PROTOTYPY POLSKICH POWOJENNYCH SAMOCHODÓW
SYRENA Sport
SYRENA SPORT skonstruowana została w roku 1958 przez zespół konstruktorów warszawskiej FSO. Karoserię tego zgrabnego auta wykonano całkowicie z tworzyw sztucznych. Projektantem nadwozia był Cezary Nawrot. Było to lekkie dwudrzwiowe, dwumiejscowe nadwozie o bardzo modnej w tamtych czasach linii, które podoba się chyba do dziś. Syrenę Sport napędzał 2-cylindrowy, 4-suwowy boxer specjalnie skonstruowany na bazie silnika od motocykla Junak. Silnik seryjny, nie mieścił się pod maską niskiego przecież nadwozia. Pierwszy publiczny pokaz Syreny Sport odbył się w dniu Święta Pracy 1 maja 1960 roku. Na zachodzie uważany był za najpiękniejszy samochód zza "żelaznej kurtyny".
Silnik boxer (kliknij by powiększyć) Wnętrze (kliknij by powiększyć)
PODSTAWOWE DANE TECHNICZNE:
Silnik
4-suwowy, 2-cylindrowy boxer
Pojemność skokowa
750 cm3
Moc
25 KM
Usytuowanie / napęd
z przodu / przedni
Wymiary dł./szer./wys
-
Rozstaw osi
Rozstaw kół P/T
Liczba drzwi / miejsc
2/2
Hamulce
bębnowe
Zawieszenie
Ogumienie
Masa
V max
SYRENA 110
Pierwsze prace nad prototypem SYRENY 110 prowadzono w latach 1961-64. W latach 1962-64 powołano zespół konstruktorów w celu sfinalizowania prac konstrukcyjnych. Dwa z trzech zbudowanych prototypów pod- dano badaniom wytrzymałościowym i ustalono założenia konstrukcyjne, które były ambitne i zmierzały do osiągnięcia parametrów na poziomie światowym. Nowe nadwozie miało oryginalną cechę: część przednia (szczątkowa rama osłonięta błotnikiem, pokrywa silnika, wlot, pas przedni ) była łatwa do odłączenia od reszty nadwozia. Rama ta była wyposażona w kompletny zespół napędowy, zawieszenie przednie, układ kierowniczy itd. Silnik S31 został dostosowany do zabudowy w Syrenie 110 przez wprowadzenie wielu zmian w usytuowanie prądnicy, pompy wodnej , wentylatora i wprowadzenie termostatu woskowego, nowego filtru powietrza oraz zmian w całym układzie wylotowym. Niewielkie zmiany wprowadzono w sprzęgle, bloku napędowym, tzn. w skrzyni biegów, mechanizmie wolnego koła i przekładni głównej. Istotne natomiast różnice w stosunku do Syreny 104 występowały w zawieszeniu nowego samochodu. Zastosowano resorowanie na czterech sprężynach spiralnych (identycznie dla przodu i tyłu) i współpracujących z układem dwóch wahaczy oraz stabilizatora z przodu i pojedynczych wleczonych wahaczy z tyłu pojazdu.
Przedprototypy Syreny 110
Syrena 110
2-suwowy, 3-cylindrowy rzędowy
842 cm3
40 KM
podłużnie z przodu / przedni
2/5
Hamulce P/T
tarczowe/bębnowe
5.20-15
Przyspieszenie 0-80 km/h
15 s
Zużycie paliwa
8 l /1 00km
do 720 kg
125 km/h
Historia FSO Warszawa 1962-1964
1962r - przekonstruowano przestarzały silnik S20 z dolno-zaworowego na górno-zaworowy. Nadając nazwę S21. Silnik po przebudowie uzyskał większą moc. W tym samym roku wykonano sanitarkę, w której koło zapasowe powędrowało na tylną klapę. Oprócz karetki produkowano też radiowozy dla MO. 1964r - Przeprowadzono poważną modernizację Warszawy m.in.: usunięto jej tzw. "garb". Zmieniono wlot powietrza do chłodnicy, wyodrębniono bagażnik z bryły nadwozia oraz dodano tylną szybę panoramiczną tworząc sedana. Nazwano tę modyfikację 203/204 (po sprzeciwie Peugeot'a 223/224). Powstał również prototyp nowej Warszawy 210. Był to projekt przygotowany na wypadek nie uzyskania licencji na nowy samochód - następcę Warszawy. Prowadzono też prace nad Syreną 110. Dalej...
Ciekawostki z historii produkcji Syreny
Wykonano prototypy dwóch pierwszych silników. W roku 1964 wykonane prototypy silników i samochodów wraz z dokumentacją techniczną przekazano FSO, lecz nie podjęto decyzji co do dalszego losu tych konstrukcji. Wszystkie podejmowane próby unowocześnienia Syreny były torpedowane przez ówczesne Zjednoczenie Przemysłu Motoryzacyjnego uzasadniając brakiem opłacalności całego przedsięwzięcia. Ostatnia próba wprowadzenia Syreny 110 do produkcji została zatrzymana w 1965r.
Warszawa 210
W 1961 roku powołany został zespół do opracowania samochodu WARSZAWA 210 . Miało to być auto sześcioosobowe, przeznaczone przede wszystkim dla administracji państwowej. Sylwetka tego auta wzorowana była na ówczesnym Fordzie Falconie. Nowoczesne, samonośne nadwozie zawieszono z przodu na kolumnach McPherson, wahaczach poprzecznych i sprężynach śrubowych. Z tyłu zastosowano resory pió- rowe. Sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,5 litra napędzał koła tylne poprzez sterowane hydraulicznie sprzęgło i czterostopniową skrzynię biegów. Powstała także jednostka czterocylindrowa 1,7 litra. Prawdopodobnie powstały dwa prototypy. Jeden zachował się do dziś, drugi podobno wywieziony został w tajemnicy za wschodnią granicę. Ale to tylko domysły.
4-suwowy, 4 (lub 6)-cylindrowy rzędowy
1700 (lub 2500) cm3
57 (lub 85) KM
podłużnie z przodu / tylni
4/6 (3+3)
Przód: kolumny McPherson, tył: resory piórowe półeliptyczne
Pojemność bagażnika
ponad 400 l
14"
onelly