Douglas Drusilla - Kobieta z ambicjami.pdf - Douglas Drosilla - glinka7-1987

DRUSILLA DOUGLAS

Kobieta z ambicjami

Tytuł oryginału: Doctors in Conflict

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Sama już nie wiem. - Catriona MacFarlane odpowiadała

tak każdemu, kto pytał, co słychać w sprawie pracy. - Tak bar-

dzo mi na niej nie zależy - dodawała po namyśle. - Salchester

to brzydkie miasto.

- Dlaczego nie powiesz tego wprost? - spytała w końcu jej

najlepsza przyjaciółka. - Przecież jako kobieta, i do tego Szkot-

ka, nie masz szans przed komisją złożoną z samych Anglików.

- Naprawdę tak uważasz? - roześmiała się Yona. - Sądzę,

że profesor Burnley kieruje się innymi kryteriami.

Przyjaciółka spojrzała na nią spod oka.

- To dlaczego wciąż podejrzewasz, że każdą pracę dostałaś

tylko dlatego, że masz sławnego ojca?

Yona wzruszyła ramionami.

- Wiem, że większość ludzi tak myśli - wyjaśniła. - Między

innymi właśnie dlatego chcę wyjechać ż Edynburga.

Wolała nie wspominać o drugim powodzie swojej decyzji;

najważniejsze, zawód miłosny, postanowiła zatrzymać dla sie-

bie. W tydzień później nadeszła odpowiedź z Salchester. Komi-

sja „złożona z samych Anglików" wypowiedziała się pozytyw-

nie w sprawie „Szkotki".

- Teraz na pewno im odmówisz - droczyła się z nią przyja-

ciółka. - Przecież Salchester to okropne miejsce.

- Tylko tak mówiłam, żeby nie zapeszyć - odparła Yona

z uśmiechem. - Oczywiście, że się zgodzę.

Cztery tygodnie później Yona MacFarlane zaparkowała swój

samochód na zaniedbanym parkingu Królewskiego Szpitala

w Salchester i energicznym krokiem weszła na oddział reuma-

tologii. Rejestratorka uniosła głowę znad papierów.

- Jest pani tutaj nowa? - zapytała.

- W pewnym sensie. - Yona stała przed nią wysoka i smuk-

ła, o ładnej twarzy, ciemnych oczach. - Jestem nową asystentką

profesora Burnleya.

Dziewczyna zmieszała się.

- Przepraszam, spodziewałam się kogoś starszego. Profesor

jest na zebraniu, proszę zaczekać w jego gabinecie.

Yona skorzystała z zaproszenia. W gabinecie na biurku za-

uważyła oficjalne pismo z nagłówkiem „Królewski Szpital

w Edynburgu". Domyśliła się, że ma przed sobą uzasadnienie

decyzji komisji, która przyjmowała ją do pracy. Nie mogła się

powstrzymać i sięgnęła po kartkę.

- Co pani robi?

Drgnęła, słysząc męski głos, i zawstydzona zwróciła głowę

w stronę drzwi. W progu stał wysoki, przystojny mężczyzna,

który miał na sobie białą koszulę z podwiniętymi rękawami.

Pomyślała, że musi być robotnikiem zatrudnionym przy jakichś

pracach remontowych.

- Mogłabym zapytać pana o to samo - odparła niezbyt

przyjaźnie.

Mężczyzna wzruszył ramionami

- Ja tu pracuję - oświadczył.

- Ja też.

Na jego twarzy odmalowało się zdziwienie.

- A co właściwie pani robi? - zapytał, cedząc słowa.

Yona spojrzała na niego z wyższością.

- To zależy od profesora Burnleya. Jestem jego nową asy-

stentką.

- Mogłem się domyślić. - Głos mężczyzny nieco zła-

godniał.

- A nawet spróbować się przedstawić - warknęła Yona.

- Nazywam się Mike Preston, jestem ortopedą. - Z zawie-

dzioną miną rozejrzał się po gabinecie. - Gdzie jest Ted?

- Profesor jest na zebraniu. Mam mu coś powtórzyć?

- Nie, to nic pilnego. Dziękuję, doktor MacPherson.

- MacFarlane - poprawiła go.

- Przepraszam. - Uśmiechnął się lekko i zamknął za sobą

drzwi.

Po chwili do gabinetu weszła niska, pulchna blondynka.

- Przypomina mnie pani sobie? Jestem sekretarką profesora,

nazywam się Sharon Lee. Szef powinien niedługo wrócić. Tym-

czasem proszę przejrzeć program kilku pierwszych dni. Napije

się pani kawy?

Yona odruchowo skinęła głową i zabrała się do przeglądania

papierów. Program zapowiadał się ciekawie; obejmował ucze-

stnictwo w seminariach, pracę z pacjentami na oddziale i bada-

nia w laboratorium. Oczywiście miała też asystować profesoro-

wi podczas obchodu i dzielić z nim dyżury w przychodni. Spo-

strzegła też zaproszenie na wykład doktora Prestona... i najchęt-

niej by z niego zrezygnowała.

Ledwo zdążyła zanotować terminy i godziny wykładów,

kiedy w drzwiach ukazał się profesor Burnley.

- Ci panowie z administracji robią to specjalnie - poskarżył

się z westchnieniem - Wciąż zmieniają godziny spotkań, żeby

pokazać, kto tu rządzi. Nie tak było w czasach mojego dziad-

ka... Wie pani, że już mój pradziadek pracował w tym szpitalu?

No, a jak tam podróż? Ma już pani jakieś mieszkanie?

Mówił szybko, nie czekając na odpowiedź.

- Coś podobnego - odrzekła z podziwem Yona na pierwsze

pytanie. - Szybko i bez przeszkód - na drugie. W odpowiedzi

na trzecie wymieniła nazwę hotelu. - Dopóki nie znajdę sobie

czegoś lepszego - dodała.

- Sharon pani pomoże. Jej mąż jest agentem nieruchomości.

- Spojrzał na nią przyjaźnie. - Chciałbym jeszcze powiedzieć,

że bardzo się cieszę, że będzie pani z nami pracować. Nazwisko

MacFarlane jest świetnie znane w kręgach medycznych.

Yona zachowała kamienną twarz.

- Dziękuję - wykrztusiła. - Ja też się cieszę, że zostałam tu

zatrudniona.

- Świetnie. - Profesor uśmiechnął się do niej. - W takim

razie możemy zaczynać obchód. Zwykle robię go w czwartki,

ale postanowiłem osobiście zapoznać panią z pacjentami i per-

sonelem.

Siostra Evans, którą Yona uznała za skrzyżowanie smoka

z wiedźmą, przywitała ją dosyć oschle.

- U mnie wszystko musi być zapięte na ostatni guzik -

oświadczyła, taksując wzrokiem młodą lekarkę.

- U mnie też - odparła bez wahania Yona.

Siostra Evans spojrzała na nią uważnie.

- Wszystko gotowe, panie profesorze - zameldowała służ-

biście przełożonemu.

Profesor roześmiał się.

- Jest pani niezastąpiona..

Obchód rozpoczęli od oddziału kobiecego, gdzie większość

Douglas Drusilla - Kobieta z ambicjami.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: