GRUPA DZIECI: 6-latki
TEMAT DNIA: Polska nasza Ojczyzna.
CEL GÓWNY: przypomnienie zarysu mapy Polski, godła i barw narodowych oraz rozwijanie zainteresowania pięknem i bogactwem naszego kraju.
- prawidłowo wykonywać czynności samoobsługowe,
- uważnie wysłuchać wiersza, hymnu,
- rozpoznać godło, flagę, mapę Polski,
- zrozumieć pojęcie naród, czyli wspólny język, terytorium, symbole
- rozpoznawać litery i układać zdania z rozsypki literowej,
- liczyć w zakresie 10,
- dodawać i odejmować w zakresie 10,
- orientować się w przestrzeni,
- posługiwać się sztućcami,
- aktywnie uczestniczyć w czasie zabaw muzyczno – ruchowych,
- samodzielnie wykonać pracę plastyczną zachowując estetykę,
- łączyć ze sobą różne elementy, tworząc chorągiewkę,
czynne: samodzielnych doświadczeń, zadań stawianych dziecku, ćwiczeń,
percepcyjne: obserwacji i pokazu, przykładu,
słowne: rozmowy, opowiadania, objaśnienia i instrukcje, sposoby społecznego
porozumiewania.
FORMY: zbiorowa, grupowa, w parach.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: wiersz, pt. „Co to jest Polska?” Cz. Janczarskiego, „Katechizm polskiego dziecka” Wł. Bełza, godło, flaga, hymn narodowy, fizyczna mapa Polski, magnetyczna mapa, mapa świata, kartoniki z nazwami miejscowości, rzek, morza, ilustracje przedstawiające góry, Smoka Wawelskiego, Syrenkę, mewy, cyfry i znaki matematyczne, płyty z nagraniami muzycznymi, sznurek, papier biały i czerwony, patyczki do szaszłyków, klej, nożyczki, kredki.
PODSTAWA PROGRAMOWA:
I. Poznawanie i rozumienie siebie i świata
1. Budzenie zaciekawienia otaczającym światem poprzez prowokowanie pytań i dostarczanie radości odkrywania.
11. Wykorzystywanie i tworzenie okazji do poznawania rzeczywistości:
b) społeczno – kulturowej poprzez poznawanie zasad organizacji życia społecznego, tradycji rodzinnej, regionalnej, narodowej oraz poznanie dzieł kultury.
6. Uczenie zasad postępowania warunkujących bezpieczeństwo dziecka.
7. Tworzenie warunków sprzyjających spontanicznej i zorganizowanej aktywności ruchowej dziecka. Umożliwianie udziału w grach, zabawach ruchowych i gimnastyce.
8. Tworzenie okazji do wymiany informacji, uczenie dyskutowania i dochodzenia do kompromisu.
10. Tworzenie okazji do wspólnego podejmowania i realizowania różnych zadań, rozwiązywania problemów.
3. Wykorzystywanie codziennych sytuacji do podejmowania prób samooceny i oceny zachowań innych.
4. Stwarzanie okazji do dokonywania przez dziecko wyborów i zdawania sobie sprawy z ich konsekwencji.
I. Schodzenie się dzieci do przedszkola.
1. Praca indywidualna z dziećmi – utrwalanie poznanego materiału (praca z Adrianem, Jarkiem i Darią – dodawanie i odejmowanie w zakresie 10).
2. Ćwiczenia poranne
- zabawa „Słonko świeci - deszcz pada”- nauczyciel mówi: „Słonko świeci”-
dzieci chodzą po sali w różnych kierunkach; „Deszcz pada”- biegną pod
ścianę,
- zabawa „Kwiaty rosną – kwiaty więdną”- dzieci w rozsypce, w przysiadzie
podpartym- kwiaty zwiędły. Kiedy nauczyciel mówi: „Kwiaty rosną po
deszczu”, dzieci powoli prostują się do stania,
- „Bocian brodzi po łące”- dzieci maszerują z wysokim unoszeniem kolan,
stają na zmianę raz na nodze prawej, raz na lewej i naśladują klekot bociana,
- „Koniki”- dzieci biegają i chodzą w różnych kierunkach tak jak koniki
biegają kłusem i idą stępem,
- marsz przy piosence „Marsz przedszkolaka”.
II. Praca dyżurnych –czynności higieniczno-sanitarne w łazience przed śniadaniem.
III. Śniadanie – zachowanie estetyki i kultury spożywania posiłków.
IV. Mycie zębów.
V. Sytuacje edukacyjne tworzone przez dzieci i nauczyciela.
CZĘŚĆ WSTĘPNA
1. Piosenka pt. „My rodzinę dobrą mamy” – dzieci maszerują po kole śpiewając piosenkę.
2. Oglądanie widokówek z różnych rejonów Polski (krajobrazy górskie i nadmorskie).
CZĘŚĆ GŁÓWNA
1. Dzieci siadają przed tablicą magnetyczną i słuchają wiersza pt. „Co to jest Polska?” Cz.Janczarskiego.
- Co to jest Polska? – spytał Jaś w przedszkolu.
Polska to wieś i las i zboże w polu,
I szosa, którą pędzi do miasta autobus,
i samolot, co leci wysoko nad tobą.
Polska – to miasto, strumień i rzeka,
I komin fabryczny, co dymi z daleka,
a nawet obłoki, gdy nad nimi mnkną.
Polska to także twój rodzinny dom.
A przedszkole? Tak i przedszkole,
I róża w ogrodzie i książka na stole.
- rozmowa na temat wysłuchanego wiersza- dłuższe, samodzielne i
ukierunkowane wypowiedzi o Polsce jako kraju ojczystym,
- przypomnienie jak wygląda godło, barwy ojczyste, jaka jest nazwa stolicy,
największej rzeki, morza,
- nauczyciel odsłania naszkicowane kontury granic Polski z zaznaczoną rzeką
Wisłą, miastem Warszawą, Redłem, ale bez podpisów,
- nauczyciel pokazując mapę Polski pyta dzieci, co to jest, co oznaczają
linie i punkty na mapie,
- wspólne ustalenie nazwy stolicy, rzeki, morza, gór,
- nauczyciel prezentuje sylwetkę Janka, chłopca, który mieszka w Polsce i
pyta dzieci, jak nazywają się ludzie mieszkający w Polsce,
- nauczyciel odsłania wyrazy na kartonikach (Warszawa, Redło, Wisła, Bałtyk, góry, Polak, Polska),dzieci odczytują je i umieszczają na mapie.
2. Zabawa ruchowa – ćwiczenia w rozpoznawaniu liter, analiza i synteza.
- dzieci podzielone są na dwie grupy, każda grupa ustawiona przy wyznaczonej
linii startu. Każda grupa ma za zadanie ułożyć hasło: „Jesteśmy Polakami”,
- dzieci kolejno biegną po jedną literę a lider jak najszybciej układa hasło,
- wygrywa ta grupa, która pierwsza ułoży hasło.
3. Wysłuchanie hymnu narodowego – zwrócenie uwagi na prawidłową postawę.
4. Prezentacja godła i flagi narodowej.
5. Układanie ze sznurka mapy Polski – odwzorowywanie, zaznaczenie, gdzie znajdują się góry, gdzie morze, lewa i prawa granica.
6. Zabawa ruchowa „Podróż po Polsce” – „Jedzie pociąg szsz,szsz,szsz, ... od gór
do morza, wzdłuż rzeki Wisły” (piosenka „Jedzie pociąg z daleka”).
- przyjechaliśmy do Z-a-k-o-p-a-n-e-g-o (Zakopanego) – zaznaczenie na mapie nazwy i obrazka zimowej stolicy Tatr. Tutaj można uprawiać różne sporty zimowe – zjeżdżać na sankach, wjeżdżać wyciągami narciarskimi na górę i zjeżdżać z niej na nartach. W górach mieszkają ...- dzieci - górale. To oni wypasają owce na łąkach, które nazywają się hale. Taki najważniejszy opiekun stada to baca, a jego pomocnik to juhas,
- teraz zabawimy się w zabawę „Juhasowe liczenie” – dziesięcioro dzieci
trzyma się za ręce i chodzi wkoło, w rytm mówionego wierszyka. Jedno z
dzieci jest juhasem, który stoi w kole, reszta dzieci siedzi w kole na dywanie.
Juhas liczy dzieci – 10. Nauczyciel zabierając jedno dziecko pyta: ile odeszło
owiec? – 1, a ile zostało? – 9. Zabawa toczy się dalej ze zmianą jednego
dziecka w kole na juhasa. Ile owiec odeszło? – 1, ile zostało? – 8. 8 owiec
chodzi za nowym juhasem. Przybyły 2 nowe owce, razem jest – 10.
Pozostałe dzieci zapisują za pomocą cyfr i znaków matematycznych działania.
Zmiana juhasa i owiec – dzieci, które siedziały są owieczkami, pozostałe
układają działania matematyczne,
- żegnamy się z górami i Zakopanem, jedziemy w dalszą drogę. Jesteśmy w
mieście K-r-a-k-ó-w – synteza. Zaznaczenie na mapie nazwy miasta i obrazka.
Jaką znacie legendę o tym mieście? – wypowiedzi dzieci.
- Teraz dojeżdżamy do W-a-r-s-z-a-w-y – zaznaczenie nazwy miasta i obrazka.
Skąd znamy to miasto? – stolica Polski, największe miasto, warszawska
Syrenka itp. – wypowiedzi dzieci,
- stąd jedziemy nad morze, do miasta G-d-a-ń-s-k, tu Wisła wpada do morza -
zaznaczenie nazwy miasta i obrazka,
- słuchanie piosenki „Morze nasze morze”,
- zabawa ruchowo – matematyczna „Okręty” – 5 dzieci otrzymuje dwustronne
tabliczki z kółkami – to kapitanowie okrętów. Pozostałe dzieci otrzymują
tabliczki z cyframi – to bilety, przyporządkowujące je jako pasażerów do
poszczególnych okrętów. Po sprawdzeniu poprawności zajętych miejsc, na
sygnał okręty wyruszają w rejs – dzieci kołyszącym się krokiem poruszają się
do przodu. Na sygnał „Do portu!” okręty zatrzymują się, pasażerowie
wysiadają na ląd, spacerują, a w tym czasie kapitanowie odwracają tabliczki i
zabawa się powtarza,
- powrót do Redła – dzieci siadają przed tablicą.
7. Słuchanie „Katechizmu polskiego dziecka” Wł. Bełza
Kto ty jesteś? – Polak mały.
Jaki znak twój? – Orzeł biały.
Gdzie ty mieszkasz? – Między swemi.
W jakim kraju? – W polskiej ziemi.
Czym ta ziemia? – Mą ojczyzną.
Czym zdobyta? – Krwią i blizną.
Czy ją kochasz? – Kocham szczerze.
Coś ty dla niej? – Wdzięczne dziecię.
Coś jej winien? – Oddać życie.
- po wysłuchaniu dzieci odnajdują Polskę na kontynencie europejskim i
nazywają naszych najbliższych sąsiadów – jesteśmy już w Unii Europejskiej,
takiej wspólnocie, gdzie państwa sobie pomagają i dobrze byłoby gdybyście
wiedziały, jakich mamy najbliższych sąsiadów.
1. Wysłuchanie piosenki pt. „Na to idziemy” (Żołnierskie przeboje) – inscenizowanie ruchem.
2. Samodzielna praca plastyczna – kolorowanie konturów Polski.
3. Wykonanie z papieru i patyczka chorągiewki w barwach narodowych.
VI. Zabawy na boisku przedszkolnym.
1. Dzieci rysują na piasku kształt Polski i kamykami zaznaczają góry, Kraków, Wisłę, Warszawę, Gdańsk, Redło.
2. Swobodne zabawy na terenie ogrodu przedszkolnego.
VII. Obiad
- czynności higieniczno – sanitarne,
- wdrażanie dzieci do właściwej postawy podczas spożywania posiłku,
- właściwe posługiwanie się sztućcami.
VIII. Zajęcia zorganizowane.
1. Zabawa „Zgadnijcie gdzie byliśmy?” – dzieci podzielone są na 4 grupki, dwie mniej liczne, to zgadujący, dwie pozostałe – liczniejsze – naradzają się, o jakim miejscu będą mówić (w naradzie bierze udział nauczyciel) – np. woda, piasek, ryby itp. – morze. Po odgadnięciu zagadki grupki zmieniają się.
2. Dzieci układają puzzle ze 100 elementów, z krajobrazem górskim oraz nadmorskim.
IX. Podwieczorek.
X. Zabawy ruchowe w sali i na przedszkolnym placu zabaw.
1. Zabawa „Podróż” – wybieramy się w podróż pociągiem lub autobusem (do wyboru). Odpowiedni rytm bębenka będzie nam mówił, z jaką prędkością jedziemy – dzieci poruszają się po sali. Na gwizdek zatrzymujemy się i odgadujemy, na stacji, jakiego miasta zatrzymaliśmy się:
a) w mieście tym lata bardzo dużo mew oraz rybitwy,
b) symbolem, jakiego miasta jest Syrenka?
c) które miasto słynie z legendy o Smoku Wawelskim?
d) co jest zimową stolicą Polski?
Kiedy dzieci odgadną jedną nazwę miasta pociąg/autobus jedzie dalej.
2. Wyjście do przedszkolnego ogrodu – zwrócenie uwagi na bezpieczeństwo poruszania się oraz korzystania z przyrządów znajdujących się na placu zabaw.
3.Zabawa „Lad – morze, góry – morze” – dzieci biegają po placu zabaw – ląd. Na sygnał nauczyciela MORZE muszą wejść na przyrządy na placu (drabinki, huśtawki, karuzela itp.) tak, aby nie dotykać stopami trawy. Na sygnał LĄD dzieci ponownie biegają po ogrodzie. Po kilkakrotnym powtórzeniu czynności następuje zmiana. Nauczyciel mówi GÓRY – dzieci wspinają się na przyrządy, na sygnał MORZE – chodzą, biegają po trawie naśladując ruch takie, jak przy pływaniu.
4. Zabawa „Polowanie” – jedno z dzieci jest myśliwym. Biegając, ma wziąć do niewoli inne dzieci dotykając je. Te dzieci, które zostały dotknięte natychmiast zamieniają się w „słupy soli”. Pozostałe ścigane dzieci mogą wybawić „słupy soli” dotykiem. Myśliwy musi, więc dotykać nowe osoby, chroniąc jednocześnie te, które zostały już dotknięte.
XI. Rozchodzenie się dzieci do domów.
Literatura
1. Bogdanowicz Z., Zabawy dydaktyczne dla przedszkoli, Warszawa 1990.
2. Griesbeck J., Zabawy dla grup, Kielce 1999.
3. Gruszczyk – Kolczyńska E., Dzicięca matematyka, Warszawa 1997.
4. Łada – Grodzicka A., Bełczewska E., Herde M., Kwiatkowska E., Wasilewska J.,
ABC... Program wychowania przedszkolnego XXI wieku, Warszawa 200.
5. Okraska – Ćwiek B., Walczak M., Wesoła szkoła sześciolatka, część 2, Warszawa
2003.
6. Okraska – Ćwiek B., Walczak M., Wesoła szkoła sześciolatka, część 4, Warszawa
7. Wlaźnik K., Wychowanie fizyczne w przedszkolu, Warszawa 1972.
5
longin1983