Postępowanie korekcyjne w wadach postawy.pdf

Poznań,wrzesień2006r.

Postępowaniekorekcyjnewwadachpostawy

Opracowaþa

KarolinaFedejko

POSTĘPOWANIELECZNICZOKOREKCYJNEWWADACHPOSTAWY

PostępowaniekorekcyjneprzeciwdziałaodchyleniomjuŜzaistniałym,jestzatemformą

terapii,któramanacelu:

− wczesnewmiaręmoŜliwościwykryciezaburzeństatykiciała,

− skorygowanie istniejących zaburzeń statyki ciała i doprowadzenie jej o ile jest to

moŜliwedostanuprawidłowego,

− niedopuszczenie do powstawania wad postawy ciała, gdy zaistnieją warunki

sprzyjająceichpowstaniu,

− doprowadzeniesprawnościfizycznejdzieckadostanuuznanegozaprawidłowy.

ZałoŜeniem ćwiczeń korekcyjnych jest oddziaływaniena wszystkieukłady: układ kostny i

stawowy,mięśniowyorazukładnerwowy.

WdziałaniukorekcyjnymnaleŜyuwzględnićpewnąkolejnośćdziałań.NiemoŜnanp.

wzmocnić mięśni osłabionych gdy nie rozciągnęło się mięśni wcześniej przykurczonych.

Przykurczone mięśnie nie pozwalają bowiem na osiągnięcie pozycji skorygowanej. Dla

mięśni przykurczonych, o zbliŜonych przyczepach, naleŜy stosować ćw. w rozciągnięciu

pełnym i skurczu niepełnym, dla mięsni rozciągniętych, o nadmiernie oddalonych

przyczepach

stosować

ćw.

skurczu

pełnym

i rozciągnięciu niepełnym. Nie naleŜy takŜe przed rozciągnięciem mięśni przykurczonych

uczyć dziecka przyjmowania pozycji skorygowanej, gdyŜ jej przyjęcie moŜe być dla

dziecka

trudne

lub

wręcz

niemoŜliwe.

W doborze metod postępowania korekcyjnego muszą być uwzględnione równolegle

czynniki:fizjologiczny,morfologiczny,środowiskowy.Zzakresusferyfizjologicznejkorekta

polegana:

− uświadomieniu dziecku nieprawidłowości jego postawy, oraz moŜliwych

negatywnych konsekwencjach tego stanu, wytworzenie w dziecku aktywnego

stosunkudoprocesukorekcyjnego,

− kształtowanie

nawyku

prawidłowej

postawy

wszystkich

sytuacjachiczynnościachdniacodziennego.

Wsferzemorfologicznej:

naleŜy

bardzo

− wytworzenie silnej i wytrzymałej stabilizacji mięśniowowięzadłowej kręgosłupa

pouprzednimusunięciudystoniimięśniowej,

− rozciąganie mięśni przykurczonych. Istnienie przykurczów ogranicza ruchomość

stawową i utrudnia przyjęcie postawy skorygowanej. Ich rozciągnięcie

i przywrócenie pełnej ruchomości stawowej jest pierwszym etapem likwidacji

dystonii mięśniowej. Rozciągać naleŜy początkowo za pomocą ćw. biernych, z

uŜyciemprzyborów,przyrządów,pomocywspółćwiczącego,

− wyrabianie umiejętności skorygowania wady poprzez przyswojenie przez dziecko

korekcji lokalnych np. ustawienie głowy, cofnięcie barków, zmniejszenie kifozy

piersiowej, uwypuklenie klatki piersiowej, a następnie przez ich łączenie dąŜymy do

osiągnięciakorekcjiglobalnej,

− wyrabianie wytrzymałości posturalnej tj. zdolności do długotrwałego utrzymywania

skorygowanej postawy, która powinna być utrzymywana przez cały czas ćwiczeń.

ObciąŜeniepowinnobyćtakdobrane,abyniepowodowałoutratykorekcji,

− utrwalenie nawyku prawidłowej postawy w warunkach Ŝycia codziennego a

wiecwdomu,wszkoleitp.korygowaniepowinnoodbywaćsięautomatyczniebez

udziału ciągłej kontroli świadomości. Gdy dziecko utrzymuje poprawną postawę

moŜnauwaŜać,Ŝeproceskorekcjizostałzakończony.

Wsferześrodowiskowej:

− wyrabianie świadomości i aktywności organizatorów środowiska dziecka,

a więc rodziców i nauczycieli. Pozyskiwanie rodziców jako świadomych

współpracowników instruktora, którzy będą kontynuować jego prace

wdomu,

− zapewnienie dziecku optymalnych warunków rozwoju, zapewnienie pobytu na

świeŜym powietrzu, uczestnictwo w zabawach ruchowych, grach, prawidłowe

odŜywianie.NieobciąŜaniedzieckanaukąiobowiązkami.

Postępowaniewwadachpostawyzezwiększonymkątemprzodopochyleniamiednicy

Ogólnym zadaniem ćwiczeń wykonywanych przy plecach wklęsłych jest wyrobienie

nawyku prawidłowej postawy, ze szczególnym uwzględnieniem ukształtowania

lędźwiowegoodcinkakręgosłupaiustawieniamiednicy.Zadania szczegółowe:

1. Rozciągnięcie zespołu mięśni nadmiernie napiętych, głównie biodrowo

lędźwiowego,mięśnipiersiowychiodcinkalędźwiowegokręgosłupa.

2. Zwiększenie siły i wytrzymałości mięśni brzucha, pośladkowych wielkich i

kulszowogoleniowychwpozycjizbliŜeniaprzyczepów.

3. Utrzymanieprawidłowejruchomościkręgosłupa.

4. Wzmocnieniesiłymięśnigrzbietuodcinkapiersiowego.

Kolejno koryguje się poszczególne elementy ciała: nogi, miednicę, brzuch, odcinek

lędźwiowy i piersiowy kręgosłupa, głowę. Naukę przyjmowania skorygowanej pozycji

naleŜyzacząćodleŜeniatyłemnapodłodze,następniewpozycjisiedzącejprzyścianieaŜ

do pozycji stojącej, równieŜ przy ścianie. Pamiętać naleŜy o tym, Ŝe wznos prostych

kończyndolnychodpodłoŜa,madziałanietypowolordozujące.Pozycjąwyjściowązwyboru

jest leŜenie tyłem z takim ułoŜeniem nóg, przy którym kręgosłup na całej swej długości

przylegadopodłoŜa.

Mięśnie brzucha moŜna wzmocnić tzw. sterowaniem dołem, czyli ruchem nóg.

Natomiast bezpieczny kąt pracy nóg wynosi ok. 45 stopni między kończynami dolnymi a

podłogą. Przykurcz zgięciowy w stawach biodrowych moŜna zlikwidować przez

ćwiczeniaocharakterzewyprostnymwstawieuwzględniającfakt,Ŝezakreswyprostu

w stawie biodrowym nie przekracza 15 stopni. Uniesienie nóg np.

wprzypadkuplecówwklęsłychbędziepogłębieniemwady.PrzytejwadzienaleŜyunikać

wszelkich sytuacji zwiększających lordozę lędźwiową np. sfinx (z głową opartą na

dłoniach, przy czym łokcie oparte są o podłoŜe) przeciwwskazane są ćwiczenia typu

mostek, kołyska, leŜenie przodem z podporem głowy na łokciach oraz gimnastyka

artystyczna.

Prowadzący zajęcia z dziećmi, u których wystąpiły plecy wklęsłookrągłe powinien

pamiętaćoobowiązującejwkorygowaniutejwadyzasadzietzw.stabilizacjiodcinkowej.

W myśl tej zasady ruch korekcyjny z jednego odcinka kręgosłupa nie powinien być

przenoszony na odcinki sąsiednie, gdyŜ dla nich moŜe być szkodliwy. Korygując np.

nadmierne tyłowygięcie w odcinku piersiowym kręgosłupa lub usuwając przykurcz w

stawachbarkowych,najskuteczniejszymsposobemstabilizacjiodcinkalędźwiowego

jestskulneustawienienóg.

NatomiastoddziałującnalordozęlędźwiowąnaleŜypamiętać,abyniezwiększyćprzy

tymkifozypiersiowej,couzyskujesięprzezustawienieramion,np.wleŜeniutyłemchwytza

pierwszy szczebel drabinki (ramiona ugięte w stawach łokciowych pod kątemprostym) w

siadzieprzydrabinkachchwytzaszczebel.

Postępowaniewwadachpostawyzezmniejszonymkątemprzodopochyleniamiednicy

Wpostępowaniukorekcyjnymprzyplecachokrągłychzwracamyszczególnąuwagęna:

1. Rozciągnięcieprzykurczonychmięśni,główniepiersiowych,niepowinnyone

jednakpracowaćoporowo,wpozycjizbliŜeniaprzyczepów,aleichoddalenia.

2. Wzmocnienie mięśni karku (z cofnięciem głowy), mięśni ściągających łopatki w

pozycji zbliŜenia ich do kręgosłupa, pamiętając, Ŝe odwiedzenie rąk powyŜej 90

stopni powoduje przekroczenie zakresu ruchomości stawu ramiennego i

przeniesienieruchunainnestawy(bark).Występujewtedyprzesunięcieobojczyka

i odsunięcie łopatki od kręgosłupa. Traci się korektę ustawienia łopatek i

mięśnie

ściągające

łopatki

nie

pracują

w zbliŜeniu przyczepów. Nie naleŜy zatem przekraczać kąta 90 stopni

odwiedzeniawstawieramiennym.

3. Utrzymanieprawidłowejruchomościkręgosłupa,byzapobiecjegousztywnieniu.

4. W ćwiczeniach ogólnokształtujących nie naleŜy wzmacniać mięśni brzucha

w pozycji zbliŜenia przyczepów, gdyŜ przy słabym i rozciągniętym mięśniu

prostownikugrzbietuspowodujeto„ściąganie"Ŝeberiklatkipiersiowejwdół

iupośledzenieoddychaniadolnoŜebrowego.

Udziecizplecamipłaskimiisłabymumięśnieniemzadaniemćw.korekcyjnychjestogólne

wszechstronneichwzmocnienie.Innezadanieto:

1. Zwiększenie przodopochylenia miednicy, ukształtowanie prawidłowej lordozy

lędźwiowej.

2. Zwiększenie ruchomości kręgosłupa zwłaszcza do przodu w odcinku

piersiowym(ćw.kifotyzujące).

Niewskazane są wszelkie wydłuŜania elongacje, przeprosty, zwisy czyli wszystko co

prowadzidospłaszczaniakrzywiznkręgosłupa.

Postępowaniekorekcyjne,jakkaŜdyproces,prowadzonejestwedługokreślonychzasadi

odpowiednimimetodami(ćwiczeniami).DonajwaŜniejszychzasadnaleŜą:indywidualizacja,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: