TRYB ŻYCIA
Tapir malajski żyje samotnie w lasach deszczowych południowo – wschodniej Azji. Jest zwierzęciem nocnym, a pożywienia szuka na polanach i brzegach rzek. Do życia w gąszczu dżungli tapir malajski jest znakomicie przystosowany. Jego wydłużone ciało chronione jest przez grubą, sztywną skórę co ułatwia mu przeciskanie się przez gęste zarośla. Z pozoru rzucające się w oczy, czarno – białe ubarwienie, znakomicie maskuje go w lesie, szczególnie przy grze światłocieni w jasne, księżycowe noce.. W gęstych zaroślach tapir ma ograniczone pole widzenia, dlatego nie musi mieć zbyt bystrego wzroku. Tym doskonalsze są jego słuch i węch. Bezustannie przeszukuje ziemię swą krótką trąbą i wysuwa ją we wszystkie strony, by wychwycić woń innych tapirów lub ewentualnych wrogów. Jest bardzo płochliwy i przy najmniejszych oznakach niebezpieczeństwa ucieka w zarośla. Tapir malajski latami przemierza te same ścieżki, prowadzące do jego ulubionych jezior lub wodopojów na brzegach rzek. Dróżki ten tapir znakuje moczem, by utrzymać na odpowiednią odległość innych przedstawicieli swego gatunku. Tapir malajski świetnie pływa i jak wszystkie tapiry wiele czasu spędza w wodzie. Chętnie pluska się w niej i kąpie w bagnie, tak jak nosorożce, by się ochłodzić oraz pozbyć pasożytów ze skóry.
POŻYWIENIE
O zmroku lub po zapadnięciu nocy tapir Malajki opuszcza swe schronienie i wyrusza na żer. Je trawę, liście, pączki, młode i delikatne pędy oraz owoce niższych drzew i krzewów, do których może dosięgnąć. Najwięcej pożywienia znajduje na brzegach rzek i jezior.
Pasący się tapir malajski porusza się bardzo wolno, przeszukuje ziemię swą krótką, ruchliwą trąbą, by znaleźć ulubione rośliny. Ukrywa coś z każdego mijanego krzewu. Trąba tapira podobnie jak trąba słonia, stanowi przedłużenie górnej wargi i nosa, dlatego na jej końcu znajdują się nozdrza. Jest wprawdzie krótka, ale bardzo ruchliwa: tapir może nią poruszać na boki, wyciągnąć w przód lub w tył. Węszy nią, by zbadać okolicę i nagina w dół gałęzie drzew i krzewów, z których zrywa potem liście.
CZY WIESZ ,ŻE...
· Na tapira malajskiego polowano przez całe wieki dla mięsa i skóry, która jest bardzo gruba i trwała. Dziś tapir jest pod ochroną.
· Wszystkie trzy pozostałe gatunki tapira żyją w Ameryce Środkowej i Południowej. Ponieważ Ameryka była niegdyś połączona z Azją, przypuszcza się, że tapir malajski został oddzielony od swych krewnych, kiedy kontynenty oderwały się od siebie przed milionami lat.
· Tapir malajski potrafi, podobnie jak hipopotam, chodzić po dnie rzeki lub jeziora.
· Skamieliny dowodzą istnienia przedstawicieli rodziny tapirowatych już przed ponad 20 milionami lat. Od tego czasu tapiry specjalnie się nie zmieniły.
legenda1