Strona 5 z 6
1. Wielkoobszarowa inwentaryzacja lasu.
2. Metoda kierunku cięć.
3. Podstawy opracowania planu cięć w lasach.
4. Metoda Turbinkowa- met.dojrzałości ekonomicznej.
5. Wady i zalety pow. relaskopowych i kołowych.
6. Znaczenie lasu normalnego w gospodarce leśnej.
7. Metoda urządzania lasu stosowana w Polsce.
8. Urządzanie lasu czym się zajmuje i z czego wynika.
9. Wybór etatów obliczonych wg. zasady dojrzałości.
10. Gleba jako czynnik produkcji.
11. Obliczanie etatów użytków rębnych w gospodarstwie zrębowym.
12. Tabele klas wieku.
13. Metody obrębowe- metodyczne podstawy.
14. Które z metod UL zyskują na znaczeniu?
15. Ostęp.
16.Kryteria optymalizacji kolejności użytkowania rębnego drzewostanu.
17. Podstawy kształtowania struktury wewnętrznej drzewostanów.
18.Metody drzewostanowe- met. UL.
19. Metody taksacji lasu.
20. Metoda regulacji użytkowania przedrębnego.
21. Elementy glebowe wpływające na jej żyzność.
22.Omów rodzaje powierzchni próbnych.
23. Hodowlany cel produkcyjny.
24. Uzasadnij, że regulacja dochodów z punktu widzenia intensyfikacji produkcji jest sprzeczna z zasadą równomierności dochodów.
25. Pow. lasów w Polsce, lesistość, zasobność, własność.
26. Podstawy opracowania planu cięć rębnych.
27. Zapas jako czynnik produkcji.
28. Podstawy organizacji ładu czasowego.
29. Inwentaryzacja wielkoobszarowa stanu zdrowotnego i sanitarnego LP.
30. Elementy brane pod uwagę przy ocenie stabilności drzewostanów.
31. Metody urządzania lasu.
1. WIELKOOBSZAROWA INWENTARYZACJA LASU.
2. METODA KIERUNKU CIĘĆ.
3. PODSTAWY OPRACOWANIA PLANU CIĘĆ W LASACH.
Plan cięć jest podstawowym planem operatu urządzania lasu. Wynika to stąd że wiele ujętych w planie rozwiązań dotyczących czasu i miejsca a także rozmiaru i sposobów wykonania cięć poszczególnych kategorii determinuje całokształt gospodarki w lesie
4. METODA TURBINKOWA- MET.DOJRZAŁOŚCI EKONOMICZNEJ.
5. WADY I ZALETY POW. RELASKOPOWYCH I KOŁOWYCH.
6. ZNACZENIE LASU NORMALNEGO W GOSPODARCE LEŚNEJ.
7. METODA URZĄDZANIA LASU STOSOWANA W POLSCE.
8. URZĄDZANIE LASU CZYM SIĘ ZAJMUJE I Z CZEGO WYNIKA.
9. WYBÓR ETATÓW OBLICZONYCH WG. ZASADY DOJRZAŁOŚCI.
W gospodarstwie zrębowym do realizacji przyjmuje się:
1.Etat wg zrównania średniego wieku jeżeli zawiera się pomiędzy etatami obliczonymi wg dojrzałości z jednej i dwóch klas wieku
2.Etat wg dojrzałości z jednej klasy wieku jeżeli jest on bliższy etatowi wg zrównania wieku niż etat z dwóch klas wieku
3.Etat wg dojrzałości z dwóch klas wieku jeżeli jest bliższy etatowi zrównania niż z jednej klasy wieku, jednak pod warunkiem, że w pierwszym dziesięcioleciu jest możliwość użytkowania tylko d-stanów rębnych i przeszłorębnych.
10. GLEBA JAKO CZYNNIK PRODUKCJI.
11. OBLICZANIE ETATÓW UŻYTKÓW RĘBNYCH W GOSPODARSTWIE
ZRĘBOWYM.
12. TABELE KLAS WIEKU.
13. METODY OBRĘBOWE- METODYCZNE PODSTAWY.
14. KTÓRE Z METOD UL ZYSKUJĄ NA ZNACZENIU?
1.Metody drzewostanowe (wiek rębności)- podstawowe znaczenie ma tu dojrzałość rębna poszczególnych drzewostanów. Metody te dążą do budowy przestrzennej lasu takiej by zapewnić najlepsze wyniki gospodarowania (ostępy, oddziały). Za pomocą tych metod można stworzyć lepsze warunki do zwiększania produkcyjności przez pielęgnowanie siedlisk (dobór właściwego sposobu gospodarowania).
2.Metody strukturalne- są to kompleksowe metody hodowlane prowadzenia gospodarki leśnej. Stosowane w gosp. przerębowej umożliwiają takie wytworzenie struktury wewnętrznej, która w sposób trwały zapewni największy bieżący przyrost miąższości do zapasu produkcyjnego.
15. OSTĘP.
Podstawowa jednostka ładu przestrzennego. Jest to szereg powiązanych ze sobą biologicznie drzewostanów, w których stosuje się jeden kierunek cięć. Z gosp. punktu widzenia ostęp jest obiektem jednolitych działań gospodarczych, które oznaczają powiązanie poszczególnych czynności w czasie i przestrzeni w jednym określonym sposobie zagospodarowania. Nie koniecznie musi zawierać wszystkie klasy wieku. Ostępy są częścią pasów ostępowych. Ostępy dzieli się na oddziały za pomocą linii oddziałowych.
16.KRYTERIA OPTYMALIZACJI KOLEJNOŚCI UŻYTKOWANIA RĘBNEGO DRZEWOSTANU.
Podjęcie decyzji które z drzewostanów mają podlegać użytkowaniu wymaga uwzględnienia elementów zarówno ładu czasowego jak i przestrzennego. Z punktu widzenia ładu czasowego decyzja taka powinna uwzględniać kolejność przeznaczenia drzewostanów do wyrębu i pożądany termin wykonania cięcia. Zawarte w decyzji elementy ładu przestrzennego dotyczą miejsca i sposobu przeprowadzenia wszystkich planowanych zabiegów.
Przydział drzewostanów do użytkowania rębnego odbywa się na podstawie ich jakości hodowlanej i technicznej, struktury wieku, zadrzewienia, przyrostu. W praktyce urządzania lasu wyznaczanie drzewostanów do wyrębu na pierwsze i drugie 10-lecie zaleca się przeprowadzić według następującej kolejności:
· Drzewostany z powierzchni na których następuje zmiana kategorii użytkowania
· Drzewostany źle produkujące (negatywne)
· Drzewostany wyżywicowane
· Drzewostany w których cięcie jest konieczne z punktu widzenia potrzeb hodowlanych
· Rozręby i oręby
· Drzewostany przeszłorębne
· Drzewostany rębne
W drzewostanach które mogą ale nie muszą być bezwarunkowo wycinane istnieje kryterium pierśnicy docelowej i granicznej, w 1 pięcioleciu wyznaczamy te drzewostany które w okresie inwentaryzacji osiągnęły pierśnicę docelową, w 2 10leciu te które osiągnęły pierśnicę graniczną.
Innym kryterium jest znajomość przeciętnej pierśnicy drzewostanu spełniającej przyjęty cel produkcji, jednak nie powinno ono być stosowane jako jedyne kryterium gdyż w procesie optymalizacji kolejności przeznaczenia drzewostanów do wyrębu nie można pomijac informacji o dynamice procesów rozwojowych zachodzących w drzewostanach i związanych z tym ilościowych i jakościowych zmian wydajności interesującego nas sortymentu lub grupy sortymentów.
Według Bartha optymalizacja kolejności użytkowania powinna polegać na zaszeregowaniu drzewostanów rębnych w zależności od wielkości bieżącego przyrostu miąższości, Barth proponuje za kryterium wielkości współczynnika użytkowania wyliczonego na podstawie cech wpływających bezpośrednio na wielkość bieżącego przyrostu miąższości.
Klocek za kryterium proponuje marginalną efektywność dojrzałości zapasu drzewostanu wyrażoną współczynnikami Q lub ( wyliczonych na podstawie przyrostu lub spadku przeciętnej wydajności docelowych sortymentów w danym wieku, zmiany wieku drzewostanu, zmiany miąższości drzewostanu.
17. PODSTAWY KSZTAŁTOWANIA STRUKTURY WEWNĘTRZNEJ DRZEWOSTANÓW.
Kształtowanie struktury wewnętrznej lasu ma na celu zapewnienie najlepszych warunków produkcji drewna, a przez to maksymalne wykorzystanie czynników produkcji.
Wyodrębnienie kategorii siedlisk leśnych i określenie dla nich składu gatunkowego (gospodarczy typ drzewostanu - kompromis między warunkami ekologicznymi a potrzebami gospodarczymi).
Kształtowanie struktury wewnętrznej odbywa się także przez odpowiednie zabiegi hodowlane (prowadnie leśno- hodowlane, sposoby zagospodarowania, rębnie).
18.METODY DRZEWOSTANOWE- MET. UL.
(metoda urządzania lasu) Twórcą jest Judrich-1571.Podstawowe znaczenie ma dojrzałość rębna poszczególnych drzewostanów . Etat określa się na najbliższy krótki okres na podstawie miąższości istniejących w obrębie drzewostanów rębnych. Tutaj regulacja ładu czasowego ma na celu osiągnięcie najwyższych dochodów, do wyrębu wyznacza się drzewostany, które osiągnęły dojrzałość rębną. Okres gospodarczy ustala się na 10 lat i na ten czas sporządza się szczegółowy plan cięć. W metodach drzewostanowych do najważniejszych czynników URZ L zalicza się:
1.Pełna i szczegółowa inwentaryzacja zasobów .
2.Zestawienie klas wieku , które ułatwiają analizę czynników produkcji.
3.Wykaz drzewostanów rębnych i przeszłorębnych.
4. Wykaz drzewostanów negatywnych.
5.Wykaz drzewostanów, których wycięcie jest konieczne ze względu na zachowanie ładu przestrzennego.
6.Ustalenie jakie czynniki techniczno-gospodarcze muszą być wykorzystane w najbliższym czasie.
Jeżeli zachodzi konieczność unormowania lasu to oblicza się normalny etat powierzchniowy. Etat użytków przedrębnych oblicza się na podstawie próbnych powierzchni trzebieżowych.
19. METODY TAKSACJI LASU.
Metoda taksacji lasu jest to zbiór zasad wg. których przeprowadza się jego inwentaryzację. Tiurin podzielił metody wg. miejsca, w którym przeprowadza się taksację, na 3 grupy:
A. naziemne
B. powietrzne
C. kombinowane
a)metoda pomiarowa (pełna)
b)m. pomiarowo-szacunkowa (częściowa)
c)szacunkowa
d)statystyczna ,
a)metoda wizualna
b)m. Fotolotnicza
a)wielkoobszarowa metoda inwentaryzacji lasu.
20. METODA REGULACJI UŻYTKOWANIA PRZEDRĘBNEGO.
W cięciach pielęgnacyjnych (trzebieżach) intensywność jest ustalana swobodnie - pielęgnuje się rosnący zapas produkcyjny.
W cięciach przygodnych usuwa się drzewa chore, zamierające, posusz. Intensywność jest zależna od zdrowotnego i sanitarnego stanu lasu. (Uwaga: współczesne koncepcje - pozostawianie części martwych stojących i leżących drzew).
W drzewostanie rozmiar cięć użytkowania przedrębnego jest mniejszy niż równocześnie dokonujący się przyrost. W każdym drzewostanie powstaje nadwyżka miąższości przyrostu nad rozmiarem użytkowania przedrębnego. Nagromadzenie się tych nadwyżek stanowi o stale zwiększającym się zapasie drzewostanu, aż do momentu jego wyrębu.
(Dla przypomnienia:
Istotą cięć użytkowania rębnego jest to, że w drzewostanie rozmiar cięcia jest większy niż równocześnie dokonujący się przyrost. W wyniku jednego lub kilku cięć zapas zostaje uprzątnięty. Konieczna jest po tym reprodukcja - odnowienie lasu. )
Jeżeli chcemy pobierać plon w użytkowaniu rębnym, to w cięciach przedrębnych musi być zapewniona nadwyżka przyrostu nad rozmiarem użytkowania w ramach (łącznie) cięć pielęgnacyjnych i przygodnych. Wymaga to regulacji.
Użytkowanie przedrębne jest problemem:
· urządzeniowym (regulacyjnym),
· hodowlanym (realizacyjnym).
Znaczenie problemu:
- realizacja użytkowania przedrębnego stanowi podstawowy warunek poprawy (utrzymania) stanu sanitarnego i zdrowotnego lasów,
- użytkowanie przedrębne jest ważnym czynnikiem intensyfikacji produkcji.
Specyfika regulacji użytkowania przedrębnego:
- regulacji podlegają tylko cięcia pielęgnacyjne,
- obowiązuje zasada indywidualizacji „według potrzeb hodowlanych",
- nie można dokładnie określić rozmiaru użytkowania przedrębnego, bo potrzeby są zmienne w czasie,
- dokładne ustalenie „na gruncie" wielkości użytkowania przedrębnego na przyszły okres jest niecelowe,
- miąższościowy rozmiar cięć jest wielkością orientacyjną (prognoza),
- powierzchniowy rozmiar cięć jest obligatoryjny.
21. ELEMENTY GLEBOWE WPŁYWAJĄCE NA JEJ ŻYZNOŚĆ.
22.OMÓW RODZAJE POWIERZCHNI PRÓBNYCH.
23. HODOWLANY CEL PRODUKCYJNY.
24. UZASADNIJ, ŻE REGULACJA DOCHODÓW Z PUNKTU WIDZENIA INTENSYFIKACJI PRODUKCJI JEST SPRZECZNA Z ZASADĄ RÓWNOMIERNOŚCI DOCHODÓW.
25. POW. LASÓW W POLSCE, LESISTOŚĆ, ZASOBNOŚĆ, WŁASNOŚĆ.
26. PODSTAWY OPRACOWANIA PLANU CIĘĆ RĘBNYCH
Opracowanie planu cięć użytkowania rębnego wymaga uprzedniego dokonania podziału lasu na gospodarstwa oraz określenia dla wyodrębnionych gospodarstw wieku rębności i miąższościowego etatu użytkowania. Przy sporządzaniu planu cięć niezbędne jest ponadto posługiwania się oryginałem opisu taksacyjnego , mapą gospodarczą oraz mapą przeglądową z wyznaczonymi ostępami i kierunkiem cięć.
Naczelne zagadnienie przy opracowywaniu planu cięć rębnych sprowadza się do rozłożenia przyjętego etatu miąszościowego: szczegółowo na poszczególne lata planu w pierwszym 10 leciu i ogólnie na drugie 10 lecie.
II wersja
PODSTAWY OPRACOWANIA PLANU CIĘĆ RĘBNYCH
Do opracowania planu cięć użytków rębnych niezbędne jest dokonanie podziału lasu urządzanego obiektu na gospodarstwa, wyznaczenie dla tych jednostek długości okresu produkcji (kolei rębu) i obliczenie stosownie do specyfiki tych gospodarstw miąższościowego etatu użytkowania. Ponadto wykonawca plany dysponować powinien opisem taksacyjnym, mapa gospodarczą i kopią matrycy mapy przeglądowej z zaznaczonymi ostępami i kierunkami cięć. Podstawowe zagadnienie koncepcyjno- projektowe przy opracowaniu planu cięć rębnych sprowadza się do zlokalizowania drzewostanów przeznaczonych do wyrębu oraz na rozłożeniu przyjętego etatu miąższościowego na poszczególne lata realizacji planu
27. ZAPAS JAKO CZYNNIK PRODUKCJI.
28. PODSTAWY ORGANIZACJI ŁADU CZASOWEGO.
29. INWENTARYZACJA WIELKOOBSZAROWA STANU ZDROWOTNEGO I SANITARNEGO LP.
30. ELEMENTY BRANE POD UWAGĘ PRZY OCENIE STABILNOŚCI DRZEWOSTANÓW.
31. METODY URZĄDZANIA LASU.
rotheden