Zaburzenia wzwodu.docx

Trzon, główna część prącia, składa się z trzech elementów tkankowych, odpowiedzialnych za wzwód. Trzon składa się z dwóch części bocznych (ciał jamistych) i części środkowej (ciała gąbczastego). Część środkowa otacza bezpośrednio cewkę moczową. Ciała jamiste mają kształt cylindrów zbudowanych z tkanki gąbczastej i otoczone są tkanką łączną (błona biaława). W ich strukturze, przypominającej plaster miodu, obecny jest mięsień, który w wyniku pobudzenia seksualnego wypełniając się krwią, prowadzi do wzwodu.

Żołądź znajdująca się na końcu prącia jest przedłużeniem ciała gąbczastego. Ujście zewnętrzne cewki moczowej mieści się na szczycie żołędzi. U mężczyzn niepoddanych obrzezaniu żołądź pokryta jest napletkiem

Zmiany organiczne zachodzące podczas erekcji

Prącie w stanie zwiotczenia znajduje się pod kontrolą współczulnego układu nerwowego, który jest odpowiedzialny za odruchowe (nieświadome) reakcje. W tym stanie naczynia prącia są obkurczone, a przepływ naczyniowy odpowiednio niski.

W czasie pobudzenia seksualnego wywołanego różnego typu bodźcami zaczyna dominować przywspółczulny układ nerwowy (działający przeciwnie do współczulnego układu nerwowego), co prowadzi do poszerzenia naczyń krwionośnych prącia, zwiększonego przepływu naczyniowego i wypełnienia ciał jamistych napływającą krwią.

Krew zgromadzona w ciałach jamistych prącia dociska naczynia żylne do otaczającej je łącznotkankowej błony białawej, powodując zmniejszony odpływ krwi, a tym samym wzwód prącia.

Po wytrysku prącie ponownie powraca do stanu zwiotczenia. W tej fazie ponownie dominuje współczulny układ nerwowy.

Unaczynienie i unerwienie prącia

Od tętnic prącia odchodzą naczynia tętnicze zaopatrujące ciała jamiste w krew. Tętnice ciał jamistych wnikają do środka każdego z ciał jamistych i dzielą się na naczynia wirowate, bezpośrednio zaopatrując w krew tkanki odpowiedzialne za wzwód.

Żołądź jest zaopatrywana w krew poprzez tętnicę grzbietową prącia oraz ciało gąbczaste.

Krew może przepływać w sposób swobodny pomiędzy różnymi częściami prącia.

Po erekcji krew z ciał jamistych odpływa przez żyły wypustowe do żyły grzbietowej prącia. Prącie ponownie powraca do stanu zwiotczenia.

Wzwód jest odpowiedzią organizmu mężczyzny na pobudzające bodźce wzrokowe, węchowe, dźwiękowe lub bodźce generowane w sferze wyobraźni. W wyniku tej odpowiedzi ośrodkowy układ nerwowy wysyła impuls do rdzenia kręgowego, co w konsekwencji prowadzi do erekcji. Obwodowy układ nerwowy również bierze udział w tym procesie.

Współczulny układ nerwowy, kolejna część układu nerwowego, jest odpowiedzialny za wytrysk nasienia oraz skurcz szyi pęcherza moczowego w trakcie wytrysku. Ma on również wpływ na prącie w stanie zwiotczenia.

Uszkodzenie któregokolwiek z tych szlaków nerwowych może doprowadzić do trudności z uzyskaniem i utrzymaniem wzwodu, a także do zaburzeń związanych z wytryskiem nasienia

Procesy biochemiczne zachodzące podczas wzwodu

Aby doszło do wzwodu w organizmie mężczyzny, muszą zajść pewne przemiany biochemiczne. Są one odpowiedzią organizmu na substancje chemiczne uwalniane podczas pobudzenia włókien nerwowych.

Podczas pobudzenia seksualnego przekaźnik chemiczny, zwany tlenkiem azotu, jest uwalniany z naczyń krwionośnych w całym organizmie, a szczególnie w obrębie prącia.

Tlenek azotu aktywuje inne przekaźniki chemiczne w mięśniówce gładkiej prącia. Część z nich powoduje poszerzenie naczyń tętniczych, wywołując zwiększony napływ krwi do prącia i powstanie wzwodu.

Enzym zwany fosfodiesterazą może powstrzymać powstanie wzwodu poprzez rozkład jednej z substancji chemicznych odpowiedzialnej za poszerzenie naczyń tętniczych. Niektóre metody leczenia zaburzeń erekcji wiążą się z tym szlakiem biochemicznym, więc pobudzenie seksualne jest konieczne, aby działały one w sposób wydajny. Sildenafil (Viagra®), preparat stosowany w leczeniu zaburzeń erekcji, blokuje działanie fosfodiesterazy, utrzymując dużą objętość krwi w obrębie prącia. Wzwody są procesem naczyniowo-nerwowym - kontrolowanym zarówno przez układ nerwowy, jak i naczynia krwionośne. Tłumaczy to, dlaczego mężczyzna poddany kastracji może wciąż mieć wzwody. Hormony męskie, takie jak testosteron, nie mają wpływu na erekcję, ale są odpowiedzialne za popęd płciowy (libido).

Zaburzenia wzwodu

Zaburzenia erekcji to stała niemożność uzyskania lub utrzymania wystarczającego wzwodu, który usatysfakcjonowałby zarówno ciebie, jak i twoją partnerkę seksualną. Zaburzenia erekcji nazywamy również impotencją.

Krótkotrwałe problemy z erekcją pojawiają się u wszystkich mężczyzn. Najczęstszą ich przyczyną może być stres lub nadmierne spożycie alkoholu. Jest to sytuacja normalna i nie zaliczamy jej do zaburzeń erekcji.

Możesz uzyskiwać krótkotrwały wzwód kończący się przed wytryskiem nasienia. Ponieważ nie jesteś w stanie utrzymać wzwodu, masz zaburzenie erekcji.

Nie można określić, jak długo powinien trwać wzwód - powinien on trwać na tyle długo, aby zdołał zaspokoić zarówno ciebie, jak i twoją partnerkę.

Badanie Massachusetts odkryło związek pomiędzy procesem starzenia a zaburzeniami wzwodu. Ujawniło ono, że ryzyko zaburzeń erekcji rośnie wraz z wiekiem. U około 1/3 mężczyzn w wieku 50 lat i powyżej występuje średnie lub pełne zaburzenie erekcji. Wiąże się to prawdopodobnie również z innymi czynnikami — spotykanymi znacznie częściej u starszych mężczyzn, takimi jak miażdżyca (blaszki miażdżycowe tworzące się w naczyniach tętniczych), a nie jest tylko bezpośrednim wynikiem starzenia się.

Przyczyny – Wywiad

· Lekarz zada ci kilka pytań odnośnie twoich zaburzeń erekcji. Jeżeli chcesz poznać przyczynę tego stanu, powinieneś odpowiadać tak wyczerpująco i szczerze, jak to tylko możliwe.

· Od jak dawna istnieje ten problem? Tylko mężczyźni, którzy stale nie mogą uzyskać i utrzymać satysfakcjonującego wzwodu powinni wykonać badania i poddać się leczeniu. Pytając ciebie, od jak dawna miewasz takie problemy, twój lekarz będzie mógł stwierdzić, czy cierpisz na zaburzenia erekcji.

· W jaki sposób pojawiły się te zaburzenia - nagle czy stopniowo? Jeżeli zaburzenia pojawiły się nagle, a ty nie miałeś żadnego urazu lub operacji miednicy, to najprawdopodobniej zaburzenia erekcji są pochodzenia psychogennego, a nie organicznego.

· Czy leczyłeś się wcześniej z tego powodu? Jeżeli poprzednia terapia była nieskuteczna, to twój lekarz zaproponuje inną.

· Czy twoja partnerka wie, że przychodzisz do lekarza porozmawiać o tym problemie? Zaburzenia seksualne są problemem pary i nie obwiniają żadnego z partnerów. Osoby bez stałych partnerek seksualnych mogą również się leczyć z powodu zaburzeń erekcji.

· Jak myślisz, co spowodowało twoje problemy? Odpowiedź na to pytanie pomoże lekarzowi określić grupę czynników związanych z twoimi zaburzeniami wzwodu, szczególnie aspekt psychogenny.

· Czego oczekujesz po tej konsultacji? Na tym etapie leczenia nie musisz jednak decydować się na terapię jeśli chcesz, twoje problemy ze wzwodem zostaną odnotowane w dokumentach medycznych.

· Czy twój wytrysk jest prawidłowy? Powiedz lekarzowi, jaki jest twój wytrysk: prawidłowy, przedwczesny, opóźniony, czy w ogóle go nie ma.

· Czy chorujesz lub chorowałeś ostatnio na jakąś chorobę? Niektóre stany chorobowe mogą dostarczać wskazówek o problemach zdrowotnych będących podłożem zaburzeń erekcji. Przykładowo, poinformuj swojego lekarza o tym, że chorujesz na cukrzycę, padaczkę lub nadciśnienie tętnicze.

· Czy miałeś w przeszłości jakiś zabieg operacyjny? Twój lekarz będzie szczególnie zainteresowany o operacjach w okolicy miednicy, takich jak: operacja gruczołu krokowego, operacja z powodu skrętu jąder lub niezstąpionych jąder.

· Jakie leki przyjmujesz obecnie, a jakie przyjmowałeś niedawno? Postaraj się pamiętać nazwy wszystkich leków, które zażywasz lub ostatnio zażywałeś.

· Czy palisz tytoń, spożywasz alkohol lub stosujesz inne używki? Opowiedz swojemu lekarzowi o twoim nałogu palenia tytoniu, spożywanym alkoholu i innych używkach, ponieważ mogą one wpływać na twoje życie seksualne.

Psychogenne

· Około 20% mężczyzn ma zaburzenia wzwodu z przyczyn czysto psychogennych. Częściej jednak zaburzenia wzwodu wywołane są przez połączenie czynników psychogennych i organicznych.

· Czynniki psychogenne dzieli się na trzy kategorie: czynniki predysponujące, przyspieszające i podtrzymujące. Predysponujące czynniki psychogenne pojawiają się przed wystąpieniem zaburzeń wzwodu. Natomiast czynniki przyspieszające mogą zapoczątkować zaburzenia erekcji. Podtrzymujące czynniki psychogenne powodują, że zaburzenia erekcji stają się trudniejsze do pokonania.

· Do czynników predysponujących zalicza się: okres dorastania, kiedy seksualność łączy się z poczuciem winy; wcześniejsze traumatyczne doświadczenia seksualne; zaburzone więzi rodzinne; niepokój związany z pracą i sytuacją materialną.

· Depresja, niepokój i utrata partnera mogą przyspieszać ujawnienie się zaburzeń erekcji, tak samo jak obawa przed niesprawdzeniem się w sytuacjach intymnych.

· Istniejące już zaburzenia erekcji, mogą prowadzić do nasilenia obaw przed niesprawdzeniem się w sytuacjach intymnych. Brak porozumienia, utrata zainteresowania ze strony partnera lub obawa przed kontaktami intymnymi mogą również przyczynić się do zaburzeń erekcji. Te czynniki nazywane są podtrzymującymi czynnikami psychogennymi.

Organiczne

· Czynniki organiczne mogą występować od urodzenia (wrodzone), mogą być też związane z układem nerwowym (neurologiczne), hormonami (endokrynologiczne), naczyniami krwionośnymi (naczyniowe) lub uszkodzeniem tkanek (urazowe).

· Lekarz zada ci kilka określonych pytań, aby dowiedzieć się, czy inne czynniki, takie jak starzenie się, lekarstwa lub palenie tytoniu, są odpowiedzialne za twoje zaburzenia erekcji.

· Starzenie się oraz zmiany miażdżycowe (blaszki miażdżycowe w naczyniach krwionośnych, które upośledzają przepływ krwi) są główną organiczną przyczyną zaburzeń erekcji. Miażdżyca związana jest z paleniem tytoniu.

· Połowa mężczyzn ze stwierdzoną cukrzycą ma zaburzenia erekcji spowodowane uszkodzeniem układu nerwowego, zwanym neuropatią układu autonomicznego, w którym część układu nerwowego istotna dla erekcji ulega zwyrodnieniu. Wytrysk wsteczny, (kiedy nasienie wydostaje się do pęcherz moczowego) poprzedza czasami zaburzenia erekcji.

· Trzy czwarte mężczyzn z przewlekłą niewydolnością nerek ma zaburzenia erekcji. U wielu z nich następuje poprawa po przeszczepie nerki.

Leki

· U jednej czwartej pacjentów zaburzenia wzwodu mogą być bezpośrednim wynikiem działania leków stosowanych podczas leczenia innych schorzeń. Nigdy jednak nie przerywaj przyjmowania leków bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.

· Do leków, które mogą powodować zaburzenia erekcji, należą leki przeciwdepresyjne, leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, hormony takie jak antyandrogeny, estrogeny i tzw. analogi LHRH stosowane w leczeniu raka stercza. Inne leki mogące powodować zaburzenia erekcji to cymetydyna, fenytoina i metoklopramid.

· Alkohol, palenie tytoniu oraz narkotyki, takie jak marihuana, mogą prowadzić do zaburzeń wzwodu. Zaburzenia te mogą być długotrwałe.

Przyczyny - Badanie lekarskie

Jeżeli cierpisz na zaburzenia erekcji, lekarz lub pielęgniarka wykona badanie ogólne.

Przebadane zostaną twoje jądra i prącie. Jeżeli jądra są bardzo małe (hipogonadyzm), to mogą nie funkcjonować we właściwy sposób.

Jeżeli prącie jest skrzywione lub ujście zewnętrzne cewki moczowej znajduje się na jego spodniej powierzchni (spodziectwo), to może mieć to związek z twoimi problemami. Zaburzenia erekcji nie są jednak związane z długością twojego prącia.

Obrzęk moszny, zwykle związany z nagromadzeniem płynu (wodniak jądra), bądź duże przepukliny, mogą okalać prącie, utrudniając osiągnięcie wzwodu.

Hormony płciowe nie wpływają na powstawanie wzwodu. Jednak powiększone gruczoły piersiowe (ginekomastia) są dowodem zaburzeń chromosomalnych lub wysokiego stężenia we krwi hormonu, zwanego prolaktyną. Może mieć to związek z twoimi zaburzeniami wzwodu.

Zostanie zmierzone ciśnienie tętnicze krwi. Lekarz zbada również tętno na kończynach dolnych. Jeżeli będzie ono niewyczuwalne, to świadczyć to może o zwężeniu naczyń krwionośnych (miażdżycy), co może upośledzać zdolność osiągnięcia wzwodu. Zostanie również zbadany ośrodkowy układ nerwowy.

Jeżeli masz więcej niż 50 lat, wykonane zostanie również badanie palcem przez odbyt, jako część rutynowo przeprowadzanego badania przesiewowego w kierunku ewentualnych zmian w gruczole krokowym.

W ramach badania ogólnego, skontrolowany zostanie również mocz pod kątem obecności glukozy. Jeżeli stężenie glukozy będzie wysokie, to może się okazać, że cierpisz na cukrzycę, a to może być przyczyną twoich zaburzeń erekcji. Badanie krwi potwierdzi wstępną diagnozę.

Możesz również wykonać badanie stężenia hormonów we krwi. Chociaż działanie hormonów nie wpływa na erekcję, to jednak niskie stężenie testosteronu może obniżać twój popęd płciowy. Lekarz może zastosować w tym wypadku leczenie podwyższające stężenie testosteronu. Jeżeli stężenie testosteronu jest niskie, wykonane zostanie badanie profilu hormonalnego w celu poszukiwania innych zaburzeń.

Aby sprawdzić unaczynienie prącia, lekarz wstrzyknie bezpośrednio do penisa substancję wazoaktywną (alprostadil), która spowoduje poszerzenie naczyń tętniczych i zwiększony przepływ krwi. Igła jest cienka a wstrzyknięcie niebolesne, choć może być trochę nieprzyjemne. Jeżeli dojdzie do prawidłowego wzwodu, świadczy to o wystarczającym unaczynieniu prącia i nie stanowi ono przyczyny twoich zaburzeń wzwodu.

Jeżeli po wstrzyknięciu leku wzwód nie nastąpi, to unaczynienie twojego prącia jest nieprawidłowe. Dalsze badania pomogą ustalić lekarzowi najlepszy sposób leczenia dla ciebie.

Wstrzyknięcia wykonywane bezpośrednio do prącia mogą także wykazać takie zniekształcenia, jak choroba Peyroniego (włókniste blaszki powodujące skrzywienie prącia) lub jego zagięcie. W ramach dokumentacji choroby można wykonać zdjęcia i pomiary prącia podczas wzwodu. Prącie może być wówczas porównane przed i po leczeniu.

Przyczyny - Nocne wzwody

Podczas snu mężczyźni miewają zwykle od 3-4 erekcji - każda z nich trwa do 20 minut. Występują one w fazie szybkich ruchów gałek ocznych snu (REM) i są nazywane nocnymi wzwodami prącia.

Jeżeli twoje zaburzenia erekcji wywołują czynniki psychogenne, to nadal możesz miewać nocne wzwody prącia. W wypadku, gdy są one wywołane czynnikami organicznymi nie będziesz miał nocnych wzwodów prącia. Zaobserwowanie występowania czy braku nocnych wzwodów pomoże, więc ustalić przyczynę twoich zaburzeń erekcji.

Prostym, ale wydajnym sposobem badania jest test z paskiem znaczków pocztowych. Przed położeniem się do łóżka załóż pasek znaczków wokół prącia. Jeżeli w nocy wystąpi prawidłowy wzwód, perforacje ulegną przerwaniu.

RigiScan® to bardziej wyszukane urządzenie umożliwiające stałą, całodobową obserwację. Jest bardzo łatwy w użyciu. Dwa pierścienie mocuje się wokół prącia, jeden wokół podstawy, drugi wokół trzonu. Pierścienie mierzą zmiany obwodu prącia, co 30 sekund, a zmiany twardości i sztywności, co 3 minuty. Sztywność większa niż 75% świadczy o prawidłowej erekcji.

Warunkiem prawidłowego przeprowadzenia badania jest normalny sen. Dlatego najlepiej prowadzić badanie w warunkach domowych przez jedną lub dwie noce.

Przyczyny - Kolorowa ultrasonografia dopplerowska

Jeżeli nie masz dostatecznej erekcji po wstrzyknięciu wazoaktywnej substancji (alprostadil) do prącia, specjalny rodzaj badania obrazowego (kolorowa ultrasonografia dopplerowska) może pokazać, czy unaczynienie twojego prącia nie jest zbyt słabe. Zmiany częstotliwości ultradźwięków w kolorowej ultrasonografii dopplerowskiej dostarczają informacji o przepływie krwi.

Ta metoda jest szczególnie użyteczna w przypadku, gdy doznałeś urazu miednicy. Pokaże ona, czy unaczynienie prącia nie zostało uszkodzone. Jeżeli tak, to możliwe jest leczenie za pomocą chirurgii rekonstrukcyjnej.

Kolorowa ultrasonografia dopplerowska nie jest bolesna. Alprostadil wstrzykuje się bezpośrednio do prącia przy użyciu cienkiej igły, aby wywołać erekcję. Żel naniesiony na prącie zostanie rozprowadzony po jego powierzchni przy użyciu głowicy ultrasonograficznej. Naczynia krwionośne bada się od podstawy do żołędzi prącia w czasie do 30 min od wstrzyknięcia.

Na podstawie zapisu ukazującego się na monitorze komputera można stwierdzić, czy napływ krwi do prącia jest prawidłowy.

Kolorowa ultrasonografia dopplerowska może wykazać, że krew przecieka z naczyń żylnych prącia, co uniemożliwia utrzymanie sztywności. Dla potwierdzenie tej obserwacji niezbędne są dalsze badani

Zaburzenia wzwodu.docx

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: