Rozdzial 4 Esmeralda.pdf

Rozdział 4

Esmeralda

Edward

Leżałem na łóżku z zamkniętymi oczami,

wspominając wczorajsze zdarzenie. Głupio mi się

przyznać, ale Bella miała rację. Zachowałem się jak

ostatni dupek i muszę to jak najszybciej naprawić…

Poczułem jak łóżko ugina się pod CZYIMŚ ciężarem.

Dobrze wiem, że to Alice i nie mam najmniejszego

zamiaru podnieść powiek, które zakrywają moje

szmaragdowe oczy. Swoją drogą, to nie rozumiem

dziewczyn. Zawsze któraś wyskoczy z teksem „Eddie,

nosisz soczewki?. Czy ja wyglądam na osobę

niedowidzącą? Nie sądzę… Poza tym soczewki wcale

nie są wygodne. Raz na bal karnawałowy przebraliśmy

się Jazzem i Emmem w wampiry i założyłem te

cholerstwa na oczy. Nie powiem, wyglądaliśmy

zarąbiście, ale ile musieliśmy się namęczyć, żeby

umieścić je na czach… Dziewczyny miały z nas niezły

ubaw. Alice westchnęła i wróciłem do rzeczywistości.

- Edward wstawaj! Chyba nie chcesz się spóźnić do

szkoły pierwszego dnia?!- Jeśli Alice nie przestanie

piszczeć, zapomnę na chwilę, że jest moją siostrą i

wykopię ją stąd.

- Odejdź BRUTUSIE.- Nie mogę uwierzyć, że doniosła

na mnie Belli.

- Oj Eddie, przestań się fochać i rusz swoją dupcię do

łazienki, a później pomogę Ci z Bellą- spojrzałem na nią

z niedowierzeniem.- No co? Myślisz, że nie

zauważyłam jak na nią patrzyłeś?

- Ciekawe jak chcesz sprawić, by Bella mi wybaczyła.-

Nie wiem i chyba nie chcę wiedzieć, co ten Chochlik

kombinuje.

- Zobaczysz później. A teraz marsz do łazienki się

odświeżyć. Przygotowałam Ci ubranie- mówiąc to

zobaczyłem w jej oczach iskierki radości.- Położyłam

je na półce z ręcznikami. Będę czekała w kuchni-

pocałowała mnie w policzek i wyszła z tym swoim

chochlikowatym uśmiechem, zostawiając mnie samego.

Zwlekłem się leniwie z łóżka i ruszyłem prosto do

mojej własnej łazienki. Odkręciłem gorącą wodę,

podszedłem do lustra, by się przeglądnąć przydałoby

się trochę przy pakować. Chyba będę musiał po szkole

skorzystać z naszej siłowni. Ściągnąłem bokserki w

diabełki i wszedłem pod prysznic. Spieniłem

wyrzeźbione ciało kokosowym żelem, a następnie

spłukałem gorącą wodą. Nalałem szampon na rękę i… Co

jest?! Był takiego samego zapachu co żel. Teraz cały

dzień będę walił kokosem. Czy Alice nie może kupować

mi męskich kosmetyków? Odpowiedź jest prosta: Nie,

gdyż Alice zawsze wie najlepiej co jest dla mnie

dobre i nie pozwoli mi iść samemu na zakupy. Umyłem

włosy i wyszedłem z kabiny. Wytarłem się dokładnie

ręcznikiem i spojrzałem na szafkę, na której leżał mój

dzisiejszy strój. Zacząłem się śmiać, gdy zobaczyłem

wybrane przez Alice bokserki. Całe były ‘ozdobione’

piłkami do nogi. No tak, dziś pierwszy trening po

dwumiesięcznej przerwie. Ubrałem się, umyłem zęby i

szybko przeczesałem palcami suche już prawie włosy.

Wychodząc z pokoju chwyciłem torbę z książkami i

pobiegłem do kuchni.

- Hej mamo!- Podszedłem do rodzicielki i pocałowałem

ją w czoło.- Co na śniadanko?

- Witaj śpiochu- uśmiechnęła się do mnie pięknie.-

Naleśniki, może być?

- No peeewniee!!- Uradowałem się jak małe dziecko,

ale nic na to nie poradzę, że uwielbiam naleśniki.

- Już myślałam, że nie zejdziesz.- Oj… Ktoś tu się

wścieka.

- Też Cię kocham Alice- objąłem siostrę ramieniem.

- Emm już pojechał?- Zapytałem z pełną buzią.

- Tak, ma wziąć po drodze Jazziego i Rosie.

- To czemu z nim nie pojechałaś, skoro tak Ci spieszno

do szkoły?- Alice spiorunowała mnie wzrokiem.

- Ponieważ to TY masz mi służyć, a poza tym nie lubię

jeepa Emma. Jest zbyt duży.- Skończyłem jeść swoją

porcję. Widząc to, Alice wstała z krzesła i czekała, aż

się łaskawie podniosę. Odsunąłem powoli krzesło i

wstałem nie mogąc się powstrzymać od śmiechu,

widząc Alice z założonymi rękoma i miną mówiącą:

„Jeśli natychmiast nie wstaniesz, jutro obudzisz się

bez tych twoich pięknych włosów.

Pożegnaliśmy się z mamą, która życzyła nam

miłego dnia i weszliśmy do garażu. Od razu

skierowaliśmy się do mojego volvo. Przekręciłem

kluczyk w stacyjce i… nic! Spróbowałem jeszcze raz,

ale nadal nie chciał odpalić. Fuck!! Niema paliwa.

- Alice czy wczoraj po wyścigu nie zapomniałaś czegoś

zrobić?- Spytałem na tyle spokojnie, na ile było mnie

stać.

- Ehhh… Chyba zapomniałam napełnić bak. I co teraz

zrobimy? Porsche też jest puste, więc będziemy

musieli jechać twoim…- Nie dokończyła zdania, bo

natychmiast jej przeszkodziłem.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: