Warsztaty arteterapeutyczne - Grażyna Jezierska.pdf - Arteterapia - dancistino

DZIELIMY SIE DOŚWIADCZENIAMI

Spotkanie ze sztuką

Warsztaty

arteterapeutyczne

Praca nadesłana na konkurs ogłoszony przez

redakcję „Życia Szkoły” pod hasłem „Jak

atrakcyjnie, bezpiecznie i pożytecznie spędzać

wolny czas”. Otrzymała pierwszą nagrodę.

n Grażyna Jezierska

nie ani uzdolnienia plastyczne.

Wskazany jest strój luźny, niezobowiązu-

jący, sportowy i obuwie na zmianę.

Środki pozawerbalne, jakimi posługuje

się sztuka, uświadamiają własne odczucia,

uczucia i emocje.

Trening umożliwia uczestnikom:

rozbudzanie kreatywności,

opanowanie zmęczenia,

kontrolę własnego ciała,

tworzenie przestrzeni do odpoczynku,

świadome wytłumienie lęku poprzez jego

przetwarzanie,

sprawdzenie, jakie bodźce mają wpływ

na wyobraźnię i wykonywane prace,

rozumienie siebie i innych,

możliwość lepszego funkcjonowania

wcodzienności.

Sztuka służy porozumiewaniu się,

przemawia językiem zrozumiałym dla

większości ludzi bez względu na wiek,

wykształcenie, pochodzenie czy kolor

skóry. Sama w sobie podnosi poziom

jakości życia i leczy duszę.

szt., jeden arkusz dla każdego uczestnika/,

–papier biały /bloki rysunkowe format

A-3/ 5 szt.

–papier kserograficzny, format A-4, ryza,

–pastele tłuste, opakowania po 24, kolory

× 10 opakowań,

–ołówki miękkie w polewie, 20 szt.

– klej „wikol”,

–pędzle „szczeciniaki”,

–nożyczki 20 szt.

– sznurki bawełniane 40 m,

– taśma klejąca pakowa szeroka 5 szt.

– taśma dwustronna 3 szt.

– taśma przezroczysta 10 szt.

–gazety – makulatura – czarno-białe,

– cztery komplety mazaków kolorowych

/grube/.

Materiały niezbędne do przeprowadze-

nia warsztatów /dla 20 uczestników/:

–magnetofon lub odtwarzacz CD /nagra-

nia zabezpiecza prowadzący/,

–arkusze szarego papieru pakowego / 20

Życie Szkoły

N ie jest wymagane żadne przygotowa-

Uplastycznianie zachowań

Sztuka służy porozumiewaniu się, prze-

mawia językiem zrozumiałym dla większości

ludzi bez względu na wiek, wykształcenie,

pochodzenie czy kolor skóry. Sama w sobie

podnosi poziom jakości życia i leczy duszę.

Pomaga określić nastrój, lęk, napięcie, ob-

raz siebie, postawę wobec celów życiowych

czy zawodowych.

Sztukę traktuję jako twórczość artystycz-

ną, w której istotny jest obiekt artystyczny.

Zawodowo rysuję, maluję i fotografuję. Pra-

cuję w szkole, ucząc przedmiotów artystycz-

nych.

Na potrzeby arteterapii sztuka ma dla

mnie szczególny charakter – właśnie tera-

peutyczny. Jest terapia przez sztukę, terapia

przez twórczość, twórcza terapia, która kon-

centruje się na procesach twórczych: działa-

niach artystycznych, medytacji, refleksji.

Akt twórczy angażuje wiele funkcji czło-

wieka. Istotny jest wzajemny kontakt mię-

dzy ludźmi, kontakt z samym sobą i z ota-

czającą nas rzeczywistością. Środki

pozawerbalne, jakimi posługuje się sztuka,

uświadamiają nam odczucia, uczucia i emo-

cje. Można pracować nad własnymi syste-

mami sugestii, np. opanowaniem zmęcze-

nia, kontrolą własnego ciała, stworzeniem

własnej przestrzeni do odpoczynku, świado-

Akt twórczy angażuje wiele funkcji

człowieka. Istotny jest wzajemny kontakt

między ludźmi, kontakt z samym sobą

i z otaczającą nas rzeczywistością.

mym wytłumieniem lęku poprzez jego prze-

twarzanie. Działania plastyczne uczą do-

świadczania sukcesu, mogą nawet przewar-

tościowywać negatywne doświadczenia.

Każdy trening czy warsztaty arteterapeu-

tyczne umożliwiają uczestnikom rozbudze-

nie kreatywności i stwarzają warunki

do ujawnienia potrzeby tworzenia. Działania

wydobywają siły i energię, które pomagają

we własnym rozwoju oraz poszukiwaniu mo-

tywacji. Dają możliwość zmiany sztywnych

przekonań. Otwierają na odmienne sposoby

widzenia świata, tolerancję oraz akceptację.

Ułatwiają rozwiązywanie konfliktów emo-

cjonalnych i rozładowywanie napięć.

SCENARIUSZ ZAJEĆ

I. SZTUKA KOMUNIKOWANIA SIĘ

/autoprezentacja/

1. Poznajmy się

–podajemy dłonie i przedstawiamy się /pa-

trzymy sobie w oczy/;

–podajemy dłonie i nie patrzymy w oczy,

skupiamy się na uścisku, w uścisku wyra-

Fot. autorki

6/2006

żamy siebie /czy jesteś osobą zdecydowa-

ną, silną czy delikatną lub nieśmiałą?/;

– stoimy w kręgu i przedstawiamy się

w swój bardzo osobisty sposób, wykonu-

jemy wizytówki – nalepki z informacją,

jak chcemy, żeby się do nas zwracano,

iumieszczamy na sobie w widocznym

miejscu;

– przedstawiamy się za pomocą dźwięku

bębenka.

–możesz się nie zgadzać, ale nie możesz jej

zlikwidować;

–nanieś na tę kartkę swoją decyzję, swoją

kreskę, swój podział;

–nakażdej następnej nanoś swoje uwagi,

pojedyncze kreski;

–wykonuj tak długo, aż powróci Twoja

kartka.

Prezentacja:

–rozkładamy prace na podłodze obok siebie;

– co dla kogo jest ważne, dobre, ładne?

– kto podejmował jakie decyzje i dlaczego?

–jaka kreska najlepiej oddałaby Twoją

osobowość?

3. Rysowanie kolorem muzyki

–leżymy na podłodze, słuchamy muzyki

/około 5 min./;

– rysujemy z muzyką to, co chcemy, co aku-

rat w tej chwili myślimy;

–podnosimy się, oglądamy swój rysunek,

wybieramy w myślach fragment obrazu

najbardziej dla nas reprezentatywny;

–rysujemy ten fragment /istotę obrazu/

palcem na plecach partnera;

– partner rysuje swój obraz na naszych ple-

cach;

– rysujemy na kartce papieru istotę otrzy-

manego komunikatu;

–wyrywamy wcześniej wybrany z własnej

pracy fragment obrazu;

–zestawiamy z obrazem wykonywanym

przez naszego partnera.

Prezentacja:

–porównujemy, dyskutujemy o zbieżno-

ściach i przekłamaniach otrzymanych ko-

munikatów.

4. Twój portret

–siadamy w parach /najlepiej, gdy osoby

się nie znają/ tyłem do siebie, dotykając

się plecami;

–podłuższej chwili uspokojenia malujemy

obraz tego, co czujemy do naszego part-

nera /malujemy emocje/; nie pokazujemy

prac;

– udajemy się w parach na 10-minutowy

spacer;

–spacerujemy, rozmawiamy na te-

maty ogólne, nic nie mówimy o sobie;

Każdy trening czy warsztaty

arteterapeutyczne umożliwiają

uczestnikom rozbudzenie kreatywności

i stwarzają warunki do ujawnienia

potrzeby tworzenia. Działania

wydobywają siły i energię, które

pomagają we własnym rozwoju oraz

poszukiwaniu motywacji.

2. Moja kreska, mój kolor /interaktywne

rysowanie/

–siedzimy w kręgu, przed każdym leży bia-

ła kartka;

–każdy wybiera jedną kredkę, każdy inne-

go koloru.

Polecenie:

– przyjrzyj się białej, prostokątnej kartce,

obejrzyj ją dokładnie, jej wielkość,

kształt, proporcje boków;

–zastanów się, jakie znaczenie ma dla Cie-

bie ten kształt?

– jak wpływa na Twoją psychikę?

–czy pobudza Cię do działania, czy może

uspokaja?

–może ten kształt jest Ci obojętny?

–przyużyciu jednego elementu graficzne-

go – jednej kreski podziel tę płaszczyznę;

–ładniejsze? a może spokojniejsze? a mo-

że ważniejsze dla Ciebie?

–narysuj kreskę w takim miejscu, abyś

wziął odpowiedzialność za jej usytuowa-

nie na płaszczyźnie, za jej podział;

–decyzja, jak podzielisz kartkę, to Twój

niepowtarzalny portret psychologiczny!

–oddaj kartkę najbliższemu partnerowi;

– przyjrzyj się otrzymanej kartce, czy zga-

dzasz się z decyzją poprzednika?

Życie Szkoły

Fot. autorki

–popowrocie siadamy tyłem i rysujemy to,

co się między nami zdarzyło /emocje po-

wstałe w wyniku wspólnego spaceru;

udajemy się na 10-minutowy spacer;

–spacerujemy, rozmawiamy tylko o sobie,

pytamy partnera o sprawy osobiste;

Prezentacja:

– przedstawiamy prace partnerowi, dysku-

tujemy o prawdzie i przekłamaniach;

– jak widzi Cię Twój partner? Jak widzisz

Ty siebie?

5. Mój portret

–jaki jesteś? kim jesteś? /rysujemy ręką,

którą na ogół nie rysujemy czy piszemy/.

Prezentacja:

– rozpoznaj emocje, portrety wyekspono-

wane blisko siebie;

– JA, jaki jestem / arkusz gazety, dłonie

do dyspozycji, bez użycia narzędzi/.

Prezentacja:

–pokaż siebie w dowolnym miejscu, do-

wolnej przestrzeni;

– taki jestem /sznurek o długości-wysokości

uczestnika/.

Prezentacja:

–pokaż siebie w dowolnym miejscu, w do-

wolnej przestrzeni.

6. Idealna grupa, my, tacy jesteśmy – tu-

taj jesteśmy

Taki jestem

– rzeźby z papieru, modelowanie bez uży-

cia narzędzi /można drzeć, gnieść, zginać,

dowolnie modelować/.

Prezentacja:

–tworzymy grupę w przestrzeni, każdy

znajduje miejsce dla siebie – swojej

rzeźby, szuka dla siebie właściwego

miejsca;

– co możemy robić, jak ustawić rzeźby, aby

powstała idealna grupa?

7. Taki chciałbym być

–narysuj portret swoich marzeń.

8. Taki nie chciałbym być

–narysuj swój portret oraz jakim nie

chciałbyś być.

Prezentacja:

–zestawiamy w parach portrety, porównu-

jemy, zastanawiamy się.

9. ½ + ½, który portret jest prawdziwy?

–składamy kartkę papieru symetrycznie,

rysujemy połowę swojej twarzy;

– sąsiad dorysuje drugą połowę Twojej

twarzy, nie podglądając wizerunku wyko-

nanego przez Ciebie.

Prezentacja:

–porównujemy wykonane wizerunki.

6/2006

Fot. autorki

10. Moje nowe ja

–dodyspozycji mamy białą kartkę papieru

i sznurki.

Prezentacja:

–zestawiamy pierwsze i ostatnie portrety.

wyklejona gumą do żucia, sala pełna ba-

niek mydlanych, leje deszcz;

podążanie za dźwiękiem:

–jedna osoba idzie po sali z bębenkiem,

grając na nim;

inni z zasłoniętymi oczami podążają

za nią; zmiany rytmów:

–poruszamy się; dostrajając ciało i sposób

chodzenia do słyszanych rytmów.

3. Jak siedzę?

Wyobraź sobie:

–dostałeś w szkole pałkę i musisz powie-

dzieć o tym rodzicom; jak siedzisz

na krześle podczas rozmowy?

–zdajesz egzamin, piszesz ważną klasówkę

i nic nie umiesz!

–jesteś dyrektorem dużej firmy i przyjmu-

jesz ludzi do pracy;

– portret – tak siedzę /prezentacja/.

4. W jakim kolorze jesteś?

–wjakim kolorze się czujesz, wyraź siebie,

swoją osobowość, swój charakter jedno-

kolorową plamą i zasłoń ją;

–inne osoby podchodzą i domalowują pla-

mę: taki jesteś;

II. STROJENIE ZMYSŁÓW

1. Chodzenie

–pozycja wyjściowa – stanie;

– normalne chodzenie – normalne ogląda-

nie;

– przyspieszone chodzenie;

– bardzo szybkie chodzenie;

– bardzo wolne chodzenie i bardzo wolne

oglądanie.

2. Jak chodzę?

– dostałeś pałkę i musisz powiedzieć o tym

rodzicom, wracasz do domu, jak idziesz?

– idziesz na pierwszą randkę!

– przejdź przez salę w sposób, który najbar-

dziej Cię określa!

Zmiana podłoża:

–chodzimy po mchu, przez strumień gór-

ski, przez ulicę, na szkle, po błocie,

pod wiatr, sala, gdzie rozlano olej, sala

Życie Szkoły

Warsztaty arteterapeutyczne - Grażyna Jezierska.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: