Migrena.doc

Jeśli nie wiesz czym jest ból głowy to jesteś szczęśliwcem. Potrafi być uporczywy i skutecznie                                                                                                  uprzykrzyć życie. Oczywiście zawsze można zażyć tabletkę przeciwbólową. W przypadkach kiedy                                                                                                    ból występuje sporadycznie jest to jakimś rozwiązaniem. Problemem jest ból, który pojawia się                                                                                                               regularnie, albo bardzo często. Wtedy zażywanie tabletek jest co najmniej problematyczne.                                                                                                Pojawiający się ból jest sygnałem wysyłanym przez organizm, że coś jest nie tak. Jest to informacją                                                                                                        dla nas, że gdzieś popełniamy błędy. Należałoby się zatrzymać i przeanalizować sytuację.                                                                                                     Większość z nas traktuje ból jak utrapienie lub przeszkodę na drodze do celu. Chcesz oglądnąć film                                                                                                              a tu, jak na złość, zaczyna boleć cię głowa. Co robić? Trzeba usunąć ból z drogi. A tymczasem może                                                                                                  to być informacja, że potrzebujesz odpoczynku zamiast następnej dawki wrażeń. Być może system                                                                                         nerwowy jest przeciążony. Można mnożyć przykłady. Prędzej, czy później ciało zacznie wysyłać                                                                                                      coraz ostrzejsze sygnały. Jest jak dziecko, które próbuje zwrócić na siebie uwagę dorosłego - robi to                                                                                                     do skutku.                                                                                                                                                                                                                                               Chciałbym się z Wami podzielić przypadkiem klienta, który zadzwonił do mnie, bo miewał bóle                                                                                                               głowy, które szczególnie nasilały się w nocy. Do tego stopnia, że około godziny 4-5 nad ranem                                                                                                                  budził się, by zażyć tabletkę, żeby móc spać dalej.                                                                                                                                                                Daniel cierpiał na bóle głowy od 12 roku życia, a regularne migreny rozpoczęły się, jak miał 22 lata.                                                                                  Przez jakiś czas wystarczało, że kładł się w zaciemnionym pokoju i wyłączał na cały dzień.                                                                                                                    Po jakimś czasie ból stał się jeszcze silniejszy. Wspominał, jak pewnego dnia obudził się rano z                                                                                             uczuciem mdłości i okropnym bólem, którego nie potrafił umiejscowić. Był pewien, że tym razem                                                                                             nie zniesie jego natężenia i nie wystarczy położyć się do łóżka na cały dzień. Przy czym, jak                                                                                                 zauważył, dniem w którym występował ból, najczęściej była sobota lub noc z piątku na sobotę.                                                                                                    Z reguły oznaczało to zepsuty weekend. Pognał do apteki. Dokładnie pamiętał, jak strasznie raziło                                                                                                              go światło, poza tym nie mógł się na niczym skoncentrować, czuł się rozdrażniony i rozbity od                                                                                                wewnątrz. Wpadł do apteki i poprosił o "coś skutecznego na migrenę". Teraz Daniel ma 39 lat i lek,                                                                                              który dała mu wtedy farmaceutka nosi zawsze przy sobie. Sięga po niego zwykle raz w miesiącu,                                                                                                       albo dwa, kiedy dopada go 2-3 dniowa migrena.                                                                                                                                                                               Daniel nie był w stanie powiedzieć dlaczego nagłe, cyklicznie pojawiające się bóle głowy zmęczyły                                                                                                           go i chciałby się z nimi pożegnać. Próbował wcześniej różnych technik, m. in. NLP, relaksacji,                                                                                                            autohipnozy. Dwie ostatnie przyniosły ulgę, ale problemu nie rozwiązały.                                                                                                                                                 Zapytałem, czy jest gotów na przyjęcie rozwiązania wraz ze wszystkimi tego konsekwencjami,                                                                                                          które mogłyby oznaczać, że na przykład, dowiedziałby się o sobie rzeczy, których nie chce dopuścić                                                                                                       do świadomości. Przez chwilę zaległa cisza. Daniel chciał się pozbyć bólu głowy, ale nie miał                                                                                                                         ochoty dowiedzieć się dlaczego ból się pojawia. W końcu zrezygnowanym głosem zgodził się.                                                                                                                 Rozpoczęliśmy normalną procedurę EFT skupiając się na wszystkich aspektach bólu:                                                                                                                "Chociaż czuję jak ból pulsuje mi w skroniach.."                                                                                                                                                      "Chociaż razi mnie światło...."                                                                                                                                                                                                   "Chociaż jest mi niedobrze..."                                                                                                                                                                                                    "Chociaż trzęsę się w środku...."                                                                                                                                                                                                 "Chociaż mam wrażenie, że zaraz zwymiotuję...."                                                                                                                                                                                                                      Po zakończeniu tego etapu zapytałem się, co czuje. Odpowiedź była natychmiastowa: "Złość!                                                                                                               Jestem wściekły, że nie potrafię sobie poradzić z głupim bólem głowy."                                                                                                                            Rozpoczęliśmy ponownie:                                                                                                                                                                                                             "Chociaż czuję złość..."                                                                                                                                                                                                                   "Chociaż czuję złość, bo nic nie mogę zrobić...."                                                                                                                                                                     "Chociaż czuję złość, bo staram się pozbyć bólu a on nie mija..."                                                                                                                                                                 Złość minęła i na jej miejscu pojawiło się następne uczucie - bezradność.                                                                                                                                                          "Chociaż czuję się bezradny..."                                                                                                                                                                                   "Chociaż czuję się bezradny, bo ......" <----- to był moment decydujący.                                                                                                                                                 "Chociaż czuję się bezradny, bo nie potrafię kontrolować nawet głupiego bólu głowy....                                                                                                       (tą część zdania Daniel powiedział tak, jakby wyrzucał coś z siebie) i następnie z trudnością                                                                                     dokończył  "głęboko i całkowicie akceptuję siebie"

Spytałem czego jeszcze nie potrafi kontrolować. Okazało się, że jego zdaniem niczego nie potrafi                                                                                                 kontrolować, że zawsze wszystko działo się poza jego kontrolą. W dzieciństwie nie miał prawa                                                                                            decydować o niczym, a jeśli nawet udało mu się, to zawsze było to kwestionowane. W szkole jeśli                                                                                                                 coś mu się udawało to jedynie, jak to określał "fuksem": "bo nauczycielka nie wiedziała, że...", bo                                                                                          "udało mi się.... ", "bo nie było nikogo lepszego...". Miał zaskakująco wiele przykładów na to, że                                                                                                            nic, co się dzieje w jego życiu nie podlega jego kontroli. Życie zawodowe też nie wyglądało                                                                                                                      zachwycająco - był z niego niezadowolony i czuł, że lata mijają, a on nie robi tego, co mógłby robić.                                                                                              Zaczęliśmy przez bardzo ogólne:                                                                                                                                                                                           "Chociaż czuję, że nad niczym nie mam kontroli..."                                                                                                                                               "Chociaż czuję, że wszyscy mają więcej siły i możliwości niż ja...."                                                                                                                                                       Spytałem, co widzi, co czuje gdy mówi te zdania. Czuł się oddzielony od świata grubym,                                                                                                                                                 przeźroczystym murem w którym nie ma żadnej furtki.                                                                                                                                                                   "Chociaż jestem otoczony murem w którym brak furtek...."                                                                                                                                                                        Spytałem, czy mur jest dla niego przeszkodą. Okazało się, że tak, bo przeszkadzał mu w                                                                                                        bezpośrednich kontaktach z ludźmi, w nawiązywaniu z nimi kontaktów, w działaniu w życiu                                                                                            zawodowym. Mur ten dawał mu poczucie bezpieczeństwa. Spełniał doskonale swoje zadanie wtedy,                                                                                                   kiedy nie musiał być aktywny. Natomiast kiedy okoliczności wymagały od niego działania stawał                                                                                                     się przeszkodą. Daniel zbudował mur w dzieciństwie, żeby odgrodzić się od niesprzyjających                                                                                               warunków w domu. Nieliczenie się z jego zdaniem przestało mieć znaczenie, bo "wewnątrz" i tak                                                                                                                       robił, co chciał. Pamiętał doskonale, że kiedy w domu, przedszkolu, czy szkole pojawiały się                                                                                                                problemy chował się i czuł, że nikt go już nie dosięgnie. Taka taktyka przestała się sprawdzać pod                                                                                                                koniec szkoły podstawowej, czego sygnałami zaczęły być pierwsze słabe dość bóle głowy. W szkole                                                                                                                                                          średniej pojawiły się znacznie silniejsze, a w momencie podjęcia pracy zawodowej bardzo silne.                                                                                            "Chociaż stworzyłem mur, żeby odgrodzić się od tych, z którymi nie chcę przebywać...."                                                                                                          "Chociaż zbudowałem mur, że móc być wreszcie wolnym..."                                                                                                                                                "Chociaż zbudowałem mur oddzielający mnie od świata...."                                                                                                                                                   Spytałem jakie teraz ma odczucia związane z murem. Pojawiło się u niego przekonanie, że mur był                                                                                                              niezbędny w przeszłości, ale teraz już tak nie jest.                                                                                                                                                                "Chociaż potrzebowałem muru w przeszłości, to teraz mogę zrobić w nim furtkę przez którą                                                                                           wyjdę do świata"                                                                                                                                                                                                                                         

Pojawiło się uczucie lęku.                                                                                                                                                                                                 "Chociaż odczuwam lęk na samą myśl o tym, że mogę nie mieć zabezpieczenia w postaci muru za                                                                                                którym mógłbym się w każdej chwili schować...."                                                                                                                                                                                     "Chociaż odczuwam lęk, że ludzie na zewnątrz będą za mnie decydowali ...."                                                                                                                           "Chociaż odczuwam lęk, że będą silniejsi ode mnie..."                                                                                                                                                                                    "Chociaż odczuwam lęk, że muru już nie będzie, to wiem, że jeśli będzie potrzebny będę mógł go                                                                                             stworzyć ponownie."                                                                                                                                                                                                                                                           "Pomimo tego, że odczuwam lęk, że muru już nie będzie, decyduję się wyjść na zewnątrz... "                                                                                                                    W tym momencie Daniel odczul ulgę, a ból głowy znacznie zelżał. Stwierdził, że to, co pozostało to                                                                                   "wycofująca się migrena".  Umówiliśmy się, że jak tylko ból by się nasilił użyje dwóch afirmacji                                                                                Ustawienia:                                                                                                                                                                                                                                        "Chociaż odczuwam lęk, że nie dam sobie rady i przestanę kontrolować sytuację, to wiem, że sobie                                                                                            poradzę i głęboko i całkowicie akceptuję siebie                                                                                                                                                                           "Ponieważ odczuwam lęk, że przestanę kontrolować sytuację, wiem że sobie świetnie poradzę".                                                                                                         

Ostatnia afirmacja ma na celu skojarzenie lęku z pewnością dania sobie rady, a nie, jak to było                                                                                                  wcześniej, z chęcią wycofania się i ukrycia. Oczywiście pozostały nadal sprawy, które niewątpliwie                                                                                             wymagają zajęcia się nimi. Jednak pierwszy krok na drodze do emocjonalnego zdrowia został                                                                                                          zrobiony.              Adrian Bakalarz