum, midanium, sopodorm) amp st ęŜ enia 1mg/ml, 5mg/ml,

2,5mg/ml, 7,5mg/ml

Sedacja, premedytacja.

NaleŜy zachować szczególną ostroŜność, podając midazolam chorym z grupy duŜego

ryzyka: chorym w podeszłym wieku oraz wyniszczonym, chorym z POChP,

przewlekłą niewydolnością nerek, zastoinową niewydolnością serca, u chorych z

organicznym uszkodzeniem mózgu lub w złym stanie ogólnym.

Równocześnie stosowany z opioidowymi lekami przeciwbólowymi nasila działanie

uspokajające, moŜe spowodować wystąpienie depresji oddechowo-krąŜeniowej.

Podanie midazolamu z duŜą dawką fentanylu moŜe wywołać znaczne obniŜenie

ciśnienia tętniczego; dotyczy to zwłaszcza noworodków.

Midazolam wytrąca się w obecności wodorowęglanu sodu.

Dawkowanie: sedacja 2,5 mg i.v. 5-10 min, Dawka całkowita nie przekracza zwykle 5

mg.

7. Flumazenil, Anexate 0,5 mg/5 ml

Diagnostyka i leczenie przedawkowania pochodnych benzodiazepiny lub zatrucia

nimi.

Całkowite lub częściowe odwrócenie działania pochodnych benzodiazepiny w okresie

okołooperacyjnym, podczas zabiegów diagnostycznych i leczniczych.

Dorośli. Anestezjologia. Początkowo 0,2 mg i.v. przez 15 s. Po minucie moŜna podać

dawkę 0,1 mg, moŜna ją powtarzać co minutę do dawki całkowitej 1 mg. Zazwyczaj

stosowana dawka wynosi 0,3-0,6 mg.

Intensywna terapia. Dawka wstępna 0,3 mg i.v. , jeŜeli w ciągu 60 s nie uzyskano

zadowalającego powrotu stanu świadomości, moŜna podać kolejne dawki flumazenilu,

Opracowanie: lek. med. El Ŝ bieta Balcerzyk-Barzdo, mgr Tomasz Sikorski

*Uzupełnieniem niniejszego opracowania są informacje zawarte w pełnych opisach poszczególnych leków.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: