Nidzica(1).docx

(10 KB) Pobierz

 

 

 

Gen. Samsonow wyjechał z Nidzicy, gdzie mieściła się kwatera dowódcy, walczącej już tylko w sile XV i XIII korpusu Drugiej Armii Rosyjskiej, wydając równocześnie rozkaz odwrotu pozostałości z tego, co jeszcze przed kilkoma dniami miał pod komendą.

 

29 i 30 sierpnia ujęto głównodowodzących rozbitych w pył dwóch nieugiętych korpusów – gen. Martosa i gen. Kliujewa. W lasach na północ od Nidzicy, a także ok. 15 na wschód od miasta resztki zostały wybite lub poddały się.

 

30 sierpnia gen. Sirelius uformował rozproszone pułki oraz artylerię przystępując do kontrofensywy co doprowadziło do odbicia Nidzicy. Jednakże ten akt nastąpił zbyt późno, więc miasta Rosjanom nie udało się już utrzymać.

Szala niemieckiego zwycięstwa była ogromna. Wzięto do niewoli ok. 92 000 – 120 000 żołnierzy, zabitych i zaginionych było ok. 30 000, a z XXIII korpusu, który 26 sierpnia zalał tłumnie aleje Nidzicy pozostała mniej więcej brygada.

Zgłoś jeśli naruszono regulamin