Uzdrawianie wewnętrznego dziecka - Bushra Salahudeen
Praca z albumem fotograficznym może być potężnym narzędziem do odkrywania i transformowania problemów z dzieciństwa, które wciąż oddziałują na nas, dorosłych.
Mamy tu następny wspaniały sposób, przy użyciu którego możemy uwolnić się od wewnętrznego smutku, emocjonalnych traum, fizycznych dolegliwości i przykrych wspomnień. W jaki sposób? Poprzez uzdrowienie swojego wewnętrznego dziecka.
Konieczne jest, aby uznać i uczcić dziecko, którym byliśmy, aby kochać osobę, którą jesteśmy. Jedynym sposobem, by tego dokonać, to uznać swoje doświadczenia z dzieciństwa, uszanować uczucia tego dziecka i uwolnić żal, który wciąż w sobie nosimy.
„To poprzez uleczenie naszego wewnętrznego dziecka, naszych wewnętrznych dzieci, poprzez opłakanie naszych ran, możemy zmienić swoje wzorce zachowań i ukończyć proces transformacji emocji. Możemy uwolnić żal z jego stłumionym gniewem, wstydem i bólem z tych wrażliwych miejsc, które istnieją w nas.” („Współzależność – taniec zranionych dusz” – Robert Burney)
Większość z ludzkich problemów jest spowodowanych przez złamane serca, urazy emocjonalne, pogmatwane myśli, podświadome programy. To jest to, co chorobliwa współzależność z nami robi. Opuszczamy siebie na wszystkich poziomach - nasze Ja, opuszczamy nasze własne wewnętrzne dziecko. A On/Ona jest kluczem do odnalezienia naszego „wyższego Ja”.
W każdym przypadku, gdy mamy silną reakcję emocjonalną na kogoś lub coś – kiedy „przycisk” zostanie wciśnięty i wyzwala się mnóstwo energii/emocji – to oznacza że mamy do czynienia z dawnymi nierozwiązanymi problemami. To wewnętrzne dziecko czuje strach, przerażenie, wściekłość, beznadziejność, a nie dorosły. Musimy przetransformować te problemy, aby połączyć się ze sobą.
Dziecko w naszej podświadomości kieruje naszym życiem, nawet jeśli zapomnieliśmy o nim. Rozwiążemy to za pomocą wspaniałego narzędzia, jakim jest EFT.
Zdjęcia, zdjęcia i jeszcze więcej zdjęć.
Przejrzyj swoje albumy ze zdjęciami i wybierz zdjęcia z różnych okresów twojego życia, włącznie ze zdjęciami z wczesnego dzieciństwa. Wybierz te zdjęcia, które wzbudzają wspomnienia bolesnych wydarzeń.
Następnie ułóż je chronologicznie od najstarszego do najmłodszego, oczywiście jeśli ci to odpowiada.
Teraz przejdź przez wszystkie zdjęcia, opukując pojawiające się po drodze bolesne wspomnienia.
Mam zdjęcie z dzieciństwa, na którym mam 6 miesięcy. Na tym zdjęciu jestem z moją mamą i tatą, ale nie pomiędzy nimi, lecz przed moją mamą. Mimo iż nie pamiętam tego zdarzenia, to zawsze gdy widziałem to zdjęcie, to budziło ono uczucie jakby moja mama stała pomiędzy mną a moim tatą. Czułem również jakbym stracił połączenie z moim tatą. Zanim „wystukałem” te uczucia w wieku 28 lat, nosiłem w sobie to wrażenie, jakby pomiędzy moim tatą a mną była niewidzialna ściana. Kiedy zacząłem to dostrzegać, zapamiętałem to zdjęcie i zacząłem opukiwać …
Skupienie na stronie negatywnej/właściwym problemie.
Ustawienia
Mimo iż czuję smutek, bo nie mogę zmienić tego, co zostało uwiecznione na zdjęciu, bym mógł siedzieć pomiędzy rodzicami, to wybieram pełną miłość do siebie, wybaczam sobie i akceptuję siebie.
Mimo iż czuję, że moja mama weszła pomiędzy mojego tatę i mnie, to całkowicie i w pełni kocham moją matkę i wybaczam sobie to uczucie.
Mimo iż winiłem mamę za coś, co w ogóle nie było jej winą, to całkowicie kocham siebie i wybaczam sobie.
Brew – Dlaczego moja mama nie posadziła mnie pośrodku?
Bok oka – dlaczego mój tato nie chciał abym stał również przed nim?
Pod okiem – O czym myślał fotograf, gdy zgodził się zrobić takie zdjęcie (nie chcę zostawić nikogo z boku).
Pod nosem – czuję się oddzielony od mojego taty.
Broda – jestem wkurzony, bo nie mogę cofnąć czasu i zapobiec temu, co się stało.
Obojczyk – Chcę wrócić do tej chwili i stworzyć ją na nowo.
Pod pachą – Ale wiem że to jest niemożliwe.
Nadgarstek – Nienawidzę tego iż nie mogę cofnąć czasu.
Szczyt głowy – czuję tą złość bo nie mogę cofnąć czasu.
Głęboki oddech – potrzebuję trochę czasu, zanim zacznę następną rundę.
Runda pozytywna
Brew – kocham moją mamę.
Bok oka – Kocham mojego tatę.
Pod okiem – ta niewidzialna ściana była tylko w mojej wyobraźni.
Pod nosem – to zdjęcie było tylko wycinkiem zdarzenia, poza nim moja miłość do rodziców jest wieczna i stała.
Broda – teraz mogę stworzyć obraz, w którym jestem pomiędzy moimi rodzicami.
Obojczyk – jestem kochany przez moich rodziców.
Pod pachą – ja również bardzo ich kocham.
Nadgarstek – fotograf zrobił wspaniałe zdjęcie.
Szczyt głowy – moi rodzice i ja nie mieliśmy kontroli nad tworzeniem tego zdjęcia.
Głęboki oddech.
Jeśli chcecie to możecie użyć perfum, ubrań, produktów spożywczych, miejsc publicznych a nawet zabawek, aby przywołać wspomnienia i zapomniane emocje a następnie je uwolnić.
3
zmiernik