Syndrom final.pdf

Szczurzy Syndrom

Gra powstała na XVIIsty Nibykonkurs

autor

Adam "Savarian" Wojdalski

HISTORIA

CZAS APOKALIPSY

Początek XXII w. stał się

końcem świata ludzi. Świata jakiego

znamy. Prognozy i przewidywania

specjalistów dotyczące zapasów paliw

kopalnych okazały się błędem lub

kłamstwem. A może jednym i drugim.

W ciągu niespełna dwóch dziesięcioleci

niemal wszystkie pokłady węgla, ropy i

gazu stopniały do alarmującego

poziomu. Ci, którzy uważali się za

silniejszych chcieli przejąć te ostatnie

rezerwy. Doszło do wielkiej wojny,

która tak szybko jak wybuchła, tak też

ucichła. Bo wkrótce wyczerpała resztki

tego o co walczono.

Dzień apokalipsy był cichy. Bez

eksplozji meteorytów, bomb jądrowych,

huku pracujących fabryk czy ataku

obcej rasy. Dzień apokalipsy zgotowała

nam bezgraniczna pewność siebie,

wiara w słowa specjalistów i naiwne

mniemanie, że nigdy nie spotka nas

ludzi, coś takiego. Dzień apokalipsy

urządziła nam Matka Ziemia, z której

wyrwaliśmy bezmyślnie wszystko czym

nas obdarowała.

W ciągu pierwszych kilku lat

wymarła 1/3 populacji ludzi na ziemi.

Pozbawione energii fabryki, zakłady

przemysłowe, elektrownie, zakłady

farmaceutyczne szybko pokazały jak

uzależnieni od cywilizacji są ludzie.

Choroby, głód i zimno zabiły prawie

2,5 mld osób. Bezbronnych,

przywykłych do wygód, podłączonych

do sieci, zależnych od infrastruktury

ludzi, którzy umierali tysiącami niczym

bezbronne dzieci. Żaden z rządów nie

był w stanie opanować chaosu jaki

powstał i wkrótce upadły niemal

wszystkie z nich pogrążając świat w

ogniu anarchii.

Lata mijały. Miasta,

niemogące zapewnić pożywienia i

bezpieczeństwa opustoszały, a przyroda

wdarła się w nie bezlitośnie. W

ludziach odezwały się najokrutniejsze i

najbardziej prymitywne instynkty.

Świat stał się groźny i bezlitosny. Słabe

jednostki zostały skazane na

wyginięcie.

Na szczęście dla nas wraz z brakiem wszystkich dobrodziejstw

cywilizacji nie straciliśmy jednego. Wiedzy. Po początkowym chaosie ludzie

zaczęli organizować się. Jedno z miast ponownie zaludniło się, a ludzie,

którym przekazano wiedzę o dorobkach cywilizacji poczęli robić wszystko

by przywrócić choć cień stanu, w jakim było ono przed Czasem Apokalipsy,

Alternatywne źródła energii pozwoliły im przetrwać najgorsze lecz czekało

na nich kolejne wyzwanie. Ich mały świat powoli podnosił się z otchłani

ciemnego chaosu lecz wszędzie wokół szalało zło i anarchia. Ludzie

przybywali do podnoszonego z gruzów miasta lecz wkrótce stało się pewne,

iż Nowe Jerycho nie może być otwarte dla wszystkich. Gigantyczna już

wtedy metropolia odgrodziła się od świata niebotycznym murem i stała się

ostoją, centrum i jedynym bezpiecznym miejscem w świecie niszczonym

szaleństwem Czasu Apokalipsy.

NOWE JERYCHO

Nowe Jerycho jest stolicą, państwem-miastem i klejnotem

cywilizacji otoczonym barbarzyńskim światem upadłych ludzi, u których

wiedza zanika czyniąc zeń prostaków i ciemnotę. Miasto zaś błyszczy

milionami drapaczy chmur, monumentalnych budowli, olbrzymich fabryk i

domów, na których dachach zielenią się uprawne pola i ogrody.

Nowe Jerycho skrywa jednak i drugie oblicze. Oblicze, które

zostaje brutalnie odsłonięte nocą, gdy Strażnicy nie patrolują tak uważnie, a

mrok zapewnia bezpieczną anonimowość. Drugie oblicze miasta to wąskie

alejki pomiędzy czarnymi bryłami sięgających nieba budynków, to

zaśmiecone odpadkami uliczki, dymiące studzienki ściekowe, obskurne

knajpy i tętniące rozwiązłą zabawą kluby. To przestępczość, narkomania,

prostytucja i bieda. Idealne miejsce dla... Szczurów.

RATTUS GENETICA

Nie sposób wskazać daty, ani przykładu pierwszego pojawienia się

Szczura. Nie da się nawet określić kiedy syndrom Ronalda Egzibera zaczęto

tak nazywać. Da się natomiast określić dokładnie, kiedy Szczury stały się

kozłami ofiarnymi, a ich krew przelała się niemal w każdym zakątku świata.

Za to, że byli inni, że byli lepsi.

" Szczur (Rattus) - rodzaj gryzonia z rodziny myszowatych obejmujący

około 50 gatunków.

Szczur od czasów masowych pomorów panujących w Europie, a

w szczególności Wielkiej Zarazy Londyńskiej, kiedy to podejrzewano go o

roznoszenie dżumy i innych plag cieszy się bardzo złą opinią w kulturze

europejskiej.

Zgoła inaczej jest on postrzegany w części Indii czy Chin, gdzie

uważa się go za zwierzę inteligentne, przynoszące mieszkańcom szczęście

i sukces na niwie zawodowej czy towarzyskiej."

Początkowo nie zauważono w narodzinach "dziwnych dzieci"

niczego niepokojącego. Pojedyncze przypadki czasem skrajnie

zmutowanych niemowląt przez wiele lat uważano za pojedyncze i nic

nieznaczące. Dopiero Ronald Egziber zauważył w wielu, różnych

przypadkach pewną prawidłowość. Nie przypuszczał, że syndrom nazwany

od jego imienia, opisany w dziele

"Syndrom atawizmu pierwotnego"

stanie się w przyszłości przyczynkiem

do największej zbrodni ludobójstwa od

czasów II wojny światowej.

Nikt też nie dowie się nigdy,

że to właśnie w tej straszliwej wojnie

upatrywać należy początków

Syndromu. W badaniach doktora

Mengele i setek jego następców, którzy

zgłębiali tajemnice genetyki po to by

stworzyć nadczłowieka. Czy to dla

celów chorej filozofii czy też jako

super-żołnierza. Teraz nie ma znaczenia

jakie były zamiary naukowców. Gdy

Czas Apokalipsy starł stary świat

wszystkie tajemnice ośrodków

badawczych, klinik i laboratoriów

poszły w niepamięć. Lecz ziarno raz

posiane zawsze wyda plony.

wyodrębnił trzy niezależne symptomy, a właściwie grupy symptomów jakie

może on przyjmować. Często występują one równolegle i z różnym

natężeniem przez co są one tylko ogólnymi wskazówkami świadczącymi o

przewadze pewnych cech nad innymi. Egziber nazwał je Morfami.

" Atawizmem (łac. atavus - przodek) nazywamy powtórne wystąpienie

cechy fizycznej bądź zachowania charakterystycznych dla odległych

przodków osobnika, u którego wystąpił atawizm. W dużej mierze dotyczy

także zachowań i emocji wynikających z pierwotnych instynktów

przodków/osobników tej samej rasy we wczesnym okresie rozwoju

rasy/gatunku np. okresie prehistorycznym. Podłoże "atawizmu"

uzależnione jest od predyspozycji psycho-fizycznych osobników

współczesnych a wynikających ze stopnia ich 'zezwierzęcenia' lub

podatności na zachowania powszechnie uznawane za pierwotne lub

prymitywne."

Najbardziej rzucające się w oczy były zmiany fizyczne, zarówno w

wyglądzie jak i w fizjonomii. Zauważył on, że osoby o zwierzęcych oczach

potrafią dostrzegać szczegóły nawet przy nikłym świetle, a niekiedy przy

całkowitym ich braku. Ludzie o nienaturalnych małżowinach usznych słyszą

lepiej niż zwykli śmiertelnicy. Inni posiadali znacznie zmieniony

metabolizm, przemianę materii i zdolności regeneracyjne. Jeszcze inni

dzięki podwójnym stawom potrafili dokonywać ze swym ciałem

prawdziwych cudów. Wszystkie takie przypadki, mimo ich różnorodności

sklasyfikował jako Morf 1. Zmiany behawioralne, niedające się

opisać zachowania i zwierzęce odruchy to kolejny Morf. Niektórzy z

Syndromitów wykazywali wyjątkową nadpobudliwość, agresje, zwierzęce

zachowanie i instynkty. Wyraźne różnice w zachowaniu Szczurów i ludzi

nakłoniły go do sklasyfikowania ich jako Morf 2.

Morf 3 nie został opisany w pracy Egzibera. Był on zbyt

fantastyczny, by badacz umieścił go w naukowym dziele. Niemniej jednak

Morf 3 istnieje i jest najbardziej wyjątkowym zbiorem cech jakimi

charakteryzują się osoby ze Szczurzym Syndromem.

Naukowcy do dziś spierają się

nad przyczyną występowania Syndromu

Ronalda Egzibera. Proponowano teorię

o jego mutacyjnym oraz ewolucyjnym

podłożu. Nie znaleziono jednak nic, co

jednoznacznie odpowiedziało by na

pytanie, czemu w pewnym momencie

zaczęły rodzić się Szczury.

Ta obraźliwa nazwa wzięła się

z faktu, iż u ludzi, którzy cierpią na

Syndrom często występują cechy

fizyczne bądź zachowania

charakterystycznych dla odległych

przodków takie jak: silne owłosienie na

całym ciele, pazury wykształcone w

miejsce paznokci, zwierzęce oczy lub

małżowiny uszne, nadmiernie

rozwinięte kły, szczątkowy ogon itp. W

skrajnych przypadkach osoby

wykazywały zwierzęca agresję lub

instynktowne zachowania. To jednak

nie wszystko, a wręcz przeciwnie. W

"odmieńcach" , "mutantach" i

"szczurach" kryło się o wiele więcej niż

tylko nieludzki wygląd.

Lekarz i naukowiec Ronald

Egziber przeprowadził wiele badań na

osobach wykazujących objawy

Syndromu. Długo szukał wspólnego

mianownika, aż uwagę jego przykuła

śladowa obecność obcego genotypu,

który ujawniał się u każdej z badanych

osób. Były to geny zupełnie obce,

niesklasyfikowane wcześniej w żadnej z

ksiąg jakie posiadał. Porównując je z

genami wszystkich znanych zwierząt

znalazł tylko jedno, które jest do niego

niezwykle zbliżone. Był to szczur.

Ronald Egziber całe życie

poświecił badaniom nad Syndromem i

MORF 3

Jakkolwiek by nie nazywać ludzi dotkniętych Syndromem jedno

jest pewne; przewyższają oni zwykłych śmiertelników niemal pod każdym

względem. Jeśli tylko równowaga pomiędzy negatywnymi i pozytywnymi

cechami zostaje zachowana Szczur jest niemal nadczłowiekiem. Przewyższa

zwykłych śmiertelników pod względem szybkości, siły, wytrzymałości,

zmysłów, żywotności i zwinności. Wykazuje też niezwykłe cechy

psychologiczne. Niezłamaną wole, brak strachu, zimną krew, a w

przypadkach nadzwyczajnych coś więcej. Coś o czym Egziber bał się

wspomnieć w swojej książce.

Morf 3 to występujące niezwykle rzadko zaburzenia psychiczne,

którym towarzyszą nadnaturalne zdolności. Zazwyczaj siła owych zdolności

jest wprost proporcjonalna do nasilenia objawów choroby psychicznej.

Paradoksalnie więc im osoba jest bardziej upośledzona tym silniejsze

wykazuje zdolności parapsychiczne. Lecz zdarzają się wyjątki od tego.

Dolegliwości towarzyszące Morfowi 3 są typowymi, znanymi

medycynie chorobami psychicznymi takimi jak autyzm, schizofrenia, manie

prześladowcze, fobie, histerie, nerwice, obsesje etc.

Dr. Egziber był zafascynowany fenomenem Darów, jak je nazwał,

które dawał Szczurom Morf 3. Szukał on osób o nadludzkich zdolnościach

by zgłębić ów temat, który miał być sednem kolejnej pracy dotyczącej

Syndromu lecz przedwczesna śmierć z ręki niezidentyfikowanego

zamachowca przekreśliła jego plany. Przed śmiercią udało mu się jednak

zbadać całkiem pokaźną liczbę przypadków. Z kilku najważniejszych do

których dotarł naukowiec warto wspomnieć o osobach, które wykazywały

zdolnościach telepatyczne, telekinetyczne i para-fizyczne. Czytanie myśli,

przesuwanie i wyginanie przedmiotów

siłą woli to rzeczy których był

świadkiem. O innych - lewitacji,

bilokacji, zakrzywieniach linii czasowej

i wpływaniu na fizyczność rzeczy -

tylko słyszał. Był jednak przekonany,

że nie były to fałszywe doniesienia. I

miał rację.

byli zupełnie zwyczajni ludzie. Żadne z nich nie wykazywało oznak

Syndromu, a i dzieci w początkowych latach nie zdradzały cech mutacji.

Córka wyrosła na kobietę o przeciętnej urodzie, a syn był niewyróżniającym

się niczym mężczyzna. Aż do chwili, gdy ujawnił się u nich Morf 3

Syndromu i to w postaci jakiej nie spotkano jeszcze nigdy.

Rodzeństwo zdolne było wpływać na umysły innych ludzi,

przewidywać przyszłość oraz kształtować myślą czas i przestrzeń.

Brązowooka Valerie i czarnowłosy Johan z trudem zaakceptowali swoje

dziedzictwo. Tylko wyjątkowo silna psychika uchroniła ich przed

popadnięciem w szaleństwo. Gdy otrząsnęli się z pierwszego szoku i

zdziwienia postanowili wykorzystać swoje Dary.

POLOWANIE NA CZAROWNICE

Zawsze chyba dzieje się tak,

ze wszystko co nowe, inne i niezbadane

jest powodem strachu. A strach

doprowadza często do wydarzeń

tragicznych. Podobnie rzecz miała się i

tym razem. Z początkowej niechęci do

Szczurów, przejawiającej się wrogością

i rasizmem wyewoluowała skrajna

nienawiść, która spowodowała lawinę

zdarzeń. Tropiono i izolowano Szczury,

zabijano i linczowano bez opamiętania

wśród krzyków podżegaczy i

entuzjazmu oszalałych tłumów. Nie

szczędzono nawet noworodków.

Powstały nawet specjalne oddziały

zajmujące się ściganiem i polowaniem

na mutantów. Choć ich oficjalna nazwa

jest inna wszyscy znają ich jako

"Deratyzatorów".

Sami Syndromici nie byli

całkowicie bez winy. Niektórzy z nich

dopuszczali się straszliwych morderstw

lub dawali upust swej agresywnej

naturze. Czasami zdarzało się, iż chora

psychicznie osoba nie potrafiła

zapanować nad Darami i dochodziło do

mrożących krew w żyłach wydarzeń. To

dolało oliwy do ognia, który niedługo

zapłonąć miał w każdym zakątku

Nowego Jerycha i poza nim.

Niemal pół wieku

prześladowań i wrogości sprawił, że

Szczury zeszły do podziemia. Rodzice

kryli dzieci naznaczone Syndromem lub

sami oddawali je do zamkniętych

ośrodków. Odmiennych genetycznie

osobników przetrzebiono znacznie, a

próby oporu z ich strony były

bezlitośnie tępione. Dopóki nie

narodziły się osoby, które odmieniły

bieg rzeczy.

WOJNA

To nie był bunt. Nie były to zamieszki, rozruchy ani rebelia

zamkniętych w gettach Szczurów. To była wojna. Wojna, która zaczęła się

w Nowym Jerycho i objęła swymi płomieniami cały znany świat. Miasta

stanęły w płomieniach, ludzie i Szczury zabijali się całymi setkami, a

konflikt objął każdy fragment znanego kontynentu. Dopiero po trzech latach

podpisano porozumienie, które stało się dokumentem historycznym, w

którym władający wszystkimi rządami i miastami oficjalnie uznali, iż "ludzie

dotknięci syndromem Ronalda Egzibera, są równi wobec prawa".

Otwarto getta, więzienia i szpitale. Szczury wróciły do życia pośród

ludzi, w których nie zgasły jeszcze wrogie i rasistowskie hasła. Narażeni na

codzienne szykany próbują egzystować w świecie, który ich nie chce, choć

na każdym kroku spotykają się z aktami agresji wobec nich. Niektórzy nie

godząc się na taki stan rzeczy działają w podziemnych organizacjach,

walczących z prześladowcami. Inni dołączają do grup przestępczych, które

nie godzą się na pseudo -wolność i równość. jeszcze inni starają się nie

przerwać cienkiej nici pokoju i porozumienia jaki udało się wywalczyć

krwią tysięcy zabitych. Ale wszyscy jakoś żyją. Nienawidzący nas ludzie

oraz my – Szczury.

BLIŹNIĘTA

Rodzeństwo, których

prawdziwych imion mało kto zna,

przyszło na świat w zupełnie

zwyczajnym miejscu, a ich rodzicami

TERMINY WYSTĘPUJĄCE W GRZE

W „Szczurzym Syndromie” występują specyficzne terminy i nazwy,

związane z mechaniką gry, których znajomość konieczna jest do zrozumienia

kolejnych rozdziałów gry.

Wszystkie ona zostały dokładnie opisane w rozdziale MECHANIKA.

Poniżej znajdziesz ich krótkie definicje.

Akcja złożona - to skomplikowana

czynność, której wykonanie może

zająć nawet kilka Rund. (Np.

udzielenie pierwszej pomocy,

wyjęcie przedmiotu z plecaka

niesionego na plecach, złożenie

broni przenoszonej w walizce)

K6 – Kostka o sześciu ściankach.

K100 – Dwie kości o dziesięciu ściankach. Jedna z nich jest „kością dziesiątek”

druga zaś „kością jedności”. Po rzucie otrzymujemy wynik z zakresu od 1 do

100.

Test - to rzut odpowiednią liczbą

(Pulą) kości w celu określenie

powodzenia akcji.

Współczynniki - to trzy wartości opisujące fizyczną (Ciało), duchową (Duch) i

umysłową (Umysł) stronę bohatera.

Pula kości - to liczba kości, będąca

zazwyczaj sumą wartości

Współczynnika i Zdolności, którą

rzuca się podczas Testu.

Zdolności - to grupy skupiające podobne i pokrewne umiejętności bohatera.

Wyróżniamy zdolności: Bojowe, Interpersonalne, Manualne, Naukowe,

Percepcyjne, Ruchowe i Techniczne.

Sukces - ma miejsce jeśli na kości

k6 wypadnie wartość 4, 5 lub 6.

Runda - to umowny termin określający krótki fragment czasu gry. Zazwyczaj

około 3-5 sec., w którym bohater gracza może wykonać jedną akcję prostą.

Porażka - ma miejsce jeśli na kości

k6 wypadnie 1, 2 lub 3.

Akcja - to każda podejmowana przez postać czynność. Niekiedy o powodzeniu

akcji decyduje Test, czyli rzut kośćmi. (np. podczas walki, skakania z dachu na

dach lub włamywania się do pomieszczenia) innym razem wystarczy samo

fabularne odgrywanie (np. podczas rozmowy).

Poziom Trudności (PT) - ustalana

przez MG liczba sukcesów, jakie

uzyskać musi w teście gracz, by

podejmowana przez jego postać

akcja powiodła się.

Akcja prosta - to nieskomplikowana czynność, którą wykonać można w krótkim

czasie. (np. sięgnięcie po miecz przypięty do pasa, zadanie i zablokowanie

ciosu, wybicie szyby łokciem)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: