sprawdzian_tekst.docx

Zadania

1.       Nadać rozdziałom odpowiednie nagłówki i zmodyfikować aby nagłówek 1 był podkreślony, oraz rozpoczynał się od nowej strony

2.       Utworzyć własny styl o nazwie „własny styl” o następujących parametrach: czcionka 14’; interlinia 1,5; wcięcie pierwszego wiersza – 1,25, tekst wyjustowany

3.       Zastosować styl dla tekstu akapitowego

4.       Utworzyć automatyczny spis treści na ostatniej stronie

5.       Sformatowanie tabel będzie dodatkowym atutem

6.       Podpisz tabele i rysunki i utwórz automatyczny spis

7.       Prace zapisz na dysku sieciowym  J:/WSZYSCY na SBS2007. Nazwa pliku: swoje imie i nazwisko

Elbląska Uczelnia Humanistyczno-Ekonomiczna

Wydział nauk humanistycznych

Jan Kowalski

Ergonomiczne stanowisko pracy przy komputerze

Przedmiot: Informatyka

ÐElbląg 2007Ñ

Wstęp

Wielogodzinne sesje z komputerem nie są obojętne dla zdrowia. Jednak dla wielu osób ten element codzienności pozostaje zawodową koniecznością.

Upraszczając- oko podobne jest do aparatu fotograficznego. Funkcje obiektywu spełniają tu rogówka oraz dwuwypukłe, elastyczne, przezierne ciało zwane soczewką. Rogówka przypomina szkiełko zegarkowe przykrywające od przodu gałkę oczną. musi ona być czysta.

Dlatego też dzięki ustawicznemu ruchowi powiek, jest ciągle zwilżana przez łzy. Zadanie rogówki polega na załamywaniu i przepuszczaniu promieni świetlnych do wnętrza oka. Tu natrafiają one na soczewkę, która skupia je najbardziej wewnętrznej błonie oka, zwanej siatkówką. Na siatkówce jak na światłoczułej błonie aparatu, zachodzą zmiany elektrochemiczne, które zamieniane są na impulsy przekazywane później do mózgu jako pobudzenie neuronów.

Widzimy „ostro” jeśli zogniskowanie obrazu następuje dokładnie na tzw. „plamce żółtej”, to jest tej części siatkówki, która zawiera najwięcej komórek nerwowych. W aparacie fotograficznym ostrość ustawia się, przesuwając soczewkę do przodu lub do tyłu. W oku natomiast zmienia się moc łamiąca soczewki dzięki jej elastyczności i możliwości zwiększenia lub zmniejszenia jej objętości. Element ten jest bowiem zawieszony na specjalnych wiązadełkach, a gdy one się rozluźniają, własna sprężystość pozwala soczewce zmienić kształt na bardziej kolisty. Rozluźnianie i napinanie wiązadełek wymuszone jest przez odpowiednie napięcie włókienek mięśnia rzęskowego, a te sterowane są z kolei za pomocą impulsów pochodzących z mózgu.

Podczas patrzenia na przedmioty dalekie mięsień rzęskowy jest w spoczynku, wiązadełka zaś pozostają napięte, co powoduje że soczewka spłaszcza się i słabiej załamuje światło, pozwalając dobrze widzieć przedmioty odległe. Jak widać, ta akomodacja wymaga zgodnego współdziałania poszczególnych układów i centralnego układu nerwowego.

Oczy nie są odizolowanymi narządami, lecz skomplikowaną częścią mózgu. Obraz z każdego z nich przekazywany jest do kory mózgowej. Dopiero tutaj dwa odrębne wizerunki nakładają się na siebie, tworząc jeden plastyczny obraz. Owa fuzja staje się możliwa, gdy obrazy pochodzące z obojga oczu są identyczne lub bardzo do siebie podobne. Dopiero wówczas człowiek ma szanse uświadomić sobie odbierane wrażenia wzrokowe i ocenić głębie przestrzeni.

Widzenie, czyli obrazowe postrzeganie rzeczywistości przez mózg, jest procesem niezwykle skomplikowanym. Nawet przy oku zdrowym i pozbawionym wad „jakość widzenia” zależy od wielu czynników zewnętrznych (stanu oświetlenia, odległości, intensywności kolorów), a także od uwarunkowań psychofizycznych (wiek, stan emocjonalny, stopień zmęczenia itd.). Aby zatem widzieć jak najlepiej, trzeba umiejętnie wykorzystywać mechanizm postrzegania i likwidować wszystko to, co mu szkodzi[1] (1).

Co oczom szkodzi

Pracując przy komputerze, jesteśmy narażeni na oddziaływanie różnych pól i promieniowań. Są to:

Zmienne pola elektromagnetyczne (EM) o zróżnicowanych częstotliwościach, pochodzące od zasilacza oraz cewek odchylenia poziomego i pionowego monitora.

Pole elektrostatyczne (ES) wywołane silnym, dodatnim naładowaniem ekranu monitora, powstające między monitorem a siedzącą przed nim osobą.

Słabe, lecz wykrywalne promieniowanie X pochodzące od układu wysokiego napięcia.

Ultradźwięki towarzyszące działaniu transformatora zwrotnego.

W przypadku nowoczesnych monitorów powstające pola i promieniowania są słabe, jednak nieobojętne, ponieważ pozostajemy pod ich działaniem nieprzerwanie przez wiele godzin. Naukowcy nie są zgodni, co do stopnia szkodliwości wymienionych czynników. Jedno jest pewne: zmieniają one „aurę” wokół monitora, co na pewno w jakimś stopniu wpływa na nasze samopoczucie, a więc pośrednio także na wzrok.

Aby ten wpływ zilustrować, weźmy pod uwagę samo tylko pole elektrostatyczne. Na ekran monitora przedostają się ładunki dodatnie wytworzone przez wysokie napięcie panujące między katodą i warstwą luminoforu, natomiast na twarzy osoby siedzącej przed monitorem pojawiają się ładunki ujemne. W efekcie do powierzchni skóry migrują jony dodatnie, a do monitora podążają jony ujemne. Ten ruch jonów sprzyja osadzaniu się na rogówce drobin kurzu i pyłów, a także powoduje niekorzystne zmiany panującego wokół nas pola. Dziś już wiadomo, że oddziaływania wspomnianych pól może powodować zespół dolegliwości określanych mianem Visual Display Operator Syndrom (VDOS). Ich symptomy to pojawiające się rozdrażnienie, utrata sił i energii, alergie, a także stany zapalne powiek i różne formy zapalenia spojówek. Stad już blisko do stanów chorobowych zwanych „suchym okiem”, objawiających się wysychaniem rogówki i prowadzących nawet do utraty wzroku.

Przyczyn zmęczenia oczu podczas pracy przy komputerze należy szukać także we wzmożonej aktywności aparatu wzrokowego. Szczególnie uciążliwe dla oczu są: długotrwałe wpatrywanie się w obraz z bliskiej odległości połączone z koncentracją myśli oraz ciągła zmiana linii patrzenia i punktu fiksacji. Ocenia się, że przeciętna prędkość i rozległość ruchów gałek ocznych podczas korzystania z komputera jest około 2,5- krotnie większa niż podczas innych prac angażujących wzrok.

Nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego, że sama paleta kolorów oglądania na monitorze może niekorzystnie wpływać na nasze samopoczucie, przyśpieszając znużenie i zmęczenie wzroku. Dzieje się tak dlatego, że kolorowy obraz tworzony przez światło o różnej długości fal załamuje się niejednakowo w soczewce oka. Do takiego odbioru oko musi się dłużej adaptować. Generalnie – im więcej szczegółów zauważamy, tym bardziej angażujemy mózg i oczy. Szybko zmieniające się kolorowe obrazy są dla naszego wzroku wielkim obciążeniem. Ta prawda zdaje się nie docierać do fanatyków Internetu, godzinami krążących po jego zasobach, czy do wielbicieli najnowszych gier, pochłoniętych magią wirtualnej rzeczywistości. A wystarczyłoby czasami wyłączyć tylko ładowanie ilustracji (odpowiednia opcja znajduje się zarówno w Netscape Navigator i Internet Explorerze), aby dać oczom chwilę odpocząć[2] (1).

Wyniki badań

Aby przytoczyć tu przykład, jak wskazują badania przeprowadzone przez I-Metria i PBI, liczba internautów stale rośnie. Poniżej przedstawiono w tabeli udział osób prywatnych korzystających z Internetu w zależności od województwa.

Jeżeli chodzi o wiek badanych internautów, to zestawienie przedstawia się następująco: