cejrowski.pdf

WOJCIECH CEJROWSKI

GRINGO WŚRÓD DZIKICH

PLEMION

AMAZONIA MARYMONT PELPLIN POZNAŃ

2OO6

[Skan JOTER]

tę książkę dedykuję jej Tłumaczowi - bez Tłumacza nie byłaby tym, czym jest

NOTA OD WYDAWCY

Szanowni Państwo,

Niniejsza książka zawiera dwa rodzaje przypisów: od Autora i od tłumacza.

Kiedy Autor komentuje własne słowa, nie opatrujemy tego żadną dodatkową

informacją. Kiedy jednak robi to tłumacz, zaznaczamy w nawiasie: [przyp. tłumacza].

Wyjątek stanowią te miejsca, gdzie przypis Autora występuje w bezpośrednim sąsiedztwie

przypisu tłumacza - wówczas oba są odpowiednio oznaczone.

Na wyraźną prośbę Autora, tłumacz otrzymał tu dużo większą, niż to jest ogólnie

przyjęte, swobodę działania. I w y p o w i e d z i. W konsekwencji nie wszystkie jego

przypisy ograniczają się do spraw dotyczących przekładu. Mówiąc krótko, czasami tłumacz

się wymądrza.

W tej sytuacji Wydawcy pozostaje tylko przytoczyć aforyzm Stanisława Jerzego Lecą:

Kto się wymądrza, ten się wygłupia.

/ - / Wydawca

[Nota od skan - makera: Ze względu na to, iż e - booki czytane są różnie (w

komputerze, na wydrukach, ale też w telefonach komórkowych czy palmtopach) przypisy

umieściłem w nawiasach kwadratowych w tekście bezpośrednio w tych miejscach do których

się odnoszą.

(a teraz tekst, z innego e - booka, który mnie zainspirował do zeskanowania tej

książki) Do czytelników: życzę wam wszystkim miłej lektury i wierzę że pod koniec czytania

będziecie mieli satysfakcję że zaoszczędziliście 30 zł, jeśli wy ją będziecie mieli to i ja ją

będę miał bo właśnie taki miałem cel poświęcając troszeczkę czasu na skanowanie tej książki,

chociaż nie mam złudzeń że te następne będą przez to tańsze, wszystkich miłośników

darmowych książek z netu zachęcam do zeskanowania przynajmniej jednej ciekawej książki

w swoim życiu, człowiek ma z tego prawdziwą satysfakcję, poza tym w pewnym sensie

zwraca dług sieci, wzbogacając jej zasoby o jeszcze jedną perełkę. Zachęcam was również do

szerokiego udostępniania tej książki w necie żeby była dostępna dla jak największej liczby.

JOTER]

POCZĄTEK

Będzie to opowieść o tropikalnej puszczy. A także o ostatnich wolnych Indianach. I o

pewnym białym człowieku, który zamieszkał pośród nich.

Choć od pewnego czasu w ogóle nie nosi butów, zamiast majtek wkłada przepaskę

biodrową, a jedzenie zdobywa za pomocą dmuchawki, jest on w gruncie rzeczy taki sam jak

Wy. Też kiedyś czytał książki podróżnicze i marzył o dalekich lądach.

Pewnego dnia wstał z fotela, zarzucił sobie na plecy lodówkę i poszedł na pobliski

bazar. Wkrótce potem wrócił, wytarł kurz w pustym miejscu po lodówce i zaczął pakować

plecak. Głęboko w kieszeni miał mały zwitek pieniędzy i świeżą rezerwację na samolot.

Tak się to wszystko zaczęło.

Ale od tamtych wydarzeń minął już szmat czasu, natomiast całkiem niedawno, nad

jednym z mało znanych dopływów Amazonki...

...brazylijski oddział wojskowy natknął się na ukryte w dżungli tajemnicze

obozowisko, Dookoła, w promieniu wielu dni żeglugi łodzią, nie powinno być żywej duszy.

Obszar wielkości Belgii pozostawał niedostępny dla ludzi - oficjalnie jako ścisły rezerwat i

strefa przygraniczna, a w praktyce jako ziemia tak niegościnna, że wciąż niezdobyta. Skąd

więc nagle pośrodku tej głuszy ślady ogniska oraz całkiem nowa maczeta wbita w pień? Kto

tu był, skoro wojsko bardzo dokładnie pilnowało, żeby tu nikogo nie było? Kto i dlaczego

porzucił w lesie trzy hamaki, zawieszone pod daszkiem z palmowych liści?

Dwa z nich uplecione indiańskim sposobem - z łyka - nie wzbudziły szczególnego

zainteresowania. Ale trzeci wywołał sensację. Wykonano go z cienkiej nylonowej płachty,

którą po zwinięciu i zgnieceniu dawało się upchnąć w kieszeni spodni. Dowódca patrolu

testował to kilkakrotnie: z zachwytem i niedowierzaniem zwijał hamak, chował do kieszeni,

potem wyciągał, rozwijał, znowu zwijał, chował...

W końcu znudził się, zwinął po raz ostatni, wcisnął w kieszeń i..

- Koniec cyrku!! Nie gapić się! - warknął na żołnierzy wpatrzonych zazdrośnie w jego

wypchaną kieszeń.

Zrobił to bardziej dla zasady, bo powód do zazdrości mieli wyjątkowo uzasadniony:

takich hamaków nie można kupić w żadnym sklepie - znajdują się wyłącznie na wyposażeniu

oddziałów specjalnych, są wydawane za imiennym pokwitowaniem, a po akcji trzeba je zdać

do wojskowego magazynu.

No i tu tkwił problem: Co oznaczało pojawienie się takiego hamaka na tym odludziu?

Dlaczego dyndał pozostawiony w lesie? Kim był jego właściciel?

I gdzie jest teraz???

Po konsultacji przez radio, dowódca patrolu otrzymał z bazy Tabatinga wiadomość, że

dwa miesiące wcześniej po okolicy kręcił się pewien biały człowiek. Rozpytywał o

możliwość wynajęcia łodzi, dwóch wprawnych myśliwych i przewodnika. W przeciwieństwie

do innych gringos odwiedzających te strony, nie interesowały go ani obserwacje

egzotycznego ptactwa, ani poszukiwania rzadkich gatunków orchidei. Nie łapał też motyli do

kolekcji. Chciał odnaleźć pewne indiańskie plemię, o którym wiadomo trzy rzeczy: jest

dzikie, krąży po dżungli stale zmieniając miejsce pobytu i zdecydowanie nie chce, by je ktoś

odnalazł [przypis : Gringo (Im. gringos) znaczy tyle co Biały. Potoczne określenie każdego

cudzoziemca, dla którego hiszpański nie jest językiem ojczystym. Popularne w całej Ameryce

Łacińskiej - nawet w krajach, gdzie nie mówi się po hiszpańsku (Brazylia, Belize, Gujany).

Wyjątek stanowi Meksyk, skąd to słowo pochodzi - tam gringo jest określeniem pogardliwym

i stosuje się wyłącznie do osób przybyłych z USA. [przyp. tłumacza]].

Niechęć ta przybiera niekiedy znamiona ostentacji. Wówczas na wścibskich intruzów

sypią się charakterystyczne czarne strzałki wystrugane z twardego drewna. Końcówki tych

strzałek mają kolor czerwony, co oznacza, że umoczono je w gęstej, dobrze skoncentrowanej

mazi, którą zwykło się określać słowem kurara [ przypis: Wielokrotnie zastanawiałem się.

dlaczego do nazwania trucizny wybrano właśnie to słowo - pochodzące od łacińskiego curare,

czyli leczyć! - i wyszło mi, ze to dlatego, ze kurara w sposób natychmiastowy uwalnia

człowieka od wszystkich możliwych chorób ciała i umysłu, zarówno trapiących go w chwili

obecnej, jak i tych, na które mógłby zapaść w przyszłości. (Gdyby jej dożył.)]

Myśliwi oraz przewodnik (których biały człowiek w końcu znalazł i najął) wrócili do

Tabatingi już dość dawno. O nim samym jednak nikt nic nie wiedział. Prawdopodobnie także

wrócił i zaraz potem odjechał do swego kraju. Prawdopodobnie...

- Właściwie chyba na pewno... szszsz... Wyjechał, szszsz... Nie szukać! Over... szszsz...

Po odebraniu powyższych informacji i wyłączeniu radia, dowódca postanowił wydać

komendę „Do łodzi!”. Niestety nie zdążył .

W chwili, gdy otwierał usta, wleciała mu przez nie mała czarna strzałka i utkwiła w

gardle u nasady języka. Charknął krótko, padł na ziemię, wierzgnął raz czy dwa i

momentalnie znieruchomiał.

Zza otaczających obozowisko chaszczy wyleciało jeszcze kilka takich strzałek.

Wszystkie były celne. I wszystkie równie zatrute, jak ta pierwsza.

W ciszy, która nagle zapadła, nie dało się nic usłyszeć. Jedynie bardzo wprawne oko

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: