18 Siła elektrostatyczna.pdf
(
57 KB
)
Pobierz
18 Si³a elektrostatyczna
Z. K
ą
kol-Notatki do Wykładu z Fizyki
Wykład 18
18.
Siła elektrostatyczna
18.1
Wst
ę
p
Oddziaływanie elektromagnetyczne - chyba najwa
Ŝ
niejsze w fizyce. Pozwala wyja-
ś
ni
ć
nie tylko zjawiska elektryczne ale te
Ŝ
siły zespalaj
ą
ce materi
ę
na poziomie atomów,
cz
ą
steczek. Przewodniki i izolatory. Do
ś
wiadczenie z naładowaniem pr
ę
ta metalowego
i pr
ę
ta szklanego. Zdolno
ść
izolacyjna stopionego kwarcu jest 10
25
razy wi
ę
ksza ni
Ŝ
miedzi.
18.2
Ładunek elektryczny
Porównajmy sił
ę
grawitacyjn
ą
pomi
ę
dzy elektronem i protonem w atomie wodoru
F
= 3.61·10
-47
N z siła elektryczn
ą
pomi
ę
dzy nimi w tym samym atomie
F
= 2.27·10
-8
N.
To,
Ŝ
e siły grawitacyjne dla "du
Ŝ
ych" ciał dominuj
ą
wynika st
ą
d,
Ŝ
e liczby protonów i
elektronów s
ą
równe.
Nie istnieje,
Ŝ
aden zwi
ą
zek mi
ę
dzy mas
ą
i ładunkiem.
W przeciwie
ń
stwie do masy ładunki "+" lub "-".
18.2.1
Kwantyzacja ładunku
Ładunek elementarny
e
= 1.6·10
-19
C.
Wszystkie ładunki s
ą
wielokrotno
ś
ci
ą
e.
18.2.2
Zachowanie ładunku
Zasada zachowania ładunku - B. Franklin.
Wypadkowy ładunek w układzie zamkni
ę
-
tym jest stały.
18.3
Prawo Coulomba
Siła oddziaływania dwóch ładunków
q
1
i
q
2
F
=
k
q
1
r
q
2
(18.1)
2
gdzie stała
k
=
1
pe
. Współczynnik
e
0
= 8.854·10
-12
C
2
/(Nm
2
) nosi
nazw
ę
przenikalno-
0
ś
ci elektrycznej pró
Ŝ
ni
.
W układzie cgs
k
= 1.
18.3.1
Zasada superpozycji
Sił
ę
wypadkow
ą
(tak jak w grawitacji)
obliczamy dodaj
ą
c wektorowo siły dwuciało-
we
.
Przykład 1
18-1
4
Z. K
ą
kol-Notatki do Wykładu z Fizyki
+Q
l
-Q
Dipol elektryczny składa si
ę
z dwóch ładunków
oddalonych od siebie
l
. Jaka siła jest wywierana na ła-
dunek
q
umieszczony tak jak na rysunku?
Z podobie
ń
stwa trójk
ą
tów
r
r
F
2
F
l
=
F
r
F
P
1
St
ą
d
F
1
F
=
l
F
=
l
k
Qq
=
qk
Ql
=
qk
p
r
1
r
r
2
r
3
r
3
gdzie
p = Ql
jest
momentem dipolowym
.
18.4
Pole elektryczne
W wykładzie 6 zdefiniowali
ś
my nat
ęŜ
enie pola grawitacyjnego w dowolnym punk-
cie przestrzeni jako sił
ę
grawitacyjn
ą
działaj
ą
ca na mas
ę
m
umieszczon
ą
w tym punkcie
przestrzeni podzielon
ą
przez t
ę
mas
ę
.
Analogicznie
definiujemy nat
ęŜ
enie pola elektrycznego jako sił
ę
działaj
ą
c
ą
na ładunek
próbny q (umieszczony w danym punkcie przestrzeni) podzielon
ą
przez ten ładunek
.
Aby zmierzy
ć
nat
ęŜ
enie pola elektrycznego
E
w dowolnym punkcie P, nale
Ŝ
y w tym
punkcie umie
ś
ci
ć
ładunek próbny i zmierzy
ć
wypadkow
ą
sił
ę
elektryczn
ą
F
działaj
ą
c
ą
na ten ładunek. Nale
Ŝ
y upewni
ć
si
ę
czy obecno
ść
ładunku q nie zmienia poło
Ŝ
e
ń
innych
ładunków. Wtedy
E
=
F
(18.2)
q
Ładunek próbny jest
dodatni
(umowa). Kierunek
E
jest taki sam jak
F
(na ładunek do-
datni).
Przykład 2
+Q
l
-Q
Ten sam układ co poprzednio tylko w punkcie P nie
ma "jakiego
ś
" ładunku tylko tam umie
ś
cimy ładunek
próbny. Korzystaj
ą
c z otrzymanej zale
Ŝ
no
ś
ci obli-
czamy
E
r
r
F
2
q
F
kq
p
r
3
p
F
1
E
=
=
k
q
r
3
Pole
E
w punkcie P jest skierowane w prawo.
Pole
E
w odległo
ś
ci r od ładunku punktowego
Q
jest równe
E
=
1
F
=
1
k
Qq
r
=
k
Q
r
ˆ
q
q
r
2
r
2
18-2
ˆ
Z. K
ą
kol-Notatki do Wykładu z Fizyki
Pole elektryczne od
n
ładunków punktowych jest równe sumie wektorowej pól elek-
trycznych
∑
=
n
Q
E
=
k
2
ˆ
i
r
r
i
i
1
i
Przykład 3
r
Całkowity ładunek naładowanego pier
ś
cie-
nia o promieniu
R
wynosi
Q
. Jakie jest pole elek-
tryczne na osi pier
ś
cienia w odległo
ś
ci
x
0
od
ś
rod-
ka ? Pole wytwarzane przez element d
l
pier
ś
cienia
jest równe
P
dE
x
a
R
x
0
dE
d
E
x
= d
E
(cos
a
)
cos
a
=
x
0
/
r
Je
Ŝ
eli
l
=
Q
/2
p
R
jest liniow
ą
g
ę
sto
ś
ci
ą
ładunku to
d
E
=
k
l
d
l
r
2
oraz
d
E
x
=
k
l
d
l
x
0
r
2
r
St
ą
d
E
=
E
=
k
l
x
0
∫
d
l
=
k
l
x
0
(
2
p
R
)
=
kx
0
Q
x
r
3
r
3
3
(
x
2
0
+
R
2
)
2
Zwró
ć
my uwag
ę
,
Ŝ
e w
ś
rodku pier
ś
cienia (
x
0
= 0)
E
= 0, a dla
x
0
>>
R
pole
E
®
kQ
/
x
0
2
i jest takie samo jak pole ładunku punktowego w tej odległo
ś
ci.
Jedn
ą
z zalet posługiwania si
ę
poj
ę
ciem pola elektrycznego jest to,
Ŝ
e nie musimy
zajmowa
ć
si
ę
szczegółami
ź
ródła pola. Np. pole
E = kQ
/
r
2
mo
Ŝ
e pochodzi
ć
od wielu
ź
ródeł.
18.4.1
Linie sił
Kierunek pola
E
w przestrzeni mo
Ŝ
na przedstawi
ć
za pomoc
ą
tzw.
linii sił
. Linie nie
tylko pokazuj
ą
kierunek
E
ale te
Ŝ
jego warto
ść
(liczba linii na jednostk
ę
powierzchni).
Je
Ŝ
eli liczb
ę
linii przechodz
ą
cych przez powierzchni
ę
D
S
oznaczymy
Df
to wówczas
Df
=
E
D
S
=
E
D
S
cos
a
gdzie
a
jest k
ą
tem pomi
ę
dzy wektorem powierzchni
D
S
i wektorem
E
.
W ogólno
ś
ci wi
ę
c
18-3
Z. K
ą
kol-Notatki do Wykładu z Fizyki
d
f
= d
E
d
s
(18.3)
i jest to definicja
strumienia elektrycznego
.
Całkowity strumie
ń
przechodz
ą
cy przez powierzchni
ę
S mo
Ŝ
na obliczy
ć
jako sum
ę
przyczynków od elementów powierzchni
f
=
∑
D
E
S
powierzchn
ia
Suma ta przedstawia całk
ę
powierzchniow
ą
f
=
S
∫
E
d
S
(18.4)
Obliczmy teraz strumie
ń
dla ładunku punktowego w odległo
ś
ci
r
od niego.
W tym celu rysujemy kul
ę
o promieniu r wokół ładunku
Q
i liczymy strumie
ń
(liczb
ę
linii przez powierzchni
ę
).
f
=
E
(
4
p
r
2
)
=
k
Q
(
4
p
r
2
)
=
p
kQ
=
Q
(18.5)
r
2
e
0
Otrzymany strumie
ń
nie zale
Ŝ
y od
r
, a zatem strumie
ń
jest
jednakowy
dla
wszystkich
r
.
Całkowita liczba linii wychodz
ą
cych od ładunku jest równa
Q
/
e
0
i linie te ci
ą
gn
ą
si
ę
do
niesko
ń
czono
ś
ci.
Poniewa
Ŝ
pokazali
ś
my,
Ŝ
e strumie
ń
jest taki sam przez ka
Ŝ
d
ą
powierzchni
ę
niezale
Ŝ
nie
od
r
wi
ę
c jest to prawd
ą
dla zamkni
ę
tej powierzchni o dowolnym kształcie (która otacza
ładunek
Q
).
Taka powierzchnia nazywa si
ę
powierzchni
ą
Gaussa
.
18.5
Prawo Gaussa.
Niech zamkni
ę
ta powierzchnia obejmuje dwa ładunki
Q
1
i
Q
2
. Całkowita liczba linii
sił przecinaj
ą
ca powierzchni
ę
zamkni
ę
t
ą
wokół ładunków
Q
1
i
Q
2
jest równa
f
ca
µ
k
=
∫ ∫
E
d
S
=
(
E
1
+
E
2
)
d
S
=
∫
E
1
d
S
+
∫
E
1
d
S
gdzie
E
1
jest wytwarzane przez
Q
1
, a
E
2
przez
Q
2
. Powołuj
ą
c si
ę
na wcze
ś
niejszy wynik
otrzymujemy
f
całk
= (
Q
1
/
e
0
) + (
Q
2
/
e
0
) = (
Q
1
+
Q
2
)/
e
0
Całkowita liczba linii sił jest równa
całkowitemu ładunkowi
podzielonemu przez
e
0
. Po-
dobnie mo
Ŝ
na pokaza
ć
dla dowolnej liczby
n
ładunków.
Otrzymujemy wi
ę
c
prawo Gaussa
18-4
4
Z. K
ą
kol-Notatki do Wykładu z Fizyki
d
a
b
c
∫
E
d
S
=
p
kQ
=
Q
.
(18.6)
wewn
.
e
0
e
0
. Je
Ŝ
eli
Q
jest ujemne strumie
ń
wpływa do ciała.
Linie mog
ą
zaczyna
ć
si
ę
i ko
ń
czy
ć
tylko na ładunkach a wsz
ę
dzie indziej s
ą
ci
ą
głe.
A co w sytuacji gdy na zewn
ą
trz zamkni
ę
tej powierzchni s
ą
ładunki?
Rozwa
Ŝ
my zamkni
ę
t
ą
powierzchni
ę
(rysunek) wewn
ą
trz której
Q
wewn.
= 0, a linie sił po-
chodz
ą
od ładunku na zewn
ą
trz.
Całkowity strumie
ń
dzielimy na cz
ęś
ci
f
całk
=
f
ab
+
f
bc
+
f
cd
+
f
da
Z rysunku wida
ć
,
Ŝ
e f
ab
= +2, f
bc
= +3, f
cd
= -7, f
da
= +2. Tak wi
ę
c
f
całk
= +2 + 3 - 7 + 2 = 0
Na nast
ę
pnym wykładzie zastosujemy prawo Gaussa do obliczania
E
dla ró
Ŝ
nych nała-
dowanych ciał.
18-5
4
wewn
Strumie
ń
pola wychodz
ą
cy z naładowanego ciała jest równa wypadkowemu ładunkowi
podzielonemu przez
Plik z chomika:
sliwak
Inne pliki z tego folderu:
02 Ruch jednowymiarowy.pdf
(68 KB)
01 Wprowadzenie.pdf
(74 KB)
00 Spis treści.pdf
(53 KB)
38 Fizyka jądrowa.pdf
(149 KB)
37 Materia skondensowana.pdf
(121 KB)
Inne foldery tego chomika:
Animacje i symulacje do różnych działów fizyki
Arkusz maturalne
Arkusze matur
arkusze maturalne 2005-2011
Arkusze przykładowe
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin