Kearney Paul - Boze monarchie 01 - Wyprawa Hawkwooda.pdf - Kearney Paul - ssaaggaa

Paul Kearney

Wyprawa

Hawkwooda

Hawkwood’s Voyage

Księga I cyklu Boże Monarchie

Przełożył: Michał Jakuszewski

Wydanie oryginalne: 1995

Wydanie polskie: 2003

Dla grupy z Museum Road:

Johna, Dave’a, Sharon, Felixa i

Helen;

i dla dr Marie Cahir, partnerki we

wszystkim

PROLOG

ROK ŚWIĘTEGO 422

Statek umarłych dryfował wzdłuż wybrzeża z północno-zachodnim wiatrem.

Marsle miał postawione, ale reje nadal były zbrasowane, jakby wciąż gnał go wiatr

otwartego oceanu, który dawno już pozostawił za sobą. Pierwsi zauważyli go rybacy,

w wigilię dnia świętego Beynaca. Przechylał się mocno, mimo że fale nie były

wysokie, a to, co ostało się z jego ożaglowania, drżało i łopotało w podmuchach

wiatru.

To był dzień niepokalanego błękitu – morze i niebo odbijały się w sobie

nawzajem w bezkresnych płaszczyznach. Stadko mew krążyło niecierpliwie wokół

łodzi rybackich, których załogi wciągały na pokład wypełnione srebrnym łupem sieci.

Z lewej burty przemknęła grupka błyszczących oyvipów: zły omen. Powiadano, że

każdy z nich kryje w sobie wyjącą duszę topielca. Wiatr jednak był przychylny,

ławica wielka – widać ją było jako szeroki cień pod kadłubem, od czasu do czasu

przeszywany błyskiem słońca odbijającego się w boku mknącej szparko ryby – a

rybacy przebywali tu już od przedpołudniowej wachty, wypełniając sieci zawsze

trudnym do zdobycia bogactwem morza. Ciemna linia hebriońskiego brzegu po

prawej za ich plecami przerodziła się w blady cień.

Szyper jednego z joli osłonił dłonią oczy – wyglądające jak niebieskie kamyki

otoczone pomarszczoną, ogorzałą skórą – przystanął i spojrzał na morze. Porastająca

jego podbródek szczecina była jasna jak włoski na łodydze pokrzywy. W

zapadniętych oczach odbijał się świetlisty cień wody.

– To ci dopiero – mruknął.

– Co to jest, Fader?

– Karaka, chłopcze, pełnomorski statek. Tak to przynajmniej wygląda. Ale jej

żagle wiszą w strzępach. Widzę też luźno opadający bras. Do tego nabrała z tonę

wody, jeśli mnie o to pytasz. A co się stało z załogą? Durne szczury lądowe.

– Może nie żyją albo opuścili statek? – zauważył jego syn.

Kearney Paul - Boze monarchie 01 - Wyprawa Hawkwooda.pdf