40) Księga Micheasza.pdf

(68 KB) Pobierz
Ksiêga Micheasza
Księga Micheasza
235314424.001.png
Rozdział 1
1 Słowo Pańskie skierowane do Micheasza z Moreszet za czasów Jotama, Achaza i
Ezechiasza, królów judzkich - to, co widział o Samarii i Jeruzalem. 2 Słuchajcie, wszystkie
narody, wsłuchuj się, ziemio, i to, co ją napełnia! Niech <Pan> Bóg przeciw wam będzie
świadkiem, Pan z pałacu swego świętego! 3 Bo oto Pan wychodzi ze swego przybytku,
zstąpi i deptać będzie po wyniosłościach ziemi. 4 Stopnieją pod Nim góry, rozdzielą się
doliny jak wosk przed ogniem, jak wody rozlane po stoku. 5 Wszystko to z powodu
występku Jakuba i grzechów domu Judy. Jaki występek Jakuba? Czy nie Samaria? Co za
grzech domu Judy? Czy nie Jeruzalem? 6 Przeto uczynię Samarię rumowiskiem na polu,
miejscem pod uprawę winnicy; kamienie jej stoczę w dolinę i obnażę jej fundamenty. 7
Wszystkie jej bożki będą potłuczone i cały jej dorobek w ogniu spalony. Wszystkie jej
posągi rozbiję w gruzy, bo z zapłaty nierządnicy są zgromadzone i w zapłatę nierządnicy
się obrócą. 8 Przeto zawodzić będę i lamentować, chodzić boso i nago; jak szakale
uczynią zawodzenie i lament jak strusie. 9 Bo rana jej jest nieuleczalna; ach, dochodzi aż
do Judy, dosięga bramy mego ludu, aż do Jeruzalem! 10 W Gat [tego] nie ogłaszajcie,
zgoła nie płaczcie, w Bet-Leafra tarzajcie się w prochu! 11 Uchodź, mieszkanko Szafiru, w
haniebnej nagości; mieszkanka Saananu nie wyjdzie, żałoba w Bet-Haesel pozbawi was
schronienia. 12 Jak mieszkanka Marotu ma oczekiwać szczęścia, skoro zstępuje
nieszczęście od Pana do bramy Jeruzalem? 13 Zaprzęgnij rumaki do wozu, mieszkanko
Lakisz, któraś była początkiem grzechu dla Córy Syjonu, bo w tobie znalezione są
występki Izraela! 14 Przeto dasz wiano dla Moreszet-Gat, domy Akzibu będą omamieniem
dla królów izraelskich. 15 Zdobywcę sprowadzę także na ciebie, mieszkanko Mareszy; aż
do Adullam przybędzie chwała Izraela. 16 Wyrywaj włosy - i zgól je - nad dziećmi, twoją
radością; rozszerz łysinę jak to jest u sępa, bo pójdą one w niewolę daleko od ciebie.
Rozdział 2
1 Biada tym, którzy planują nieprawość i obmyślają zło na swych łożach! Gdy świta
poranek, wykonują je, bo jest ono w mocy ich rąk. 2 Gdy pożądają pól, zagarniają je, gdy
domów - to je zabierają; biorą w niewolę męża wraz z jego domem, człowieka z jego
dziedzictwem. 3 Przeto tak mówi Pan: Oto Ja zamierzam [zesłać] na to plemię niedolę, od
której nie uchylicie waszych karków i nie będziecie dumnie chodzić, bo będzie to czas
nieszczęścia. 4 W owym dniu wygłoszą przeciw wam satyrę, podniosą wielki lament,
mówiąc: Jesteśmy ograbieni do szczętu! Dział mego ludu przemierzony sznurem, i nie
ma, kto by go przywrócił; pola nasze przydzielono grabieżcy. 5 Przeto nie będziesz mieć
nikogo, kto by rzucał sznurem na dział w zgromadzeniu Pańskim. 6 Nie przepowiadajcie!
Niech przepowiadają oni! Nigdy nie będą przepowiadać w ten sposób: Sromota nie będzie
oddalona. 7 Czyż miałby być przeklęty dom Jakuba? Czyż skory do gniewu jest Duch
Pański, czy takie Jego postępowanie? Czyż słowa Jego nie są życzliwe dla ludu swego
izraelskiego? 8 Lecz wy jesteście wrogami mego ludu, powstajecie przeciwko miłującym
pokój; wyrywacie płaszcz spokojnym przechodniom, którzy czują odrazę do walki. 9
Kobiety ludu mego wyrzucacie z ich miłych domów; dzieciom ich odbieracie chwałę moją
na zawsze. 10 Wstańcie i uchodźcie, bo tu nie jest wasze miejsce spoczynku. Z powodu
nieczystości będziecie zniszczeni, i to zniszczeniem bolesnym. 11 Jeśli człowiek żyjący
próżnością i fałszem tak kłamie: Będę ci prorokował o winie i sycerze, ten staje się
prorokiem tego ludu. 12 Zaprawdę zgromadzę ciebie całego, Jakubie! Zbiorę w jedno
Resztę Izraela, umieszczę go razem jak owce w ogrodzeniu, jak trzodę w środku
pastwiska, i będzie gwarno z powodu mnóstwa ludzi. 13 Wystąpi przewodnik przed nimi,
przebiją i przejdą bramę, i wyjdą przez nią; ich król pójdzie przed nimi, Pan na ich czele.
Rozdział 3
1 Potem rzekłem: Słuchajcie, proszę, książęta Jakuba i wodzowie domu Izraela! Czy nie
waszą jest rzeczą znać sprawiedliwość? 2 Wy, którzy macie w nienawiści dobro, a
miłujecie zło, którzy zdzieracie z nich skórę, a ciało ich aż do kości. 3 Bo ci, którzy jedzą
ciało mego ludu i skórę z niego zdzierają, a kości mu łamią i tną na kawałki, jak w garnku,
jak mięso w środku kotła, 4 wołać będą wówczas do Pana, ale im nie odpowie, lecz zakryje
wówczas oblicze swe przed nimi za występki, które popełnili. 5 Tak mówi Pan przeciw
prorokom, którzy zwodzą mój lud, którzy, gdy mają usta pełne, głoszą pokój, a jeśli kto nic
nie włoży w ich usta ogłoszą wojnę przeciw niemu. 6 Przeto noc będzie dla was bez
widzenia i ciemność dla was bez wieszczby; zajdzie słońce nad prorokami i zaćmi się
dzień nad nimi. 7 Zawstydzą się wtedy widzący, wieszczkowie się zarumienią, i zasłonią
wszyscy swe brody, bo nie będzie Bożej odpowiedzi. 8 Ja zaś zaprawdę pełen jestem
mocy Ducha Pańskiego, sprawiedliwości i męstwa, abym ogłaszał Jakubowi jego
występki, grzech jego - Izraelowi. 9 Słuchajcież tego, książęta domu Jakuba i wodzowie
domu Izraela! Wy, którzy brzydzicie się sprawiedliwością i przekręcacie wszystko, co
proste. 10 Wy, którzy krwią budujecie Syjon, a nieprawością Jeruzalem. 11 Książęta jego
sądzą za podarunki, rozstrzygają kapłani jego za zapłatę, prorocy jego wieszczą za
pieniądze, powołują się jednak na Pana, mówiąc: Czyż Pan nie jest wśród nas? Nie
spadnie na nas nieszczęście. 12 Przeto z powodu was Syjon będzie jak pole zorany,
Jeruzalem rumowiskiem się stanie, a góra świątyni - szczytem zalesionym.
Rozdział 4
1 Stanie się na końcu czasów: będzie ustanowiona góra domu Pańskiego, utwierdzona na
wierzchu gór, a wystrzeli ponad pagórki. I popłyną do niej ludy. 2 Pójdą liczne narody i
powiedzą: Chodźcie, wstąpmy na górę Pańską, do domu Boga Jakubowego, niech nas
nauczy dróg swoich, byśmy chodzili Jego ścieżkami, bo z Syjonu wyjdzie nauka i słowo
Pańskie z Jeruzalem. 3 Będzie On rozjemcą między licznymi ludami i wyda wyroki na
narody potężne, odległe; i przekują miecze swe na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy.
Naród przeciwko narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny,
4 lecz każdy będzie siadywał pod swą winoroślą i pod swym drzewem figowym; i nie
będzie tego, kto by niepokoił, bo usta Pana Zastępów przemówiły. 5 Choćby wszystkie
ludy występowały, każdy w imię swego boga, my jednak występować będziemy w imię
Pana, Boga naszego, zawsze i na wieki. 6 W owym dniu - wyrocznia Pana - zbiorę
chromych, zgromadzę wygnańców i tych, których utrapiłem. 7 Chromych uczynię Resztą, a
wyrzutków - narodem mocnym. I będzie królował Pan nad nimi na górze Syjon, odtąd i aż
na zawsze. 8 A ty, Wieżo Trzody, Ostojo Córy Syjonu, do ciebie dawna władza powróci,
władza królewska - do Córy Jeruzalem. 9 Czemu teraz tak szlochasz? Czy nie ma króla u
ciebie albo zginęli twoi doradcy, że chwycił cię ból jak rodzącą? 10 Wij się z bólu i jęcz jak
rodząca, Córo Syjonu, bo teraz musisz wyjść z miasta i w polu zamieszkać. Pójdziesz aż
do Babilonu, tam będziesz ocalona, tam cię odkupi Pan z ręki twych nieprzyjaciół. 11
Zebrało się teraz przeciw tobie wiele narodów, które mówią: Niech będzie
zbezczeszczona, niech się nasycą oczy nasze [ruiną] Syjonu! 12 Ale one nie znają
zamiarów Pana, planów Jego nie pojmują, że On je zgromadził jak snopy na klepisku. 13
Wstań i młóć, Córo Syjonu! Bo róg twój uczynię z żelaza, a kopyta twoje zrobię ze spiżu i
zmiażdżysz ludy mnogie; obłożysz klątwą ich łupy dla Pana i bogactwa ich dla Władcy
całej ziemi. 14 Teraz zbieraj się w bandy, Córo band! Oblężenie przeciw nam zgotowano,
rózgą bić będą w policzek sędziego Izraela.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin