dziesiec bledow darwina.pdf

(269 KB) Pobierz
pp65 - 17_01_10 ost
PRZEGLĄD PRASY KREACJONISTYCZNEJ
DZIESIĘĆ NAJWIĘKSZYCH BŁĘDÓW DARWINA
N ie ulega wątpliwości, Ŝe Darwin to jeden z najbardziej wpływo
to prokarionty znajdą się na poziomie telefonów komórko
wych. Nie ma Ŝadnych dowodów istnienia wcześniej
szych, prostszych form Ŝycia, z których prokarionty mo
głyby wyewoluować. [6]
Oba typy komórek charakteryzuje wiele wyrafino
wanych cech i mechanizmów:
przetwarzanie informacji, jej magazynowanie i
odzyskiwanie,
sztuczne języki i systemy ich dekodowania,
wykrywanie błędów, mechanizmy kontroli jakości
w postaci sprawdzania błędów i ich korygowania,
technologia cyfrowego zapisywania danych,
automatyczne adresowanie przesyłek (analogicz
ne do kodów pocztowych),
procesy budowania większych całości z części,
wykorzystujące prefabrykaty i konstrukty modularne,
aamoreprodukujące się centra energetyczne.
Okazuje się, Ŝe komórki są duŜo bardziej złoŜone i
wyrafinowane, niŜ to się Darwinowi mogło przyśnić. Jak
przypadek mógłby je utworzyć, skoro nie jest w stanie tego dokonać człowiek,
wykorzystując planowanie i zdolności inŜynieryjne? W Ŝadnym laboratorium
nie odtworzono nawet jednego ludzkiego włosa.
3. Przekonanie o niewielkiej informacji zawartej w komórkach
Za czasów Darwina uczeni nie znali ani rodzaju, ani ilości informacji
zawartej w komórce. Darwin zakładał, Ŝe była nieznaczna, Ŝe było to zaledwie
kilka instrukcji, jak komórka ma funkcjonować. W związku z tym popierał teorię
pangenezy, według której komórki mogły generować przypadkowo olbrzymi
zakres zmienności. Teoria ta później okazała się kompletnie fałszywa.
Informacja zawarta w komórkach zapiera dech w piersiach. Okazuje się,
Ŝe komórki dysponują językiem genetycznym wyposaŜonym w czteroliterowy
alfabet cyfrowy oraz reguły gramatyczne. Znacznie przewyŜsza to wszystkie
języki komputerowe zaprojektowane przez człowieka. Bill Gates, załoŜyciel
Microsoftu, powiedział, Ŝe "DNA jest jak program komputerowy, ale duŜo bar
dziej rozwinięty, niŜ jakikolwiek dotąd wymyślony". [7] Wewnątrz jądra kaŜdej
ludzkiej komórki znajdują się tysiące uporządkowanych instrukcji (zwanych
genami), które muszą być przetłumaczone, przetransportowane i odtworzone.
Informacja nie jest materialna nie ma masy, długości czy szerokości ale
materia moŜe ją przenosić. Nikt nie wykazał, Ŝe informacja moŜe ewoluować
dzięki mutacjom albo być przez nie ulepszana. KaŜda cząsteczka DNA czło
wieka zawiera ok. trzech miliardów genetycznych liter. Niewiarygodne, ale gdy
mechanizmy edytujące wykonają swoją pracę, tylko jedna litera na 10 miliar
dów jest błędnie skopiowana.
Jak bardzo zminiaturyzowany i upakowany jest sposób zapisywania
informacji w komórce, wyjaśnia Jonathan Sarfati: "[...] najprostszy znany Ŝywy
organizm ma 482 geny, kodujące białka. W sumie daje to 580 tys. „liter”. Lu
dzie mają ich w kaŜdym jądrze trzy miliardy. [...] Ilość informacji, jaką moŜna
zmagazynować w objętości główki szpilki, jest równowaŜna stosowi ksiąŜek
500 razy większym niŜ odległość Ziemi od KsięŜyca." [8]
Czy ewolucja i dobór naturalny, bez pomocy jakiejś inteligencji, mogły
stworzyć tak dokładne i wyrafinowane instrukcje DNA w tym instynkty właści
we dla kaŜdego gatunku, które pozwalają organizmom przetrwać? Trzeba
mieć duŜą wiarę, by sądzić, Ŝe ślepa przypadkowa ewolucja mogła dojść do
tak zdumiewająco bogatej informacji; wiarę duŜo większą niŜ przekonanie, Ŝe
za ten zaskakująco dokładny zakodowany język odpowiada Inteligentny Pro
jektant.
Odkrycie tego typu informacji wewnątrz komórki doprowadziło znanego
filozofa i czołowego ateistę Sir Antony’ego Flew z Wielkiej Brytanii do odwoła
nia przekonania, Ŝe nie istnieje inteligencja odpowiedzialna za istniejące orga
nizmy. W jego opinii DNA pokazuje, dzięki swej niewiarygodnej złoŜoności
potrzebnej do utworzenia Ŝycia, Ŝe jakaś inteligencja musiała jednak interwe
niować, aby te składniki razem funkcjonowały. "Chodzi o nadzwyczajną złoŜo
ność wielu składników i nadzwyczajną subtelność sposobu ich wspólnego
funkcjonowania. Ich przypadkowe pojawienie się we właściwym czasie jest po
prostu niezwykle mało prawdopodobne. To, Ŝe Ŝycie zaleŜy od tak niezwykłej
złoŜoności, wygląda mi na dzieło inteligencji." [9]
Wszystko, co wiemy o DNA, wskazuje, Ŝe stanowi on program ograni
czający gatunki do pozostawania w ramach ogólnego typu. Zmiany genetycz
1. Teoria "ciepłego bajorka"
W ostatnim zdaniu ksiąŜki "O powstawaniu gatunków" Darwin pisał, jak
wzniosła jest myśl, Ŝe Stwórca natchnął Ŝyciem jedną lub więcej form. [1]
Ale naprawdę nie wierzył, by Bóg stworzył Ŝycie. W liście prywatnym do
swego dobrego przyjaciela Josepha Hookera napisał, Ŝe Ŝycie mogło
być wynikiem przemian chemicznych "w jakimś ciepłym bajorku zawiera
jącym wszystkie rodzaje soli amonowych i fosforanowych, zaopatrzonym
w ciepło, światło, elektryczność etc." [2]
W jego czasach niektórzy uczeni nadal wierzyli w spontaniczne powsta
wanie Ŝycia, w to, Ŝe Ŝycie mogło powstać z tego, co nieoŜywione. Prze
konanie o samorództwie było zwalczane od XVII wieku (Francesco Redi
1668r.), ale ostateczny cios zadała mu seria eksperymentów dokonanych
przez Ŝyjącego współcześnie z Darwinem Ludwika Pasteura. 150 lat, jakie
upłynęły od wydania ksiąŜki Darwina, potwierdziły pogląd Pasteura, Ŝe Ŝycie
wywodzi się z tego, co Ŝywe. Jest tak, bo Ŝycie jest znacznie bardziej skompli
kowanym zjawiskiem, niŜ to sobie Darwin wyobraŜał.
Pół wieku temu sądzono, Ŝe na powstanie Ŝycia rzuci snop światła sław
ny eksperyment MilleraUreya. Podgrzewając mieszankę gazów i przepusz
czając przez nią wyładowania elektryczne, otrzymano substancję smołowatą,
w której znaleziono niektóre aminokwasy (składniki budulcowe białek). Ale
dzisiaj wiemy, Ŝe eksperyment ten jest niewiarygodny, gdyŜ sztucznie uzyski
wane produkty izolowano od tlenu, który ma niszczące własności. Uczeni
wnioskują dzisiaj, Ŝe tlen był obecny w ziemskiej atmosferze, gdy Ŝycie pojawi
ło się na naszej planecie. [3]
Ale nawet gdy zapomnimy o problemie tlenu, trzeba pamiętać, Ŝe nie
otrzymano tylu aminokwasów, by osiągnąć następny etap budowy Ŝycia
formowanie złoŜonych białek, które naleŜy dokładnie zintegrować do postaci
wyrafinowanego systemu. Eksperyment MilleraUreya doprowadził do powsta
nia niektórych cegiełek Ŝycia, ale nie do zbudowania z nich budynku. Jak z
luźnych cegiełek zbudować elegancki i dobrze funkcjonujący budynek mający
wszystkie składowe na właściwym miejscu? Ten budynek musi posiadać fun
damenty, ściany, drzwi, okna, dach, musi być wyposaŜony w energię elek
tryczną i kanalizację. A w dodatku musi być zdolny do odtwarzania się.
Ten budynek to oczywiście Ŝywa komórka o złoŜonej strukturze, którą
trudno sobie wyobrazić. W rzeczywistości najprostsza komórka jest bardziej
skomplikowana niŜ najbardziej wyrafinowane budynki. Darwiniści mają jednak
łatwą odpowiedź na pytanie, jak mogły powstać tak niewiarygodnie skompliko
wane struktury. Mówią wówczas o milionach i setkach milionów lat. Odpowiedź
ta się załamuje, gdy twierdzenia darwinistów zacznie się traktować powaŜnie,
stosując do nich coś więcej niŜ intuicję, bo matematykę. Robił to brytyjski
astronom i matematyk Fred Hoyle. [4] Jego zdaniem od eksperymentu Millera
Ureya do udowodnienia, Ŝe Ŝycie mogło wyewoluować w podobny sposób, jest
jeszcze daleka droga. Nikt bowiem nie wykazał, Ŝe poprawne ułoŜenie amino
kwasów na przykład w najprostszych enzymach moŜna otrzymać tą metodą.
To Hoyle propagował dobrze znany przykład z huraganem wiejącym na złomo
wisku, na którym leŜą części do Boeinga 747. Powstanie najprostszego enzy
mu jest w jego opinii równie prawdopodobne, co złoŜenie się wskutek wichury
z porozrzucanych części kompletnego i gotowego do lotu Boeinga. [5]
2. Rzekomo prosta budowa komórki
Kiedy Karol Darwin oglądał pod mikroskopem komórkę bakterii, widział
coś w rodzaju kropli tzw. protoplazmy z kilkoma innymi elementami. Wydawało
się wówczas, Ŝe powstanie czegoś takiego nie powinno być trudne. Ale dzisiaj
wiadomo, Ŝe komórka bakterii zawiera złoŜone mechanizmy molekularne i
przypomina fabrykę samochodów z licznymi zautomatyzowanymi stanowiska
mi pracy oraz skomplikowanym centrum kontrolnym.
Komórki bakterii są tzw. prokariontami, czyli komórkami pozbawionymi
jądra. Są to najprostsze formy Ŝycia, ale to nie znaczy, Ŝe prokarionty same w
sobie są proste. Jeśli eukarionty (komórki z jądrami) porównamy do laptopów,
POD PR ĄD” nr 121/6566/ 2009/2010
12
wych ludzi w dziejach ludzkości, zwłaszcza ostatniego okresu.
Wydana 150 lat temu ksiąŜka ukształtowała nie tylko biologię,
której bezpośrednio dotyczyła, ale takŜe filozofię, socjologię, etykę, a
nawet religię. Ale w ksiąŜce tej oraz w teorii Darwina znaleźć moŜemy
wielkie błędy. Uświadomienie ich sobie pozwoli nam budować własny
światopogląd uwolniony od fałszywych załoŜeń, przynajmniej tych Darwi
nowskich z pochodzenia.
„„ „ i d ź POD PR ĄD”
POD PR ĄD”
222959067.005.png 222959067.006.png
ne są zwykle niewielkie i nieukierunkowane, podczas gdy wielkie mutacje nie
tworzą ulepszonych nowych układów, ale są przeszkodą dla przetrwania orga
nizmów.
Darwin zakładał, Ŝe informacja zawarta w komórce okaŜe się niewielka,
ale się mylił. Okazała się ona zaskakująco bogata ilościowo i jakościowo oraz
niezwykle złoŜona.
4. Oczekiwania wobec pośrednich skamieniałości
Darwin zdawał sobie doskonale sprawę, Ŝe aby skamieniałości stanowiły
poparcie dla jego teorii, powinny występować w postaci ciągu subtelnie łączą
cego róŜne gatunki zwierząt. Takich form pośrednich powinny być wówczas
miliony. Myśl tę Darwin wyraził następująco: "Według teorii doboru naturalnego
wszystkie Ŝyjące gatunki łączyły się z gatunkami rodzicielskimi za pośrednic
twem form, których nie dzieliły róŜnice większe od po dziś dzień znajdowanych
pomiędzy dzikimi a domowymi odmianami tego samego gatunku; te zaś wyga
słe obecnie gatunki
rodzicielskie ze
swej strony w po
dobny sposób łą
czyły się z jeszcze
starszymi gatunka
mi i tak coraz dalej,
i dalej wstecz, aŜ
wreszcie wszystkie
schodziły się u
wspólnego przodka kaŜdej wielkiej grupy. Z tych względów liczba pośrednich i
przejściowych ogniw pomiędzy Ŝyjącymi a wygasłymi gatunkami musiała być
nadzwyczaj wielka. Ale z pewnością, jeśli teoria ta jest prawdziwa, formy takie
Ŝyły kiedyś na ziemi." [10]
Jeśli Ŝyły, to czy zostały jakieś ślady ich istnienia? Darwin wiedział, jak
naleŜało odpowiadać na to pytanie w jego czasach: "jest jednak jeden [zarzut],
który nastręcza wielkie trudności, a mianowicie odrębność form gatunkowych
oraz okoliczność, Ŝe te ostatnie nie łączą się ze sobą za pośrednictwem licz
nych ogniw przejściowych." [11] "PoniewaŜ zaś proces takiej zagłady odbywał
się na olbrzymią skalę, to liczba odmian pośrednich, które przedtem znajdowa
ły się na ziemi, musiała być teŜ bez wątpienia olbrzymia. Dlaczego więc kaŜda
formacja geologiczna, kaŜda warstwa nie są przepełnione takimi ogniwami
pośrednimi? Geologia nie odsłania nam bynajmniej takiego nieprzerwanego
szeregu organizmów i to jest moŜe najsilniejszy i najpowaŜniejszy zarzut, jaki
moŜna postawić mojej teorii." [12]
Darwin wiedział więc, Ŝe znany w jego czasach zapis kopalny nie po
twierdza jego teorii. Ale szukał przekonujących usprawiedliwień, dlaczego
zapis kopalny jest niekompletny, oraz wierzył, Ŝe mimo trudności w miarę
upływu czasu potwierdzenia takie, choć nie wszystkie, będą znajdowane w
dostatecznych ilościach, by na ich podstawie odtworzyć historię Ŝycia na Zie
mi. W pierwszym osiągnął sukces. Jego argumenty, Ŝe zapis kopalny musi być
niekompletny, powtarzają ewolucjoniści do dzisiaj. Ale jego wiara, Ŝe sytuacja
będzie się poprawiać, poniosła spektakularną, choć mocno przez ewolucjoni
stów maskowaną, klęskę.
Przyjrzyjmy się wypowiedziom kilku biologów ewolucyjnych, którzy zde
cydowali się tej prawdy nie ukrywać.
"Darwin postrzegał ewolucję jako serię stopniowych zmian, zbyt powol
nych, by moŜna je było obserwować na bieŜąco. W owych czasach nie pozna
no jeszcze na tyle dobrze danych zapisanych w skamieniałościach, by odtwo
rzyć tę wielką historię zwaną obecnie „makroewolucją”. Darwin wierzył, Ŝe
takie dane zostaną odkryte i spodziewał się, Ŝe nowe odkrycia dostarczą osta
tecznie tak bogatej dokumentacji, Ŝe moŜna będzie narysować drogi ewolucji,
„łącząc kropki” odpowiadające znaleziskom z róŜnych jej etapów. Tak się nie
stało." [13]
"Sam Darwin [...] prorokował, Ŝe przyszłe pokolenia paleontologów za
pełnią te luki pracowitymi badaniami. [...] Sto dwadzieścia lat badań paleonto
logicznych później stało się aŜ nadto jasne, Ŝe zapis kopalny nie potwierdzi tej
części przewidywań Darwina." [14]
"Przewidywanie Darwina bujnej, chociaŜ stopniowej zmiany, wpływającej
na wszystkie linie rozwojowe w czasie, zostało odrzucone. Zapis istnieje i ten
zapis przemawia za potęŜnym konserwatyzmem anatomicznym. Zmiany, jakiej
oczekiwał Darwin, po prostu nie znajduje się w zapisie kopalnym." [15]
"Zapis kopalny zmiany ewolucyjnej w ramach pojedynczych linii ewolu
cyjnych jest niezwykle ubogi. Jeśli ewolucjonizm jest prawdziwy, gatunki po
wstają wskutek zmian gatunków poprzednich: moŜna by oczekiwać, Ŝe zoba
czymy to w zapisie kopalnym. Faktycznie dostrzegalne moŜe być to rzadko. W
1859 roku Darwin nie był w stanie przytoczyć ani jednego przykładu." [16]
Oczekiwania Darwina i jego bezpośrednich następców się nie sprawdzi
ły. Wybitny paleontolog David Raup twierdzi, Ŝe sytuacja w omawianej sprawie
jest dzisiaj nawet gorsza niŜ w czasach Darwina: "Jesteśmy obecnie 120 lat po
Darwinie i znajomość zapisu kopalnego znacznie się powiększyła. Mamy teraz
ćwierć miliona skamieniałych gatunków, ale sytuacja nie zmieniła się zbytnio.
Zapis ewolucji jest nadal niespodziewanie szarpany i moŜemy z ironią stwier
dzić, Ŝe mamy nawet mniej przykładów przejść ewolucyjnych niŜ w czasach
Darwina." [17]
A cytowany juŜ wyŜej znany paleontolog Niles Eldredge uwaŜa, Ŝe cechy
zapisu kopalnego wyjaśniają, dlaczego paleontologowie tak długo unikali mó
wienia o ewolucji. Zapis ten bowiem wygląda tak, jakby ewolucji nigdy nie było.
Widoczne są zmiany w róŜnych kierunkach, niewielkie oscylacje wokół jakie
goś punktu lub niewielkie akumulacje zmian w ciągu milionów lat. Wszystko w
tempie zbyt wolnym, by realnie wyjaśnić zmiany, jakie miały miejsce w ewolu
cyjnej historii. Według Eldredge’a, kiedy widzimy w zapisie kopalnym jakąś
nowość w budowie ciała, to zwykle występuje ona nagle i bez oznak jakiejkol
wiek ewolucji. Nie
moŜna ciągle twier
dzić, Ŝe ewolucja
zachodziła, ale nie
tam, gdzie ją chcemy
badać. [18]
Nie jest to odosobnio
na opinia. Otto
Schindewolf, jeden z
czołowych paleonto
logów XX wieku, pisał, Ŝe skamieniałości stoją w bezpośredniej sprzeczności z
Darwinowską teorią ewolucji. A Steven Stanley, równieŜ czołowy paleontolog,
którego ksiąŜki są tłumaczone na język polski, napisał w jednej z nich, Ŝe zapis
kopalny nie dokumentuje przekonująco ani jednego przejścia międzygatunko
wego. [19]
Innymi słowy, zapis kopalny obala poglądy Darwina. Nadal brakuje
"niezliczonych" brakujących ogniw zwierząt i roślin. Odkryto tylko odmiany
Ŝywotnych i dobrze zaprojektowanych gatunków, które przystosowują się do
środowiska, ale nie są to stopniowe korzystne odmiany, prowadzące do no
wych planów budowy ciała, jakich wymaga darwinowska teoria gradualistycz
nej ewolucji.
5. Darwin nie zauwaŜał ograniczeń dla zmienności gatunku
Swoje rozwaŜania na temat doboru naturalnego Darwin oparł częściowo
na obserwacjach doboru sztucznego. ZauwaŜył na przykład, Ŝe hodowcy gołę
bi otrzymali w końcu bardzo wiele ich odmian. Sądził, Ŝe dysponując odpo
wiednio duŜym czasem, z tej róŜnorodności odmian moŜna otrzymać w końcu
jakieś inne typy ptaków.
Nietrudno zauwaŜyć, Ŝe Ŝaden hodowca gołębi nie otrzymał niczego
innego jak tylko gołębie. Nikt powaŜnie nie kwestionuje istnienia zmian biolo
gicznych. RóŜnimy się od naszych rodziców i dziadków. Nie to jednak stanowi
przedmiot sporu ewolucjonistów z kreacjonistami. Dotyczy on tego, jak mikro
organizmy, owady, ryby, ptaki, tygrysy, niedźwiedzie, a nawet ludzie, stawali
się w długich okresach czasu tym, czym są obecnie.
W dyskusjach z kreacjonistami ewolucjoniści często dają przykłady tzw.
mikroewolucji, czyli zmian wewnątrzgatunkowych. Ale kreacjoniści nie mają
Ŝadnego problemu z akceptacją mikroewolucji, w której swoją rolę odgrywają
mutacje i dobór naturalny. Wszyscy znają przykłady tych niewielkich przysto
sowań organizmów odporność mikrobów na antybiotyki, modyfikacje oczu i
skrzydeł muszek owocowych czy zmiany rozmiarów dzioba zięb na Galapa
gos. Istotne jest to, Ŝe te mikroby są nadal mikrobami, muszki owocowe
nadal muszkami owocowymi, a zięby nadal ziębami. Jeśli ktoś chce te nowe
odmiany nazywać nowymi gatunkami (a niektórzy tak właśnie robią, korzysta
jąc z braku dobrej definicji gatunku), to kreacjoniści mogą przyjąć nawet i taki
rodzaj ewolucji, chociaŜ sami ewolucjoniści mówią juŜ o makroewolucji.
Ten Darwinowski ewolucjonizm, któremu sprzeciwiają się kreacjoniści,
opiera się na trzech załoŜeniach: 1) wszystkie organizmy pochodzą od wspól
nego przodka; 2) zasadniczym mechanizmem tych zmian jest dobór naturalny,
działający na zmutowane organizmy; oraz 3) procesy ewolucyjne mają niekie
rowany, naturalny charakter, co znaczy, Ŝe nie działa poprzez nie Ŝadna inteli
gencja. Ale czy wśród obecnych form Ŝywych albo w zapisie kopalnym widzi
my, by organizmy zmieniały się powoli, mutując od jednego gatunku do drugie
go? Nigdy. Najwyraźniej istnieją jakieś obiektywne bariery uniemoŜliwiające
nieograniczoną ewolucję.
Biochemik i agnostyk Michael Denton zwrócił uwagę na to, Ŝe w ciągu
ubiegłych lat tylko jeden aspekt teorii Darwina znalazł poparcie w empirii ten,
który dotyczył zjawisk mikroewolucyjnych. "Jego ogólna teoria, Ŝe wszelkie
Ŝycie na Ziemi powstało i rozwijało się przez stopniową sukcesywną
13 „„ „ i d ź POD PR ĄD”
POD PR ĄD” nr 121/6566/ 2009/2010
POD PR ĄD”
222959067.007.png 222959067.008.png 222959067.001.png 222959067.002.png
Prof. Kwaśnicki komentuje „na gorąco”:
rzyło przy szpitalu hotel.
Mieli nocować tam
pacjenci, którzy przyjeŜdŜają spo
za Bydgoszczy na radioterapię.
Często są to osoby całkiem spraw
ne mówi dyrektor Pawłowicz.
Mają napromieniania np. z powodu
nowotworowych zmian w płucach
czy innych narządach. Od strony medycznej taki
chory jest angaŜowany kilkanaście minut dziennie,
bo tyle trwa napromienianie. Bydgoszczanie wraca
ją do domu, a pacjenci spoza miasta leŜą w szpita
lu.
7.11.2009
To jeden z tysięcy przykładów marnotra
wienia pieniędzy w państwowych instytucjach.
Jak liberałowie mówią, Ŝe działania rządowe są
nieefektywne, pełne marnotrawstwa i choćby
dlatego naleŜy się odwołać do mechanizmów
rynkowych, to wielu przeciwstawia się temu. Nie
dziwota, Ŝe zwykle słyszymy nawołania, Ŝe nale
Ŝy zwiększyć nakłady na jakieś działania rządo
we (np. na słuŜbę zdrowia), bo inaczej system
się załamie. Ten proces jest jak kula śnieŜna.
Czy kiedyś się opamiętamy?
"KaŜdy samochód zostanie wyposaŜony w
specjalne urządzenie połączone z transponderem
nawigacji satelitarnej GPS. Będzie ono mierzyć, ile
kilometrów przejedzie samochód, dokąd i o jakiej
porze dnia. Te dane zostaną przesłane do urzędu
skarbowego, który następnie wystawi kierowcy
rachunek opisano działanie nowego systemu w
komunikacie holenderskiego ministerstwa transpor
tu.", 'Holandia opodatkuje kaŜdy kilometr jazdy
samochodem', Wyborcza.pl, 13.11.2009.
Tak zwykle się zaczyna, pozornie racjonal
na argumentacja, dzięki czemu ludzie zaakcep
tują propozycję. Po kilkunastu latach okaŜe się,
Ŝe to był drobiazg, Ŝe w istocie chodziło o coś
znacznie waŜniejszego, tzn. moŜliwość coraz to
większej kontroli obywateli. Wielki Brat czeka
tuŜ za rogiem.
Polkowski spotkał się z przypadkami, kiedy
dzieci zabierano rodzicom, bo mieli za małe
mieszkanie, chorowali na depresję albo dlatego,
Ŝe dziecko było niedoŜywione."
"Rząd chce zapłacić składkę unijną z pienię
dzy, które wcześniej przekazała nam Bruksela.
Resort finansów zapewnia, Ŝe dopłata do składki
nie odbije się na wypłatach dotacji z Unii,", 'Składkę
do Unii zapłacimy pieniędzmi z Brukseli' Wybor
cza.pl, 18.11.2009
Fizycy dowodzą, Ŝe niemoŜliwe jest zbu
dowanie perpetuum mobile. Biedacy, nie wie
dzą, Ŝe ich wysiłki idą na marne. Politycy poka
zują z łatwością, Ŝe jest to moŜliwe. I tak od
wielu dziesięcioleci Ŝyjemy w złudnym przeko
naniu, Ŝe rząd i politycy dbają o nasz interes
(przelewając z pustego w próŜne).
Ale to nie jedyne 'perpetuum mobile', jakie
wymyślili politycy. Pierwsze z brzegu: Płacimy
na emerytury, duŜa część składek jest przekazy
wana OFE, te kupują obligacje rządowe, a pie
niądze uzyskane z ich sprzedaŜy rząd przekazu
je ZUSowi, by miał z czego płacić emerytury.
Chińczycy dostają za swoje towary dolary
amerykańskie, nie mając co z nimi zrobić, kupu
ją (bezpieczne?) obligacje rządu amerykańskie
go i kółko się zamyka.
W Centrum rocznie poddawanych jest radio
terapii 3,5 tys. pacjentów. Doba na oddziale kosztu
je Narodowy Fundusz Zdrowia średnio 600 zł. W
hotelu byłoby to tylko 150 zł, bo odpada całodobo
wa opieka medyczna i pielęgniarska. Pacjent na
radioterapii leŜy kilka tygodni. Dzisiaj w Bydgoszczy
trzeba czekać w kolejce na naświetlania nawet do
dwóch miesięcy. To kolejka do łóŜka, bo aparatów
do napromieniania mamy wystarczająco duŜo
mówi Pawłowicz. Kolejkę miało rozładować 75
łóŜek w hotelu.
Pawłowicz, który od dwóch lat jest senatorem
PO, przekonywał do swojego pomysłu prezesa
NFZ. Nie przekonał. Radni wojewódzcy wysłali apel
do Ministerstwa Zdrowia o wprowadzenie hotelu do
katalogu świadczeń finansowanych przez Fundusz.
Resort się nie zgodził.
Finansowanie świadczeń towarzyszących
leczeniu, takich jak zakwaterowanie i wyŜywienie,
moŜe się odbywać wyłącznie w zakładach opieki
zdrowotnej tłumaczy Piotr Olechno, rzecznik mini
sterstwa. Ustawa o zakładach opieki zdrowotnej nie
przewiduje funkcjonowania tzw. hoteli lekkich sta
nów.
"Wśród etatowych związkowców pracujących
w państwowej spółce miedziowej KGHM są tacy,
którzy zarabiają brutto ponad 22 tysiące miesięcz
nie. Do tego dostają słuŜbowe auta, kilka tysięcy na
paliwo, trzynastki, deputaty węglowe itp. Na przywi
leje idą grube miliony dowiedział się "DZIENNIK
Gazeta Prawna".
"DZIENNIK Gazeta Prawna" dotarł do we
wnętrznej dokumentacji KGHM: listy płac związkow
ców. Tylko w ubiegłym roku KGHM, spółka skarbu
państwa, przekazała na funkcjonowanie związków
8,2 mln zł. Z tego 7,5 mln zł poszło na wynagrodze
nia etatowych działaczy.
Z listy tej wynika, Ŝe związkowcyrekordziści
zarabiają po 275 tysięcy brutto rocznie ponad 22
tysiące miesięcznie. Tyle, ile dobry menedŜer po
wyŜszych studiach w prywatnej korporacji. Za etaty
nie płacą związki, tylko KGHM.
Na wysokich pensjach działaczy w KGHM się
nie kończy. Dodatkowo na trzynastki, czternastki,
deputaty węglowe, nagrody świąteczne i
"ołówkowe" KGHM wydaje grube miliony."
'Pensja związkowca w KGHM', Dziennik.pl,
"Premier Australii i szef opozycji wspólnie
przeprosili wczoraj za cierpienia pół miliona dzieci,
które w latach 193070 siłą umieszczono w siero
cińcach, gdzie były często molestowane i zmusza
ne do niewolniczej pracy", ''Australia kaja się za
piekło sierocińców, Wyborcza.pl, 17.11.2009
Zwykle po kilkudziesięciu latach okazuje
się, jak 'dobre' są działania rządu. Znów muszę
napisać, Ŝe to kolejny, jeden z wielu tysięcy
przykładów, jak kierowane dobrymi intencjami
działania rządów zmieniają się w piekło dla
wielu ludzi. MoŜna by mnoŜyć tego typu przykła
dy (tutaj chyba Szwecja jest najlepszym przy
padkiem, gdzie nagminnie sądy orzekają o ode
braniu dzieci rodzicom 'ze względów spo
łecznych'). W Polsce teŜ nie brakuje przykładów,
ostatnio przeczytany: "...przypominają historię
małej RóŜy, którą w lipcu tego roku zabrano
rodzicom, bo kurator orzekł, Ŝe są niezaradni, a
w domu panuje bałagan.
Prezes Towarzystwa Nasz Dom Tomasz
MoŜe więc naleŜy zmienić ustawę? Wpro
wadzania zmian w najbliŜszym czasie resort nie
przewiduje usłyszeliśmy.
Prof. Jacek Jassem, kierownik Kliniki Onkolo
gii i Radioterapii Gdańskiego Uniwersytetu Medycz
nego oraz ekspert Europejskiego Towarzystwa
Radioterapii Onkologicznej, uwaŜa, Ŝe 90 proc.
chorych nie musi trafiać na szpitalny oddział:
Mogą być leczeni w trybie ambulatoryjnym lub
hotelowym. Tak jest w USA i Europie Zachodniej.
Pobyt w szpitalu to przeŜytek. NFZ bezrefleksyjnie
płaci za niepotrzebne hospitalizacje. Problem moŜ
na szybko rozwiązać i powstrzymać wyciek pienię
dzy.", 'Szpital nie na nasze zdrowie', Wyborcza.pl,
akumulację szczęśliwych mutacji, jest nadal, tak jak to było w cza
sach Darwina, wysoce spekulatywną hipotezą, której całkowicie brak
faktualnego poparcia i której daleko jest do przekształcenia się w samo
oczywisty aksjomat, co bardziej agresywni jej obrońcy chcieliby nam wmó
wić." [20]
Zoolog Pierre Grassé, nieŜyjący juŜ Przewodniczący Francuskiej
Akademii Nauk, śmiało orzekł, Ŝe przystosowania wewnątrzgatunkowe
faktycznie nie mają nic wspólnego z ewolucją. Są to tylko fluktuacje wokół
stabilnego genotypu przypadki niewielkich ulepszeń ekologicznych. Po
równał te zmiany do lotu motyla w cieplarni, który jest w stanie latać tylko
tam i z powrotem w ograniczonej przestrzeni.
Darwin Ŝywił nadzieję, Ŝe dalsze badania i odkrycia wykaŜą stopnio
we przejścia między milionami Ŝyjących i wymarłych gatunków. Brakowało
mu jednak wiedzy na temat praw dziedziczenia i solidnych barier genetycz
nych, jakie istnieją w świecie oŜywionym.
Cdn.
m.cuber@wp.pl, creationism.org.pl/Members/mcuberbiller
Przypisy:
[1] Por. Karol Darwin, O powstawaniu gatunków drogą
doboru naturalnego, czyli o utrzymaniu się doskonalszych
ras w walce o byt, DeAgostini, Altaya, Warszawa 2001, s.
560.
[2] Cyt. za: Leslie E. Orgel, "Narodziny Ŝycia na Ziemi",
Świat Nauki 1994, nr 12 (40), s. 51.
[3] Por. Jonathan Wells, Ikony ewolucji. Nauka czy mit?, W
wyłomie, Gorzów Wlkp. 2007, s. 1820.
[4] Por. Fred Hoyle, Matematyka ewolucji, Wydawnictwo
Megas, Warszawa 2003. RównieŜ Lee Spetner sprawdzał
matematyczne podstawy dla darwinowskiego przeświad
czenia, Ŝe w ciągu setek milionów lat mechanizmy ewolucji
doprowadzą do powstania nowych struktur biologicznych
(por. Lee Spetner, Not By Chance! Shattering the Modern
Theory of Evolution, The Judaica Press, Inc., New York
1997). Wnioski Spetnera były katastrofalne dla darwinizmu.
[5] Por. Fred Hoyle, The Intelligent Universe, M. Joseph,
London 1983, s. 1819.
[6] Por. William Dembski and Jonathan Wells, How to Be
an Intellectually Fulfilled Atheist (or not), ISI Books,
Wilmington, Delaware 2008, s. 4.
[7] Bill Gates, with Nathan Myhrvold and Peter Rinearson,
The Road Ahead, Viking Penguin 1995, s. 188.
[8] Jonathan Sarfati, DNA. Marvelous messages or mostly
mess?", Creation MarchMay 2003, vol. 25, no. 2, s. 28 [26
31].
[9] Antony Flew with Roy Abraham Varghese, There Is a
God. How the World’s Most Notorious Atheist Changed His
Mind, Harper One 2007, s. 75 (wypowiedź z konferencji,
jaka miała miejsce w maju 2004 roku).
[10] Darwin, O powstawaniu gatunków, s. 351.
[11] J.w., s. 349.
[12] J.w., s. 350.
[13] Michael Benton, "śycie i czas", w: Stephen Jay Gould
(red.), Dzieje Ŝycia na Ziemi. Od bakterii do homo sapiens,
Świat KsiąŜki, Warszawa 1998, s. 29 [2235].
[14] Niles Eldredge and Ian Tattersall, The Myths of Human
Evolution, Columbia University Press, New York 1982, s.
4546.
[15] J.w., s. 48.
[16] Mark Ridley, The Problems of Evolution, Oxford
University Press, New York 1985, s. 11.
[17] David Raup, Conflicts between Darwin and
Paleontology", Field Museum of Natural History Bulletin,
January 1979, vol. 50, No. 1, s. 25 [2229].
[18] Por. Niles Eldredge, Reinventing Darwin: The Great
Debate at the High Table of Evolutionary Theory, Wiley
1995, s. 95.
[19] Por. George Sim Johnston, An Evening with Darwin in
New York", Crisis April 2006, vol. 24, no. 3, s. 3237;
POD PR ĄD” nr 121/6566/ 2009/2010
14
"R ok temu Centrum otwo
„„ „ i d ź POD PR ĄD”
POD PR ĄD”
222959067.003.png 222959067.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin