Recytatorzy wchodzą na scenę . W tle utwór refleksyjny.
Narrator
Jakże szczęśliwy był dla Polski dzień 16 X 1978r., kiedy to w ten poniedziałkowy wieczór obwieszczono zdumionemu światu , że Najwyższym Kapłanem Kościoła Katolickiego został kardynał Karol Wojtyła.
Agencje informacyjne przekazały błyskawicznie sensacyjną wiadomość na cały świat: Polak Papieżem!
I choć nie wszyscy byliśmy już wtedy na świecie, to z opowiadań dziadków, rodziców, dobrze wiemy, jak wzruszające to były chwile dla nas Polaków.
„ Święte oblicze Jana Pawła II”
Twym pragnienie było
Naśladowanie Chrystusa.
Twym pragnieniem była
Pomoc innym.
Opuscileś swój dom rodzinny
Swoją ziemię i ojczyznę.
I jak Chrystus
Opuściłeś ukochaną matkę.
Stoisz na czele Stolicy Apostolskiej
Tam, w Watykanie
Daleko od nas,
Daleko od najbliższych...
Lecz my o pamiętamy o Tobie:
I chociaż jesteś o mile od nas
W sercach Polaków zamieszkałeś wszystkich
Tych małych i tych dorosłych
Bogatych , jak i biednych.
Pamięć o Tobie wiecznie trwać będzie
W naszych rodzinnych domach i
Pokoleniach.
Dumni jesteśmy z Ciebie Ojcze Święty
Dumni jesteśmy,że Śtolicą Piotrową
Rządzi Polak!
„Hymn papieski” w wykonaniu chóru.
Recytator II
„Z ziemi tej”
Z ziemi tej ukochanej,
Z ziemi poczciwej i starej.
Zasianej złocistym zbożem,
Na wiosnę kwieciem usłanej.
Z ziemi , skąd ojciec i matka
Uczyli swe dziatki pacierza
Z kraju, nad którym pieczę Bóg
Czarnej Madonnie powierza.
Gdzie nieraz miniesz na drodze
Stary krzyżyk drewniany
Pozostawiont kiedyś, przez kogoś ,
By otuchy dodać poddanym.
Z ziemi przesiąkłej krwią dzielnych
Tych, którzy pokazali,
Co znaczy prawdziwy Polak
I życie za kraj oddali.
Wyszedł stąd Syn owej ziemi ,
By w długą wyruszył drogę
Wyruszył- nie zląkł się tego
I zasiadł w Stolicy Piotrowej.
Polacy na całym świecie poczuli się dumni ze swego pochodzenia. Nas także rozpiera ogromna duma, gdy możemy uslyszeć na wszystkich kontynentach słowa następcy świętego Piotra, gdy oglądamy w telewizji relacje z jego licznych pielgrzymek.
„ Pielgrzym”
Ufasz, że pocałować Ziemię,
To jakby ją od nowa stworzyć.
Czujesz, że słowo pełne miłości i prawdy
Niesie spokój i nadzieję.
Krzyz nie zawsze jest drewniany.
Od dawna już podpierasz na barkach
Ziemię- planetę ludzi.
I niesiesz w darze
Ciepło dłoni,
Biel włosa,
Szczerość uśmiechu.
Piosenka „ Na Wawelu”(2 zwrotki) w wykonaniu chóru.
Niejednokrotnie chcielibyśmy znaleźć się w wiwatującym na jego cześć tlumie . Nieważne , czy pojawia się w Afryce, Ameryce, Australii, Europie, czy też w Azji. Ludzie z całego świata przyjmują go z otwartymi ramionami. W różny sposób okazują miłość , cieszą się, przynoszą kwiaty, wiwatują.
Ten Pielgrzym to promień prawdziwy,
Posłany prosto od Boga.
Docierający do serc wszystkich ludzi,
Budzący w nich wiarę od nowa.
A Jego ziemia kochana...
Wciąż tęskni,
Wciąż kocha,
Wciąż czeka.
Bo wie, ze już wktótce przybędzie
Jej syn, zawsze wierny
... z daleka.
Jak pięknie witać się z ziemią,
Która na świat ten wydała ,
Która tak wiele dobrego
Nam wszystkim ofiarowała.
Mieć w myślach każdą z tych chwil,
Które się tutaj zostały
Czuć ukojenie i spokój,
Idąc na spacer halami.
I przybył Syn owej Ziemi
I spojrzal na góry kochane...
Bo taki Polak to skarb prawdziwy-
Dla Ziemi swej schorowanej.
Jesteś tak wielki
A czuję Twoją bliskość
Otoczony kolorami tęczy
Patrzysz na mnie
Twoje ciepło
Delikatnie mnie dotyka
Nie tylko mnie
Szare cienie błądzą
Byś je odnalazł
Pokazał miłość
Otulił serca.
On daŁ ci moc pojednania
Choć jesteś człowiekiem
Światło jest ci posłuszne.
Człowiek, któremu światło jest posłuszne został patronem naszej szkoły. Jesteśmy dumni z tego i godnie będziemy reprezentować Jego imę.
„Piosenka O Patronie” w wykonaniu chóru.
W naszej epoce Kościół i świat , bardziej niż kiedykolwiek , potrzebują „misjonarzy”. Świadomi tego, my, młodzi dnia dzisiejszego i zarazem dorośli nowego tysiąclecia- pozwólmy się kształtować szkole Jezusa, szkole Ojca Świętego.
Cieple promienie Jana Pawła II lecza moje rany słowami:
Czlowiek jest wielki
Nie przez to, co ma
Nie przez to, kim jest
Lecz przez to, czym się dzieli z innymi.
Nie lekajcie się świetości.
Starajcie się odważnie dążyć do pełnej wiary człowieczeństwa.
Wymagajcie od siebie, choćby inni nawet od was nie wymagali.
„Ojcze św. , chcę Ci powiedzieć...”
Ojcze święty
Bóg pobłogosławił Cię na czele swego ludu
I powierzył stolicę Piotrową
A ludzie...
Chrześcijanie
I niewierzący
Z Północy , Południa
Wschodu i Zachodu
Nie rozumieją, nie pojmują,
Krążą w ciemnościach
Świata tego,
Aż chwieja się wszystkie podstawy Ziemi.
A Ty
Podnosisz dlonie
I błogosławisz wszystkich,
Wyciągasz rece do kalekich, tredowatych,
Naznaczonych piętnem choroby i grzechu.
Uśmiechasz się do ludzi
I niesiesz
Nadzieję,
Miłość,
Pokój
I mówisz:
„Jesteście dziećmi bożymi,
Synami Najwyższego
Do was należy Królestwo Niebieskie”.
Bądźcie pochodniami, które płoną pośrodku świata.
Tam, gdzie panuje noc niewiary, niech jaśnieje światło naszej wiary.
Tam, gdzie unosza się opary nienawiści i zwątpienia,
Niech promienieje wasz optymizm i wasza nadzieja.
RecytatorXVI
Tam, gdzie panują ciemności egoizmu,
niech płonie ogień waszej miłości.
W mej pamięci
Uwieczniona chwila,
Gdy zobaczyłam Ojca Świetego
Stąpającego po krętych alejach
Rożanego ogrodu.
Spośród wielu ludzi On tylko
Siegnął po kwiat róży
I miłość wieczna ukazała się
W Jego świętych rękach,
A męki duszy starł
Czerwony płatek.
I wszedł do małej kapliczki,
Upadł na kolana,
Podniósł głowę,
Spojrzał na krzyż
A z oczu blyszczących błękitem
Polały się obfite łzy.
Po czym wstał z ulgą w sercu,
Spojrzał na skromniutki ołtarz,
Na którym leżał malutki Jezusek.
Pieśń „ Na Wawelu” (III i IV zwrotka) w wykonaniu chóru.
RecytatorXIX
„Jan Paweł II”
Jaki On wspaniały i mądry
Słowami wyrazić się nie da.
Potrzeba czasu, potrzeba spokoju
I płaczu potrzeba...
By udał się ten jeden wiersz.
Jak dobry i troskliwy
Dla wszystkich bożych dzieci
Jeszcze nikt nie napisał tego
W żadnej księdze ani żadnym wierszu na świecie.
I mnie , choć tak bardzo bym chciała
Nie uda się tego opisać
Lepiej jest usiąść, otworzyć książkę
I Jego wiersze poczytać.
Ojciec Święty jest dla nas wyjątkowym człowiekiem, który z prespektywy czasu wcale się nie zmienia. Zawsze pozostanie osobą, która zabiega o dobro świata, a w szczególności Polski, jako swojej ojczyzny.
Recytatorzy po kolei-XIV, XV, XVI, XVII, XVIII,XIX
Tyś dla nas mocą , kiedy jesteśmy słabi!
Tyś naszymi oczami, kiedy niedowidzimy!
Tyś naszymi uszami, kiedy niedosłyszymy!
Tyś dla nas drogą, kiedy zbłądzimy!
Tyś naszymi rękoma, kiedy jesteśmy bezradni!
Tyś naszym aniołem, który dźwiga nasze cierpienia!
Wszyscy razem:
Bądź zawsze z nami!
siostra138