1006-kp.pdf

KRÓTKOFALOWIEC

POLSKI nr 10 (501)/2006 ISSN 1230-9990

„Krótkofalowiec Polski”- organ prasowy

ZG PZK ukazuje się od 1928 roku

Wydawca ZG PZK

Druk: Wydawnictwo AVT Warszawa

Redaktor Naczelny

Wiesław Paszta SQ5ABG

sq5abg@tlen.pl

Od Redakcji

We wrześniu wydany został 500 numer „Krótkofalowca Polskiego”. Z tego faktu należy się tylko

cieszyć, że jednak pomimo tylu różnych przeciwności możemy oddawać do Waszych rąk kolejne nu-

mery. Tnx dla Wojtka SP2JPG za życzenia z okazji 500 numeru i przypomnienie tego faktu.

W numerze polecam relację z obozu szkoleniowego w Choczewie oraz z Jodłówki Tuchowskiej,

które to kolejne spotkanie zbiegło się z jubileuszem 40-lecia klubu SP9PZF i 50-leciem SP9KAO.

Klubom oraz ich członkom życzymy kolejnych okrągłych jubileuszy. Powracając do obozu młodzie-

żowego, apeluję – zagospodarujmy tę młodzież, która zdobyła licencję, by praca włożona w szkolenie

nie poszła na marne. Miłej lektury.

Polski Związek Krótkofalowców

Sekretariat ZG PZK

ul. Modrzewiowa 25, 85-635 Bydgoszcz

adres do korespondencji:

skr. poczt. 54, 85-613 Bydgoszcz 13

Tel/fax (52) 372-16-15,

e-mail: hqpzk@pzk.org.pl,

strona internetowa www.pzk.org.pl

Konto bankowe:

33 1440 1215 0000 0000 0195 0797

VY 73!

Wiesław SQ5ABG

Centralne Biuro QSL – adres jw.

Prezydium ZG PZK

Prezes:

Piotr Skrzypczak SP2JMR

sp2jmr@pzk.org.pl

Wiceprezesi:

Ewa Kołodziejska SP1LOS

sp1los@pzk.org.pl

Dariusz Mankiewicz SP2HQY

Sekretarz generalny:

Bogdan Machowiak SP3IQ

sp3iq@pzk.org.pl

Skarbnik:

Aleksander Markiewicz SP2UKA

„Krótkofalowiec Polski” – kalendarium

16.12.1928 Walne Zgromadze-

nie LKK podejmuje uchwałę

o wydawaniu czasopisma

poświęconego sprawom krót-

kofalarskim. Ustalona zostaje

też nazwa - „Krótkofalowiec

Polski”.

1.01.1929 Ukazuje się pierwszy

numer „Krótkofalowca Pol-

skiego”. Miał 16 stron. Wydaw-

cą pierwszych sześciu nume-

rów był dr August Jaworski

SP3FR. Decyzja o przyznaniu

prawa własności spowodowana

była względami podatkowymi.

16.06.1929 Dr Jaworski prze-

kazuje LKK prawa do tytułu

„Krótkofalowca Polskiego”.

24.02.1930 Na zjeździe zało-

życielskim PZK w Warszawie

„Krótkofalowiec Polski” zosta-

je uznany oﬁcjalnymorganem

prasowym PZK.

01.1934 Wprowadzono nowy

dział - „Kącik BCL” w celu

zdobycia nowych czytelników.

6.06.1938 BKK zgłasza wnio-

sek o wydawanie oﬁcjalnego

organu PZK przez ZG, gdyż

KP podaje informacje nieaktu-

alne i robi to LKK, a nie ZG.

Prezes PZK prosi o pozostawie-

nie wydawania KP we Lwowie

przy podwyższeniu jego jakości.

Kotowicz (właściciel restauracji

przy Rynku 25 – siedziby LKK)

zdeklarował poprawę. BKK

wniosek swój wycofało.

„Krótkofalowiec Polski” się

nie ukazuje

04.1958 Pierwszy po woj-

nie numer „Krótkofalowca

Polskiego”. Wydany został

z podtytułem „Biuletyn Infor-

macyjny ZG PZK”. Pierwszy

numer liczył 16 stron. W roku

1958 ukazało się 8 numerów.

01.1959 - 12.1959 Ukazało się

10 numerów „Krótkofalowca

Polskiego”.

12.1959 - 04.1960 „Krótkofa-

lowiec Polski” się nie ukazuje.

Trwa tworzenie Działu Wydaw-

niczego PZK.

26.04.1960 Pierwszy numer

„Krótkofalowca Polskiego”

w kolorowej okładce. Był to

19 numer powojenny. Nakład

pierwszego numeru wynosił

5500 egzemplarzy. Pierwszy

numer wydany został przed

Nadzwyczajnym Zjazdem PZK

(26.06.1960).

11.1960 Ukazuje się ostat-

ni numer „Krótkofalowca

Polskiego” w tej nowej formie.

Wydano jedynie 10 numerów.

Ze względów ﬁnansowych

(wielki deﬁcyt)zaprzestano

wydawania dobrze zapowiada-

jącego się czasopisma.

11.1960 - 03.1961 „Krótkofalo-

wiec Polski” się nie ukazuje.

03.1961 Po raz pierwszy „Krót-

kofalowiec Polski” ukazuje się

Główna Komisja Rewizyjna

Przewodniczący:

Maciej Kędzierski SP9DQY

sp9dqy@pzk.org.pl

Członkowie GKR: Zdzisław Chyba SP3GIL,

Bogdan Trych SP9VJ,

Jarosław Dyś SP5CTD,

Stanisław Czochara SP8BIA

Inne funkcje przy ZG PZK

Award Manager:

Augustyn Wawrzynek SP6BOW

sp6bow@pzk.org.pl

ARDF Manager:

Krzysztof Słomczyński

SP5HS ardf@pzk.org.pl

IARU-MS Manager:

Jerzy Gierszewski SP3DBD

sp3dbd@poczta.onet.pl

IARU Liason Ofﬁcer:

Wiesław Wysocki SP2DX

sp2dx@chello.pl

VHF Manager:

Zdzisław Bieńkowski SP6LB

pkukf@pzk.org.pl

KF Manager:

Adam Perz SP5JTF sp5jtf@pzk.org.pl

QTH Manager:

Grzegorz Krakowiak SP1THJ

qth@pzk.org.pl

Packet Radio Manager:

Marek Kuliński SP3AMO

sp3amo@pzk.org.pl

Manager OH PZK:

Andrzej Wawrzynkiewicz SP3TYC

sp3tyc@pzk.org.pl

05.1938 „Krótkofalowiec

Polski” ukazuje się z dopi-

skiem w winiecie: „Własność

Lwowskiego Klubu Krótko-

falowców” (była to odpowiedź

LKK na próbę zawłaszczenia

przez ZG PZK tytułu „Krótko-

falowiec Polski”)

11.1938 Ogłoszono konkurs na

nową okładkę KP

01.1939 Rozstrzygnięcie kon-

kursu i KP ukazuje się z nową

okładką

04.1939 W winiecie KP

pojawia się dopisek „oﬁcjalny

organ PZK”.

01.09.1939 Ukazuje się ostatni

przedwojenny numer KP

09.1939 - 04.1958 Przez

prawie dziewiętnaście lat

 na str. 2

10/2006

KRÓTKOFALOWIEC

POLSKI

KRÓTKOFALOWIEC POLSKI

 ze str. 1

Radio” i SP5ULD/8, który

zaproponował tanie wydawanie

samodzielnego KP.

04.2001 Ukazuje się nowy

numer KP (1/438) pod redakcją

Wojciecha Cwojdzińskiego

SP2JPG. Wydawany jako

wkładka do Magazynu Krót-

kofalowców QTC i wysyłany

tylko prenumeratorom QTC.

Pewną ilość wkładek rozsyłano

do oddziałów PZK, aby mogli

skorzystać z tego członkowie

PZK.

29.06.2001 Wojciech Cwoj-

dziński SP2JPG złożył na

ręce prezesa PZK SP2JMR

rezygnację z pełnienia funkcji

redaktora naczelnego KP. Na

funkcję tę Prezydium ZG

PZK powołało Kol. Bolesława

Krzymina SP2ESH. Do czasu

uzyskania zmiany zapisu w Re-

jestrze Prasowym dotyczącego

osoby Redaktora Naczelnego

„Krótkofalowiec Polski” będzie

redagowany przez Prezydium

jako organ wykonawczy Pol-

skiego Związku Krótkofalow-

ców, właściciela tytułu.

38. 21.09.2001 Redaktorem

naczelnym Krótkofalowca

Polskiego zostaje Kol. Bolesław

Krzymin SP2ESH, wieloletni

zasłużony dla krótkofalarstwa

działacz PZK i były pracownik

etatowy PZK. KP wkładką do

Magazynu Krótkofalowców

QTC.

04.06.2005 Decyzja Prezydium

PZK o wycofaniu KP jako

wkładki z miesięcznika QTC

i drukowanie go w miesięcz-

niku „Świat Radio” w postaci

kolorowej wkładki.

W numerze 8/2005 ŚR ukazał

się pierwszy numer „Krótkofa-

lowca Polskiego” po wycofaniu

z MK QTC. Powodem był

m.in. zamiar poprawy formy

edytorskiej „Krótkofalowca

Polskiego” bez ponoszenia

dodatkowych kosztów. Numer

miał 4 kolorowe strony na

końcu ŚR. Redaktorem został

Wiesław Paszta SQ5ABG.

Numer zawierał standardowe

wiadomości organizacyjne

z życia PZK.

Obecnie KP ukazuje się jako

wkładka do miesięcznika

„Świat Radio” o objętości 8

stron. Zawiera głównie infor-

macje organizacyjne. Dodat-

kowo poza ŚR do Oddziałów

Terenowych PZK jest rozsyła-

nych ponad 600 egzemplarzy

KP.

II Obóz Szkoleniowy w Sportach

Obronnych „Choczewo 2006”

jako czasopismo niesamodziel-

ne. Na podstawie porozumienia

ZG PZK z redakcją miesięcz-

nika „Radioamator” powstaje

miesięcznik „Radioamator

i Krótkofalowiec”.

03.1961 - 03.1990 „Krótkofa-

lowiec Polski” ukazuje się jako

wkładka do „Radioamatora

i Krótkofalowca” (od 1979

„Radioelektronika”). W tym

ostatnim przypadku znika

nawet nazwa KP z tytułu czaso-

pisma.

04.1990 - 12.1992 KP ukazuje

się ponownie jako samodzielne

czasopismo „Krótkofalowiec

Polski - Biuletyn ZG PZK”.

Wydawany jest przez ZG PZK.

Redaguje go jednoosobowo

Krzysztof Słomczyński SP5HS.

19.01.1992 Tomasz Ciepielow-

ski SP5CCC składa propozycję

wydawania „Krótkofalowca

Polskiego”. Propozycja zostaje

zaakceptowana przez Prezy-

dium ZG PZK, a następnie

Plenum ZG PZK (15.02.1992).

15.02.1992 Ukazuje się pierw-

szy numer „Krótkofalowca

Polskiego” w nowej szacie

edytorskiej. Ten KP ukazywał

się do końca 1995 roku.

28.10.1995 Nieprzyjazne stano-

wisko ówczesnych władz PZK

sprawia, że redaktor naczelny

„Krótkofalowca Polskiego”,

Tomasz Ciepielowski SP5CCC,

składa rezygnację z pełnionej

funkcji.

12.1995 Ostatni numer „Krót-

kofalowca Polskiego” wydawa-

nego przez ﬁrmę„ZMAG”.

15.03.1998 Ukazuje się

pierwszy (pod nową redakcją

SP7CBG) numer kwartalnika

„Krótkofalowiec Polski”.

07.1998 Kolejny, drugi (2/421)

numer KP.

04.07.1998 Rezygnacja

SP7CBG z funkcji redaktora

naczelnego KP. Nowym redak-

torem mianowano Zdzisława

Chybę SP3GIL.

08.1998 Ukazał się trzeci

numer KP pod nową redakcją

SP3GIL.

07.2000 Ukazuje się numer

7-8/2000. Był to ostatni numer

„Krótkofalowca Polskiego”.

Decyzją nowych władz PZK

zaprzestano wydawania KP

z powodów oszczędnościowych.

Informacje organizacyjne PZK

ukazywały się jako wkładka do

miesięcznika „QTC”. Władze

PZK nie przyjęły ofert „Świata

W dniu 19 sierpnia br. za-

kończył się drugi, tym razem

trzytygodniowy Obóz Szkole-

niowy w Sportach Obronnych

organizowany przez PZK oraz

Klub Radiolokacji Sportowej.

Obóz w ok. 60% sﬁnansowany

został przez MON, pozostała

część to wpłaty własne uczest-

ników, osoby prywatne oraz

PZK.

W obozie wzięło udział 59

uczestników w wieku od 1 do

19 lat oraz dziewięć osób ka-

dry, w tym jeden wolontariusz.

Obóz tak jak i ubiegłoroczny

zakończył się egzaminem na

Świadectwa w Radiowej Służ-

bie Amatorskiej. Do egzaminu

przystąpiły 43 osoby, w tym

14 na kat. A i C, co zważyw-

szy krótki trzytygodniowy cykl

szkolenia jest bardzo dobrym

wynikiem.

Poza kursem krótkofalar-

skim i ARS-em uczestnicy obo-

zu szkolili się w topograﬁi(bie-

gi na orientację) oraz w strzela-

niu z broni pneumatycznej.

Był też czas na zabawę oraz

wycieczki, w tym na gdański

Jarmark Dominikański i na

Hel.

Pogoda była nieco lepsza

niż w roku ubiegłym, co nie

było bez znaczenia, zważyw-

szy typowe harcerskie warunki

obozowe.

Obóz odwiedzali także go-

ście, a wśród nich Tadeusz

SP9EHQ z Dąbrowy Górniczej

(obecnie Biała Góra, ok. 10 km

od Choczewa), Jacek SP2LQC,

Kazimierz SP2FAX, Jerzy

SP3SLU, Wiesław SP4Z. Tym

dwóm ostatnim Kolegom ser-

decznie dziękujemy za pomoc

i aktywny udział w szkoleniu

przyszłych krótkofalowców.

Mieliśmy także okazję gościć

przedstawiciela MON oraz ro-

dziny uczestników obozu.

Drugi tydzień obozu – pierwsze QSO’s

Tomasz SP5CCC

Praca na radiostacji odbywała się zawsze w asyście uprawnionych operatorów

2 KRÓTKOFALOWIEC

10/2006

POLSKI

Zajęcia teoretyczne kursu odbywały się w stołówce

i młodzieży z kształceniem

krótkofalarskim, są jedną z naj-

ciekawszych form pozyskiwa-

nia przyszłych adeptów krótko-

falarstwa.

Do tego potrzeba ludzi, czy-

li kadry. Podstawą, czyli opoką

dla organizacji tej formy szko-

lenia jest Adam SP2EDA, po-

siadający spore doświadczenie

kierownik obozu. Adam ma

szczególny dar nawiązywania

kontaktu z dziećmi i młodzie-

żą przy zachowaniu dystansu,

co jest niezbędne do utrzyma-

nia dyscypliny. Są dni, kiedy

w obozowym megafonie punk-

tualnie o 6.50 słychać: „pobud-

ka wstać, koniom wody dać”,

co oczywiście radykalnie po-

garsza nastrój wśród uśpionych

uczestników obozu. Ale już po

10 minutach większość z nich

biega po lesie w ramach poran-

nej zaprawy. I tak zaczyna się

dzień.

Adam koordynuje zajęcia

i dostosowuje ich charakter np.

do warunków pogodowych.

Poza tym utrzymuje kontakt

z rodzicami obozowiczów,

uzgadnia wycieczki, a także

inne zajęcia z wychowawcami.

Wychowawcy to cztery

wspaniałe panie, z Małgorzatą

Wilczyńską SP2IVI na czele.

Małgosia jawi się nam jako

faktyczny kierownik-dowód-

ca obozu. Wszędzie jej pełno.

Zdecydowanym głosem i dzia-

łaniami stara się wymusić po-

słuszeństwo u podopiecznych

i czasami nawet Jej się to uda-

wało.

Pozostałe opiekunki to Da-

nusia Dyrka (wolontariuszka),

Joanna Karwowska SQ2LIC

i Iwona Tobiś. Wszystkie te

cztery wspaniałe Panie dba-

ły o bezpieczeństwo i dobre

poczucie naszych podopiecz-

nych. Małgosia, Danusia, Jo-

asia i Iwona wspólnymi siła-

mi organizowały czas wolny

uczestnikom obozu, polegało

to na propagowaniu zabaw,

konkursów i różnego rodza-

ju gier. Była też redagowana

wspólnie z radą obozu gazetka

obozowa.

Pionierskiego i trudnego

zdania nauki telegraﬁi wwa-

runkach obozowych podjął

się Zbyszek SP2JNK. W cią-

gu niespełna trzech tygodni

potraﬁł nic nieumiejące dzie-

ciaki nauczyć do poziomu 7-8

grup tekstu mieszanego. To

było rzeczywiście trudne wy-

zwanie. Zbyszek poświęcał na

ten cel 4-6 godzin dziennie.

Z pozycji obserwatora wyglą-

dało to tak, jakby cały czas od

9.00 z przerwami nieraz do

22.00 ktoś nadawał na kluczu.

To podkreślało krótkofalarski,

szkoleniowy charakter obozu.

W końcu to dało efekt, ponie-

waż 14 uczestników obozu zda-

ło egzamin na kat. A lub C.

Zbyszkowi przez pierwsze 4 dni

pomagał gościnnie przebywają-

Z terenu obozu pracowały

w początkowym okresie dwie

stacje na TRX FT 1000 MP

używając anten typu Zeppelin

oraz trzech dipoli ze wspólnym

zasilaniem. Przeprowadzono

ponad 300 QSO. W czasie Za-

wodów Warszawskich w rocz-

nicę wybuchu Powstania War-

szawskiego z terenu obozu były

aktywne SP0PZK, SP2KRS/2

oraz SP3KWA/2.

W czasie łączności prowa-

dzonych przez uczestników

obozu miało miejsce kilka

nieprzyjemnych wydarzeń,

a konkretnie dwa przypadki

niekrótkofalarskiego, niekole-

żeńskiego i nie mającego nic

wspólnego z ham spiritem za-

chowania. Jest to tym istotniej-

sze, że zachowania te i sposoby

zwracania uwagi szkolącym się

przyszłym, ale i obecnym krót-

kofalowcom dotyczą znanych

i wydawałoby się szanowanych

starszych kolegów. Miałem spo-

ro pracy, aby wyjaśnić młodzie-

ży domniemane powody takich

zachowań. Sądzę, że w ten spo-

sób nie przyciągniemy do krót-

kofalarstwa młodzieży.

W czasie obozu odbyło się

kolejne posiedzenie Prezydium

ZG PZK z udziałem Maćka

SP9DQY, przewodniczącego

i Zdzisława SP9GIL, piceprze-

wodniczącego GKR.

Bogaty program obozu był-

by nie do zrealizowania, gdyby

nie kadra, w większości spraw-

dzona, bo już drugi rok z ko-

lei 6 osób szkoliło i pilnowało

młodzieży.

Tak więc jeszcze słów kilka

na temat obozu, a właściwie lu-

dzi, dzięki którym się odbył.

Tak naprawdę organiza-

cja i prowadzenie tego typu

obozu do zadań łatwych nie

należy, a czy przyjemnych, to

rzecz gustu. Ważne, że wie-

my, czemu mają służyć takie

akcje. Zgodnie z § 3 punkty

1 i 2 Statutu PZK, organiza-

cja ma za zadanie dbać o roz-

wój krótkofalarstwa. Tego się

nie da osiągnąć bez centralnie

lub w ramach oddziałów czy

klubów podejmowanych akcji

szkoleniowych oraz populary-

zatorskich, takich jak festyny,

kursy krótkofalarskie czy obo-

zy szkoleniowe.

Obozy szkoleniowe, łącząc

aktywny wypoczynek dzieci

Uczestnicy obozu Choczewo 2006

10/2006

KRÓTKOFALOWIEC

POLSKI

KRÓTKOFALOWIEC POLSKI

kursantom część materiału

z zakresu techniki oraz uko-

chany swój temat czyli anteny.

Od drugiego tygodnia za-

częła się praca na radiostacji

dla kursantów. Stacja w więk-

szość dni była czynna od ok.

13.00 do 22.00 Jako operato-

rzy odpowiedzialni asysto-

wali kursantom posiadający

już licencje uczestnicy obozu.

Z początku próbowaliśmy pra-

cować na dwa urządzenia, ale

bliskość anten skutkowała tak

znacznym poziomem skrośnej

modulacji, że zaniechaliśmy

tego procederu. I od piątku

11 sierpnia pracowała już tyl-

ko jedna stacja FT 1000 MP

z przyłączonymi dwoma ante-

nami (zamiennie) Zeppelinem

oraz trzema dipolami.

W tym roku nie obyło się

bez kontroli MON. Kontro-

lę przeprowadził płk Jarosław

Dębski. Wynik kontroli jest

pozytywny, a we wnioskach po-

kontrolnych czytamy: „Zorga-

nizowany przez Polski Związek

Krótkofalowców obóz szkole-

niowo-specjalistyczny, łączący

nabywanie przez jego uczestni-

ków umiejętności przydatnych

dla sił zbrojnych z rekreacją

i krajoznawstwem, jest bardzo

efektywnym i przyjaznym dla

młodzieży sposobem zaznaja-

miania jej z szeroko rozumia-

ną problematyką obronności,

a także skutecznym kształto-

waniem postaw proobronnych

i patriotycznych”.

Takie zakończenie dobrze

świadczy o efektach podejmo-

wanych przez nas wysiłków,

zważywszy, że realizujemy inny

bardzo ważny dla PZK cel,

a mianowicie szkolimy naszych

następców.

Egzamin z telegraﬁitobardzopoważnasprawa.EgzaminujeRyszardSP2IW

cy na obozie Jurek SP3SLU,

krótkofalowiec nade wszystko

miłujący telegraﬁę.

Kadrę obozu uzupełniali

dwaj Adamowie: Wilczyński

oraz Otwinowski SQ2MAX.

Pierwszy z nich prowadził

zajęcia z amatorskiej radiolo-

kacji sportowej, drugi, czyli

Adam SQ2MAX, opiekował

się całym zgromadzonym na

obozie sprzętem. Sprzętu było

sporo, od dwóch zamiennie

pracujących agregatów prądo-

twórczych poprzez sprzęt ARS

do różnego rodzaju akumula-

torków itp.

Kurs krótkofalarski prowa-

dziłem osobiście. Starałem się

młodym słuchaczom przeka-

zać wiedzę nie tylko wymaganą

przepisami, ale także historycz-

ną w oparciu o materiały Tom-

ka SP5CCC i Wiesława SP2DX.

Tak, aby młodzież i dzieci wie-

dzieli, czym jest i kiedy zaczęło

się krótkofalarstwo.

Kurs prowadzony był przez

3-4 godziny dziennie, a w mo-

jej pracy wspomógł mnie Wie-

sław SP4Z, który jest zawodo-

wym nauczycielem oraz wi-

ceprezesem SPDXC. Wiesław

w ciągu 4 dni zajęć wykładał

Piotr SP2JMR

Szczegółowe uzgodnienia w czasie

sesji egzaminacyjnej SP2IW, SP5IYI

Wizyta na Morenie czyli SP9KRT/2

W czasie obozu w Choczewie

na zaproszenie Gintera SP9ZW

odwiedziłem bazę ZHP „Mo-

rena” w Gdańsku-Wrzeszczu.

W deszczowe niedzielne po-

południe powitali mnie Julian

SP3PL oraz Andrzej SP9ADU.

Ale to nie do końca prawda, bo

otwartymi ramionami przywi-

tała mnie słynna delta Juliana

SP3PL, obiekt rzucający się

w oczy każdemu, kto tylko zbli-

ży się do ośrodka na Morenie.

Uczestników kursu zastałem

w stołówce w czasie konsulta-

cji. Konsultacje prowadzili An-

drzej SP9ADU i Julian SP3PL.

Niestety nie zastałem głównego

Dwóch sprawiedliwych: Andrzej SP9ADU i Julian SP3PL na Morenie

Wita nas swymi ramionami delta Juliana SP3PL

sprawcy całego „zamieszania”

czyli Gintera SP9ZW, po prostu

musiał na kilka dni wyjechać

do Piekar.

W niczym to nie przeszka-

dzało, zajęcia odbywały się nor-

malnie i życie w bazie „More-

na” biegło własnym trybem.

Wszystkim, którzy śledzą

poczynania PZK na polu szko-

lenia, należą się pewne wyja-

śnienia. A mianowicie w kwe-

stii takiego pojęcia jak inspira-

cja. To właśnie Ginter SP9ZW

i jego obozy czy wyjazdowe

kursy krótkofalarskie były dla

mnie inspiracją do organizo-

wania obozów szkoleniowych.

4 KRÓTKOFALOWIEC

10/2006

POLSKI

W zamyśle chciałem zrobić to

taniej, a więc potrzebowałem

doﬁnansowania idla większej

liczby uczestników, a więc po-

trzebny był duży podobóz. To

wszystko udało się po trzech

latach prób i błędów w 2005r

no i teraz w 2006. O tym już

Drodzy Czytelnicy wiecie, ale

inspiracją do tego były i są kur-

sy na „Morenie”.

Wrócę jeszcze na chwilę do

SP9KRT/2. Stację było słychać

w sierpniu dość często, przekrój

wiekowy uczestników był nie

co inny niż w Choczewie, ale

to normalne ponieważ działa-

nia Gintera są ukierunkowane

również na w pełni dorosłych

uczestników. Poza tym „More-

na” skupia głównie przyszłych

adeptów krótkofalarstwa ze Ślą-

ska.

Te dwa kursy wakacyjne

znakomicie się uzupełniają i na

pewno są poważnym czynni-

kiem zwiększającym liczbę po-

tencjalnych polskich krótkofa-

lowców w przyszłości.

Jak wyglądała „Morena”,

a jak Choczewo, możecie zoba-

czyć na załączonych zdjęciach.

Pozostaje mieć nadzieję, że po-

dobne akcje będą się odbywały

cyklicznie co roku co najmniej

przez najbliższe 10-20 lat.

Piotr SP2JMR

Stanowisko operatorsko-szkoleniowe SP9KRT/2

Jodłówka Tuchowska, czyli krótkofalarska jesień na Pogórzu 2006

W dniach 8-10 września

2006, jak co roku w drugi peł-

ny weekend września, odbyło

się spotkanie w Jodłówce Tu-

chowskiej pod hasłem: KRÓT-

KOFALARSKA JESIEŃ NA

POGÓRZU. Spotkanie to or-

ganizowane jest przez Oddział

Terenowy PZK w Tarnowie

OT-28 z okazji podsumowania

Zawodów Tarnowskich. Tra-

dycja tych spotkań sięga lat

80. Dodatkowe atuty Jodłówki

Tuchowskiej to piękna okolica,

czyste powietrze i możliwość

spacerów, zarówno po szlakach

turystycznych jak i po lesie,

zbierania grzybów oraz pra-

wie zawsze towarzysząca ład-

na wczesnojesienna pogoda.

Istnieje również możliwość

taniego noclegu, co było do-

datkowym argumentem przy-

ciągającym i w tym roku wielu

kolegów z południowej i cen-

tralnej Polski. W sumie w Jo-

dłówce doliczyłem się ponad

150 koleżanek i kolegów. Jak

zwykle była to znakomita oka-

zja do wymiany spostrzeżeń

i doświadczeń, a także do trud-

nych rozmów na tematy orga-

nizacyjne. Przez cały czas z te-

renu spotkania pracowała sta-

cja 3Z40PZF, na której i mnie

(SP2JMR) udało się trochę po-

pracować. Jak zwykle też przy

tej okazji koledzy przywieźli

sporo sprzętu krótkofalarskie-

go, elektronicznego, a także

części do majsterkowania, było

w czym przebierać. Nie zabra-

kło oczywiście Olka SP6RYP

z jego kramem. W części oﬁ-

cjalnej spotkania, która zwykle

ma miejsce w sobotę, wręczone

zostały puchary i dyplomy za

najlepsze miejsca w zawodach

tarnowskich. Za swoją wielolet-

nią działalność uhonorowano

przez ZG PZK Odznaką Ho-

norową kluby: SP9PZF, który

obchodzi 40-lecie powstania

oraz SP9KAO z okazji 50-lecia.

Odznaki Honorowe otrzymało

także trzech kolegów: Zbyszek

Jodłówka 2006 – giełda jak zwykle zgromadziła wielu poszukiwaczy skarbów

Uczestnicy obozu Jodłówka 2006

SP9IEK, prezes OT 28 (Zło-

ta Odznaka Honorowa) oraz

Emil SQ9CAV, prezes SP9PZF

i Wojtek SP9W (ex SP9HWN)

– działacz, zawodnik i wydaw-

ca publikacji krótkofalarskich.

W spotkaniu z ramienia naczel-

nych organów PZK uczestni-

czyli Piotr SP2JMR oraz czło-

nek GKR Stanisław SP8BIA.

Wieczorem odbyło się wspól-

ne ognisko. Szkoda, że wśród

licznej braci krótkofalarskiej

zabrakło prezesów ościennych

OT PZK. Miejmy nadzieję, że

to się w przyszłym, roku choć

trochę zmieni.

Staszek SQ9AOR

i Piotr SP2JMR

10/2006

KRÓTKOFALOWIEC

POLSKI

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: