TEMAT : Orientowanie się w terenie bez mapy i ocena odległości.
CELE :
1. Zapoznać żołnierzy z mapą topograficzną;
2. Nauczyć żołnierzy sposobów orientowania się w terenie bez mapy;
3. Nauczyć żołnierzy oceniać odległość
CZAS : 2*45’
METODA : wykład ,pokaz
MIEJSCE : plac ćwiczeń taktycznych
ZAGADNIENIA:
1. Orientowanie się w terenie bez mapy.
2. Sposoby określania odległości i wysokości.
3. Pomiar kątów.
ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWE:
· Wyposażenie indywidualne żołnierza;
· busole AK;
· linijka;
· lornetka 7 x 45
WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO-METODYCZNE:
1. Instruktaż do zajęć przeprowadzić trzy dni przed zajęciami i nakazać instruktorom wykonanie planów pracy .
2. Sprawdzić plany pracy i przygotowanie instruktorów do prowadzenia zagadnień dwa dni przed zajęciami .
LITERATURA: „Topografia wojskowa”
L.p.
Czynności instruktora
Czynności
szkolonych
1.
CZĘŚĆ WSTĘPNA 5’
-przyjęcie meldunku
-sprawdzenie obecności
-podanie tematu, celu i organizacji
zajęć
Dowódca pierwszej dru-żyny składa meldunek
Stoją i słuchają
2.
CZĘŚĆ GŁÓWNA 80’
Zag. 1. Orientowanie się w terenie bez mapy.
Orientując się w terenie bez mapy należy:
· określić kierunki stron świata;
· określić swoje położenie (miejsce stania) w stosunku do otaczających przedmiotów terenowych;
· ustalić w terenie nakazany kierunek działania;
· określić położenie wojsk własnych i przeciwnika
Kierunki stron świata określa się za pomocą:
· ciał niebieskich (Słońca, słońca i zegarka, Gwiazdy Polarnej, faz księżyca);
· busoli AK;
· charakterystycznych cech przedmiotów terenowych
Zag.2. Sposoby określania odległości i wysokości.
ODLEGŁOŚĆ- w terenie można określić za pomocą następujących sposobów:
· krokami – parokrokami;
· wg wielkości kątowych przedmiotów terenowych:
F x 1000
d= ---------------
k
k – kąt; d – odległość, f – wysokość
· za pomocą linijki milimetrowej i znanej wysokości przedmiotów:
F
d = 5 x ---------------
n
F – znana wysokość przedmiotu; n- liczba mm na linijce.
· wg prędkości rozchodzenia się światła i dźwięku:
d= T x Vdźw.
d= t x Vśw.
V dźw. = 330 m/s; Vśw = 300.000 km/s
· wg czasu trwania marszu:
s = v x t
· na oko:
WYSOKOŚĆ przedmiotów terenowych można określić za pomocą:
· pomiaru odległości i kąta obserwacji:
k x d
F = --------------
1000
· pomiaru wysokości przedmiotów wg długości jego cienia (teren równinny, dzień słoneczny):
L l
------- = ------
H h
L- długość cienia przedmiotu; H – wysokość przedmiotu;
l – długość cienia człowieka; h – wysokość człowieka;
· na oko;
Zag.3. Pomiar kątów.
KĄTY można mierzyć takimi przyrządami jak:
· lornetka;
· busola PAB;
· busolka AK;
· za pomocą środków podręcznych.
Ø Lornetka 7 x 45 – wartość działki małej 0-05, a dużej 0-10 (tysięcznej). Zakres pomiarów w poziomie 1-00, w pionie 0-40.
Ø Busola PAB tak samo.
Ø Za pomocą linijki milimetrowej – linijka 50 cm od oka;
i mm = 0-02
d = -------------------
Ø Przyrządy podręczne – pudełko od zapałek, ołówek, palec.
Omawia podstawowe sposoby orientacji w terenie
Omawia metody pomiaru odległości
3.
CZĘŚĆ KOŃCOWA
- podsumowanie zajęć
- określenie stopnia osiągnięcia celów
- wyróżnienie najlepiej ćwiczących
żołnierzy
- postawienie zadań na naukę własną
- przyjęcie meldunku
Dowódca pierwszej drużyny melduje zakończenie zajęć
Por. Robert Małek
lewaPnaP