Aby zakończyć walkę tak szybko jak to jest tylko możliwe należy skoncentrować się na punktach witalnych.
A. Sekcja Górna. Sekcja górna włącza głowę i szyje; to jest najbardziej niebezpieczna kombinacja celów.
(1) Czubek głowy. Czaszka jest słaba gdzie przednie kości czaszki się stykają. Silny cios może spowodować uraz czaszki, jak i wnętrza, co może spowodować starte przytomności i krwiaka. Silny cios może pozbawić życia.
(2) Czoło. Silny cios może spowodować utratę przytomności; silniejszy cios może spowodować krwiaki na mózgu i śmierć.
(3) Skroń. Czaszki kości są słabe w skroni, w dodatku tętnica i duży nerw leżą blisko pod powierzchnia skory. Silny cios może spowodować nieprzytomność i wstrząs mózgu. Jeżeli tętnicą zostanie przerwana, dając masywny krwiak uciskający mózg, powodując śpiączkę i możliwą śmierć.
(4) Oczy. Lekkie uderzenie w oczy powoduje niekontrolowane łzawienie i rozmazanie wzroku. Silny cios lub pchnięcie może spowodować czasowa ślepotę, lub oczy mogą być wydłubane. Śmierć może nastąpić, jeżeli palce zostaną wepchnięte przez cienka kość za oczami do mózgu.
(5). Uszy. Cios w ucho z dłoni lekko ułożonej na kształt "miseczki" może spowodować pękniecie bębenków, jak i wstrząs mózgu.
(6). Nos. Jakikolwiek cios może łatwo połamać cienkie kości nosowe, powodując silny ból i załzawienie oczu.
(7). Pod nosem. Cios w centrum nerwowe, które jest blisko powierzchni pod nosem, może spowodować wielki ból i załzawienie oczu.
(8). Szczęka. Cios w szczękę może ją połamać lub, sprawić żeby wyskoczyła z zawiasów. Jeżeli nerw twarzowy zostanie przyciśnięty dolną szczęką, jedna część twarzy zostanie sparaliżowana.
(9). Broda. Cios w brodę może spowodować paraliż, silny wstrząs i nieprzytomność. Kość szczękowa służy jako lewar, który może transmitować silne uderzenia do tyłu mózgu, gdzie mechanizmy sercowe i oddechowe są kontrolowane.
(10). Tył uszu i podstawa czaszki. Średniej siły cios z tylu uszu lub w podstawę czaszki może spowodować nieprzytomność przez "słoikowy" efekty na tył mózgu. Jakkolwiek, silny cios może spowodować wstrząs, lub krwiaki na mózgu i śmierć.
(11). Gardło. Bardzo silny cios w przód gardła może spowodować śmierć przez zmiażdżenie tchawicy. Silny cios powoduje wielki ból i dławienie się lub wymiotowanie.
(12). Strona szyi. Ostry cios w bok szyi powoduje nieprzytomność przez szok do tętnicy, żył i nerwu. Dla maksymalnego efektu, cios powinien być zadany poniżej i lekko przez uchem na szyi. Lżejszy cios powoduje niekontrolowane skurcze mięsni i intensywny ból. Bok szyi jest jednym z najlepszych celów do użycia, jeżeli chodzi o jak najszybsze wyeliminowanie przeciwnika, lub wyeliminowanie go chwilowo, w celu zakończenia z nim później.
(13). Tył szyi. Silny cios w tył szyi może spowodować utratę przytomności, wstrząs, lub nawet złamanie karku i śmierć.
B. Środkowa Sekcja. Środkowa sekcja rozszerza się od ramion, do powierzchni sięgającej do okolic bioder. Większość ciosów w punkty witalne w tym regionie nie powodują śmierci, ale mogą mieć poważne, długoterminowe komplikacje, które rozciągają się od wstrząsu organów wewnętrznych do urazów rdzenia kręgowego.
(1) Przód mięśnia karku. Duży splot nerwów przechodzi przez przód stawu karkowego. Silny cios powoduje silny ból i może zostawić całe ramie nieefektywne, jeżeli nerwy zostały uderzone we właściwy sposób.
(2) Obojczyk. Cios w obojczyk może spowodować jego pęknięcie, powodując intensywny ból i zostawiając ramie po stronie pęknięcia nieefektywne. Pękniecie może także spowodować przerwanie nerwu oddechowego lub jednej z tętnic.
(3). Pacha. Duży nerw leży blisko skóry pod każdą pachą. Cios w ten nerw powoduje silny ból i częściowy paraliż. Nóż wbity pod pachę jest śmiertelny, ponieważ przecina tętnice prowadzącą z serca.
(4) Kręgosłup. Cios w kolumnę kręgową może przerwać rdzeń kręgowy powodując paraliż lub śmierć.
(5) Sutki. Duża siec nerwowa przechodzi blisko skory w sutkach. Cios może spowodować ekstremalny ból, jak i wewnętrzne krwawienie wielu żyłek tam umiejscowionych.
(6) Serce. Cios wypychający w serce może wstrząsnąć przeciwnika i dać więcej czasu na dalsze lub wykańczające techniki.
(7) Splot słoneczny. Splot słoneczny to centrum nerwowe, które kontrolują system sercowo-oddechowy. Cios w tą lokacje jest bolesny i może także spowodować trudności przy oddychaniu przez przeciwnika. Silny cios powoduje nieprzytomność przez szok w centrum nerwów. Penetrujący cios może także zniszczyć wewnętrzne organy.
(8) Przepona. Cios w dolny przód żeber może spowodować relaks przepony i innych mięśni kontrolujących oddychanie. To powoduje utratę oddechu i może spowodować nieprzytomność przez niewydolność układu oddechowego.
(9) Żebra. Cios w żebra może spowodować ich łatwe pęknięcie. Połamane żebra po prawej stronie mogą spowodować wewnętrzne obrażenia dla wątroby; pęknięte żebra po drugiej stronie mogą prawdopodobnie przebić lub opuścić płuca.
(10) Nerki. Silny cios w nerki może spowodować szok i prawdopodobne wewnętrzne obrażenia tych organów. Pchniecie w nerki powoduje natychmiastowy szok i może spowodować śmierć przez silne wewnętrzne krwawienie.
(11). Podbrzusze. Silny cios w podbrzusze powyżej kroczy może spowodować szok, nieprzytomność i wewnętrzne krwawienie.
(12). Bicepsy. Uderzenie w biceps jest bardzo bolesne i zostawia ramie nieefektywnym. Biceps jest specjalnie dobrym celem, kiedy przeciwnik jest uzbrojony.
(13). Mięśnie przedramienia. Nerw, który kontroluje większość ruchów w dłoni, przechodzi nad kością przedramienia w miejscu zaraz pod łokciem. Uderzenie w ten nerw zostawia ramie i dłoń nieefektywna. Przeciwnik może być rozbrojony przez uderzenie w przedramię; jeżeli uderzenie jest wystarczająco silne, może nawet zostać pozbawiony nieprzytomności.
(14) Tył dłoni. Tyły dłoni są czule. Jako że nerwy przechodzą nad kośćmi dłoni, uderzenia w tą część jest intensywnie bolesne. Małe kości z tylu dłoni mogą być bardzo łatwo połamane i takie uderzanie może zostawić dłoń nieefektywna.
C. Dolna Sekcja. Sekcja dolna ciała włącza wszystko od kroczy do stop. Uderzenia w te części są znikomo zagrażające życiu, ale mogą doprowadzić do obezwładnienia jak i inwalidztwa.
(1) Krocze. Średni cios w krocze może obezwładnić przeciwnika i spowodować intensywny ból. Silny cios daje rezultat w nieprzytomności i szoku.
(2) Zewnętrzna część uda. Duży nerw przechodzi blisko powierzchni zewnętrznego uda, mniej więcej odległości czterech palców nad kolanem. Silny cios w ten region może zostawić cala nogę nieefektywna, powodując upadek przeciwnika. Ten cel jest wyraźnie przystosowany do uderzeń kolanem lub piszczelą.
(3) Wewnętrzna część uda. Duży nerw przechodzi nad kością mniej więcej na środku wewnętrznego uda. Cios w tą część także obezwładnia nogę i może spowodować upadek przeciwnika. Uderzenia kolanem lub z obcasa są bardzo efektywne na ten cel.
(4) Ścięgno. Silne uderzenie w ścięgno może spowodować skurcze mięsni i trudności w poruszaniu się. Jeżeli ścięgno zostanie przecięte, noga jest bezużyteczna.
(5) Kolano. Ponieważ kolano jest ważną podtrzymującą strukturą ciała, zniszczenie do tego stawu jest wyjątkowo porażające dla przeciwnika. Kolano może łatwo być wybite, kiedy uderzenie jest wykonane w kacie odwrotnym jak normalny zakres ruchu kolana, wyjątkowo, kiedy utrzymuje wagę przeciwnika. Kolano może być wybite lub przegięte przez kopniecie i uderzenia całym ciałem.
(6) Łydki. Silny cios w górną część łydki powoduje bolesne skurcze mięsni i sprawia trudności w poruszaniu się.
(7) Piszczel. Średni cios w piszczel powoduje wielki ból, wyjątkowo, kiedy cios jest zadany twardym narzędziem. Silny cios może prawdopodobnie spowodować pęknięcie kości, która podtrzymuje większość wagi ciała.
(8) Ścięgno Achillesa. Silne uderzenie w ścięgno Achillesa z, tylu piety może spowodować naciągnięcie kostki i wybicie kości stopy. Jeżeli ścięgno jest przerwane, przeciwnik jest bezwładny. Ścięgno Achillesa jest dobrym celem na przecięcie nożem.
(9) Kostka. Cios w kostkę powoduje ból; jeżeli cios jest silny, kostka może zostać naciągnięta lub złamana.
(10). Śródstopie. Małe kości na górze stopy są łatwo łamane. Uderzenie tam, spowoduje trudności w poruszaniu się przeciwnika.
PODSTAWY UDERZEŃ
Efektywne uderzenia bronią w przeciwnika punkty witalne, są ważne dla wyjścia zwycięsko z walki wręcz. Należy mieć umiejętność zastosowania podstaw efektywnego uderzania, jeżeli chce się wyjść jako zwycięzca z walki na śmierć.
A. Nastawienie. Ważne mentalne nastawienie jest podstawowym warunkiem w umiejętności uderzania przeciwnika. W walce wręcz, trzeba mieć nastawienie, które pokona przeciwnika i zagwarantuje powodzenie misji, nie ważne, co by mogło być. W walce na śmierć, trzeba mieć obramowany umysł w myśl przetrwania ponad wszystko; możliwość przegrania nawet nie można zakładać. Trzeba rozkazać sobie uderzać przeciwnika czymkolwiek się da, aby zmusić go do upadku na ziemie, lub zakończenia jego walki. Założenie "Bić go tak długo, aby juz nie ruszał" działa w tym przypadku.
B. Fala Szokowa Cieczy. Uderzenie powinno być zadane tak, żeby cel był uderzony i bron pozostała w miejscu uderzenia na przynajmniej 1/10 sekundy. To powoduje, że cala energia kinetyczna uderzenia, produkuje fale szokowa cieczy, która podróżuje w dotkniętą tkankę i powoduje maksimum zniszczenia. Jest bardzo ważne, aby wszystkie uderzenia do punktów witalnych i punktów nerwów motorowych zostały zadane zgodnie z tym założeniem. Powiedzenie "Uderz i trzymaj!" łatwo podsumowuje te założenie.
C. Wybór Celu. Uderzenia powinny być wcelowane w punkty witalne i punkty nerwów motorowych przeciwnika. Rezultaty efektywnych uderzeń w witalne punkty są dyskutowane wyżej. Uderzenia w punkty nerwów motorowych powodują czasowy mentalny szok i dysfunkcje użytku mięśni do dotkniętych części ciała. Mentalne porażenie wynika, kiedy mózg jest momentalnie zdezorientowany przez nad czucie wynikające ze zbyt wielkiej ilości impulsów - na przykład uderzenie w główny nerw. Paraliż kompletnie eliminuje przeciwnika od trzech do siedmiu sekund i pozwala na wykończenie przeciwnika, uzyskania totalnej kontroli nad sytuacja, lub umożliwić ucieczkę. Czasami, takie uderzenie powoduje nieprzytomność. Dobre uderzenie w centrum nerwów motorowych także zostawia dotkniętą część ciała nieruchoma przez powodowanie skurczu mięsni i dysfunkcje przez przeładowanie nerwów. Punkty motorowych nerwów są pokazane w rycinie 4-1.
(1) Nerw w podstawie szyi, zaraz nad kością piersi; ucisk w tym miejscu może zdezorientować przeciwnika i zachwiać jego balans. Ucisk palcami wepchnięte w ten nerw, powoduje intensywny ból, który powoduje wyjście przeciwnika ze zwarcia samoczynnie.
(2) Nerw zaraz gdzie mięśnie kaptura stykają się z bokiem szyi. Uderzenie w ten punkt powoduje intensywny ból, czasowa dysfunkcje dotkniętego ramienia i dłoni i mentalne porażenie od trzech do siedmiu sekund. Uderzenie powinno być kierowane do dołu kantem dłoni lub dołem pięści, najlepiej od tylu.
(3) Nerw na boku szyi. Ten nerw jest możliwie najlepszym miejscem uderzenia kogoś, aby wywołać porażenie. Jakakolwiek część ramienia lub dłoni może być użyta - tył dłoni, pięść, spod pięści, kant dłoni, łokieć. Dobrze wykonane uderzenie wywołuje:
Intensywny ból.
Kompletne zatrzymanie aktywności motorowej.
Czasowa dysfunkcje dotkniętego ramienia.
Mentalne porażenie od trzech do siedmiu sekund.
Możliwą nieprzytomność.
(4) Nerw za obojczykiem w pustce mniej więcej w połowie miedzy kością piersiowa i stawem ramienia. Uderzenie powinno być zadane z pomocą broni o malej powierzchni, lub czubkiem kciuka w celu wywołania wysokiego porażenia mentalnego i dysfunkcji dotkniętego ramienia.
(5) Nerw ulokowany z przodu stawu ramienia, uderzenie w ten punkt może spowodować nieefektywność ramienia. Powtarzanie uderzeń może być ważne, aby upewnić się nad totalna dysfunkcja ramienia i dłoni.
(6) Nerw na górze mięśnia klatki, skoncentrowany nad sutkiem. Silne uderzenie do tego centrum może spowodować wysokie porażenie, dysfunkcje oddechową i możliwą nieprzytomność. Prosty cios lub uderzenie dolną częścią pięści powinno być użyte do spowodowania skurczy w nerwach oddziaływujących na serce i system oddechowy.
(7) Nerw na podstawie czaszki. Uderzenie w ta specyficzna lokacje może spowodować nieprzytomność lub nawet możliwą śmierć. Im silniejszy cios, tym większa prawdopodobność śmierci.
(8) Motorowy nerw na górze przedramienia, zaraz poniżej łokcia. Uderzenia w ten punkt mogą wywołać dysfunkcje dotkniętego ramienia i dłoni. Nerw powinien być uderzany spodem pięści lub kośćmi przedramienia lub bronią uderzeniowa, jeżeli jest w zasięgu. Uderzanie tego nerwu może być specjalnie przydatne podczas rozbrajania przeciwnika uzbrojonego w nóż lub inną broń.
(9) Motorowy nerw w wewnętrznej stronie przedramienia, przy podstawie nadgarstka, zaraz powyżej dłoni. Uderzenie tego centrum powoduje podobne efekty to wymienionego wyżej, z tą różnicą, że nie jest tak łatwo dostępny jak wyżej.
(10) Nerw powyżej pośladka, ale poniżej linii pasa. Silne uderzanie tego nerwu może obezwładnić dwie nogi i prawdopodobne porażenie układu oddechowego. Ten nerw jest największym nerwem w ciele, zaraz po rdzeniu kręgowym. Uderzenie tego nerwu może znaleźć efekty na całym ciele, szczególnie, gdy bron uderzeniowa jest użyta.
(11) Nerw na środku wewnętrznego uda; uderzenie tego nerwu może spowodować czasowa motorowa dysfunkcje dotkniętej nogi, ból o wysokiej intensywności i mentalne porażenie od trzech do siedmiu sekund. Kolano jest najlepsze do użycia, gdy chce się uderzyć ten nerw.
(12) Nerw na zewnątrz uda, około cztery palce nad kolanem. Silne uderzenie do tego centrum, może spowodować zawalenie ocalej nogi i ból o wysokiej intensywności, także mentalne porażenie od trzech do siedmiu sekund. Ten łatwo dostępny punkt jest efektywna droga do szybkiego powalenia przeciwnika. Ten punkt powinien być uderzany kolanem, piszczele, lub bronią uderzeniowa.
(2) Uderzenie kciukiem w gardło. Obrońca używa uderzania kciukiem w gardło (4-3) jako efektywnej techniki, podczas gdy przeciwnik rusza na niego, lub próbuje go złapać. Obrońca pcha jego prawe ramie z wysuniętym kciukiem i uderza przeciwnika w gardło-tchawice podczas trzymania jego lewej dłoni wysoko dla protekcji. Może podążyć z obezwładniającym ciosem w punkty witalne jego przeciwnika.
Położenie Kupso - punktów witalnych na głowie człowieka
Głowa (Mori) jest częścią ciała o szczególnym zagęszczeniu punktów witalnych. Z tego względu, w Taekwon-do zasadniczo nie jest ona stosowana do zadawania uderzeń. Większość punktów witalnych położonych na głowie zalicza się do punktów witalnych podstawowych, ze względu na bezpośrednią bliskość mózgu oraz jej wyjątkowo bogate unerwienie i unaczyniowienie.
Uraz głowy, spowodowany gwałtownym przyłożeniem do czaszki siły kinetycznej uderzenia pięścią lub kopnięcia, bez względu na miejsce trafienia, w zależności od swej siły, powoduje wstrząśnienie mózgu, mogące spowodować czynnościowe zaburzenia jego działania o różnym czasie trwania i nasileniu.
W przypadkach krańcowych, uraz spowodować może stłuczenie mózgu, tj. strukturalne uszkodzenia morfologiczne różnego stopnia ciężkości z nieodwracalnymi ubytkami neurologicznymi i psychicznymi, objawiającymi się bólami głowy, zaburzeniami motorycznymi, emocjonalnymi i intelektualnymi lub zejście śmiertelne.
Specyfiką oddziaływania technik Taekwon-do kierowanych w głowę jest, że energia kinetyczna ciosu często nie wygasa na osłaniających mózg kościach twarzy lub czaszki. Z reguły, powierzchnia uderzającej kończyny, z wyjątkiem przypadków, gdy do uderzenia użyta zostaje stopa obuta, nie jest dostatecznie twarda, ani siła ciosu nie koncentruje się na dostatecznie małej powierzchni osłaniającej mózg kości, by ją uszkodzić, wobec czego przenosi się ona bezpośrednio na mózg. Powstające w chwili uderzenia przyspieszenie liniowe lub rotacyjne, w zależności od kąta, pod jakim następuje trafienie, przenosi się na zawartość czaszki, powodując gwałtowny ruch mózgu względem jej kości. Przyspieszenie, wywierane na mózg przez uderzenie techniką ręczną wykonane przez zaawansowanego zawodnika, odpowiadające zaangażowaniu niezbędnemu dla rozbicia ok. 3 desek, ma wartości wystarczające dla spowodowania wstrząśnienia lub nawet stłuczenia mózgu. Technika nożna, w zależności od jej rodzaju, ma wartości nieporównanie większe, co w sposób trudny do oszacowania zwiększa możliwość spowodowania ciężkich obrażeń.
Uraz mózgu może wystąpić również w przypadku, gdy uderzenie samo w sobie nie przynosi większej szkody, jednak przyprawiając przeciwnika o utratę równowagi, spowoduje uderzenie głową o twarde podłoże lub przeszkodę.
Napastnik pozbawiony przytomności silnym ciosem w głowę lub twarz może paść ofiarą zadławienia się zapadającym się w stanie nieprzytomności własnym językiem czy też złamanymi lub wybitymi zębami.
Uderzenia kierowane w następujące podstawowe punkty witalne głowy:
Punkty witalne podstawowe głowy
1. Dae Sin Moon (l): ciemię, łącze kości czaszki czołowo-zewnętrznej,
2. Gwanja Nori (2): skroń,
3. Hoodoo (3): potylica, tylna część czaszki,
4. Migan (4): punkt położony między brwiami, szew czołowo-nosowy kości czaszki,
5. Angoo (5): gałka oczna,
6. Hoo-I-Boo (6): wklęsłość za uszami, okolica między wyrostkiem sutkowatym a skrajem dolnej szczęki, punkt wrażliwy na stosowany w samoobronie ucisk palcami,
mogą spowodować wstrząs nerwowy, zaburzenia zdolności widzenia, natychmiastową utratę przytomności, szok mózgu, nerwów czaszkowych i niekiedy kręgosłupa, szok układu krążenia w postaci zaburzeń ciśnienia tętniczego i pracy serca, zaburzenia równowagi i koordynacji ruchów, zawroty głowy i nudności. W cięższych przypadkach, uderzenia w wymienione punkty witalne mogą spowodować śmierć w różnym odstępie czasu od momentu urazu.
Miejscami o stosunkowo mniejszej odporności mechanicznej są Dae Sin Moon i Gwanja Nori, których silny uraz może spowodować złamanie lub pęknięcie kości czaszki i uszkodzenia leżących pod nimi naczyń głowy i mózgu.
Wrażliwym punktem jest również Hoo-I-Boo, zwłaszcza uderzony z boku dużą powierzchnią tak, że pole trafienia obejmuje małżowinę uszną, w którym to wypadku nagły skok ciśnienia w kanale usznym, wytworzonego uderzeniem, może spowodować przerwanie błony bębenkowej ucha. Nawet lekki uraz oka (Angoo) powoduje niekontrolowane łzawienie oraz czasowy brak zdolności widzenia.
Uderzenia kierowane w następujące drugorzędne punkty witalne głowy:
Punkty witalne drugorzędne głowy
1. Kot Dung (l): kość nosowa,
2. Injung (2): szew międzyszczękowy, nasada górnych zębów na przedłużeniu przegrody nosowej,
3. Ipsul (3): wargi,
4. Mit Tok (4): podbródek,
5. Tok Gwanjol (5): staw skroniowo-żuchwowy,
6. Wit Tok (6): kąt żuchwy,
7. Yop Tok (7): podstawa żuchwy,
mogą spowodować utratę przytomności, zaburzenia zmysłu równowagi (Injung, Mit Tok, Yop Tok, Wit Tok), zwichnięcie lub złamanie stawu szczękowego (Tok Gwanjol) oraz dużą bolesność, krwawienie, obrzęk, możliwość naruszenia zębów (Ipsul) lub złamanie przegrody nosowej (Kot Dung). Nos tworzą stosunkowo nieodporne na uraz chrząstki i kości, łatwo ulegające przemieszczeniu, powodując intensywny ból, obfity krwotok błony śluzowej nosa i silne łzawienie, ograniczające zdolność widzenia.
Injung, leżący tuż pod nosem, leży w silnie unerwionej strefie twarzy. Nawet stosunkowo umiarkowane uderzenie w ten punkt witalny powoduje silny ból i łzawienie. Silny cios często powoduje zwichnięcie, a nawet złamanie pojedynczego lub kilku sąsiednich zębów. Uderzenie w wargi, stanowiące rejon o największej ilości receptorów czuciowych twarzy, powoduje dużą bolesność.
Łącznie na głowie znajduje się 13 punktów witalnych: 6 punktów witalnych podstawowych oraz 7 punktów witalnych drugorzędnych.
Uderzenia kierowane w podstawowe punkty witalne przedniej powierzchni szyi:
* Gyol Hoo (l): jabłko Adama
* Soom Tong (2): punkt położony pomiędzy krtanią a nasadą mostka nad zbiegiem obojczyków
mogą spowodować częściowe lub całkowite zablokowanie oddechu i utratę przytomności. W przypadkach skrajnych, mogą spowodować śmierć w wyniku szoku, zmiażdżenia chrząstek lub obrzęku błon śluzowych krtani i tchawicy oraz krwotoku wewnętrznego.
Uderzenia kierowane w podstawowy punkt witalny bocznej powierzchni szyi:
* Mok Dongmaek (3): połowa długości mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego)
nawet przy stosunkowo niezbyt mocnym ciosie powodują ostry ból oraz mogą spowodować utratę przytomności i oddechu w wyniku szoku naczyń głowy, nerwów czaszkowych, nerwów i splotów nerwowych narządów szyi i zatoki szyjnej (głównie baroreceptorów zatoki tętnicy szyjnej, których szok gwałtownie zmienia poziom ciśnienia krwi w naczyniach zaopatrujących mózg, powodując jego chwilowe niedokrwienie) oraz serca i narządów wewnętrznych. Bardzo silne uderzenie w ten punkt witalny może spowodować śmierć. Silny uchwyt palcami za mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy jest nadzwyczaj bolesny.
Uderzenia kierowane w podstawowy punkt witalny tylnej powierzchni szyi:
* Wit Mok (4): punkt położony między 3 a 4 kręgiem szyjnym
mogą spowodować utratę przytomności wskutek ciężkiego szoku mózgu, nerwów czaszkowych oraz uszkodzenie kręgów kręgosłupa szyjnego i jego rdzenia, powodując śmierć lub paraliż kończyn.
Łącznie w obrębie szyi znajdują się 4 punkty witalne podstawowe.
Punktami witalnymi podstawowymi klatki piersiowej są:
Punkty witalne podstawowe klatki piersiowej
* Shim Jang(l): okolica serca,
* Gyodurang (2): dół pachowy.
Uderzenie skierowane w klatkę piersiową, aczkolwiek powodujące efekty nieco mniej nasilone niż w przypadku punktów witalnych leżących w obrębie głowy i szyi, wywiera efekt w postaci od kilku do kilkunastosekundowego przerwania oddechu, skokowego spowolnienia akcji serca i objawów szoku układu krążenia lub utraty przytomności, w wyniku szoku nerwów czaszkowych za pośrednictwem kręgosłupa i sympatycznego układu nerwowego oraz szoku narządów klatki piersiowej, głównie płuc, serca i przełyku.
Uderzenia kierowane w okolice pod sutkami, pomiędzy 5 a 6 żebrem po obu stronach, tuż pod mięśniem piersiowym, mogą spowodować utratę przytomności wskutek szoku płuc, ośrodka oddechu i krążenia. W przypadku silnych kopnięć, nastąpić może pęknięcie lub złamanie jednego lub kilku żeber.
W lewej połowie górnej części klatki piersiowej znajduje się rejon serca, Shim Jang (l), reagującego na silne uderzenie skurczem naczyń wieńcowych.
Uderzenia kierowane w punkt Gyodurang (2) tj. dół pachowy, odstęp pomiędzy 4 a 5 żebrem z boku ciała, zwłaszcza zadane podczas wykonywania techniki ręcznej, odsłaniającej bok ciała, spowodować mogą silny ból i utratę władzy w kończynie górnej w wyniku szoku nerwu pachowego i utratę przytomności w wyniku szoku płuc, ośrodków oddechu i krążenia oraz mięśni oddechowych.
Przebiegają tędy ważne naczynia tętnicze, których stłuczenie może spowodować porażenie lub nawet utratę górnej kończyny. Z reguły średniej siły cios na dłuższy czas uniemożliwia posługiwanie się górną kończyną, szczególnie jej odwodzenie. Punkt ten wrażliwy jest na ucisk palcami (Jiap).
Drugorzędne punkty witalne klatki piersiowej
Są takimi punktami witalnymi w tym rejonie ciała:
Punkty witalne drugorzędne klatki piersiowej
* Swegol (l): obojczyk
* Hyung Gol (2) punkt położony tuż pod połączeniem rękojeści mostka z trzonem, czyli pod wyniosłością na 1/3 wysokości mostka, licząc od góry
* Euhke Gwanjol (3) szczyt ramienia, łącze wyrostka barkowego z obojczykiem
Uderzenia kierowane w rejon obojczyka, zwłaszcza dół nadobojczykowy, nieco ponad środkową częścią obojczyka, mogą spowodować porażenie pasa barkowego i całego ramienia w wyniku szoku części nadobojczykowej splotu ramiennego, tętnicy szyjnej wspólnej i żyły szyjnej wewnętrznej oraz utratę przytomności.
Sama kość obojczykowa jest stosunkowo podatna na złamania, powodujące silny ból przy każdej próbie poruszenia ramieniem.
Uderzenia kierowane w punkt Hyung Gol mogą spowodować ostry ból w klatce piersiowej, zaburzenia oddechu i bolesny skurcz krtani oraz gardła, naruszenie równowagi systemu nerwowego w wyniku szoku naczyń górnej połowy klatki piersiowej oraz utratę przytomności wywołaną szokiem serca, arterii płucnych i krtani. W przypadkach bardzo silnych uderzeń, zwłaszcza zadawanych techniką nożną, może nastąpić złamanie mostka, niekiedy połączone ze stłuczeniem narządów klatki piersiowej: aorty, przełyku, płuc lub osierdzia.
Uderzenia kierowane w Euhke Gwanjol mogą spowodować ostry ból i obezwładnienie kończyny, spowodowane urazem stawu barkowego i szokiem nadobojczykowej części splotu ramiennego. Staw barkowy można stosunkowo łatwo zwichnąć gwałtownym wykręceniem ramienia w tył na plecy. Zwichni...
Juhhhu