Łódź i region atrakcje turystyczne cz2.pdf

(11917 KB) Pobierz
www.ziemialodzka.pl
804575202.099.png 804575202.110.png
 
804575202.129.png
 
804575202.010.png 804575202.019.png 804575202.030.png 804575202.039.png 804575202.050.png 804575202.059.png 804575202.060.png 804575202.061.png 804575202.062.png 804575202.063.png 804575202.064.png 804575202.065.png
 
Łódzkie
Oporów
Zamek – rezydencja Oporowskich
Łęczyca
Siedziba diabła Boruty
Niewielki gotycki zamek rycerski w Oporowie jest jednym
z najcenniejszych zabytków średniowiecznej architektury obronnej
w centralnej Polsce. Jego budowę rozpoczął przed 1425 r. wojewo-
da łęczycki Mikołaj Oporowski, a kontynuował arcybiskup gnieź-
nieński Władysław Oporowski. Budowla na planie czworoboku,
z dwiema wieżami obronnymi stoi na sztucznej wyspie otoczonej
fosą. Według legendy posiada swoją Białą Damę – ducha kaszte-
lanki oporowskiej. Od 1947 roku zamek jest siedzibą muzeum, na
którego wyposażenie składają się dzieła sztuki i wyroby rzemiosła
artystycznego od XVI do XIX w.
Gotycki zamek w Łęczycy został wzniesiony ok. 1350 r. z inicjaty-
wy króla Kazimierza Wielkiego. Został otoczony murami obronnymi
wspólnymi z miastem i oddzielony od niego fosą. Przez mieszkańców
Łęczycy uznany za siedzibę diabła Boruty – złośliwego psotnika, mie-
ści dziś Muzeum gromadzące przedmioty z wykopalisk, eksponaty
z zakresu dziejów Łęczycy, a także dzieła twórców ludowych, w tym
liczne podobizny legendarnego diabła. Z wieży rozciąga się piękny
widok na miasto i okolicę. Co roku pod koniec sierpnia dziedziniec
zamku zapełnia się rycerzami z całego kraju, którzy przybywają do
Łęczycy na turniej współorganizowany przez Bractwo Rycerskie.
i
Muzuem – Zamek w Oporowie
99-322 Oporów, tel. 24 285 91 22, fax: 24 27 47 058
e-mail: zamekoporow@poczta.onet.pl www.zamekoporow.pl
i
Muzeum w Łęczycy
ul. Zamkowa 1, 99-100 Łęczyca
tel. 24 721 24 49 (Zamek), tel./fax: 24 721 89 97 (biuro)
e-mail: muzeum@zamek.leczyca.pl
www.zamek.leczyca.pl www.leczyca.info.pl
Rawa Mazowiecka
Zamek Książąt Mazowieckich
Pabianice
Dwór kapituły krakowskiej
Zrekonstruowana ośmioboczna baszta, oryginalne mury przy-
ziemia i fragmenty fundamentów to pozostałość po XIV-wiecznym
zamku książąt mazowieckich. Rawska warownia była miejscem prze-
chowywania skarbu kwarcianego – tu bowiem zbierano tzw. „kwar-
tę”, czyli podatek na utrzymanie wojsk Rzeczypospolitej. Zamek
i samo miasto zostały „zrujnowane i w niwecz obrócone” podczas
potopu szwedzkiego. Po ruinach krąży duch Ludmiły, żony księcia
Siemowita, którą władca kazał tu zamurować oskarżywszy wcześniej
o rzekomą zdradę małżeńską. Legendę tą wykorzystał sam William
Szekspir w „Zimowej opowieści”. W baszcie prezentowane są wystawy
wchodzące w skład ekspozycji Muzeum Ziemi Rawskiej.
Renesansowy dwór obronny wzniesiony w latach 1565-71 jest naj-
bardziej reprezentatywnym przykładem tego typu budowli w Pol-
sce. Od 1833 r. aż do końca 1939 r. był siedzibą władz miejskich.
Po II wojnie światowej urządzono tu Muzeum Miasta Pabianic.
We wnętrzach podziwiać można polichromie z różnych okresów
funkcjonowania budowli, w tym najcenniejsze, renesansowe z XVI
wieku. Zbiory muzealne znajdują się również w sąsiadującym z zam-
kiem budynku dawnej szkoły – ciekawostką jest kolekcja sztuki
Afryki Środkowej z kompletnym strojem czarownika szczepowego
oraz jedyny w Polsce późnoceltycki hełm żelazny wydobyty z grobu
wojownika sprzed 2000 lat.
i
i
Muzeum Miasta Pabianic
Stary Rynek 1/2, 95-200 Pabianice,
tel. 42 215 39 82, 42 215 54 87
e-mail: muzeum@mail.epic.pl
www.muzeum.pabianice.prv.pl
Punkt Informacji Turystycznej (Starostwo Powiatowe)
ul. Kościuszki 5, 96-200 Rawa Mazowiecka
tel. 46 814 57 40, fax: 46 814 46 31
e-mail: pit@powiatrawski.pl, www.powiatrawski.pl
0
804575202.066.png
 
804575202.067.png 804575202.068.png 804575202.069.png 804575202.070.png 804575202.071.png 804575202.072.png 804575202.073.png 804575202.074.png 804575202.075.png 804575202.076.png 804575202.077.png
 
804575202.078.png 804575202.079.png
 
804575202.080.png 804575202.081.png 804575202.082.png 804575202.083.png 804575202.084.png 804575202.085.png 804575202.086.png 804575202.087.png 804575202.088.png 804575202.089.png 804575202.090.png 804575202.091.png 804575202.092.png 804575202.093.png 804575202.094.png 804575202.095.png 804575202.096.png 804575202.097.png 804575202.098.png 804575202.100.png 804575202.101.png 804575202.102.png 804575202.103.png 804575202.104.png 804575202.105.png 804575202.106.png 804575202.107.png 804575202.108.png 804575202.109.png 804575202.111.png 804575202.112.png
Łódzkie
Drzewica
Zamek Drzewickich
Bąkowa Góra, Majkowice
Dawne gniazda rycerskie
Okazałe ruiny w Drzewicy są pozostałością zamku wzniesionego
w latach 1527-35 za sprawą ówczesnego arcybiskupa gnieźnieńskiego
Macieja Drzewickiego h. Ciołek. Cztery potężne wieże narożne
do dziś wywierają olbrzymie wrażenie na zwiedzających. Wjazd
do zamku prowadził przez bramę w najwyższej wieży północno-
wschodniej. Do dziś przetrwały ślady mostu zwodzonego, niegdyś
przerzuconego przez fosę wypełnioną wodą z rzeki Drzewiczki.
Od końca XVIII w. warownia mieściła klasztor sióstr bernardynek,
jednak po ogromnym pożarze w 1814 r. została opuszczona przez
zakonnice, które przeniosły się do Świętej Katarzyny w Górach
Świętokrzyskich i od tego czasu pozostaje w ruinie.
Budowę warowni w Bąkowej Górze przypisuje się Zbigniewowi
Bąkowi, jednemu ze współpracowników króla Władysława Jagiełły.
Budowla wielokrotnie zmieniała właścicieli, a przez pewien czas
była nawet gniazdem rycerzy – rabusiów, którzy niepokoili kupców
podążających doliną Pilicy. Obok ruin wznosi się XVII-wieczny
dwór Małachowskich. Z kolei w pobliskich Majkowicach zacho-
wał się interesujący zespół trzech obiektów architektury obron-
nej: ślady średniowiecznego grodziska wśród podmokłych łąk nad
Pilicą, resztki murowanego zamku „Surdęga” (XIV-XV w.) oraz
najokazalsze ruiny rezydencji mieszkalnej Majkowskich wzniesionej
w XVI stuleciu.
i
i
Centrum Informacji Turystycznej (Oddział PTTK im. M. R. Witanowskiego)
Plac Czarnieckiego 10, 97-300 Piotrków Trybunalski
tel. 44 647 70 52, tel./fax: 44 732 36 63
e-mail: biuro@pttkpiotrkow.nonprofit.pl
www.powiat-piotrkowski.pl
Centrum Informacji Turystycznej w Łodzi
ul. Piotrkowska 87, 0-423 Łódź
tel./fax: 42 638 59 55, tel.: 42 638 59 56,
e-mail: cit@uml.lodz.pl
www.drzewica.pl
Konopnica
Grodzisko nad brzegiem Warty
Wieruszów
Od Ptolemeusza do Wierusza
Potężne grodzisko zajmuje obszar o powierzchni ok. 48 ha i śred-
nicy 600-700 m. ograniczony liniami rzek Prosny i Niesobu oraz
– od południa – wałem o długości 440 m. i wysokości do 4 m.
Stwierdzono, iż jest ono pozostałością po osadzie obronnej kultury
łużyckiej (700-400 lat p.n.e.). W 1964 r. odkryto tu 4 pokryte
ornamentem naczynia z czasów tzw. wpływów rzymskich (I w.
n.e.). Miejsce to jako „Arsonium” zaznaczył na swej mapie geograf
i podróżnik antyczny Ptolemeusz. Znaleziska zobaczyć można obec-
nie w Muzeum Archeologicznym i Etnograficznym w Łodzi. Od
grodziska niedaleko jest do ruin zamku w Wieruszowie i tamtejszego
klasztoru oo. Paulinów. Obiekty te łączy szlak turystyczny „Od
Ptolemeusza do Wierusza”.
Punkt Informacji Turystycznej (Powiatowa Biblioteka Publiczna)
ul. Waryńskiego 8, 98-400 Wieruszów
tel. 62 783 11 88
e-mail: pbpwieruszow@wp.pl
www.powiat-wieruszowski.pl
Najstarszymi pamiątkami przeszłości w terenie są grodziska
– relikty dawnych grodów obronnych. Pochodzą one z VI-XIII stu-
lecia i zwykle zlokalizowane są nad rzekami lub na terenach niegdyś
trudno dostępnych. Dziś relikty dawnych grodów – właśnie w po-
staci grodzisk – oglądać można między innymi na terenie Tumu,
Starych Skoszew, Sieradza, Wieruszowa i Żarnowa. W Konopnicy
na wysokiej skarpie rzeki Warty znajdują się resztki grodziska
stożkowatego zwanego „Zamczyskiem”. Było ono zamieszkiwane
w XIII i w pierwszej połowie XIV wieku. Znawcy tematu uznali je
za jedno z największych i najciekawszych średniowiecznych założeń
obronnych centralnej Polski. Grodzisko stanowi doskonały punkt
widokowy na dolinę Warty i okolice Konopnicy.
i
i
Punkt Informacji Turystycznej (Powiatowa Biblioteka Publiczna)
ul. Śląska 23a, 98-300 Wieluń
tel. 43 843 96 35
e-mail: biblioteka@powiat.wielun.pl
www.um.wielun.pl
804575202.113.png
 
804575202.114.png
 
804575202.115.png 804575202.116.png 804575202.117.png 804575202.118.png 804575202.119.png 804575202.120.png 804575202.121.png 804575202.122.png 804575202.123.png 804575202.124.png 804575202.125.png 804575202.126.png 804575202.127.png 804575202.128.png 804575202.130.png 804575202.131.png 804575202.132.png 804575202.133.png 804575202.134.png 804575202.135.png 804575202.136.png 804575202.137.png 804575202.138.png 804575202.139.png 804575202.001.png
Łódzkie
Nieborów i Arkadia
Pałac i ogród romantyczny Radziwiłłów
Poddębice
Renesansowy pałac Grudzińskich
Zespół pałacowo-parkowy w Nieborowie, wzniesiony według
projektu Tylmana z Gameren, jest jedną z najbardziej znanych
polskich rezydencji magnackich. W 1774 r. stał się własnością
Radziwiłłów. Na kompleks składają się: pałac, wozownia, manu-
faktura, oficyna, oranżeria oraz 2 parki: francuski – geometryczny
i angielski. W pobliżu Nieborowa znajduje się założony w 1778 r.
przez księżną Helenę Radziwiłłową romantyczny park krajobrazo-
wy w Arkadii. Jego dominantę stanowi Świątynia Diany, obok zaś
wznoszą się sztuczne ruiny: Przybytek Arcykapłana, Akwedukt
Rzymski, Domek Gotycki, zbudowana z głazów sztuczna Grota
Sybilli i wiele innych.
Budowę pałacu w stylu późnorenesansowym rozpoczął w 1610
r. dziedzic Poddębic, wojewoda rawski Zygmunt Grudziński.
Ostateczny kształt pałac uzyskał w XIX w. po przebudowie doko-
nanej przez Napoleona Zakrzewskiego. Od strony południowo-
wschodniej wznosi się pięciokondygnacyjna 17. metrowa wieża,
zwieńczona renesansowym hełmem, posiadająca duże walory deko-
racyjne. Z drugiej strony loggii znajduje się kaplica, zbudowana na
planie dziesięcioboku z zachowaną dekoracją malarską i stiukowymi
sklepieniami. Obecnie mieści się w niej Izba Regionalna z pamiąt-
kami dotyczącymi historii Poddębic i okolic.
i
i
Poddębicki Dom Kultury i Sportu – Regionalna Izba Muzealna
ul. Mickiewicza 9/11, 99-200 Poddębice
tel./fax: 43 678 29 91, tel. 43 678 22 12,
e-mail: pdkis@op.pl
Pałac w Nieborowie (oddział Muzeum Narodowego w Warszawie)
99-416 Nieborów, tel. 46 838 56 35,
e-mail: kancelaria@nieborow.art.pl
www.nieborow.art.pl
Wolbórz
Rezydencja biskupów kujawskich
Sokolniki
Rokoko rodem z Saksonii
Barokowy zespół pałacowo-parkowy w Wolborzu wzniesiony
został w latach 1768-73 przez biskupa Antoniego Ostrowskiego,
według projektu architekta włoskiego Franciszka Placidiego, z prze-
znaczeniem na letnią rezydencję biskupów kujawskich. Składa się
z pałacu, dwóch oficyn, pomieszczeń gospodarczych i kordegardy,
a także z dziedzińca paradnego i parku pałacowego. Obecnie mieści
się tu jedna z najlepszych w kraju szkół rolniczych oraz niewielka
izba muzealna, utworzona w 1963 r. z inicjatywy Stowarzyszenia
Przyjaciół Wolborza a przechowująca pamiątki historyczne z dzie-
jów miejscowości.
Zespół pałacowo-parkowy w Sokolnikach powstał w II poło-
wie XVIII stulecia za sprawą właściciela starostwa sokolnickiego
Łukasza Bnińskiego według projektu drezdeńskiego architekta
Fryderyka Naxa. Pałac przebudowywano w XIX wieku, a ostatnio
gruntownie wyremontowano z przeznaczeniem na hotel i restaura-
cję. Jest to budowla parterowa wzniesiona w stylu saskiego rokoka,
na planie prostokąta, z piętrowym ryzalitem frontowym. Całość ota-
cza park o powierzchni 4 ha, o układzie geometrycznym. W czasach
Księstwa Warszawskiego wielokrotnym gościem pałacu był tytular-
ny władca Księstwa, król saski Fryderyk August III.
i
Zespół Szkół – Rolnicze Centrum Kształcenia Ustawicznego
im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
ul. Modrzewskiego 107, 97-320 Wolbórz
tel. 44 616 43 51, tel./fax: 44 616 41 68
e-mail: info@zswolborz.pl
www.zswolborz.pl, www.wolborz.ugm.pl
i
Pałac w Sokolnikach (Hotel i Restauracja „Sokolnik”)
ul. Wrocławska 4, 98-420 Sokolniki
tel./fax: 62 784 50 67
e-mail: sokolnik@sokolnik.com.pl
www.sokolnik.com.pl
804575202.002.png
 
804575202.003.png 804575202.004.png 804575202.005.png 804575202.006.png 804575202.007.png 804575202.008.png 804575202.009.png 804575202.011.png 804575202.012.png 804575202.013.png 804575202.014.png
 
804575202.015.png 804575202.016.png
 
804575202.017.png 804575202.018.png 804575202.020.png 804575202.021.png 804575202.022.png 804575202.023.png 804575202.024.png 804575202.025.png 804575202.026.png 804575202.027.png 804575202.028.png 804575202.029.png
Łódzkie
Walewice
Klasycystyczny pałac i stadnina koni
Działoszyn
Pałac Męcińskich
Renesansowy pałac w Działoszynie powstał ok. 1600 r. za sprawą
Andrzeja z Kurozwęk Męcińskiego. Dwukondygnacyjna budowla
na planie prostokąta powstała na sztucznie usypanym wzniesie-
niu, jej fundamenty wykonano z kamienia, a ściany – na przemian
z kamienia i cegły. Tradycja mówi, że w rezydencji Męcińskich
gościł m.in. król Stanisław August Poniatowski. Dziś gruntownie
odrestaurowany pałac, otoczony odnowionym ogrodem i parkiem,
jest siedzibą instytucji kulturalnych i oświatowych. Mieści się tu
również Punkt Informacji Turystycznej.
Klasycystyczny pałac w Walewicach został wniesiony w 1783 r.
dla szambelana królewskiego Anastazego Walewskiego. Według
krążącej legendy był on miejscem tajemnych spotkań kochanków
– hrabiny Marii Walewskiej i cesarza Francji Napoleona. Po rozpo-
czętej w 1997 r. gruntownej przebudowie pałac odzyskał swój dawny
wygląd, a obecnie znajdują się tu m.in. biura znanej i cenionej stad-
niny koni angloarabskich oraz pokoje gościnne. Pobliska stadnina
oferuje kursy jazdy konnej, przejażdżki konne i bryczkami, wczasy
w siodle i inne formy aktywnego wypoczynku.
i
i
Punkt Informacji Turystycznej w Działoszynie
ul. Zamkowa 22, 98-355 Działoszyn
tel. 43 843 00 15
e-mail: pbp@powiatpajeczno.pl
Pałac w Walewicach, Stadnina Koni Walewice Sp. z.o.o
Walewice, 99-423 Bielawy
tel. 46 838 21 14, fax: 46 838 2 8 72
e-mail: biuro@walewice.pl
www.walewice.pl
Tubądzin
Muzeum w dworze Walewskich
Ożarów
Alkierzowy dwór Bartochowskich
Tubądziński dwór został wzniesiony w końcu XVIII w. z ini-
cjatywy Macieja Zbijewskiego. W 1891 r. przeszedł na własność
Kazimierza Walewskiego, miłośnika historii i nauk geograficz-
nych, który zgromadził tu eksponaty wystawiane dziś w Muzeum
Walewskich. Obejrzeć tu można liczne portrety olejne Walewskich,
zabytki ze szkła i porcelany, rodowe srebra, bogatą bibliotekę, w tym
starodruki oraz meble z XVIII-XIX w. Dwór otoczony jest zabyt-
kowym parkiem o powierzchni 3 ha. W Tubądzinie odbywają się
koncerty muzyki poważnej.
Tutejszy modrzewiowy dwór alkierzowy został wzniesiony w 1757
r. Budowla konstrukcji zrębowej z łamanym dachem polskim krytym
gontem jest obecnie siedzibą Muzeum Wnętrz Dworskich. Warto
tu zobaczyć kolekcję portretów szlachty wieluńskiej (XVII-XIX w.),
stylowe meble, w tym szafy, skrzynie, kufry, komodę z XVIII w.,
porcelanę miśnieńską i srebra z XVIII w. Do zwiedzania udostępnione
są: reprezentacyjny salon i gabinet myśliwski a także jadalnia, sypial-
nia, buduar pani domu, gabinet i pokoik panieński. W pobliskim
Kocilewie (1 km) stoi zrekonstruowany wiatrak-koźlak.
i
i
Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie (Oddział Muzeum Ziemi Wieluńskiej)
98-345 Mokrsko, tel./fax: 43 841 17 24,
e-mail: ozarow@onet.eu
www.mwdozarow.ovh.org www.muzeum.wielun.pl
Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie
98-345 Mokrsko
tel./fax: 43 841 17 24
Muzeum Walewskich w Tubądzinie
(oddział Muzeum Okręgowego w Sieradzu)
Tubądzin; 98-285 Wróblew
tel. 43 821 37 26
e-mail: mos@pro.onet.pl
www.muzeum-sieradz.com.pl
i
804575202.031.png
 
804575202.032.png
 
804575202.033.png 804575202.034.png 804575202.035.png 804575202.036.png 804575202.037.png 804575202.038.png 804575202.040.png 804575202.041.png 804575202.042.png 804575202.043.png 804575202.044.png 804575202.045.png 804575202.046.png 804575202.047.png 804575202.048.png 804575202.049.png 804575202.051.png 804575202.052.png 804575202.053.png 804575202.054.png 804575202.055.png 804575202.056.png 804575202.057.png 804575202.058.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin