K R E S Y
Poczajów słynie na Ukrainie (i nie tylko) z Ławry. Jest to jedyny powód, dla którego codziennie przybywają tutaj setki osób. Dzięki ławrze Poczajów stał się jednym z największych ośrdoków maryjnych na Ukrainie. Oprócz pielgrzymów do Poczajowa przybywa także spora liczba turystów, w tym także z Polski. Swoją popularność wśród polskich turystów Poczajów zawdzięcza Ławrze oraz dogodnemu opłożeniu na trasie do Krzemieńca i dalej na Wschód. Obecnie miasto liczy ok. 10 tys. mieszkańców.
*** Jak już wspomniałem, największą atrakcją i bodaj jedyną (nie licząc cerkwi w mieście) atrakcją turystyczną w Poczajowie jest Ławra. Miejsce to nabrało szczególnego znaczenia relegijnego gdy w XIII w. kryjącym się tu przed światem pustelnikom prawosławnym ukazała się postać Matki Boskiej. Pod koniec XVI w. wybudowano tu pierwszą świątynię jednak do dnia dzisiajszego nie przetrwała ona. Najstarsze obiekty pochodzą z XVII i XVIII w. Są to: cerkiew św Trójcy, Sobór Zaśnięcia MB, klasztor. Duże znaczenie przypisywane jest znajdującym się na terenie Ławry relikwiom św. Hioba. Warto zaznaczyć, że chociaż Ławra jest obiektem kultu prawosławnego, modlą się tu zarówno grekokatolicy jak i katolicy obrządku łacińskiego.
Krzemieniec należy do jednych z najczęściej odwiedzanych przez Polaków miejscowości na Zachodniej Ukrainie. Swoją popularność miasto zawdzięcza osobie Juliusza Słowackiego, który tutaj się urodził oraz słynnemu Liceum Krzemienieckiemu. Krzemieniec należy do najstarszych miejscowości na Wołyniu. Gród istniał tutaj już w X w. Krzemieniec dwukrotnie wychodził z opresji podczas oblężeń: ani Wegrom w 1226 r., ani Tatarom kilkanaście lat później nie udało się zdobyć grodu. Od 1321 r. Krzemieniec wchodził w skład Litwy, zaś w 1569 r. włączono go do Korony. Miasto przez wieki rozwijało się, zyskując z czasem znaczenie ośrodka naukowego. Stało się to głównie dzięki Kolegium Jezuickiemu, a przede wszystkim Liceum Wołyńskiemu, które wysławiło Krzemieniec na cały świat. Liceum przetrwało tylko 30 lat - zostało zamknięte przez Rosjan po upadku powstania listopadowego. Obecnie miasto liczy 25 tys. mieszkańców (mniej więcej tyle samo do przed II wojną światową). Administracyjnie należy do Tarnopolskiej obłasti.
*** Pomimo, iż Krzemieniec jest rozciągnięty wzdłuż wąskiej doliny na wiele kilometrów, to jednak większość najciekawszych obiektów znajduje się na niewielkiej przestrzeni. Wśród największych atrakcji Krzemieńca znajdują się: budynki wsopmnianego już Liceum Wołyńskiego, dworek Januszewskich (dziadków Juliusza Słowackiego), cmentarz Tunicki, na którym pochowana jest Salomea Becu - matka poety, klasztor Jezuitów oraz ruiny zamku na Górze Bony. Warto zaznaczyć, ze z Góry Bony rozciąga się wspaniały widok, nie tylko na ałe miasto ale także na okolice. Widać stąd nawet złote kopuły Ławry Poczajowskiej oddalonej o 20 km od Krzemieńca.
Chocim jest obecnie niewielkim miasteczkiem, liczącym zaledwie 11 tys. mieszkańców. Położony jest malowniczo nad Dniestrem. I to właśnie lokalizacja Chocimia zdecydowała o roli jaką odegrała miejscowość, a zwłaszcza twierdza, w historii. Chocim został założony jeszcze w X w. Przez najbliższe trzy stulecia miasto należało kolejno do ruskich księstw: Kijowskiego, Wołyńskiego i Halicko-Włodzimierskiego. Od XIV w. Chocim przechodził w ręce mołdawskie, tureckie i polskie. Znaczenia miejscowości dodawała przede wszystkim warowna twierdza, która stała się przedmiotem zaciekłych bitew pomiędzy wojskami Rzeczypospolitej i armią turecką (w 1621 i 1673). W roku 1812 Chocim został przyłączony do Rosji, a kilka lat później otrzymał prawa miejskie. Wówczas to swoje pierwotne znaczenie straciła twierdza. W okresie międzywojennym Chocim, tak jak większosć Bukowiny znalazła się w granicach Rumunii, zaś po II wojnie światowej Chocim trafił w ręce ZSRR. Obecnie miasto leży w obwodzie Czerniowieckim na Ukrainie.
bozydarwspanialy