drgania_gornictwo.pdf

(567 KB) Pobierz
Problem hałasu w środowisku pracy i życia człowieka
Materiały szkoleniowe z zakresu wspomagania
profilaktyki narażenia na drgania mechaniczne
w górnictwie
Materiał opracowany w ramach Programu Wieloletniego pn. "Dostosowywanie warunków pracy w
Polsce do standardów Unii Europejskiej" etap II Część B: Program realizacji zadań w zakresie służb
państwowych: zadanie 05.4: Komputerowe wspomaganie profilaktyki narażenia na hałas i drgania w
środowisku pracy
Drgania mechaniczne są jednym z czynników fizycznych środowiska pracy
oddziałujących niekorzystnie na organizm człowieka. Powszechność ich
występowania powoduje, że bez uwzględnienia drgań nie jest możliwa wiarygodna
merytorycznie ocena parametrów środowiska pracy. Mimo rosnącej świadomości
dotyczącej szkodliwego oddziaływania drgań na człowieka oraz podejmowania
działań zmierzających do ich ograniczania nadal liczba osób narażonych na drgania
stanowi istotny odsetek zatrudnionych w różnych gałęziach gospodarki.
Jedną z sekcji gospodarki, w której mamy do czynienia z dużą liczbą szkodliwych
źródeł drgań jest górnictwo. Specyficzną cechą tego sektora są maszyny i
urządzenia wytwarzające drgania miejscowe i ogólne o bardzo dużych wartościach
przyspieszeń. Praktycznie na każdym stanowisku pracy związanym bezpośrednio z
wydobyciem i wstępnym przetwarzaniem surowców pracownik narażony jest na
szkodliwe oddziaływanie drgań. Są to często drgania o charakterze
niskoczęstotliwościowym, szczególnie trudne do wytłumienia za pomocą metod
pasywnych – drgań, dla których środki ochrony zbiorowej i indywidualnej
charakteryzują się małą skutecznością. Mimo wprowadzania nowoczesnych maszyn i
urządzeń, oraz zautomatyzowania niektórych procesów wydobywczych nadal
1
249348515.006.png
narażenie na drgania mechaniczne jest powszechne i jest przyczyną poważnych
problemów zdrowotnych wśród pracowników tego sektora. . Istotny problemem
stanowią również źródła drgań mechanicznych, które nie mogą być wyeliminowane,
gdyż stanowią ważny element procesu technologicznego. Przedstawione w dalszej
części poradnika informacje dotyczące drgań (obejmujące zarówno oddziaływanie
drgań na organizm człowieka, jak i zasady pomiaru drgań i oceny ryzyka
zawodowego) mogą zostać wykorzystane w profilaktyce narażenia na drgania
mechaniczne na każdym stanowisku pracy sektora górniczego
Stan zagrożenia drganiami w środowisku pracy człowieka
Podstawowym źródłem danych dotyczących zagrożenia drganiami w środowisku
pracy jest opracowanie przygotowywane corocznie przez Główny Urząd Statystyczny
(„Warunki pracy w 2004 r.”, „Warunki pracy w 2005 r.” i „Warunki pracy w 2006 r.”).
Z Rys. 1 wynika, że drgania mechaniczne (wibracja) jest szóstym pod względem
liczby zagrożonych pracowników czynnikiem szkodliwym środowiska pracy. W 2006
roku na drgania mechaniczne było narażonych 18788 pracowników. W ostatnich
latach liczba pracowników zagrożonych drganiami mechanicznymi rosła.
Rys. 1. Zatrudnieni w warunkach zagrożenia czynnikami szkodliwymi i niebezpiecznymi w latach
2003 – 2006 (dla najczęściej występujących czynników).
2
249348515.007.png 249348515.008.png
Rys. 2. Zatrudnieni w warunkach zagrożenia drganiami mechanicznymi w 2006 roku według
sekcji gospodarki narodowej.
Na Rys. 2 przedstawiono dane dotyczące zagrożenia drganiami mechanicznymi w
poszczególnych sekcjach gospodarki narodowej w 2006 roku. Z przedstawionych
danych statystycznych wynika, że najwięcej osób zagrożonych drganiami
mechanicznymi pracowało w sekcjach: przetwórstwa przemysłowego (6461
zagrożonych), budownictwa (3769) i górnictwa (3333).
Oddziaływanie drgań mechanicznych na organizm człowieka
Drgania mechaniczne przenoszone do organizmu człowieka mogą być szkodliwe i
przy długotrwałym narażeniu wywoływać zaburzenia, doprowadzając w konsekwencji
do trwałych, nieodwracalnych zmian chorobowych. Negatywne skutki oddziaływania
drgań zależą sposobu w jaki człowiek jest na nie eksponowany. W zależności od
miejsca ekspozycji rozróżniamy drgania ogólne i miejscowe.
Z drganiami miejscowymi mamy do czynienia, gdy narażenie na drgania
mechaniczne przenoszone do organizmu przez kończyny górne. Badania
epidemiologiczne wykazały ścisły związek przyczynowy między występowaniem u
pracowników zmian chorobowych a pracą w narażeniu na drgania miejscowe. Stąd
zespół tych zmian, zwany zespołem wibracyjnym, został uznany w wielu krajach, w
tym również w Polsce, za chorobę zawodową. Najczęściej rejestrowaną postacią
zespołu wibracyjnego jest tzw. postać naczyniowa, charakteryzująca się
3
249348515.009.png 249348515.001.png
zaburzeniami krążenia krwi w palcach rąk. Objawiają się one blednięciem opuszki
jednego lub więcej palców i stąd pochodzi jedno z potocznych określeń tej postaci
zespołu wibracyjnego jako „choroby białych palców”. Kolejne postacie zespołu
wibracyjnego to postać naczyniowa i postać kostno-stawowa, przy czym mogą
wystąpić też inne postacie mieszane.
Zmiany w układzie nerwowym powstałe na skutek działania drgań miejscowych to
głównie zaburzenia czucia dotyku, czucia wibracji, temperatury, a także dolegliwości
w postaci drętwienia czy mrowienia palców i rąk. Jeżeli narażenie na drgania jest
kontynuowane, zmiany pogłębiają się, prowadząc do obniżenia zdolności do pracy i
innych czynności życiowych.
Na drgania mechaniczne oddziałujące na organizm człowieka przez kończyny górne
narażeni są głównie operatorzy ręcznych narzędzi wibracyjnych stosowanych
powszechnie w górnictwie.
Negatywne skutki zawodowej ekspozycji na drgania o oddziaływaniu ogólnym
dotyczą zwłaszcza układu kostnego i narządów wewnętrznych człowieka. W układzie
kostnym chorobowe zmiany powstają głównie w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.
Niekorzystne zmiany w narządach wewnętrznych, pojawiające się na skutek
działania drgań ogólnych, są głównie wynikiem pobudzenia poszczególnych
narządów do drgań rezonansowych co może doprowadzić do pojawienia się
zaburzeń w ich czynnościach, a nawet w skrajnych przypadkach do mechanicznego
rozerwania narządów. Oprócz możliwości uszkodzenia narządów wewnętrznych,
drgania o działaniu ogólnym mogą wywoływać szereg innych zaburzeń i schorzeń w
organizmie ludzkim, takich jak zaburzenia narządu równowagi, zaburzenia czynności
mięśni i ścięgien, uszkodzenia stawów, pogarszanie się ostrości wzroku, zaburzenia
w układzie krwionośnym.
Na drgania mechaniczne o ogólnym działaniu na organizm są narażeni przede
wszystkim operatorzy maszyn górniczych. W tych przypadkach drgania przenoszone
są do organizmu z siedzisk przez miednicę, plecy i boki. Należy jednak pamiętać, że
zawodowa ekspozycja na drgania ogólne często dotyczy też pracowników
obsługujących w pozycji stojącej maszyny i urządzenia stacjonarne eksploatowane w
różnych pomieszczeniach pracy. Wówczas drgania przenikają do organizmu
pracownika przez jego stopy z drgającego podłoża, na którym usytuowane jest
stanowisko pracy, a skutki działania tych drgań są podobne jak drgań
transmitowanych z siedzisk. Omówione oddziaływania drgań na organizm człowieka
znalazły swoje odzwierciedlenie w obowiązującym wykazie chorób zawodowych.
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie
wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach
zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz
podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. 2002, nr 132, poz. 1115) zespół
wibracyjny uznawany jest za chorobę zawodową. W rozporządzeniu wymieniono
trzy postacie tej choroby:
naczyniowo-nerwową,
kostno-stawową,
mieszaną: naczyniowo-nerwową i kostno-stawową.
4
249348515.002.png 249348515.003.png 249348515.004.png
Rys. 3. Dominujące choroby zawodowe w Polsce w 2006 r. – liczba stwierdzonych przypadków.
Dane dotyczące chorób zawodowych w Polsce gromadzone są w Centralnym
Rejestrze Chorób Zawodowych w Instytucie Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w
Łodzi. Na Rys. 3 pokazano liczbę przypadków stwierdzonych w Polsce w 2006 r.
chorób zawodowych Prezentowane dane ograniczono do chorób o największej
zapadalności (13 z 27 jednostek chorobowych). Dane dla zespołu wibracyjnego
zaznaczono kolorem różowym.
Z przedstawionych danych wynika, że w 2006 r. stwierdzono 80 przypadków zespołu
wibracyjnego co odpowiadało współczynnikowi zachorowalności równemu 0,8.
Liczba przypadków zespołu wibracyjnego stwierdzanych w kolejnych latach
systematycznie maleje (np. w 2003 r. stwierdzono 164 przypadki zespołu
wibracyjnego).
5
249348515.005.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin