Dn, 19.09.2010r.
Osoba ma zdolność wyboru, jest intencjonalna, osoba jest osobą dzięki relacjom osobowym, ludzka świadomość ma charakter ciągły.
ROZUMIENIE OSOBOWOŚCI – PERSONALIZM
· W relacjach psychologicznych ważna jest wartość i godność człowieka, która tkwi w samym człowieku
· Osoba nie może być nigdy traktowana jako przedmiot ale stanowi podmiot i cel naszych działań
· Egzystencje określają relację międzyosobowe
· Osoba charakteryzuje się niepowtarzalnością i nadrzędnością względem wartości materialnych, ekonomicznych i rynkowych
KONSEKWENCJE PODEJŚCIA PERSONAISTYCZNEGO:
· Każdego człowieka trzeba afirmować
· Zaznacza się prymat życia duchowego
· Człowiek nie może zostać zredukowany do ciał, zmysłów, fizjologii
· Człowiek jest podmiotem, który ma niebywałe prawa do kierowania
· Afirmacja osoby i jej praw
· Jestem osobą – mam zobowiązania i powinności
· Odrzucenie liberalizmu (jestem ja, mi wolno wszystko)
Najważniejsze cechy osoby w roli psychologa:
· Godność
· Autonomia i wolność człowieka (wolność zewnętrzna i wewnętrzna)
· Odpowiedzialność ujawnia się w gotowości poniesienia konsekwencji dobrych i złych skutków naszego postępowania
Tożsamość
Wewnętrzna, skonstruowana przez samego siebie. Dynamiczna organizacja popędów, zdolności, przekonań i historii życia osoby.
Kim jestem?
Ku czemu dążę?
Kryzys – okres świadomego podejmowania decyzji.
Zobowiązanie – osobiste zaangażowanie w jakiejś zajęcie lub system przekonań.
Wychodzenie z kryzysu - zakończenie etapu poszukiwań alternatyw i podjęcia decyzji co do dalszych poczynań.
Pozostanie w kryzysie – działanie poszukujące, mało spójne, chaotyczne, nie prowadzące do żadnej konkluzji.
Dojrzała osobowość
To pełna integralność i wykształcenie w miarę trwałych cech.
Tożsamość moratoryjna, odroczona
Poszukiwanie przez długi czas, środowisko daje przyzwolenie na brak aktywności. Spełnienie wszelkich oczekiwań. Niemożność dokonywania wyboru.
Tożsamość lustrzana
Brak przyzwolenia na próbowanie i eksperymentowanie, jednocześnie wyraźne artykułowanie wymagania, dokonanie szybkiego i wyraźnego wyboru.
Tożsamość rozproszona i pomieszana
Brak okazji do eksploracji, brak nacisków z otoczenia by podjąć jakąś i wziąć odpowiedzialność za swoje życie.
Wartości w pracy psychologa
Ingarden „Natura ludzka…”
Naczelną wartością dla psychologa jest:
· Dobro drugiego człowieka
· Niesienie pomocy
· Poprawiane kontaktów międzyludzkich
· Psycholog cały czas musi być z wartościami, egzystuje z nimi
· Chce być wzorem dla klientów
· Wartości odnosi się do cech, stanów, czynności które podmiot wykonuje
Wartość może oznaczać cechę jakiegoś obiektu, wtedy to my nadajemy tą wartość, charakter subiektywny. Każdy ma swoje własne wartości.
Masłow – 15 rodzajów meta patologii wartości:
o Deprywacja prawdy
o Zło, z którym klient się styka
o Patogenna deprywacja piękna
o Brak pełni jedności
o Patogenna deprywacja trwałości i ciągłości
o Jedyność, unikalność
o Zaniedbanie, niska jakość
o Niespełnienie dążeń, oczekiwań, nadziei
o Niesprawiedliwość
o Zagmatwanie, złożoność, dezintegracja
o ubóstwo
o nadmierny wysiłek
o brak humoru
o patogenna deprywacja samowystarczalności
o deprywacja znaczenia
podstawowa wartość psychologa to ludzkie życie.
Psycholog musi znać swoje ograniczenia. Musi przejść terapię, superwizor.
ROLA PSYCHOGA:
§ opisuje zaburzenia zachowania
§ wyjaśnia psychologiczne powstawanie zaburzeń
§ wskazuje dynamikę zaburzeń
§ opisuje elementy niezaburzone
§ ustala wskazanie pomocy terapeutycznej
§ przy chorobach psycholog zdaje sprawę, że choroby wpływają na emocjonalność klienta
§ powinien zając się analizą oddziału szpitalnego na którym leży pacjent, relacje między pacjent-lekarz-personel
a) przy operacjach, porodzie, onkologia
b) wprowadzać relaksacje, uczyć pozytywnego myślenia
c) aktywizować ku wartościom, ku wyzdrowieniu
d) pomoc w akceptacji diagnozy
e) pomoc w przywróceniu równowagi
f) obniżać lęk przed fizycznym skutkiem leczenia, przed przerzutami
g) mówienie o powrocie do zdrowia
h) terapia z rodziną – terapia pośrednia
EMPIRYZM
Teoria naturalistyczna
(obiektywistyczne)
Programowa bezzałożeniowosc
Człowiek przedmiotem, osobnikiem
(fizykalizm)
Celem – prawo ogólne
(momotetyzm)
Badanie eksperymentalne
(manipulacja)
ESENCJALIZM
Teoria antynaturalistyczna
(subiektywistyczna)
Założenie antologiczne
Człowiek jest podmiotem, osobą
(personalizm)
Celem – prawo jednostkowe
(idiografizm)
Badania dialogowe
(komunikacja, podejmowanie relacji osobowych)
Dn, 28.11.2010r.
Dekalog cech i zdarzeń psychologa:
1. Wszystkie problemy osobiste jeśli nie są załatwione zawsze będą wpływały na klienta.
2. Niezrozumienie klienta -> nie przyjmujemy jego punktu widzenia.
3. Brak wyobraźni -> …….
4. Przesadne zadowolenie z siebie
5. Lęk przed zmianami -> jeśli można spowodować żeby klient chciał coś zmienić
6. Brak elastyczności zachowań -> problem dla perfekcjonisty
7. Niepewność -> bo wiem za mało, bo jestem nieprzygotowana, bo robię coś czego nie umiem.
8. Porywczość.
9. Niewłaściwe delegowanie zadań i obowiązków
10. Nieumiejętność organizowania pracy własnej.
Osobowość psychologa / doradcy / terapeuty
1. Samoświadomość własnej emocjonalności i systemu wartości.
2. Zainteresowanie realiami i sprawami społecznymi.
3. Poniesienie odpowiedzialności za siebie i klienta
4. Autentyczność – zgodność wewnętrzna „bycia sobą”
5. „Niezakładanie masek” – nie granie ról, pokazanie jaka jestem.
6. Akceptacja – bezwarunkowy, pozytywny stosunek do klienta, szacunek dla jego indywidualności; życzliwość i troska niezależna od sytuacji; dostrzeganie mocnych stron klienta ale też jego ograniczeń; wiara w pozytywne w możliwości; nieocenianie!
7. Empatia – właściwe odbieranie uczuć klienta, stojących za tym jego przeżyć, uczuć, motywacji.
8. Dojrzała osobowość – posiadanie dobrze rozwiniętego i rozbudowanego obrazu siebie, zdolność rozumienia siebie, panowanie i zaspokajanie potrzeb bez wewnętrznych konfliktów.
9. Posiadanie poczucia bezpieczeństwa emocjonalnego.
10. Obiektywizacja samego siebie przez obiektywny wgląd w siebie.
11. Funkcjonowanie z dozą optymizmu. Optymizm ma być zgodny z rzeczywistością zewnętrzną i prawidłowa oceną sytuacji.
12. Posiadanie jednoczącej filozofii życia – posiadanie skrystalizowanych poglądów.
1.Wartość znaczenia
4.Apel
WYPOWIEDŹ
3.Ujawnianie siebie
2.Wzajemne relacje
1. Jak odbywa się przekazywanie informacji?
2. Jak traktuje mojego rozmówcę, jak nawiązuje z nim kontakt?
3. Mówiąc do kogoś zawsze ujawniamy siebie (pokazujemy cechy, emocje, wartości) – duża rola psychologii humanistycznej.
4. Apeluje do kogoś aby coś zrobił, aby słuchał naszych komunikatów.
Shultz van Thum – istota rozumienia
Bariery komunikacyjne –>nasze relacje, które mają bardzo wysoki stopień ryzyka –> mają bardzo wysoką tendencję do szkodzenia.
Bariery komunikacyjne blokują naszą konwersację, zawsze prowadzi do zatracenia dialogu, skutecznie utrudniają rozwiązanie problemu, zawsze zwiększają dystans emocjonalny.
1. Osądzanie
2. Dawanie rozwiązań
3. Odwracanie uwagi
Krytykowanie, przeżywanie, stawianie diagnoz, chwalenie połączone z oceną.
Osądzanie – ma za zadanie przyjęcie lub odmawianie tego co mówi druga osoba
Krytykowanie – przy krytyce pochwała wykorzystywana do wymuszania zmiany zachowania.
Dawanie rozwiązań – często są one proponowane z troski, traktowane jako porady, autorytarne rozkazy, agresywne w postaci groźby, moralizatorstwo.
Są potencjonalnymi barierami, gdy są jednokierunkowe, gdy druga osoba nie ma możliwości odpowiedzenia że nie chce.
Przeżywanie: nadawanie etykietek.
Stawianie diagnozy
Pochwała połączona z oceną – „mógłbyś to robić jeszcze lepiej”, „udało ci się”
Rozkazywanie – grupa II zawsze poparte przymusem i siłą. Pojawia się opór, sabotaż (zrobić na złość)
Grożenie – rozwiązania które są komuś podsuwane ale stawia się nacisk na karę. Jest mocniejsza niż rozkazywanie.
Moralizowanie – wzmocniony niepokój, ale prowadzi do blokowania rozwoju samego siebie.
Stawianie zbyt wielu lub niewłaściwych pytań.
Doradzanie – jeśli doradzam to pomniejszam drugą osobę, obrażam.
Odwracanie uwagi
Logiczne argumentowanie
Uspokajnie
Przypisywanie
Stosowanie barier w komunikacji – osądzanie kogoś.
Zaufanie – zawierzenie komuś , wiara w kogoś.
Tajemnica zawodowa bazuje na tym, że szanujemy godność drugiej osoby. Godność psychologiczna – funkcje motywacyjne, stymuluje rozwój w kierunku wartości, etycznych naiwności, nadaje sens życia.
Poczuci...
CZ-A